HORATIO NOVA COLLYRIA,
AD VIRVM CLARISSIM VM IOANNEM DE
Vooegt, D. de Sonnebeke, Geluvelt, &c. & Prætorem fummum Caffeyriæ Iprenfis, I. CR v Q VIVS.
ECVM nefcio quid Digna Apolline, digna patre fum
locutus antè Noctis quàm ruerent tenebra inertes, In fomnis rapior leucis per auras Anxius, querulus, vagus, tremesq. Ad quofuis ftrepitus inanis vmbra: Quid me fomne pater, quid,heu, fatigas?
Inuides miferis quietem ocellis,
Et fratri dare me locum fopori?
Vis me præcipitem dare in ruinam
Altis de fcopulis ferisque pradam?
Hoc nolint fuperi, vetent (amana,
Quarum facra colo, nouem forores.
Hac ego titubans pauore plenus
Dum vagor,mifero nec vlla fpes eft
Tanta follicitudinis leuanda:
En,velut nebulis repentè abactis,
Perfomnum fpecies mali minaces
Vanefcunt fubitò,quieta mens fit:
Tanti ignarus ego boni quis auctor,
Aut quo numine mes fibi acquiefcat,
En federe nouem tenaci in herba
Ad fontis fcatebras amœnioris.
O que forma decens nitore puro,
Vos ne me afpicitis benigni ocelli,
Vos ô Pierides mei lepores,
Vos ne me miferu & meos dolores
Lenitis,gemitumque fubleuatis?
Felices anima quibus fuaue
Et cantare melos datis iocundum:
Hos nulli ftrepitus fori,nec vrbis
Splendores recreant tumultuofi:
Sed vobis comites adeffe Mufis
Gaudet, Veneris beare amores,
Et molleis cithara modos fonare,
Tibiaque animos ad astra ferre,
Heroumque ducumque alacriores.
Has inter video fenem feuerum,
Cui vultus tumidis rubens ocellis
Ceu collyria iam recens inun Elis
Turgebant modicum gena dolentes:
Hic ego attonitus ftupere primùm,
Cui tatum fuperi dediffe Mufarum
Intereffe choro,quis hic beatus
Fn dulci Aonidum finu cubaret:
Rifit intuitus meum ftuporem,
Accepitque chelyn, fidesque notis
Aptauit numeris quibus Latinas