Languescit mihi nec pinguia Gallicis Importuna tamen pauperies abest, Vectigalia porrigam, Quam si Mygdoniis regnum Alyattei CARMEN XVII. AD AELIUM LAMIAM. Aeli, vetusto nobilis ab Lamo,— Per memores genus omne fastos Auctore ab illo ducit originem, Qui Formiarum moenia dicitur Princeps et innantem Maricae Late tyrannus;-cras foliis nemus Demissa tempestas ab Euro Sternet, aquae nisi fallit augur 35 40 5 10 Annosa cornix. Dum potes, aridum Cum famulis operum solutis. CARMEN XVIII. AD FAUNUM. Faune, Nympharum fugientûm amator, Si tener pleno cadit haedus anno, Quantum distet ab Inacho Codrus, pro patria non timidus mori, Narras, et genus Aeaci Et pugnata sacro bella sub Ilio: Quo Chium pretio cadum Mercemur, quis aquam temperet ignibus, Quo praebente domum et quota Pelignis caream frigoribus, taces. Et vicina seni non habilis Lyco. Spissa te nitidum coma, Puro te similem, Telephe, Vespero, Tempestiva petit Rhode : Me lentus Glycerae torret amor meae. |