S

Sacra via, vid. Via.

Sagana, mulieris veneficae nomen, E. 5, 25.: S. I.
8, 25.: ubi vid. not.

Salernum, oppidum' maritimum agri Picentini in
magna Graecia, Ep. I. 15, 1.

Salii, sacerdotes duodecim Martis, a Numa insti-
tuti, ut Ancilia custodirent, et martis die festo
saltarent saltationem armatam, I. 36, 12.: IV.
1, 28. Hinc

Saliare carmen, ad quod saltabant Salii, Ep. II. 1,
86. Saliares dapes, Saliorum epulae, quae e-
rant opiparae magnificae, I. 37, 2.
Crispus Sallustius, videtur esse bistorici nepos e so-
rore et ab eo adoptatus, gratia Augusti florens et
Maecenatem aemulatus, equestri ordine contentus
alia gloriae insignia non assumsit; diversus a
veterum instituto per cultum et munditias; copia
et affluentia luxu propior. vid. Tacit. Annal. ÍII.
30. Ad bunc videtur esse carmen, II. 2. cf. S.
I. 2, 48.

Samnites, gladiatores, qui prolusione pugnae ineunte
convivio" solebant oblectare convivas, Ep. II. 2,

98.

Samos, insula Asiatica in mari Aegaeo cum urbe
ejusdem nominis, concinna, i. e. amoena, Ep. I.
11, 2.

Scaeva, Ep. 1. 17. videtur esse filius Cani Sama,
cujus fortitude laudatur Jul. Caes, de B. Cm. III.
53.

Scaeva, matricida, S. II. 1, 5S.
Scamander, fluvies Troiadis, E. 13, 14.
Scauri, in his clarissimi sunt M. Aemilius Scaurus,
princeps Senatus et ejus filius M. Scaurus más
tatis magnificentia clarus, I. 12, 37.
P. Scipio Africanus minor, amicus Luch, S
II. 1, 72.

Scopas, statuarius et sculptor eximiu, IV. 8,6
cf. Plin. H. N. XXXVI. 5.
Scylla, Phorci filie, mutata in saxum Cherphi
oppositum in freto Siculo, Ar. 145.
Scythae, populi Sarmatiae, profugi, L $5, 9:
IV. 14, 42. cempestres, III. 24, 9.: geli
IV. 5, 25.: Adria divisi objecto, IL. II, 1;
cedunt ex finibus Rom. III. 8, 23.
Sectanus, moechus, S. I. 4, 112.
Septembres horae, b. e. tempestas qualis est in Sq
tembri, minus salubris, Ep. I. 16, 16.
Septicius, Horatii conviva, Ep. 1. 5,
T. Septimius, eques Rom. amicus Herat, qui com
Tiberio in Orientem proficiscenti commendat. Co
rus fuit Augusto, qui eum Nostrum estat apad
Suet. Vit. Horat. Ad bune est Carmen, IL 6:
cf. Ep. I. 9, 1.

Seres, populus Indicus, I. 12, 56.: III. 29, 1.
IV. 15, 23. Inde Sericae sagittae, L. 29,8
Serici pulvilli, E. 8, 15.

Servius, S. I. 10, 86. videtur esse Servius Clas-
dius, eques Rom. Grammaticus dectus, qui fosk
diceret, qui versus Plauti esset qui non. of. En
Clav. Cic.

Sextilis, mensis, qui postea Augustus est dictus, Ep.
I. 7, 2.

L. Sextius, ad quem est carmen, I. 4. vidder t
is, quem Bruti studiosissimum Augustus, &. V.
781. Consulem in locum suum suffecit.
Sicambri, gens Germaniae trans Rhenum inter Le-
piam et Sigam, IV. 2, $6.: caede gaudentes,
IV. 14, 51.

insula prope Italiam fertilissima. Inż
mare Siculum, II. 12, 2.: Siculae vaccae, I
16, 33. dapes, i, e. exquisitissimae et maxime
opiparae, III. 1, 18.: tyranni, Ep. 1. 2,5
Sidon, urbs antiquissima et nobilissima Phonica

11, 2.

Sarmentus, Augusti deliciae, libertinus, scriba, in
comitatu Maecenatis, S. Ì. 5, 52.
Satureium, oppidum parvum prope Tarentum,
equorum praestantia nobile. Unde Satureianus
caballus, S. I. 6, 59.

