5 Navis, quae tibi creditum Debes Vergilium finibus Atticis; Et serves animae dimidium meae. Circa pectus erat, qui fragilem truci Primus nec timuit praecipitem Africum Decertantem Aquilonibus Nec tristis Hyadas nec rabiem Noti, Maior, tollere seu ponere volt freta. Quem mortis timuit gradum, Qui siccis oculis monstra natantia, Infamis scopulos, Acroceraunia? Terras, si tamen impiae Non tangenda rates transiliunt vada. Gens humana ruit per vetitum nefas: Audax lapeti genus Ignem fraude mala gentibus intulit, Subductum macies et nova febrium Semotique prius tarda necessitas Leti corripuit gradum; Expertus vacuum Daedalus aera Perrupit Acheronta Herculeus labor. Nil mortalibus ardui est: Caelum ipsum petimus stultitia neque t III v. 6 debes Vergilium; finibus Atticis reddas al. [17–20] h* | 19 turgidum 22 dissociabilis (s. es) terras post Gualterium et N. Heinsium a Janio l. Bentl. | 35 pinnis | 37 arduum est IV Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni, Ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni Iam Cytherea choros ducit Venus inminente luna Alterno terram quatiunt pede, dum gravis Cyclopum Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto Aut flore, terrae quem ferunt solutae, Nunc et in umbrosis Fauno decet inmolare lucis, Seu poscat agna sive malit haedo. 5 Vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam; 15 Iam te premet nox fabulaeque Manes Et domus exilis Plutonia, quo simul mearis, IV v. 8 urit 12 agnam | haedos (v) haedum Ba? VI Scriberis Vario fortis et hostium Victor, Maeonii carminis alite, Quam rem cumque ferox navibus aut equis 5 Nos, Agrippa, neque haec dicere nec gravem Conamur, tenues grandia, dum pudor Quis Martem tunica tectum adamantina 5 VII Laudabunt alii claram Rhodon aut Mytilenen Aut Epheson bimarisve Corinthi Moenia vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos Insignis aut Thessala Tempe; Sunt quibus unum opus est, intactae Palladis urbem Carmine perpetuo celebrare et Undique decerptam fronti praeponere olivam; Plurimus in Iunonis honorem VI v. 2 aliti Passeratius | 3 qua etiamsi non cum plerisque ve- VII v. 2 ephesum | 5 arces (v) arcem (v) | 6 sq. celebrare indeque Aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas: Quam domus Albuneae resonantis Et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda Albus ut obscuro deterget nubila caelo Tristitiam vitaeque labores Castra tenent seu densa tenebit Cum fugeret, tamen uda Lyaeo 10 15 Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis 20 Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque Tempora populea fertur vinxisse corona, Sic tristis adfatus amicos: Quo nos cumque feret melior fortuna parente, 25 Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro! Ambiguam tellure nova Salamina futuram. O fortes peioraque passi Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas, 30 Lydia, dic, per omnis VIII Te deos oro, Sybarin cur properes amando VII v. 9 dicit | 17 perpetuos | 26 Ibimus. O socii comitesque, A. Frigell et in ed. carm. et epod. et in adnotatt. ad Hor. carm. (Upsala universitets årsskrift 1888) p. 6 | 27 auspice. (s.; s.:) Teucro certus al. (velut Io. Schrader, Th. Bergk opusc. phil.1669) | Teucri v Phoebo Bentl. | 29Ambigua tellure novam Salamina futuram A. Lohmann de Iove Homeri et Sophoclis diss. Berol. 1863 thes. 6; R. Volkmann observatt. miscellae progr. lavor. a. 1872 p. 8 sq., quae coniectura speciosissima quominus recipiatur vera Salamis apud Manilium V 50, Lucanum III 183, Sen. Troad. v. 844 obstat, cui ambigua Salamis opponitur; per se ambigua tellus apud Horatium sane non offenderet coll. v. 25, qui oraculi certe naturae melius respondet quam Eurip. Hel. v. 148 sqq. Eis γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ' ἐθέσπισεν Οἰκεῖν ̓Απόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν Σαλαμῖνα θέμενον τῆς ἐκεῖ χάριν πάτρας, ubi ipsa Cyprus ab Apolline indicata esse dicitur VIII v. 2 hoc deos oro (v) hoc deos uere (v) properas 5 10 15 Perdere, cur apricum Oderit campum, patiens pulveris atque solis, Cur neque Inter aequalis equitet, Gallica nec lupatis Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum Cautius vitat neque iam livida gestat armis Saepe trans finem iaculo nobilis expedito? Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Troiae Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas? VIII v. 4 im(s. in)patiens Bentl. ep. ad de Veilium ante a. 1711 conscripta v. mus. phil. 8, 11 sq.; H-P`quosque affert cf. λ ann. phil. 87, 519 sq. 6 equitat (v) | 7 temperat (v) 13 Quid? F. Curschmann Horatiana p. 42 sq. IX v. 16,puer, edd. pleraeque |