Opera ex recensione J. Conington |
Hvad folk siger - Skriv en anmeldelse
Vi har ikke fundet nogen anmeldelser de normale steder.
Andre udgaver - Se alle
Almindelige termer og sætninger
Acestes acies Aeneas aequora agmina alta alto amor animis aras arma armis auras auro bello caelo caelum caput circum clamore coniunx corpore cursu dedit deinde deum deus dextra dicta dictis divom domus dona Ecce fama fata fatur ferro flumina forte Fortuna genus gravis hanc Haud hinc huic Hunc Iamque illa ille illi illum Infelix ingens inquit interea Iovis ipsa iter Iuno Iuppiter laborem Labyrinthus late Latio litora magis magna magno magnum manu manus mare matres media mihi moenia multa Nate neque nequiquam nomen nunc oculos omne omnibus omnis Pars pater pectore primum procul proelia quem quis quondam quos regna sacerdos saepe sanguine saxa sese sidera simul sine super talia talis tamen tandem tantum tecta tela tempora terga terra tibi Troiae Turnus umbras unda undas undis urbem venit vertice vestigia viam victor viri viris virum
Populære passager
Side 172 - Ibant obscuri sola sub nocte per umbram perque domos Ditis vacuas et inania regna: quale per incertam lunam sub luce maligna 270 est iter in silvis, ubi caelum condidit umbra luppiter et rebus nox abstulit atra colorem.
Side 49 - Quae te tam laeta tulerunt 605 saecula ? qui tanti talem genuere parentes ? in freta dum fluvii current, dum montibus umbrae lustrabunt convexa, polus dum sidera pascet, semper honos nomenque tuum laudesque manebunt, quae me cumque vocant terrae.
Side 197 - Equidem merui, nec deprecor, inquit; Utere sorte tua. Miseri te si qua parentis Tangere cura potest, oro (fuit et tibi talis Anchises genitor), Dauni miserere senectae! Et me, seu corpus spoliatum lumine mavis, Redde meis. Vicisti, et victum tendere palmas Ausonii videre; tua est Lavinia conjux. Ulterius ne tende odiis.
Side 48 - Dixit, et avertens rosea cervice refulsit, ambrosiaeque comae divinum vertice odorem spiravere, pedes vestis defluxit ad imos, et vera incessu patuit dea.
Side 27 - ... ipse dies agitat festos fususque per herbam, ignis ubi in medio et socii cratera coronant, te libans, Lenaee, vocat, pecorisque magistris velocis iaculi certamina ponit in ulmo, 530 corporaque agresti nudant praedura palaestrae.
Side 49 - Lyaeum, cum dabit amplexus atque oscula dulcia figet, occultum inspires ignem fallasque veneno.' paret Amor dictis carae genetricis et alas exuit et gressu gaudens incedit luli. 690 at Venus Ascanio placidam per membra quietem inrigat et fotum gremio dea tollit in altos Idaliae lucos, ubi mollis amaracus illum floribus et dulci adspirans complectitur umbra.
Side 167 - Gnosius haec Rhadamanthus habet, durissima regna, Castigatque auditque dolos, subigitque fateri, Quae quis apud superos, furto laetatus inani, Distulit in seram commissa piacula mortem. Continuo sontis ultrix accincta flagello 570 Tisiphone quatit insultans, torvosque sinistra Intentans anguis vocat agmina saeva sororum.
Bibliografiske oplysninger
| Titel | Opera ex recensione J. Conington |
| Forfatter | Virgil |
| Redaktør | John Conington |
| Udgiver | apud Harperos Fratres, 1885 |
| Oprindeligt fra | Harvard University |
| Digitaliseret | 11. jul 2006 |
| Længde | 338 sider |
| Eksporter henvisning | BiBTeX EndNote RefMan |