Nomentanus ad hoc, qui, si quid forte lateret, Post hoc me docuit, melimela rubere, minorem Tum parochi faciem; nil sic metuentis, ut acres Vibidius, Balatroque, sequutis omnibus: imi In patina porrecta. Sub hoc herus, haec gravida, inquit, Capta est; deterior post partum carne futura. 222 SATYRARUM LIB. II. 8. 60 Finis, ni sapiens sic Nomentanus amicum Tolleret: Heu, Fortuna! quis est crudelior in nos Te Deus! ut semper gaudes illudere rebus Humanis! Varius mappa compescere risum Vix poterat. Balatro, suspendens omnia naso, 65 Haec est conditio vivendi, aiebat: eoque Responsura tuo numquam est par fama labori. Tene, ut ego accipiar laute, torquerier omni Sollicitudine districtum? ne panis adustus, Ne male conditum ius apponatur? ut omnes 70 Praecincti recte pueri, comptique ministrent? Adde hos praeterea casus: aulaea ruant si, Ut modo; si patinam pede lapsus frangat agaso. Sed convivatoris, uti ducis, ingenium res Adversae nudare solent; celare secundae. 75 Nasidienus ad haec: tibi Di, quaecumque preceris, Commoda dent: ita vir bonus es, convivaque comis: Et soleas poscit. Tum in lecto quoque videres Stridere secreta divisos aure susurros. Nullos his mallem ludos spectasse: sed illa 80 Redde, age, quae deinceps risisti. Vibidius dum Quaerit de pueris; num sit quoque fracta lagena; Quod sibi poscenti non dantur pocula; dumque Ridetur fictis rerum, Balatrone secundo; Nasidiene, redis, mutatae frontis, ut arte 85 Emendaturus fortunam: deinde sequuti Mazonomo pueri magno discerpta ferentes Membra gruis, sparsi sale multo, non sine farre; Pinguibus et ficis pastum iecur anseris albi; Et leporum avulsos, ut multo suavius, armos, 90 Quam si cum lumbis quis edit: tum pectore adusto Vidimus et merulas poni, et sine clune palumbes; Suaves res, si non caussas narraret earum, et Naturas dominus: quem nos sic fugimus ulti, Ut nihil omnino gustaremus, velut illis 95 Canidia afflasset, peior serpentibus Afris. Omissa re ludicra, totum se tradit Philosophiae perdiscendae, quae frenare cupiditates, et omnia virtuti posthabere docet. Prima dicte mihi, summa dicende Camena, Condo, et compono, quae mox depromere possim. 5 10 Nullius addictus iurare in verba magistri, 15 Quo me cumque rapit tempestas, deferor hospes. Nunc agilis fio, et mersor civilibus undis; Virtutis verae custos, rigidusque satelles: Nunc in Aristippi furtim praecepta relabor; Et mihi res, non me rebus, subiungere conor. 20 Ut nox longa, quibus mentitur amica, diesque Longa videtur opus debentibus; ut piger annus Pupillis, quos dura premit custodia matrum; Sic mihi tarda fluunt, ingrataque tempora, quae spem, Consiliumque morantur agendi gnaviter id, quod 25 Aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque; Aeque neglectum pueris, senibusque nocebit. Restat, ut his ego me ipse regan, solerque ele mentis: Non possis oculo quantum contendere Lynceus; Non tamen idcirco contemnas lippus inungi: 30 Nec, quia desperes invicti membra Glyconis; Nodosa corpus nolis prohibere cheragra. Est quoddam prodire tenus, si non datur ultra. Fervet avaritia, miseroque cupidine pectus? Sunt verba, et voces, quibus hunc lenire dolorem 35 Possis; et magnam morbi deponere partem. Laudis amore tumes? sunt certa piacula, quae te Ter pure lecto poterunt recreare libello. Invidus, iracundus, iners, vinosus, amator; Nemo adeo ferus est, ut non mitescere possit: 40 Si modo culturae patientem commodet aurem. Virtus est, vitium fugere; et sapientia prima, Stultitia caruisse. Vides, quae maxima credis Esse mala, exiguum censum, turpemque repulsam; Quanto devites animi, capitisque labore. 45 Impiger extremos curris mercator ad Indos; Per mare pauperiem fugiens, per saxa, per ignes Ne cures ea, quae stulte miraris, et optas; 50 Discere, et audire, et meliori credere non vis? Est aninius tibi, sunt mores, et lingua, fidesqué; 60 65 70 Respondit, referam:, quia me vestigia terrent, Pars hominum gestit conducere publica: sunt, qui P 80 |