Q. HORATII FLACCI CARMIN A, CUM NOTIS JUVENCII Et Appendice de Diis & Heroïbus Poëticis PARISIIS, MDCCLXXIV. HORATII VITA. De ejufdem fcriptis & iftis commentariis. Qu UINCTU CTUS HORATIUS FLACCUS natus eft anno post Romam conditam fexcentefimo octogefimo nono, Lucio Aurelio Cottâ & L. Manlio Torquato confulibus. Patriam habuit Venufiam, oppidum Apuliæ in Italia; patrem libertinum, & coactorem, hoc eft publicanorum adminiftrum, qui pecunias publicè penfitari folitas colligeret: ut ipfe teftatur Satyra 4. & 6. Lib. I.Satyrarum: ubi etiam defcribit quemadmodum à patre inftitutus fuerit, ac deductus Romam, & liberaliter atque honeftè, inter equitum ac Senatorum liberos litteris operam dederit. Annos natus circiter duodeviginti Athenas petiit Philofophiæ perdifcendæ causâ : inde fecutus eft Brutum, qui poft interfectum in Senatu C. Jul. Cæfarem anno U.C.710. fugiebat in Macedoniam, & adversùs Octavium comparabat exercitum, in quo Horatium tribunum militum effe juffit. Commiffo ad Philippos, urbem Macedoniæ, prælio, in fugam fe conjecit Horatius, armis turpiter abjectis, ut ipfe profitetur Ode 5. Lib. II. & Italiam vix tenuit, facto ad Palinurum promontorium naufragio. Romæ redditus ac tranquillæ vitæ, faftitare verfus cœpit, quos mirificè probaverunt Varius, Virgilius, ac demum Mecœnas eruditorum patronus, qui veniam ipfi ab Octavio Cæfare impetravit, quòd in Bruti & Caffii partibus fuiffet, moxque eumdem in fuorum numerum cooptavit. Inde ille impenfius animum adfcribendum adje cit: cumque anno U. C. 716. qui ejus ætatis feptimus & vigefimus fuit, bellum civile recrudefceret inter Octavium & Sextum Pompeium, Magni filium, Romanos à ferali bello deterrere ftuduit Od. 7. & 11. Lib. Epodon.. Menam, feu Menodorum, Pompeii libertum infectatus eft Od. 4. ejufdem Libri : Agrippam, Augufti ducem, cujus fortitudine ac prudentiâ potiffimum debellatus Sextus Pompeius anno infequenti fuerat, celebravit Od. 5.Lib. I, A ij in Antonium, qui Cæfari bellum indixerat, ac civile bellum inftauraverat anno U, C. 722. quædam fcripfit, & vi&oriam de illo partam laudayit Od. 31. Lib. I. & Od. 8. Lib. Epodon. Pacatâ demum & conftitutâ republicâ, cum Octavius Cæfar Augufti nomen à Senatu delatum U. C. 727 Horatii 38. accepiffet, Galliafque petiiffet, tranfitųrus inde in Britanniam, ut eam armis perdomaret, ejus iter vates fauftis ominibus profequitur Od. 28. Lib. 1. Britanni pacem ultro petiêre;de illis fæpe aliàs meminit. Anno infequente Auguftus in Hifpaniam eft profectus, ubi Aftures & Cantabri rebellarant: eos per fe primùm, deinde per fuos duces debellavit, rediitque Romam æger, quo de argumento fcripta eft Ode 10. Lib. III. & aliæ quædam, in quibus fit mentio de Cantabris. Anno U. C. 731. Parthi domefticis difcordiis laborarunt, pulfo Phraate ipforum rege, fuffectoque in ejus locum Tiridate. Hac opportunitate ufus Auguftus, effecit ut erepta quondam Romana figna, ibi à Parthis reftituerentur, pacemque illi fponte peterent. Quam incruentam victoriam non uno in loco prædicat Horatius. Anno 734. miffus in Armeniam