Si dixi, 'Rides' ait, 'et Iovis auribus ista
Servas; fidis enim, manare poetica mella

Te solum, tibi pulcher. Ad haec ego naribus uti
Formido et, luctantis acuto ne secer ungui,
'Displicet iste locus!' clamo et diludia posco.
Ludus enim genuit trepidum certamen et iram,
Ira trucis inimicitias et funebre bellum.

XX

Vertumnum Ianumque, liber, spectare videris,
Scilicet ut prostes Sosiorum pumice mundus.
Odisti clavis et grata sigilla pudico;
Paucis ostendi gemis et communia laudas,
Non ita nutritus. Fuge quo descendere gestis!
Non erit emisso reditus tibi. Quid miser egi,

Quid volui?' dices, ubi quid te laeserit; et scis
In breve te cogi, cum plenus languet amator.
Quodsi non odio peccantis desipit augur,
Carus eris Romae, donec te deserat aetas;
Contrectatus ubi manibus sordescere volgi
Coeperis, aut tineas pasces taciturnus inertis
Aut fugies Uticam aut vinctus mitteris Ilerdam.
Ridebit monitor non exauditus, ut ille,

45

5

10

Qui male parentem in rupes protrusit asellum

15

Iratus: quis enim invitum servare laboret?

Hoc quoque te manet, ut pueros elementa docentem

Occupet extremis in vicis balba senectus.

Cum tibi sol tepidus pluris admoverit auris,
Me libertino natum patre et in tenui re
Maiores pinnas nido extendisse loqueris,
Ut quantum generi demas, virtutibus addas;
Me primis urbis belli placuisse domique,
Corporis exigui, praecanum, solibus aptum,
Irasci celerem, tamen ut placabilis essem.
Forte meum siquis te percontabitur aevum,
Me quater undenos sciat implevisse Decembris,
Conlegam Lepidum quo duxit Lollius anno.

XIX v. 47 ille

20

25

XX v. 7 quis 10 deseret (v) deserit (v) | 21 pennas (v) | 24 solibus aptum] cf. admonitiuncula Horatiana in ind. schol. Vrat. aest. a. 1889 | dixit (v) Doeringius

EPISTULARUM

LIBER SECUNDUS.

I

Cum tot sustineas et tanta negotia solus,
Res Italas armis tuteris, moribus ornes,
Legibus emendes, in publica commoda peccem,
Si longo sermone morer tua tempora, Caesar.
Romulus et Liber pater et cum Castore Pollux,
Post ingentia facta deorum in templa recepti,
Dum terras hominumque colunt genus, aspera bella
Componunt, agros adsignant, oppida condunt,
Ploravere suis non respondere favorem

Speratum meritis. Diram qui contudit hydram
Notaque fatali portenta labore subegit,
Comperit invidiam supremo fine domari;
Urit enim fulgore suo qui praegravat artis
Infra se positas, exstinctus amabitur idem.
Praesenti tibi maturos largimur honores
Iurandasque tuum per numen ponimus aras,
Nil oriturum alias, nil ortum tale fatentes.
Sed tuus hic populus, sapiens et iustus in uno
Te nostris ducibus, te Grais anteferendo,
Cetera nequaquam simili ratione modoque
Aestimat et, nisi quae terris semota suisque
Temporibus defuncta videt, fastidit et odit,
Sic fautor veterum, ut tabulas peccare vetantis
Quas bis quinque viri sanxerunt, foedera regum
Vel Gabiis vel cum rigidis aequata Sabinis,
Pontificum libros, annosa volumina vatum
Dictitet Albano Musas in monte locutas.

I v. 6 fata Bentl. | 16 numen] :

=

Ba: nomen 18 hoc (v) Bentl.

Si, quia Graiorum sunt antiquissima quaeque
Scripta vel optima, Romani pensantur eadem
Scriptores trutina, non est quod multa loquamur:
Nil intra est olea, nil extra est in nuce duri,
Venimus ad summum fortunae, pingimus atque
Psallimus et luctamur Achivis doctius unctis.
Si meliora dies, ut vina, poemata reddit,

Scire velim, chartis pretium quotus adroget annus.
Scriptor abhinc annos centum qui decidit, inter
Perfectos veteresque referri debet an inter

Vilis atque novos? excludat iurgia finis.

'Est vetus atque probus, centum qui perficit annos.
Quid, qui deperiit minor uno mense vel anno?
Inter quos referendus erit? veteresne poetas,
An quos et praesens et postera respuat aetas?
'Iste quidem veteres inter ponetur honeste,
Qui vel mense brevi vel toto est iunior anno.'
Utor permisso, caudaeque pilos ut equinae
Paullatim vello, et demo unum, demo etiam unum,
Dum cadat elusus ratione ruentis acervi
Qui redit in fastus et virtutem aestimat annis
Miraturque nihil, nisi quod Libitina sacravit. -
Ennius, et sapiens et fortis et alter Homerus,
Ut critici dicunt, leviter curare videtur,
Quo promissa cadant et somnia Pythagorea;
Naevius in manibus non est et mentibus haeret

Paene recens? adeo sanctum est vetus omne poema.
Ambigitur quotiens, uter utro sit prior, aufert
Pacuvius docti famam senis, Accius alti,
Dicitur Afrani toga convenisse Menandro,
Plautus ad exemplar Siculi properare Epicharmi,
Vincere Caecilius gravitate, Terentius arte.
Hos ediscit et hos arto stipata theatro

Spectat Roma potens, habet hos numeratque poetas
Ad nostrum tempus Livi scriptoris ab aevo.

