Et vixisse probos, amplis et honoribus auctos. Contra, Laevinum Valerî genus, unde Superbus Tarquinius regno pulsus fugit, unius assis Non umquam pretio pluris licuisse; notante 15 Iudice, quo nosti, populo; qui stultus honores Saepe dat indignis, et famae servit ineptus; Qui stupet in titulis, et imaginibus. Quid oportet Nos facere, a vulgo longe, longeque remotos? Namque esto, populus Laevino mallet honorem, 20 Quam Decio mandare novo; censorque moveret Appius, ingenuo si non essem patre natus:

Vel merito, quoniam in propria non pelle quiessem. Sed fulgente trahit constrictos gloria curru Non minus ignotos generosis. Quo tibi, Tilli, 25 Sumere depositum clavum? fierique tribuno? Invidia accrevit, privato quae minor esset.

Nam ut quisque insanus nigris medium impediit

crus

Pellibus, et latum demisit pectore clavum; Audit continuo: quis homo hic? et, quo patre natus? 30 Ut si qui aegrotet, quo morbo Barrus, haberi Ut cupiat formosus: eat quacumque, puellis Iniiciat curam quaerendi singula; quali Sit facie, sura, quali pede, dente, capillo: Sic qui promittit, cives, Urbem sibi curae, 35 Imperium fore, et Italiam, delubra Deorum; Quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus, Omnes mortales curare, et quaerere cogit. Tune, Syri, Damae, aut Dionysi filius, audes Deiicere e saxo cives, aut tradere Cadmo? 40 At Novius collega gradu post me sedet uno; Namque est ille, pater quod erat meus. Hoc tibi Paullus,

Et Messala videris? At hic, si plostra ducenta, Concurrantque Foro tria funera, magna sonabit, Cornua quod vincatque tubas: saltem tenet hoc nos.

Nunc ad me redeo libertino patre natum:
Quem rodunt omnes libertino patre natum;
Nunc, quia sim tibi, Maecenas, convictor; at olim,
Quod mihi pareret legio Romana tribuno.

45

Dissimile hoc illi est: quia non, ut forsit honorem
lure mihi invideat quivis, ita te quoque amicum; 50
Praesertim cautum dignos adsumere, prava
Ambitione procul. Felicem dicere non hoc
Me possim, casu quod te sortitus amicum.
Nulla etenim mihi te Fors obtulit: optimus olim
Virgilius, post hunc Varius, dixere quid essem.
Ut veni coram, singultim pauca loquutus;
(Infans namque pudor prohibebat plura profari)
Non ego me claro natum patre; non ego circum
Me Satureiano vectari rura caballo:

55

65

Sed, quod eram, narro. Respondes, ut tuus est mos, 60
Pauca: abeo; et revocas nono post mense, iubesque
Esse in amicorum numero. Magnum hoc ego duco,
Quod placui tibi, qui turpi secernis honestum
Non patre praeclaro, sed vita, et pectore puro.
Atqui si vitiis mediocribus ac mea paucis
Mendosa est natura, alioqui recta; (velut si
Egregio inspersos reprehendas corporé naevos)
Si neque avaritiam, neque sordes, aut mala lustra
Obiiciet vere quisquam mihi: purus, et insons,
(Ut me collaudém) si et vivo carus amicis:
Caussa fuit pater his; qui macro pauper agello
Noluit in Flavi ludum me mittere, magni
Quo pueri magnis e centurionibus orti,
Laevo suspensi loculos, tabulamque lacerto,
Ibant octonis referentes Idibus aera;

Sed puerum est ausus Romam portare, docendum
Artes, quas doceat quivis eques, atque senator
Semet prognatos: vestem, servosque sequentes
In magno ut populo si quis vidisset, avità
Ex re praeberi sumptus mihi crederet illos.

M

70

75

80

Ipse, mihi custos incorruptissimus, omnes Circum doctores aderat. Quid multa? pudicum (Qui primus virtutis honos) servavit ab omni Non solum facto; verum opprobrio quoque turpi; 85 Nec timuit, sibi ne vitio quis verteret, olim Si praeco parvas; aut, ut fuit ipse, coactor Mercedes sequerer. Neque ego essem questus: at hoc nune

Laus illi debetur et a me gratia maior. Nil me poeniteat sanum patris huius: eoque 90 Non, ut magna dolo factum negat esse suo pars, Quod non ingenuos habeat, clarosque parentes, Sic me defendam. Longe mea discrepat istis Et vox, et ratio. Nam, si natura juberet

A certis annis aevum remeare peractum, 95 Atque alios legere; ad fastum quoscumque parentes Optaret sibi quisque: meis contentus, honestos Fascibus, et sellis nollem mihi sumere; demens Judicio vulgi, sanus fortasse tuo: quod

Nollem onus, haud umquam solitus, portare mo-
lestum..