Tiberius eft, ut regem Tigranem ei præficeret,refque perturbatas componeret: quo tempore videtur fcripta Ode 6. Lib. II. Anno urbis 735, Horatii 46. Auguftum ex Afia in Italiam revertentem convenerunt in Samo Infula Indorum legati, & pacem ab eo expetierunt. Iftud in Carmine seculari Horatius non omifit, quod carmen, jubente Augufto, fcripfit fecularibus ludis, qui anno 737. infigni apparatu fuêre celebrati. Secutus eft annus 738. quo in Sicambros aliofque Germaniæ populos duxit Auguftus : illi ejus adventu armifque, territi pacem oravêre. Progreffus eft Cæfar in Galliam, ut eam componeret, nec Romam nifi anno poft quarto rediit. At anno 739, Horatii quinquagefimo, Rhæti & Vindelici, ad Alpium radices pofiti, cùm Italiam devaftarent, magnâ clade non femel affecti funt à Drufo & Tiberio per Auguftum illuc miffis. Utrumque juvenem vates Ode geminâ Lib. IV. fusè laudat. Obiit Horatius anno ætatis 57. U. C. 746. eodem quo Meconas. Ingenium viri & mores patent è fcriptis: corpore brevis, obefus, lippus, præcanus, fuit. DUAS in partes Horatii fcripta tribuuntur: prior Odas Continet; pofterior Satyras & Epiftolas: hæc uno genere carminis tota conftat,nempe Heroico five Exametro: illa, carminum Lyricorum varia genera complectitur. DE METRIS HORATIAN IS. Primum genus eft Afclepiadéum, ab inventore Afclepiade fic appellatum. Choriambici etiam verfus dicuntur, quia in illis fecundam & tertiam fedem obtinet pes Choriambus, compofitus ex Choreo feu Trochæo, & lambo: hoceft,è quatuor fyllabis, quarum prima & ultima longæ funt; duæ media breves. Primus igitur pes hujufmodi verficulorum eft Spondéus; fecundus & tertius Choriambus; quartus Pyrrichius, qui conftat è duabus brevibus. Mēcoēnās ǎtǎvis lēdītě rē | gibus. Aliialiter hunc eumdem verfum metiuntur: Mēcoē | nás ǎtǎ | vīs lēditě rēgibüs: nempe interpofitâ poft fecundum pedem cæfurâ, ita ut præcedant cæfuram Spondéus & Da&ylus ; sequanturverò illam duo Dactyli. Præter iftos verfus Choriambicos Afclepiadéos, alii funt Choriambici Alcaïci, conftantque pedibus quinque; Spondéo, tribus Choriambis, & Pyrrichio: ut: Tū nē | quæsiĕris fcirě něfãs quem mihil quem tibi. Talis eft Ode 10. Lib. I. Denique alii funt Choriambici Glyconici, à Glycone inventore fic appellati, Ternos habent pedes, quorum primus eft Spondéus ; fecundus, Choriambus; tertius, Pyrrichius. Ejufmodi eft primus verfus Ode 3. Lib. I. Sic te Divă potens | Cypri. Quem verfum ita nonnulli metiuntur, ut poft Spondéum Dactylos duos numerent. Vulgò ifti Choriambico minori fubjungitur major Choriambicus, five Afclepiadéus, ut patet in eadem Ode tertia. Secundum verfuum genus eft Sapphicorum, quos inveniffe Sappho dicitur, à qua nomen etiam traxêre. Quinque pedibus conftant, Trochæo,Spondéo, Dactylo, & duobus Trochæis. Tres ferme deinceps collocantur, & illis fubjungitur Adonicus verfus, è Dactylo & Spondéo compofitus. Talis eft Ode 2. Lib. I. Jäm să | tīs tēr | rīs nivis! atque | dīrač. I Tertium genus eft verfuum Dactylicorum. Ex iis alii ab Alemáne, qui primus eos ufurpavit, dicuntur Alcmanii; |