Saturnus Coeli filius, Jovis pater, vetus, II. 12,

9.

maritima. Unde Sidonii nautae, E. 16, 59:
Sidonium ostrum, optima purpura, codem dis
tur purpura Tyria, Ep. I. 10, 26.
Silenus, custos et fam. Baccbi, Ar. 239.
Silvanus, Deus agrestis, horridus, IIL 29, 8:
lacte piatur, Ep. II. 1, 143.: tutor finiemi,
E. 2, 22.

Simo, senex comicus ap. Lucil. Ar. 238.
Simois, amnis Treadis, E. 13, 14.
Sirenes, monstra marina, quae cantu

alliciebant ad pernicicm, Ep. 1. 2, 23.: Siren
pro desidia, S. II. 3, 14.

Sisenna, nomen bominis maledici, S. I. 7, 7.
Sisyphus, Acoli f. conditor et rex Corinthi, apud
inferos saxum in summum montis verticem prové-
vere conatur, ob Aeginam Aesopi filiam, quan
Jove raptam esse patri indicarat, Acplides, il

S

Spartacus, gladiator, qui A. U. 679. e ludo Len-
tuli Capuae fugiens, fugitivorum dux factus, bel-
lum servile commovit longe gravissimum, vagans,
III. 14, 19.: acer, E. 16, 5.
Staberius, divitiis multum tribuens; ejus testa-
mentum, S. II. 3, 84.

:

Stertinius, Philosophaster Stoicus, ducentos viginti
Libros Stoicorum scripsisse fertur, S. II. 3, 33.:
octavus sapientium jactatur, ib. 396, acu-
men ejus delirat, Ep. I. 12, 20.
Stesichorus, Himerae in Sicilia natus, poëta lyricus,
Phalaridi tyranno carus;
Stesichori graves
Camoenae, IV. 9, 8.
Sthenelus, Capanci f. fortissimus, auriga Diome-
dis, 1.15, 24.: IV. 9, 20.
Styx, palus apud inferos, I. 34, 10. Unde Stygia
unda, II. 20, 8.

Subura, locus Romae sub muro terreo Carinarum.
Unde canes suburanae, E. 5, 58.
Sulcius, causidicus, acer, S. I. 4, 65.
L. Corn. Sulla, dictator, S. I. 2, 64.
Sulpicia horrea, IV. 12, 18.

Surrentum, Campániae oppidum ad sinum Puteola-
num, Ep. I. 17, 52.: unde vinum Surrenti-
num, S. II. 4, 55.

Sybaris, juvenis amatus Lydiae, I. 8, 2.
Sygambri, vide Sicambri.

Syrtes, vada arenosa et mutabilia in mari ad littus
Africae, aestuosae, I. 22, 5.: barbarae, II. 6,3.:|
Gaetulae, II. 20, 15.: exercitatae, E. 9, 31.
Syri, populus Asiae majoris. Unde Syra merx, I.
31, 12.

Syrus, nomen servi, S. I. 6, 98.
Syrus, gladiator, S. II. 6, 44.

T

TAENARUM, promontorium Laconicae: ponitur de
porta ad inferos, imo pro loco inferorum
ipso: ut Taenari sedes horrida, I. 34, 10.
Tanais, hodie Don, fluvius Europam et Asiam di-
videns, ad quem babitabant Scythae, IV. 15, 24 :
Sythicus amnis, III. 4, 36.: extremus, III.
10, 1.: discors, de accolis populo Rom. inimicis,
III. 29, 28.

Tanais, spado quidam, S. I. 1, 105.

Tantalus, Pelopis pater, Rex Lydiae, ad epulum

Deorum admissus, insolentior factus est et illo
bonore abusus, apud inferos perpetua fàmi sitique
cruciatur, conviva Deorum, I. 28, 7.: super-
bus, II. 18, 37. egens benignae dapis, E. 17,
66.: a labris fugientia captat flumina sitiens,
S. I. 1, 68.

Tarentum, urbs Calabriae maritima, antiquissima
et celeberrima, quam colonia Lacedaemonum, duce
Phalanto, occupavit, II. 6, 11.: inde Lacedaemo-
piùm dicitur, III. 5, 56.: ad finem Italiae situm,
S. I. 6, 105.: laudatur tanquam amoenum, Ep.
I. 16, 11. molle, S. II. 4, 34.: imbelle, S. 1.
1,45.: lana ibi tingebatur colore violaceo, Ep.
II. 1, 207.

