Billeder på siden
PDF
ePub

Sed par atque eadem cena duobus erat.
Tu Lucrina1 voras, me pascit aquosa Peloris :
Non minus ingenua est et mihi, Marce, gula.
Te Cadmea Tyros2, me pinguis Gallia vestit :
Vis te purpureum, Marce, sagatus amem?
Ut præstem Pyladen, aliquis mihi præstet Oresten.
Hloc non fit verbis, Marce : ut ameris, ama.

5

10

XXXIX. A UN AVOCAT
(Epigr., VI, 17)

Non de vi neque cæde nec veneno,
Sed lis est mihi de tribus capellis:
Vicini queror has abesse furto.
Hoc judex sibi postulat probari :

Tu Cannas Mithridaticumque bellum
Et perjuria Punici furoris

Et Sullas Mariosque Muciosque

Magna voce sonas manuque* tota.

Jam dic, Postume, de tribus capellis.

1. Lucrina. Les huîtres du lac Lucrin étaient forts appréciées. Celles du promontoire de Pelore en Sicile étaient dédaignées comme molles et aqueuses.

2. Cadmea Tyros; Tyr, où régna Cadmus, célèbre par ses étoffes teintes de pourpre; celles de Gaule étaient grossières. Voyez Juvénal, IX, 28.

5

[blocks in formation]

XL. LES CAPTATEURS DE TESTAMENTS
(Épigr., VI, 63)

Scis te captari, scis hunc qui captat, avarum,
Et scis qui captat, quid, Mariane, velit.
Tu tamen hunc tabulis heredem, stulte, supremis
Scribis et esse tuo vis, furiose, loco1.
Munera magna tamen2 misit.

Sed misit in hamo;

Et piscatorem piscis amare potest?

Hicine deflebit vero tua fata dolore?
Si cupis, ut ploret, des, Mariane, nihil.

5

XLI.

SOLLICITATION INGÉNIEUSE
(Epigr., VI, 82)

Quidam me modo, Rufe, diligenter
Inspectum, velut emptor aut lanista,
Cum vultu digitoque subnotasset,
<< Tune es, tune, ait, ille Martialis,
Cujus nequitias jocosque novit,

Aurem qui modo non habet Batavam? >>
Subrisi modice, levique nutu

Me quem dixerat esse non negavi.

« Cur ergo, inquit, habes malas lacernas? »
Respondi: «quia sum malus poeta. »

1. Esse tuo... loco, prendre ta place, dans tes propriétés.

5

10

2. Munera magna tamen. Mais, diras-tu..

Hoc ne sæpius accidat poetæ,

Mittas, Rufe, mihi bonas lacernas.

XLII. LES ÉPIGRAMMES FADES
(Epigr., VII, 25)

Dulcia cum tantum scribas epigrammata semper
Et cerussata candidiora cute,

Nullaque mica salis nec amari fellis in illis
Gutta sit, o demens, vis tamen illa legi!
Nec cibus ipse juvat morsu fraudatus aceti,
Nec grata est facies, cui gelasinus abest.
Infanti melimela dato fatuasque mariscas :
Nam mihi, quæ novit pungere, Chia1 sapit.

[blocks in formation]

5

Eutrapelus tonsor dum circuit ora Lupercil
Expingitque genas, altera barba subit.

1. Chia. Dans une autre épigramme, Martial nous apprend quel est le goût des figues de Chio (XIII. 23).

Chia seni similis Baccho, quem
Setia misit:

Ipsa merum secum portat et ipsa
salem.

[blocks in formation]

Omnia, Castor, emis: sic fiet, ut omnia vendas.

[blocks in formation]

« Quinque satis fuerant: nam sex septemve libe!li
Est nimium quid adhuc ludere, Musa, juvat?
Sit pudor et finis jam plus nihil addere nobis
Fama, potest teritur noster ubique liber;
Et cum rupta situ Messalæ saxa2 jacebunt

Altaque cum Licini marmora pulvis erunt,
Me tamen ora legent et secum plurimus hospes
Ad patrias sedes carmina nostra feret ».
Finieram, cum sic respondit nona sororum3,
Cui coma et unguento sordida vestis erat :
<< Tune potes dulces, ingrate, relinquere nugas?
Dic mihi, quid melius desidiosus ages?
An juvat ad tragicos soccum

[blocks in formation]

transferre cothurnos,

10

5

Quandoquidem data sunt ipsis quo

que fata sepulcris.

3. Nona sororum, l'une des neuf Muses. Apparemment Thalie, la Muse de la comédie et des festins; d'où la plaisanterie du vers suivant et l'apostrophe du vers 13.

4. Soccum, la chaussure de l'acteur comique.

Aspera vel paribus bella tonare modis1,
Prælegat ut tumidus 2 rauca te voce magister
Oderit et grandis virgo bonusque puer3?
Scribant ista graves nimium nimiumque severi,
Quos media miseros nocte lucerna videt.
At tu Romano lepidos sale tinge libellos :
Agnoscat mores vita legatque suos.
Angusta cantare licet videaris avena,

Dum tua multorum vincat avena tubas. >>

15

20

XLVI.

L'ANTIQUAIRE

(Épigr., VIII, 6)

Archetypis vetuli nihil est odiosius Eucti

6

Ficta Saguntino cymbia malo luto,
Argenti furiosa sui cum stemmata narrat
Garrulus et verbis mucida vina facit.
« Laomedonteæ fuerant hæc pocula mensæ :
Ferret ut hæc, muros struxit Apollo lyra.

1, Paribus... modis, des vers égaux entre eux, des hexamètres dactyliques par opposition aux distiques élégiaques. Voyez Ho

race:

Versibus impariter junctis querimonia primum (inclusa est).

A. P., 74.

2. Tumidus, gonflé de colère. 3. Virgo bonusque puer, les écoliers.

4. Vita, pour a viventes ».

5

5. Archetypis, les vases antiques originaux.

6. Saguntino. Sagunte fabriquait de la poterie vulgaire.

7. Argenti furiosa... stemmata, les généalogies insensées de ses coupes d'argent.

8. Mucida vina facit; hyperbole comique pour dire que le bavardage du collectionneur rend son vin même insupportable.

9. Ferret ut hæc, pour recevoir ces coupes comme salaire.

« ForrigeFortsæt »