Opera ex recensione J. Coningtonapud Harperos Fratres, 1885 - 338 sider |
Fra bogen
Side 7
... Et me Phoebus amat ; Phoebo sua semper apud me Munera sunt , lauri et suave rubens hyacinthus . D. Malo me Galatea petit , lasciva puella , Et fugit ad salices , et se cupit ante videri . M. At mihi sese offert ultro , meus ignis ...
... Et me Phoebus amat ; Phoebo sua semper apud me Munera sunt , lauri et suave rubens hyacinthus . D. Malo me Galatea petit , lasciva puella , Et fugit ad salices , et se cupit ante videri . M. At mihi sese offert ultro , meus ignis ...
Andre udgaver - Se alle
Almindelige termer og sætninger
Acestes Achates acies Aeneas AENEIDOS aequora aestas agmina alta alto Anchisae animis Apollo aras arma armis arva Ascanius aspera auras auris auro Auster Baccho bello bracchia caeli caelo caelum caestus caput circum clamore coniunx corpore cursu deus dextra dictis Dido divom dona ensem fata fatur fatus ferro flumina Fortuna genus Haud heros hinc humeris humida Iamque ille Infelix ingens ingentem interea Iovis ipsa Iuno Iuppiter Labyrinthus Latio Lavinia litora manu manus matres maxuma mihi Mnestheus moenia multa munera Nate navis Neptuni neque nequiquam nunc Olli omnibus omnis pater Aeneas pectore pelago pius Aeneas Priami Priamus primum procul proelia Proserpina pugnae quis quondam quos regna Rutuli saepe sanguine sanguis saxa sese sidera silvis simul sine socios super talia tamen Tarchon tecta tela tellus tempora terga terra Teucri Teucrum tibi Troiae Turnus umbras unda undas undis urbem vates vertice victor virum volans volnere
Populære passager
Side 172 - Ibant obscuri sola sub nocte per umbram perque domos Ditis vacuas et inania regna: quale per incertam lunam sub luce maligna 270 est iter in silvis, ubi caelum condidit umbra luppiter et rebus nox abstulit atra colorem.
Side 49 - Quae te tam laeta tulerunt 605 saecula ? qui tanti talem genuere parentes ? in freta dum fluvii current, dum montibus umbrae lustrabunt convexa, polus dum sidera pascet, semper honos nomenque tuum laudesque manebunt, quae me cumque vocant terrae.
Side 197 - Equidem merui, nec deprecor, inquit; Utere sorte tua. Miseri te si qua parentis Tangere cura potest, oro (fuit et tibi talis Anchises genitor), Dauni miserere senectae! Et me, seu corpus spoliatum lumine mavis, Redde meis. Vicisti, et victum tendere palmas Ausonii videre; tua est Lavinia conjux. Ulterius ne tende odiis.
Side 48 - Dixit, et avertens rosea cervice refulsit, ambrosiaeque comae divinum vertice odorem spiravere, pedes vestis defluxit ad imos, et vera incessu patuit dea.
Side 27 - ... ipse dies agitat festos fususque per herbam, ignis ubi in medio et socii cratera coronant, te libans, Lenaee, vocat, pecorisque magistris velocis iaculi certamina ponit in ulmo, 530 corporaque agresti nudant praedura palaestrae.
Side 49 - Lyaeum, cum dabit amplexus atque oscula dulcia figet, occultum inspires ignem fallasque veneno.' paret Amor dictis carae genetricis et alas exuit et gressu gaudens incedit luli. 690 at Venus Ascanio placidam per membra quietem inrigat et fotum gremio dea tollit in altos Idaliae lucos, ubi mollis amaracus illum floribus et dulci adspirans complectitur umbra.
Side 167 - Gnosius haec Rhadamanthus habet, durissima regna, Castigatque auditque dolos, subigitque fateri, Quae quis apud superos, furto laetatus inani, Distulit in seram commissa piacula mortem. Continuo sontis ultrix accincta flagello 570 Tisiphone quatit insultans, torvosque sinistra Intentans anguis vocat agmina saeva sororum.
Bibliografiske oplysninger
| Titel | Opera ex recensione J. Conington |
| Forfatter | Virgil |
| Redaktør | John Conington |
| Udgiver | apud Harperos Fratres, 1885 |
| Oprindeligt fra | Harvard University |
| Digitaliseret | 11. jul 2006 |
| Længde | 338 sider |
| Eksporter henvisning | BiBTeX EndNote RefMan |