:

Sp. Mactius Tarpa, judex et censor fabularum in
ludis scenicis agendarum, S. I. 10, 38.: Ar. 387.
Tarquinius Superbus, ultimus Rom. Rex, S. I. 6,
13. Tarquinii fasces superbi, i. e. imperium
splendidum a Tarquinio translatum in Consules,
I. 12, 35.

T. Statilius Taurus, Consul iterum A. U. 728.
una cum Augusto, Ep. I. 5,4.

Teanum Sidicinum, bodie Teano, non procul a
Calibus oppidum Campaniae, diversum a Teano
Apulo, Ep. I. 1, 86.

Tecmessa, Teutbrantis Phrygiorum regis filia, ab
Ajace capta, qui ex illa suscepit Eurysacem filium,
II. 4, 6.

Telegonus, Ulyssis e Circe fil. conditor Tusculi, III,

29, 8.

Telemachus, Ulyssis ex Penelope f. Ep. I. 7, 40.
Telephus, Herculis ex Auge f. jussu avi in silvis
expositus a cerva nutritus est: tum exul ad pan
rentes quaerendos venit ad Teutbrantem: a quo
adoptatus est, et ei postea in regno Mysiae suces-
sit. Iu pugna ab Achille vulneratus, non alit.r
sanari potuit nisi eadem basta, qua vulneratus
erat, E. 17,8.: pauper et exul, Ar. 96.
Telephus, juvenis Graecus dives, qui Romae vive-
bat, poëta doctus, I. 13, 1.: III. 19,1.: IV. 11,21.
Tempe Thessalica, convallis nemorosa ad Pencum
inter Ossam et Olympum, I. 7, 4.: I. 21, 9.:
Zephyris agitata, III. 1,24. Hujus loci amve-
nitatem egregie descripsit Aelianus, V. H. III.A.
P. Terentius Afer, comicus celeberrimus, Ep. II.
1, 59.

Teucer, Telamonis f. Ajacis frater, conditer Sa-
laminis in Cypro, I. 7, 21.: S. II. 3, 204.
Thaliarchus, nomen videtur esse fatum amici cujus-

dam, I. 9, 8.

Thebae, urbs Boeotiae, Baccbi patria: nam Semele

mater fuit Thebana, Baccho insignes, I. 7, 3.:
Echioniae, quia Echion adjutor Gadmi fuit in
condendis Thebis, IV. 4, 64. Cf. S, II. 5, 84. :
Ep. II. 1, 213.

Theon, unde dente Theonino circumrodi, v. not.
Ep. I. 18, 82.

Thespis, poëta tragicus, quem Latini sunt imi-
tati, Ep. II. 1, 163.: egit in plaustris tragoe-
dias, Ar. 275.

Thessalia, regio Graeciae, ob herbas merenetas cele
bris. Unde Thessala venena, I. 27, 21.: por-
tenta, i. e. magica, Ep. II. 2, 209.: VOX -
cantatrix, E. 5, 45.

Tyrtaeus, Poëta Atheniensis, mares animas in
Martia bella versibus excitavit, Ar. 402.

U

ULUBRAE, oppidulum Latii in agro Pomtino, jux-
ta paludes, Ep. I. 11, 30.

Ulysses, Rex Itbacensis, qui in contentione de ar-
mis Achillis superavit Ajacem: unde bic furio-
sus est factus, inclytus, S. II. 8, 197.: domi-
tor Trojae, multorum providus urbes et mo-
res hominum inspexit, &c. Ep. I. 2, 19. :
laboriosus, E. 17, 16.: duplex, Î. 6, 7.: La-
ertiades, exitium gentis Trojanae, I. 15, 21.:
rogat Tiresiam, quomodo ditescere possit, S.
II. 2.

Umbria, regio Italiae ad mare superum, Etruriae
ex adverso sita: Unde Umber aper, qui prae-
stat, S. II. 4, 40.

Umbrenus, nomen militis veterani, S. II. 2, 133.
Ustica, mons in Sabinis, cubans, I. 17, 11.
Utica, urbs Africae, nobilis morte Catonis, qui in-
de Uticensis est dictus, Ep. I. 20, 13.

V

VACUA, Dea, quae a Sabinis colebatur, Ep. I.
10, 49.

