ioldeb a'i llwyddiant yn cynyddu | eu hiechydwriaeth; y difrifoldeb fwyfwy, er lles a hyfrydwch i'n cyd genedl yn gyffredinol, a'u biliogaeth ar ein hol, yw dymuniad diffuant a chryf, Br. TYDWAIL. OS Siampl Addysgiadol. (Religious Tract Society, No. 510.) Yr oedd yn byw yn ddiweddar yn Ngogledd Iwerddon, wasanaeth ferch, yr hon a arferai roddi traethodau bychain yn nwylaw merched boneddig ieuaingc y teulu lle yr oedd hi yn gwasanaethu, y rhai a ddarllenent ac a wawdient hwy weithiau, a phryd. iau eraill a daflent ymaith. Pan fyddai un o'r merched boneddig ieuaingc yn methu cysgu y nos, hi gynygiai eistedd yn eu hystafell yn gwmpeini iddynt, caniataent iddi ddarllen yr ysgrythyrau yn uchel. A'r cynygiad hwn hwy gydsynient yn aml. Ar ol aros yn y teulu lawer o flynyddoedd, ac ymddwyn gyda challineb a gofal crist'nogol, hi aeth yn glaf. Yn ei hafiechyd hi broffesai lawenydd mawr yn yr olwg ar farw, oblegyd yna yr oedd yn dysgwyl diwedd i'w holl ofidiau a'i dioddefiadau, ac y byddai i'r Iesu, yr hwn a garasai hi uwchlaw pob peth, ei chymeryd hi adref i'w ogoniant tragywyddol. O herwydd bod ei chlefyd o natur heintlyd, nid ymwelai yr un o'r teulu a hi yn ei chyfyngder; ond ei hymddygiad a'i dywediadau a fynegid iddynt o bryd i bryd. Hi fu farw yn ddedwydd yn y gobaith am y nefoedd trwy ffydd yn ngwaed Iesu Grist: a'r teulu a wnaethant iddi angladd weddus. Wedi ei marwolaeth hi, y teulu a ddechreuasant adolygu ar ymddygiad blaenorol eu gwasanaethferch oedd wedi marw. Canmolasant ei gonestrwydd a'i diwydrwydd. Ymddiddanasant am ei duwioldeb; ei mawr ofal am gyda yr hwn y canmolai wrthynt yr ysgrythyrau a'i thraethodau bychain. Siaradent hefyd am ei gwroldeb yn yr olwg ar angau, a'i sicrwydd am ddedwyddwch tu draw i'r bedd. Hwy a argyhoeddwyd yn awr fod mwy o wirionedd a chysur yn y grefydd a ddysgir yn y Bibl, nag oeddynt hwy wedi arfer tybied. Y teulu a ddechreuasant o ddifrif chwilio yr ysgrythyrau. Trwy y moddion hyn hwy a ddygwyd yn fuan i adnabod eu pechod a'u trueni. Yr un ysgrythyrau a ddangosasant iddynt yr unig feddyginiaeth, Iesu yr hwn a groeshoeliwyd dros bechod, a gladdwyd, a gyfododd y trydydd dydd, yn ol yr ysgrythyrau, ac wedi hyny a dderchafwyd ar ddeheulaw y Mawredd yn y nefoedd, i roddi edifeirwch a maddeuant pechodau i'r rhai oll a ddeuant atto, ac i eiriol yn wastadol dros ei bobl. Daeth y rhieni a'r plant yn ddilynwyr Crist, a thrwy eu hofferynoldeb, teulu arall o agos berthynas,a ddychwelwyd at ffydd Crist. Fel hyn y bu i forwynig anamlwg ddyfod yn offeryn anrhydeddus i chwanegu dau o deuluoedd at deyrnas Duw, ac fe allai y buant hwy neu y gallant fod etto, yn ddefnyddiol i lawer ereill, a'r rhai hyn i ereill, a gall y gwaith fyned ymlaen trwy holl oesoedd dyfodadwy y byd, hyd ymddangosiad MabDuw yn nghymylau y nef, yr hwn a ddwg bob gwaith i farn pa un bynag fyddo a'i da a'i drwg. Bangor. J. R. J. Am Ganu mawl i Dduw. (Cyfieithiad o waith A. Serle, Ysw.) Y penaf o holl gantorion dae. arol a roddodd hyn fel rheol prydoledig, "Cenwch fawl yn ddeallus." Heb ddeall ysprydol, sŵnio yn unig a fedrwn. Oddi- | ysgyfn-bynciant