P. 88. Hermas] In Platonico Hipparcho p. 228. Steph. p. 239. Bekker. duo exstant versus, Hermis inscripti: Muñμa róð? Innάozov · στεῖχε δίκαια φρονῶν· alter ita: Μνῆμα τόδ ̓ Ἱππάρχου· Μὴ φίλον ganára. cf. de his Hermis O. Sluiteri Lectt. Andocidd. p. 37 sqq. P. 88. A Phrynicho poëta] Herod. VI. 21. Longin. πɛqì “Tчovs Sect. XXIV. p. 94. ed. Toup.

P. 88. Sed erexit sese] Athenienses honestis publicis privatisque recreationibus dolores excutiunt, ait Pericles ap. Thucyd. II. 38. ad quem locum Wassius laudavit hunc Pindaricum Nem. IV. init. Αριστος εὐφροσύνα

πόνων κεκριμένων
Ιατρός· αἱ δὲ σοφαί

Μοισᾶν θυγατέρες ἀοιδαὶ
θέλξαν νιν ἁπτόμεναι.

cf. Lud. Dissenii Explicatt. in edit. Boeckhii II. 2. p. 380.

P. 88. Magadavoμázovs] v. Spanhem. ad Aristophan. Plut. 982. Interprett. ad Herodot. p. 705. 82. a. ed. Wessel. ibid. p. 566. 20. et 33. Valcken. ad Herodot. p. 264. 59.

P. 89. Pericles] Ejus ingenium pingit Thucydides loco illustri II. 65. cf. Cic. de Orat. III. 34.

P. 89. Ellados Ellás] v. not. ad p. 14. add. Casaub. ad Theophrast. Charact. Prooem. p. 13. ed. Fischer, ibiq. Philo in libro, Quod omnis bonus liber p. 467. ed. Mang. cujus sunt verba: őлɛe év ὀφθαλμῷ κόρη, ἢ ἐν ψυχῇ λογισμός, τοῦτ ̓ ἐν Ἑλλάδι ̓Αθῆναι. Alciphron. Epist. II. 3. §. 64. ubi Menander in epistolâ ad Glyceram se videre ait ὅλην ἐν ταῖς ̓Αθήναις τὴν Ἑλλάδα, ὅλην τὴν Ἰωνίαν, τὰς Kvnládas ráoas. Hinc etiam in votis memoratur: „Anvɑios yɛνέσθαι, cui adjungitur βασιλεῦσαι, ἀθάνατος γενέσθαι“ in Teletis Fragmento ap. Stobaeum Tit. XCVII. p. 524. p. 273. ed. Gaisford. P. 89. Postea - permultas insulas societ, necessitudine sibi devincta teneret] cf. Guil. Groen van Prinsterer de Principatu (ǹyɛμovíą). Atheniensium. Lugd. Batav. 1820.

P. 89. Argenti reditus e Laurio] cf. Boeckh über die Laurischen Silberbergwerke in Attica. Berlin 1816.

P. 90. Polygnotum] Plin. H. N. XXXV. Sect. 34. Pausan. Att. (1.) 15. Nepos in Milt. VI. 16. interpr. cf. etiam Boettigeri Ideen zur Archäologie der Malerei p. 261 sqq. Universe de Athenarum pictoribus aliisque artificibus v. Isocr. Paneg. C. VIII. et XIII. Plin. 1. c. Sect. 39. et 36. Hesych. v. Exiά. Plutarch. Bellone An Pace Clar. Athen. Cap. II. p. 417 sq. ed. Wyttenb. Pausan. 1. c. 17. 19. 20. et Eliac. c. 6. Athenaeus XIII. p. 591. Casaub. Cic. de N. D. I. 27. cf. Dr. Ludw. Schorn Ueber die Studien der Griechischen Künstler. Heidelberg 1818.

Color hujus loci ductus est e Mureti Or. VIII. p. 74. ed. Ruhnk.
P. 90. Similitudinem duxerat] Cic. Orat. 3.

P. 90. Propylaea] Plutarch. Pericl. cap. 13. Philochori Fragg. p. 55. Stuart Antiquities of Athen. Part. II. chap. 5.

P. 90. Paulus — Aemilius] Liv. XLV. 28. De Jovis signo consulendi Jacobs, Voelkel, Siebenkees, Toelken, Haus, Quatremère de Quincy et quos plures laudavi in Symbolica et Mythol. II. p. 530 sqq.