T. Valgius Rufus, nobilis poeta epicus, quo Ti
bullus IV. I. 180. negat aeterno propiorem
alterum Homero fuisse. cf. Broukh. ad b. l.
vid. Horat. II. 9. et S. I. 10, 82.
Varias. Baria, oppidulum olim ad dextram ripam
Anienis, Ep. I. 14, 3.

L. Varius, poëta epicus, qui res gestas Augusti
carmine celebravit, amicus Horatii et Virgilii,
qui eum Eclog. IX. 35. laudat, I. 6, 8.: S. I.
9, 32. S. I. 5, 40.: S. I. 10, 44, 81.: Ar.
55.: ab Augusto liberaliter est habitus, Ep. II.
1, 247.

Varius quidam cum Maecenate convivio Nasidieni
interfuit, S. II. 8, 21.

P. Terentius Varro Atacinus, Narbonensis, minus
laudatur ob satyras, S. I. 10, 46.
Vaticanus mons Romae, I. 20, 7.
Veia, venefica quaedam, E. 5, 29.
Veianius, gladiator, Ep. I. 1, 4.

Veii, urbs Etruriae. Unde ager Veiens, Ep. II.
2, 167. et vinum Veientanum, quod erat
vilissimum, S. II. 3, 143.

Velabrum, locus Romae, ubi babitabant unguenta-
rii et alii vilioris conditionis homines, S. II. 3,

229.

Velina tribus populi Rom. Ep. I. 6, 52.
Venafrum, Campaniae oppidum oleis nobile. Unde

16. Venafrana oliva, S, II. 4, 69.: S. II. 8,
45. agri Venafrani, III. 5, 55.
Venus evocatur in domum amicae, I. 30, 1.:
ridens, I. 2, 33.: decens, I. 18, 6.: oratur
ne diutius vexet, IV. 1, 1. de amore puellarum,
Ep. I. 18, 21.

Vertumnus, Deus Etruriae, praeses rerum verten
darum, i. e. emendarum vendendarumque. Hujus
fanum fuit Romae in vico Turario, S. II. 7, 14. :
Ep. I. 20, 1.

Vestae aedes, v. n. S. I. 9, 35.: Vesta aeterna,
III. 5, 11.

Via sacra, via Romae, quae a foedere nomen habet,
quod in ea inter Romulum et Tatium ictum est.
Haec maxime frequentabatur, S. I. 9, 1.
Vibidius, scurra, umbra Maecenatis in convivie
Nasidieni, S. II. 8, 22..

Villius, adulter Faustae, S. I. 2, 64.
Vindelici, populi Germ. qui loca inter Danubium,
Aenum et lacum Brigantinum incolebant, IV. 4,
18. IV. 14, 8.

C. Vinius Fronto Asella, quem carmina sua Au-
gusto tradere jussit Horatius, Ep. I. 13.
C. Virgilius Maro, Mantuanus, auctor Bucoli-
corum, Georgicorum et Aeneidos, summus Varii
Horatiique amicus, atque Maecenati et Augusto
longe carissimus: laborabat cruditate, S. I. 5,
48. candidissima anima, ib. 40.: Athenas
proficiscentem bonis votis omnibusque pro-
sequitur Horatius, I. 3.: molle et facetum
tribuitur ejus Bucolicis, S. I. 10, 45.: consola-
tur eum ob mortem Quinctilii, I. 24.: libe-
ralitas Augusti in Virgilium, E. II. 1. 247. :
Carmen IV. 12. videtur ad eundem Virgilium
scriptum esse.

Vibius Viscus, eques Rom. amicus Horatii, babens
duos filios senatorii ordinis doctos, criticos et poe
tas, S. I. 9, 22.: S. I. 10, 83.

Viscus Thurinus, interest cum Maecenate Nasidi
eni convivio, S. II. 8, 20.

Visellius, cujus socer berniosus fuisse dicitur, S. L.
1, 105.

Volanerius, aleator, S. II. 7, 15.
Voranus, bomo furax, v. n. S. I. 8, 39.
Vulcanus, Veneris maritus, I. 4, 8.
Vulteius Mena, praeco, Ep. 1. 7, 55.

X

XANTHIAS PROCEUS, Graecus haud dubie et now
bili genere ortus. Ad bunc est, II. 4.
Xanthus, fluvius Lyciae) IV. 6, 26.

Ꮓ