Sic, operis postquam lusit primordia pictor, Dum sordet paries, nullumque fatetur Apellem, Cautius exercet calamos, atque arte tenacem Confundit viscum, succosque attemperat, omnes Inducit tandem formas; apparet ubique Muta cohors, et picturarum vulgus inane. Aligeris muri vacat ora suprema ministris, Sparsaque per totam cœlestis turba tabellam Raucos inspirat lituos, buccasque tumentes Inflat, et attonitum replet clangoribus orbem. Defunctis sonus auditur, tabulamque per imam Picta gravescit humus, terris emergit apertis Progenies rediviva, et plurima surgit imago. Sic, dum fœcundis Cadmus dat semina sulcis, Terra tumet prægnans, animataque gleba laborat, Luxuriatur ager segete spirante, calescit Omne solum, crescitque virorum prodiga messis. Jam pulvis varias terræ dispersa per oras, Sive inter venas teneri concreta metalli, Sensim diriguit, seu sese immiscuit herbis, Explicita est; molem rursus coalescit in unam Divisum funus, sparsos prior alligat artus Junctura, aptanturque iterum coëuntia membra. Hic nondum specie perfecta resurgit imago, Vultum truncata, atque inhonesto vulnere nares Manca, et adhuc deest informi de corpore multum. Paulatim in rigidum hic vita insinuata cadaver Motu ægro vix dum redivivos erigit artus. Inficit his horror vultus, et imagine tota Fusa per attonitam pallet formido figuram. Detrahe quin oculos spectator, et, ora nitentem Si poterint perferre diem, medium inspice murum, Qua sedet orta Deo proles, Deus ipse, sereno Lumine perfusus, radiisque inspersus acutis. Circum tranquillæ funduntur tempora flammæ, Regius ore vigor spirat, nitet ignis ocellis, Plurimaque effulget majestas numine toto. Quantum dissimilis, quantum o! mutatus ab illo, Qui peccata luit cruciatus non sua, vitam Quando luctantem cunctata morte trahebat! Sed frustra voluit defunctum Golgotha numen Condere, dum victa fatorum lege triumphans Nativum petiit cœlum, et super æthera vectus Jam latus effossum, et palmas ostendit utrasque, Quis tamen ille novus perstringit lumina fulgor? Quam Mitra effigiem distinxit pictor, honesto Surgentem e tumulo, alatoque satellite fultam ? Agnosco faciem, vultu latet alter in illo Wainfletus, sic ille oculos, sic ora ferebat: Eheu quando animi par invenietur Imago! Quando alium similem virtus habitura !Irati innocuas securus numinis iras Aspicit, impavidosque in Judice figit ocellos. Quin age, et horrentem commixtis igne tenebris Jam videas scenam; multo hic stagnantia fuco Moenia, flagrantem liquefacto sulphure rivum Fingunt, et falsus tanta arte accenditur ignis, Ut toti metuas tabulæ, ne flamma per omne Livida serpat opus, tenuesque absumpta recedat Pictura in cineres, propriis peritura favillis. Huc turba infelix agitur, turpisque videri Infrendet dentes, et rugis contrahit ora. Vindex a tergo implacabile sævit, et ensem Fulmineum vibrans acie flagrante scelestos Jam Paradiseis iterum depellit ab oris. Heu! quid agat tristis ? quo se cœlestibus iris Subtrahat? o quantum vellet nunc æthere in alto Virtutem colere! at tandem suspiria ducit 1 Coll. Magd. Fundator. Nequicquam, et sero in lachrymas effunditur; obstant Sortes non revocandæ, et inexorabile numen. Quam varias aperit veneres pictura! periti Quot calami legimus vestigia! quanta colorum Gratia se profert! tales non discolor Iris Ostendat, vario cum lumine floridus imber Rore nitet toto, et gutta scintillat in omni. O fuci nitor, o pulchri durate colores! Nec, pictura, tuæ languescat gloria formæ, Dum lucem videas, qualem exprimis ipsa, supremam. SPHÆRISTERIUM. HIC, ubi graminea in latum sese explicat æquor Postquam ideo in partes turbam distinxerat Mox ubi funduntur late agmina crebra minorem Sparsa per orbiculum, stipantque frequentia metam, Nec risus tacuere, globus cum volvitur actus Illa tamen laudes summumque meretur honorem, Haud ita prosiliens Eleo carcere pernix Auriga invehitur, cum raptus ab axe citato Currentesque domos videt, et fugientia tecta. Si tamen in duros, obstructa satellite multo, Impingant socios, confundatque orbibus orbes; Tum fervet bilis, fortunam damnat acerbam, Atque Deos atque astra vocat crudelia.— Si vero incursus faciles, aditumque patentem Inveniat, partoque hostis spolietur honore: Turba fremit confusa, sonisque frequentibus, euge, Exclamant socii; plausu strepit omne viretum. Interea fessos inimico Sirius astro Corripit, et falsas exudant corpora guttas ; Lenia jam zephyri spirantes frigora, et umbræ Captantur, vultuque fluens abstergitur humor. AD D. D. HANNES, INSIGNISSIMUM MEDICUM ET POETAM. O QUI canoro blandius Orpheo Sæpe animam revocas ab umbris, Jam seu solutos in numerum pedes Cogis, vel ægrum et vix animæ tenax Corpus tueris, seu cadaver ; Luminibus penetras acutis Præsidum haud leve, MONTACcutus. Omitte tandem triste negotium Gravesque curas, heu nimium pius! Nec cæteros cautus mederi Ipse tuam minuas salutem. Frustra cruorem pulsibus incitis Ebullientem pollice comprimis, Attentus explorare venam Quæ febris exagitet tumentem: Frustra liquores quot Chymica expedit Fornax, et error sanguinis, et vigor Innatus herbis te fatigant: Serius aut citius sepulchro Debemur omnes, vitaque deseret Expulsa morbis corpus inhospitum, Lentumque deflebunt nepotes (Relliquias animæ) cadaver. Manes videbis tu quoque fabulas, Quos pauciores fecerit ars tua; Suumque victorem vicissim Subjiciet libitina victrix. |