ymlaen, er eu eithr ymwybod o honom am mawl a'u gogoniant eu hunain. fawredd ein rhwymedigaethau i Ysgatfydd, bydd y dôn, yn rhy Dduw, a chenym gydnabydd- ddyrys i'r rhan liosogaf o'r gyniaeth o'i ddaioni yn ein heneidiau, nulleidfa, y rhai nid oes hamdden gallwn foddâu ein hunain â thôn, ganddynt i astudio cronfachau a ond ni roddir perôriaeth iddo ef. chrychnodau; ac fel hyn, y rhan Bu rhai gynt yn ymbyngcio gyda hyfrydaf o'r holl addoliad cyllais y nabl, a dychymygasant hoedd a dreisir oddi arnynt, a moliddynt eu hunain offer cerdd,' | iant Duw a gymerir ymaith o'u ond, ar yr un pryd, oeddynt o'r genau. Nid yw o bwys o ba le y rhai hyny, pa rai oedd esmwyth tarddodd y ddefod hon; am nad arnynt yn Sion; ac yn ymbellau yw ynddi ei hun na sanctaidd, y dydd drwg; ac i'r rhai y mae gweddus, na defnyddiol; o hergwae yn fygythedig. wydd paham, dylid ei halltudio yn gyfan gwbl o eglwysi Duw. Ni sefydlwyd erioed gan Dduw amrywiaethau perôriaeth yn ei Pan fo cristionogion yn cydwasanaeth; modd bynag, fel de- ganu mewn rhyw dôn hawdd, fodau cnawdol ereill, goddefodd cyfaddasedig i eiriau eu moliant, a hwynt dan yr oruchwyliaeth ac nid yn debyg o ddenu eu bryd Iuddewig; ond yn unig udgyrn oddiwrth synwyr at swn; yna, a chyrn hyrddod i groesawu dy- fel y dangosa prawf, "Y llafar fodiad i mewn yr amserau a'r genir," megis y dynododd y gwyliau priodol. Cynghanedd Psalmydd ef; a chyda yr hyder ysprydol, dyma yw hyfrydwch y oreu hefyd. Cyfundon y llais a nefoedd, ac nid gwibseinedd a chydymdeimlad y galon a ymswn allanol, ac am hyn, os nad lifa trwy yr holl gynnulleidfa; ydym ysprydol, ni all fod genym hon yw y peroriaeth odidocaf gan syniad gywir am yr hyfrydwch ddynion gwir svml, a'r mwyaf hwn, na "phyngcio yn ein calon-derbyniol gan Dduw o'r un yn au i'r Arglwydd." Dylifiant sein- y byd. "Canu trwy ras yn ein iau perôriaeth, a llawenydd duw- calonau i'r Arglwydd," yw periol yr enaid sydd bethau gwahan- oriaeth y nefoedd ei hun; ac yn redol iawn. Cafodd dynion byd-fynych dyga flaen brofiad o'r nefol y cyntaf, a thybiasant mae oedd i'r prynedigion yma. Ond o'r nef yr ydoedd; ond nis par-gwichlefain, pipian, swn, a chanu haodd ond cyhyd a'r swn: tra heb y cydymdeithiad duwiol hwn mae heddwch clod foredd grasol sydd yn anhyfryd, anghyson, ac yn gyflawn, dyrchafedig, ac ar- anghydsain, annhirion gyda Duw, osol. Yn ddiau rhaid ein bod ac oerllyd ddiflasrwydd difywyd yn gristionogion gwirioneddol i eneidiau ei bobl. cyn y gall yr un o honom ddywedyd gyd â'r Apostol; "Mi a weddiaf â'r Yspryd, ac a weddiaf a'r deall hefyd: canaf â'r Yspryd, a chanaf â'r deall hefyd." Nid wyf elyn i Gerddoriaeth fel celfyddyd ddynol; ond gadawer pob peth yn ei le. Pleserau y glust nid ynt weithrediadau grasol Yspryd Duw yn yr enaid; Nis gallaf ond ysgwyd fy mhen ond effeithiau ymchwaread defnpan glywyf swyddog eglwysig ydd ar y synwyr allanol. Gellir yn galw ar y bobl i "ganu mawl coleddu hyn, ond odid, fel difyrer gogonianti Dduw;" ac yn y fan wch diniweid a chywraint, ond hanner dwsin o ddynion afieuthus pa beth sydd gan ein difyrwch mewn lle