P. 90. Parthenona Minerva Phidiae] Plutarch. 1. 1. J. Winckelmanni Opera IV. p. 116 sqq. 339 sq. 395-406. V. p. 562. ed. nov. Dresd. Quatremère de Quincy Le Jupiter Olympien p. 219 sqq. Letronne in Journal des Savans Octobr. 1817. De Parthenone accurate egit Ed. Dodwell in Itinerario II. 1. c. 2. Minervae Poliadis Sacra et aed. illustr. C. Odofr. Mueller Götting. 1820. Idem vir doctus de his aliisque Athenarum ornamentis egit in Ersch. et Gruber. Encyclopaedie VI. p. 238 sqq.

P. 90. Apollodorum] Plin. Hist. Nat. XXXV. 36. 1. cf. Wyttenbach. ad Plutarch. de Glor. Athenienss. p. 138. ed. Oxon. minor.

P. 91. Polycletus] Sicyonius. De ejus canone v. Cic. Brut. c. 86. Plin. H. N. XXXIV. 19 et 8. Quintil. XII. 10. Aelian. V. H. XIV. 8. De Polycletis, Sicyonio, Argivo inprimis vid. Friedr. Thiersch. Ueber die Epochen der bild. Kunst unt. d. Griechen II. 41. et p. 43 sqq. 62 sqq. itemque III. p. 79 sqq.

"

P. 91. Tragoediâ animi purgationem] Tv tov nadnμátov náJagoiv. Aristot. Poetic. VI. 2. Rhetor. II. 5. p. 125 sqq. ed. Gaisford. II. 8. p. 136. cf. Lessing Hamburg. Dramaturgie II. p. 198 sqq. et Hermann ad Aristot. Poet. 1. 1. p. 114.

P. 91. Virum fortem

-

malâ fortunâ] Seneca de Provident. cap. 2. P. 91. Dicebat Gorgias] Plutarch. de aud. poet. p. 15 D. p. 57. Wyttenb. de Gloria Athen. p. 427.

P. 92. Sumtuum faciebant] Plutarch. 1. c. p. 429. Isocr. Panegyr. C. XII. p. 32. ed. Mor.

P. 92. Pindarum suum esse voluerunt] cf. not. ad p. 82. Aoidipoi Adavai (quae sunt verba Pindari) urbis nomen celebratissimum, v. Bibl. Crit. III. 1. p. 49. ibiq. Wyttenbachium ad Julian. Orat. (ed. Lips. Schaef. p. 144 sq.), de locis autem Pindaricis (ubi modo linaραὶ καὶ ἰοστέφανοι ̓Αθᾶναι, modo Ἑλλάδος ἔρεισμα, κλειναὶ ̓Αθ.) vid. Schneider. ad Pindari Fragm. ex Dithyramb. X. p. 74 seq. ed. Heyn. Quae quidem deinceps varie expressa sunt a scriptoribus, vid. Hemsterhus. ad Lucian. Tim. T. I. p. 162. et Wyttenb. 1. 1. qui Lucianeum locum e Sophoclis Oed. Col. 58. non minus ductum monstravit quam ex Pindaro.

sanae eloquentiae] Vid. Ruhnken. ad Vellej. Pat.

P. 92. Civis Vester] Ruhnkenius in Historiâ Criticâ Oratorum Graecorum, praefixa Rutilio Lupo a Ruhnk. edito et Oratoribus Graecis Reisk.

CREUZ. OPUSC.

8

P. 92.93. De concinnitate Gorgiae] Vid. Diodor. Sicul. XII. 53. ibiq. Wesseling.

P. 93. Apud Ciceronem] Orator. cap. 13.

P. 94. Philochorus] De Philochoro, aliisque 'Ardídov scriptoribus vid. Jonsius de Scriptt. Hist. Philosoph. II. 9. p. 189. ed. Dorn. cf. Hemsterhus. ad Aristoph. Plut. p. 341. 382. 420. 440. Add. Philochori et Androtionis Fragmenta ed. C. G. Siebelis. Lips. 1811. itemque Phanodemi, Demonis, Clitodemi atque Istri Fragg. ed. Siebelis. Lips. 1812.

P. 94. Apollodorus

Meton] cf. Corsini Fast. Att. III. 226 sq. de Apollodori Atheniensis Chronicis v. Heynii editio Apollodori T. I. p. 403.

P. 94. Hippocratem] v. quae hac de re contulit Meurs. de Fort. Ath. Cap. V. et quem ille laudavit Hippocratis locum, ubi Decretum ipsum insertum est.

philosophiam] Cic. Academ. I. 4.

P. 95. Avocavisse eum P. 95. Pudoris specimen absolvit] cf. Aristoph. in Nubib. v. 993. ib. Ernest. et Hermann., et Ruhnk, ad Tim. Lex. Pl. p. 5 sqq.