I v. 31 olea] (v) Bentl.: oleam | duri? et v. 33 unctis? Doederleinius (1835; Reden und Aufsätze II' 230 sqq. cf. adn. ed.) | 37 ueteresne 38 excludet (v) excludit (v) | 40 interrogationis signum in fine versus positum cum Petschenigio auctore H. I. Muellero et cum G. Kruegero: Quid? qui... anno, | 42 respuat] Ba: respuet (v) respuit (v) | 46 et item | 47 cadet (v) | 48 ad fastus] cf. c. III 17, 4: fastos

Interdum volgus rectum videt, est ubi peccat.
Si veteres ita miratur laudatque poetas,
65 Ut nihil anteferat, nihil illis comparet, errat;
Si quaedam nimis antique, si pleraque dure
Dicere credit eos, ignave multa fatetur,

70

75

Et sapit et mecum facit et love iudicat aequo.
Non equidem insector delendave carmina Livi
Esse reor, memini quae plagosum mihi parvo
Orbilium dictare, sed emendata videri

Pulchraque et exactis minimum distantia miror.
Inter quae verbum emicuit si forte decorum,
Si versus paullo concinnior unus et alter,
Iniuste totum ducit venditque poema.

Indignor quicquam reprehendi, non quia crasse
Compositum inlepideve putetur, sed quia nuper,
Nec veniam antiquis, sed honorem et praemia posci.
Recte necne crocum floresque perambulet Attae
80 Fabula si dubitem, clament perisse pudorem

85

Cuncti paene patres, ea cum reprehendere coner,
Quae gravis Aesopus, quae doctus Roscius egit,
Vel quia nil rectum, nisi quod placuit sibi, ducunt,
Vel quia turpe putant parere minoribus et quae
Inberbes didicere senes perdenda fateri.

Iam Saliare Numae carmen qui laudat et illud,
Quod mecum ignorat, solus volt scire videri,
Ingeniis non ille favet plauditque sepultis,

Nostra sed impugnat, nos nostraque lividus odit.

90 Quod si tam Graecis novitas invisa fuisset

95

Quam nobis, quid nunc esset vetus? aut quid haberet, Quod legeret tereretque viritim publicus usus? Ut primum positis nugari Graecia bellis Coepit et in vitium fortuna labier aequa, Nunc athletarum studiis, nunc arsit equorum, Marmoris aut eboris fabros aut aeris amavit, Suspendit picta voltum mentemque tabella, Nunc tibicinibus, nunc est gavisa tragoedis; Sub nutrice puella velut si luderet infans, 100 Quod cupide petiit, mature plena reliquit.

I v. 77 inlepideque | 85 imberbi Cruquius (nam lemma commentatoris q. d. Cruquiani in censum venire nequit) | spernenda 1. Maehly Satura (Basil. a. 1886) p. 12

Hoc paces habuere bonae ventique secundi.
Romae dulce diu fuit et sollemne reclusa
Mane domo vigilare, clienti promere iura,
Cautos nominibus rectis expendere nummos,
Maiores audire, minori dicere, per quae
Crescere res posset, minui damnosa libido.

102

105

107

Quid placet aut odio est, quod non mutabile credas? 101

Mutavit mentem populus levis et calet uno

108

Scribendi studio; pueri patresque severi

Fronde comas vincti cenant et carmina dictant.

110

Ipse ego, qui nullos me adfirmo scribere versus,
Invenior Parthis mendacior et prius orto
Sole vigil calamum et chartas et scrinia posco.
Navim agere ignarus navis timet, habrotonum aegro
Non audet nisi qui didicit dare, quod medicorum est,
Promittunt medici, tractant fabrilia fabri:
Scribimus indocti doctique poemata passim.
Hic error tamen et levis haec insania quantas
Virtutes habeat, sic collige: vatis avarus

115

Non temere est animus, versus amat, hoc studet unum; 120
Detrimenta, fugas servorum, incendia ridet;
Non fraudem socio puerove incogitat ullam
Pupillo; vivit siliquis et pane secundo,
Militiae quamquam piger et malus, utilis urbi,
Si das hoc, parvis quoque rebus magna iuvari.

125

Os tenerum pueri balbumque poeta figurat,

Torquet ab obscenis iam nunc sermonibus aurem,

Mox etiam pectus praeceptis format amicis,
Asperitatis et invidiae corrector et irae:
Recte facta refert, orientia tempora notis
Instruit exemplis, inopem solatur et aegrum.
Castis cum pueris ignara puella mariti

130

Disceret unde preces, vatem ni Musa dedisset?

Poscit opem chorus et praesentia numina sentit,
Caelestis implorat aquas docta prece blandus,
Avertit morbos, metuenda pericula pellit,
Impetrat et pacem et locupletem frugibus annum:

135

I v. 101 post v. 107 positus cum Lachmanno, qui non fortuito, quod homines quidam docti crediderunt, sed quod ex ipso praeceptore incomparabili compertum habeo, consulto hunc ordinem proposuit ad Lucr. I 360 p. 37 | 109 puerique (v) | 115 melicorum et 116 melici ci. Bentl. | 137 locupletat H-P ad a. p. v. 406; mnem. n. s. 14, 312