neillduedig, a gymmer-ni i'w wneuthur ag addoliant ant y gorchwyl, ac a lafar ac a difrif a sanctaidd Duw? Onid U ioldeb a'i llwyddiant yn cynyddu | eu hiechydwriaeth; y difrifoldeb fwyfwy, er lles a hyfrydwch i'n cyd genedl yn gyffredinol, a'u hiliogaeth ar ein hol, yw dymuniad diffuant a chryf, B- -r. ydyw hyn yn gnawdol, ac yn ol | hono, "Iachawdwriaeth i'n Duw egwyddorion y byd, ac nid yn ol Crist? Yn sicr ni anturia un credadyn alw dim yn ysprydol, ond a ddeillia oddiwrth, neu a gyduna ag Yspryd y bywyd, neu a duedda, i "farwhau yr hen ddyn, yn nghyd a'i wyniau a'i chwantau.'' Sain tonau, a geiriau o synwyr, ynddynt eu hunain, er godidoced fyddont, nis boddhâant Dduw. Yspryd yw, a'r rhai a'i haddolant, rhaid iddynt addoli mewn yspryd a gwirionedd; canys y cyfryw y mae efe yn eu ceisio. Hawdd yw cyflawni llawer, os nad holl ymarferiadau crefyddol gyda chalon gnawdol iawn: ond bod yn wir grefyddol, neu rodio a gweithredu yn ein hysprydoedd gyda Duw.-hyn fu "ry galed bob amser i gig a gwaed;" ac ni ellir ei gyflawni, ond yn unig, trwy y gras hwnw sydd yn rhoi bywyd a nerth i bob meddwl adnewyddedig. henaid ; ni, yr hwn sydd yn eistedd ar yr NEFYDD. Hanes trydydd Cylchwyl flynyddol Rhifedi Dosparthiadau y Sir yw, saith. Dechreuwyd y Cyfarfod neillduol am 9 o'r gloch y boreu. Yr oedd yn gynnulledig amryw o bregethwyr y Sir, yn nghyd âg ysgrifenwr pob Dosparth, ac arolygwr neu athraw parth, ynghyd a'r holl arolygwyr, yn gynnrychiolwr dros bob dosathrawon, ac athrawesau ag oedd yn dewis ac yn gyfleus iddynt ddyfod. Derbyniwyd gan wahanol ysgrifenwyr y dosparthiadau, gyfrif o lafur yr holl ysgolion am y flwyddyn ddiweddaf, yr hwn a roddwyd i lawr gan ysgrifenydd y Sir, mewn llyfr darparedig i'r perwyl, yr hwn a gafwyd fel y canlyn, Ysgolion 51. Athrawon 1456. Plant 10216. Pennodau o'r Mi attolygaf, Arglwydd, cynnorthwya fi, fel hyn, i'th foliannu a'th addoli di! Dyro i mi deimlad bywiol o'th drugaredd i'm ac yna fy enaid a offryma i fynu ei ddiolch grasol o foliant bywiol yn ol. Aberth ac offrwm nis gofynaist, am nad oes un peth allanol, hyd yn nod o'th ordeiniad dy hun, heb ei ddeall yn dufewnol, yn dy foddâu. Per. oriaeth fy llais, heb arogl-darth Ar ol derbyn y cyfrif, edrychneu ddyhewyd fy enaid nis byddwyd dros lyfrau holl ysgrifenwyr dderbyniol genyt ti. Cymmorthy dosparthiadau, gan roddi can fi i'th foliannu yn iawn; canys hebot ti, nis gallaf fi ddim. Ti yn unig sydd yn rhoi achlysur i foli; â thi hefyd sydd yn rhoi Yspryd mawl i ddefnyddio yr achlysur. Caniattâ roi y ddau i mi. Yna caf ryw ddydd gyduno â chynnulleidfa y rhai cyntaf anedig, enwau pa rai sydd ysgrif. enedig yn y nef, a chanu gyda llawenydd annhraethadwy a gogoneddus y gân newydd barâol Bibl a adroddwyd 153069. O'r moliaeth, neu gerydd, fel ag y gwelid yn briodol i bob ysgrifenwr. Yn ganlynol darllenodd y Parch. E. Richards, Tregaron, Gylch o Reolau i'r Ysgol Sabbothol, i'w cynnyg i'r Cyfarfod; y rhai a gymmeradwywyd gan yr holl Gyfarfod yn un llais. Deisyfwyd arno eu hargraffu; ac addawodd yntau wneud. Yna, wedi ymdrin â rhyw achosion bychain perthynol i'r Ys |