Vix illigatum te triformi

Pegasus expediet Chimaera.

CARMEN XXVIII.

ARCHYTAS.

Te maris et terrae numeroque carentis arenae
Mensorem cohibent, Archyta,

Pulveris exigui prope litus parva Matinum
Munera, nec quidquam tibi prodest
Aerias tentasse domos, animoque rotundum
Percurrisse polum, morituro.

Occidit et Pelopis genitor, conviva deorum,

Tithonusque remotus in auras,

Et Jovis arcanis Minos admissus, habentque

Tartara Panthoiden iterum Ordo

10

Demissum, quamvis, clypeo Trojana refixo
Tempora testatus, nihil ultra

Nervos atque cutem morti concesserat atrae,
Judice te non sordidus auctor

Naturae verique. Sed omnes una manet nox

Et calcanda semel via leti.

Dant alios Furiae torvo spectacula Marti:

Exitio est avidum mare nautis ;

Mixta senum ac juvenum densentur funera; nullum

Saeva caput Proserpina fugit.

Me quoque devexi rapidus comes Orionis,

Illyricis Notus obruit undis.

15

20

At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae

Ossibus et capiti inhumato

Particulam dare: sic, quodcunque minabitur Eurus 25
Fluctibus Hesperiis, Venusinae
Plectantur silvae, te sospite: multaque merces,
Unde potest, tibi defluat aequo

Ab Jove Neptunoque sacri custode Tarenti.

Negligis immeritis nocituram

Postmodo te natis fraudem committere? Fors et

Debita jura vicesque superbae

Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis,
Teque piacula nulla resolvent.

30

Quamquam festinas, non est mora longa: licebit 35 Injecto ter pulvere curras.

Fervidus tecum puer, et solutis
Gratiae zonis, properentque Nymphae,
Et parum comis sine te Juyentas,
Mercuriusque.

C. xxix. 13. nobiles.

2*

5

Non aestuosae grata Calabriae

Armenta ; non aurum aut ebur Indicum:

Non rura, quae Liris quieta
Mordet aqua, taciturnus amnis.

5

10

15

20

CARMEN XXXII.

AD LYRAM.

Poscimur. Si quid vacui sub umbra
Lusimus tecum, quod et hunc in annum

pup Vivat, et plures, age, dic Latinum,

Barbite, carmen,

Lesbio primum modulate civi;

5

would mi

10

Semper haerentem fuorum canebat, wo
Et Lycum, nigris oculis nigroque
Crine decorum.