Publii Virgilii Maronis opera

Forsideomslag
Chez A. Mame, 1839 - 354 sider

Fra bogen

Udvalgte sider

Indhold

Andre udgaver - Se alle

Almindelige termer og sætninger

Populære passager

Side 11 - Ultima Cumaei venit jam carminis aetas ; Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo. Jam redit et Virgo, redeunt Saturnia régna : Jam nova progenies coelo demittitur alto.
Side 234 - Ecce Sabinorum prisco de sanguine magnum agmen agens Clausus magnique ipse agminis instar, Claudia nunc a quo diffunditur et tribus et gens per Latium, postquam in partem data Roma Sabinis.
Side 11 - ... magnos metuent armenta leones. ipsa tibi blandos fundent cunabula flores. occidet et serpens, et fallax herba veneni occidet ; Assyrium vulgo nascetur amomum.
Side 22 - Saepibus in nostris parvam te roscida mala — Dux ego vester eram — vidi cum matre legentem. Alter ab undecimo tum me iam acceperat annus ; Iam fragilis poteram ab terra contingere ramos. Ut vidi, ut perii ! ut me malus abstulit error ! Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
Side 194 - At Phoebi nondum patiens immanis in antro bacchatur vates, magnum si pectore possit excussisse deum: tanto magis ille fatigat os rabidum, fera corda domans, fingitque premendo.
Side 46 - Miscueruntque herbas et non innoxia verba, Auxilium venit, ac membris agit atra venena. Ipsa ingens arbos , faciemque simillima lauro ; Et, si non alium late jactaret odorem, Laurus erat. Folia haud ullis labentia ventis, Flos ad prima tenax. Animas et olentia Medi Ora fovent illo, et senibus medicantur anhelis.
Side 168 - Sacrum jussa fero, teque isto corpore solvo. Sic ait, et dextra crinem secat. Omnis et una Dilapsus calor, atque in ventos vita recessit.
Side 121 - Limen erat caecaeque fores et pervius usus tectorum inter se Priami postesque relicti a tergo, infelix qua se, dum regna manebant, 455 saepius Andromache ferre incomitata solebat ad soceros et avo puerum Astyanacta trahebat.
Side 105 - Quale manus addunt ebori decus, aut ubi flavo Argentum Pariusve lapis circumdatur auro.
Side 7 - In medio duo signa, Conon, et — quis fuit alter, «:> Descripsit radio totum qui gentibus orbem, Tempora quae messor, quae curvus arator haberet ? Necdum illis labra admovi, sed condita servo.

Bibliografiske oplysninger