P. 95. Ad coelum iter cognitum habere] cf. Athenaeus L. VI. c. 57. p. 25. cf. Casaub. (p. 461. Schw.) Οἱ δὲ δημαγωγοῦντες, φησὶν (Ηγήσανδρος), Αθήνῃσιν κατὰ τὸν Χρεμωνίδειον (corruptum, v. not. ad h. 1.) πόλεμον, κολακεύοντες τοὺς ̓Αθηναίους, Τἆλλα μέν, ἔφασκον, πάντα εἶναι κοινὰ τῶν Ἑλλήνων, τὴν δ ̓ ἐπὶ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπους φέρουσαν ὁδὸν Αθηναίους εἰδέναι μόνους.

P. 96. Ad ·

salubritatem] Cic. in Bruto cap. 13.

P. 96. Faceta-ironia] Plutarch. Praecept. Ger. Reip. p. 210. Cic. de Orat. II. 67.

P. 96. Commendari debebat etc.] Aristotel. Magn. Moral. I. 31. Rhetor. III. 7. 18. p. 552. p. 255. ed. Gaisf. de Rep. VII. 17. Theophrast. Char. IV. Cicero de Fato cap. 4: Athenis tenue coelum; ex quo acutiores etiam putantur Attici" cet., ubi plura adposui.

P. 96. Dicacitas] Aristot. Ethic. Nicomach. IV. 8. et in eum locum Caroli Zellii Commentar. p. 156 sqq. ibiq. laudd. Aristotel. Eudem. III. 7. Magn. Moral. I. 31. Anonym. de Virtutibus p. 759. et Barthélemy Voyage du jeune Anacharse T. II. chap. 20. p. 393.

P. 96. Sale perspersa] Cic. de Orator. I. 34 extrem.

P. 97. Exhilararat] cf. Pericles in Orat. funebri ap. Thucyd. II. 37. P. 97. Apud Thucydidem] L. II. cap. 40 init. ubi est: qılonαλοῦμέν τε γὰρ μετ ̓ εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας· πλούτῷ τε ἔργου ἐν καιρῷ ἢ λόγου κόμπῳ χρώμεθα. vid. Interprett. ibiq. laud. Ruhnk. ad Hesych. v. gilos. Morus ad Isocrat. Panegyr. p. 6 sq. cf. Jo. Winckelmann. Geschichte der Kunst Tom. VI. p. 20. et T. IV. part. 2. p. 35. ed. Dresd. nov.

P. 97. Captis Philippi tabellarüs] Plutarch. Praecept. Reip. Gerend. p. 211. Wytt.

P. 98. yeaчn άoyías] Herodot. II. 177. hanc legem quidem Soloni tribuit; sed Draconi potius tribuendam censent eruditi, vid. Valcken. ad 1. 1. De hac lege nuper item egit Wolfius in Explicat. Tabul. Aliment. Trajan. germanice scriptâ p. 8. not. ubi Petitus laudatur in Legg. Att. p. 520. doceturque ejus legis vestigia superesse in Cod. Justin. XI. 25. et in Novv. LXXX. c. 5. laudato Rothio, qui sigillatim hac de lege egerit.

P. 98. Eraιorías] De his vid. Van Dalii Dissertat. ad antiqua marmora IX. p. 728 sq. ef. Museum Atticum T. I. P. I. p. 109. De aliis stage av consiliis vid. Boeckh Staatshaushaltung der Athener II. p. 264. et Guil. E. Weberi Dissertatio de Critiâ tyranno. Francof. ad Moen. 1824. pag. 16. Antiquitus harum sodalitatum origo a diis patriis repetebatur et a priscis regibus eae salubriter institutae (Plato de Legg. XI. p. 920 e. 921. p. 245 sqq. Bekkeri. Plutarch. in Numâ cap. 17.). Hinc variae ovvodo Graecorum, partim a Diis partim a sodalibus appellatae (Biagi de Decretis Atheniensium cap. XXII. p. 274 sqq.). Similes origines vicissitudinesque habuere Romanorum Collegia, Sodalitates, Sodalitia, quod postremum nomen illicitis potissimum collegiis adhaesit. (Vid. Dirksen. V. Cl. Civilistische Abhandll. II. I. p. 4 sqq. et cf. quae posuimus in Abriss der Römischen Antiquitäten 3. 148. p. 147 sq.) Unde de collegiorum multitudine a Clodio reductâ multiplicatâque Dio Cassius XXXVIII. 13. p. 159. Reimar. ita: Καὶ τὰ ἑταιρικά, κολλήγια ἐπιχωρίως καλούμενα — ἀνενεώσατο. Illorum autem collegiorum vestigia quaedam ad Byzantinorum usque adeoque ad Constantinopolis Turcarum, qualis hodie est, tempora pertinuisse, conjicias fortasse, si legeris quae graphice descripsit Jos. de Hammer in egregio libro Constantinopolis und der Bosporos II. p. 393 sqq.