100 Nam mihi continuo maior quaerenda foret res,
Atque salutandi plures: ducendus et unus,
Et comes alter; uti ne solus rusve, peregreve
Exirem: plures calones, atque caballi

Pascendi; ducenda petorrita. Nune mihi curto 105 Ire licet mulo, vel, si libet, usque Tarentum; Mantica cui lumbos onere ulceret, atque eques

armos.

Obiiciet nemo sordes mihi, quas tibi, Tilli, Quum Tiburte via praetorem quinque sequuntur Te pueri, lasanum portantes, oenophorumque. 110 Hoc ego commodius, quam tu, praeclare senator, Millibus atque aliis, vivo. Quocumque libido est, Incedo solus: percontor quanti olus, ac far: Fallacem Circum, vespertinumque pererro

Saepe Forum: adsisto divinis; inde domum me
Ad porri, et ciceris refero, laganique catinum.
Cena ministratur pueris tribus; et lapis albus
Pocula cum cyatho duo sustinet: adstat echinus,
Vilis cum patera guttus, Campana supellex.
Deinde eo dormitum; non sollicitus, mihi quod cras
Surgendum sit mane; obeundus Marsya, qui se
Vultum ferre negat Noviorum posse minoris.
Ad quartam iaceo; post hancvagor, aut ego lecto,
Aut scripto, quod me tacitum iuvet; ungor olivo,
Non quo fraudatis immundus Natta lucernis.
Ast ubi me fessum Sol acrior ire lavatum
Admonuit, fugio Campum, lusumque trigonem.
Pransus non avide, quantum interpellet inani
Ventre diem durare; domesticus otior. Haec est
Vita solutorum misera ambitione, gravique.
His me consolor victurum suavius, ac si
Quaestor avus, pater atque meus, patruusque

fuisset.

115

120

125

130

SATYRA VII.

Rupilii, et Persii rixam facete describit.
Proscripti Regis Rupili pus, atque venenum,
Hybrida quo pacto sit Persius ultus, opinor,
Omnibus et lippis notum, et tonsoribus esse.
Persius hic permagna negotia dives habebat
Clazomenis; etiam lites cum Rege molestas:
Durus homo, atque odio qui posset vincere Regem;
Confidens, tumidusque: adeo sermonis amari,
Sisennas, Barros ut equis praecurreret albis.
Ad Regem redeo. Postquam nihil inter utrumque
Convenit; (hoc etenim sunt omnes iure molesti,
Quo fortes, quibus adversum bellum incidit. Inter

10

Hectora Priamiden, animosum atque inter
Achillem

Ira fuit capitalis, ut ultima divideret mors,
Non aliam ob caussam, nisi quodvirtus in utroque
15 Summa fuit. Duo si discordia verset inertes;
Aut si disparibus bellum incidat, ut Diomedi
Cum Lycio Glauco; discedet pigrior, ultro
Muneribus missis) Bruto praetore tenente

Ditem Asiam, Rupilî et Persî par pugnat; uti non 20 Compositum melius cum Bitho Bacchius. In ius Acres procurrunt, magnum spectaculum uterque. Persius exponit caussam; ridetur ab omni

Conventu: laudat Brutum, laudatque cohortem: Solem Asiae Brutum appellat; stellasque salubres 25 Appellat comites, excepto Rege; Canem illum, Invisum agricolis sidus, venisse: ruebat

Flumen ut hibernum, fertur quo rara securis. Tum Praenestinus salso, multoque fluenti, Expressa arbusto regerit convicia; durus 30 Vindemiator, et invictus; cui saepe viator Cessisset, magna compellans voce cuculum. At Graecus, postquam est Italo perfusus aceto, Persius exclamat: per magnos, Brute, Deos te Oro! qui reges consuesti tollere, cur non 35 Hunc Regem iugulas? Operum hoc, mihi crede,

tuorum est.

SATYRA VIII.

Canidine, et Saganae veneficia describit ac detestatur.

Olim truncus eram ficulnus, inutile lignum: Quum faber,incertus scamnum, faceretne Priapum; Maluit esse Deum. Deus inde ego, furum, aviumque