P. 98. gαvos] v. Heraldus in Animadv. in Salmas. de usur. L. VI. c. 3. Is. Casaub. ad Theophr. Char. XV. p. 169. Fisch. Petitus in Legg. Att. p. 429. ed. Wessel. et interprett. ad Thucyd. II, 43. Add. Reiskii Indic. in Demosth. p. 368 sq.; Coray ad Theophrasti Charactt. p. 9. p. 166 sq, Boeckh. Staatshh. d. Athen. I. p. 264. Thorlacius in libro: Populäre Aufsätze das Griech. Alterthum betreffend. Lips. 1812. p. 87 sq. et Car. Zell. ad Aristot. Ethic. Nicomach. IV. 2. p. 132 sq.

P. 98. Caussariis] i. e. toïs áðvvátoιs. Vid. Wolfii libell. cit. p. 23. not. et, quem laudat, Taylor. ad Lysiae Orat. 24. p. 404 sqq. ed. Londin.

P. 98. Misericordiae ara] Pausan. Attic. c. XVII. init. Diodor. XIII. 22. p. 559. ubi Wesseling. luculentum in hanc rem Statii ex Thebaid. XII. 481. locum excitavit. Add. Winckelmann. Gesch. der

Kunst II. p. 10. ed. nov. Dresd. et confer quae supra posuimus in Annot. ad verba: Itaque prisci illi Attici peregrinis. Misericordiae Atheniensium exemplum est etiam lex de suppliciis gravidarum mulierum post partum differendis, sumta ab Aegyptiis. V. Aelian.® Var. Hist. V. 18. ibiq. J. Kuhn. Clem. Alex. Strom. II. p. 400 D. Plutarch. De S. N. V. p. 25. ed. Wyttenb. cf. hujus not. ad h. 1. p. 40. Etiam hoc nomine laudabantur Athenienses, quod ab invidiâ (❤dóvw) quam qui maxime abhorrerent. Demosthen. advers. Leptin. §. 118. 119. cum Scholiis p. 121 sq. ed. F. A. Wolf.

P. 99. Neque postea etc.] v. quae Heynius attulit Opusc. Acadd. T. I. p. 80. 88.

P. 99. Ut Ciceronis verbis utar] De Finib. V. 19. 54.

et

P. 99. Ptolemaei Physconis] Fuit is septimus Ptolemaeorum, Kanegyérηs dictus. cf. Athenaeus IV. c. 73. p. 184 B. Casaub. (p. 194. Schweigh.)

P. 100. A. Atilius] Livius L. XXXVI. c. 20. Hoc factum Olymp. CXLVII. anno 2. vid. Corsini Fast. Att. IV. p. 102. cf. Liv. XXXVIII. 10. Hoc loco non abs re erit admonere Theophili, qui in Paraphras. Institutionum lib. I. tit. 2. p. 16 sq. Reitz. prodit, Athenienses, qui in sterili terrâ saepenumero advectitio frumento uterentur, negotiatoribus frumentariis vectigalis immunitatem impertiisse (tovs citeμnógovs άteleías άğıοõóðαı); unde multi in Atticam certatim importarint frumentum. Locus memorabilis, neque Petito aliisque cognitus.

P. 101. Tullii quoque aetate] Cic. de Orat. III. 11.

P. 101. Illam urbem liberalissime habuit] De libertate Graeciae atque ipsarum Athenarum sub Romanorum imperio exposuit Wyttenb. ad Plutarch. D. S. N. V. p. 462. ed. Oxon. min. et ad eundem in Institutt. Laconn. p. 1216.

P. 101. Hadrianum constat etc.] Pausan. Att. 18-20. De studiorum ratione, quae posteriore tempore Athenis obtinuit, vid. Meurs. de Fort. Ath. c. VIII. et, quos ille laudat, Philostratum in Apollonio Atheniensi, a quo nolitinòs dqóvos commemoratur, et Eunapium in Proaeresio, ubi memoratur coquotinòs doóvos. Cf. Boissonadii Annotatt. in Eunap. p. 95. 201 sq. 387. 439. et Wyttenbach. in eundem p. 45. Hae cathedrae collocatae erant ab Imperatoribus. Add. Cresollius in Theatr. Rhetorr. et Heeren. Gesch. des Stud. der Klass. Liter. Vol. I.

P. 101. Marco

Aurelio] v.

quae congessit Meursius 1. c.