Hectoreo victor luftravit corpore Trojam.
Rurfus acerba fremunt, Paris hunc quod letat, et hujus
Alma dolis Ithaci virtus quod concidit icta.
Huic gerit averfos proles Laërtia vultus;
Et, jam Strymonii Rhefi victorque Dolonis,
Pallade jam lætatur ovans; rurfusque tremiscit
Jam Ciconas, jam jamque horret Læftrygonas atrox.
Illum Scylla rapax, canibus fubcincta Moloffis,
Ætnæusque Cyclops; illum Zanclea Charybdis,
Pallentesque lacus, et fqualida Tartara, terrent.
Hic et, Tantalei generis decus, amplus Atrides, Affidet, Argivûm lumen; quo flamma regente Doris Erichthonias proftravit funditus arces. Reddidit heu! gravius poenas tibi Troja ruenti; Hellefpontiacis abiturus reddidit undis.
Illa vices hominum teftata eft copia quondam, Ne quisquam, propriæ fortunæ munere dives, Iret inevectus cœlum fuper; omne propinquo Frangitur invidiæ telo decus. Ibat in altum Vis Argea, petens patriam, ditataque prædâ Arcis Erichthoniæ: comes huic erat aura fecunda Per placidum curfu pelagus: Nereïs ad undas Signa dabat, pars inflexis fuper acta carinis: Cum, feu cœlefti fato, feu fideris ortu, Undique mutatur cœli nitor; omnia ventis, Omnia turbinibus, funt anxia. Jam maris unda Sideribus certat confurgere; jamque fuperne
Conruere et Sol ipfe, et fidera cuncta minantur;
Ac venit in terras cœli fragor. Hic, modo læta,
Copia nunc miferis circumdatur anxia fatis,
Inmoriturque fuper fluctus, et faxa Capharei,
Euboicas et per cautes, Ægæaque late
Litora: cum Phrygiæ paffim vaga præda peremtæ
Fluctuat omnis in æquoreo jam naufraga tractu.
Hic alii fidunt, pariles virtutis honore,
Heroës, mediisque fiti funt fedibus omnes;
Omnis Roma decus magni quos fufcipit orbis.
Hic Fabii, Deciique; hic eft et Horatia virtus;
Hic et fama vetus numquam moritura Camilli;
Curtius et, mediis quem quondam fedibus urbis
Devotum tellus confumfit gurgitis hauftu:
Mucius et prudens ardorem corpore paffus
Legitime, ceffit cui fracta potentia Regis.
Hic Curius, claræ focius virtutis, et ille
Flaminius, devota dedit qui corpora famæ.
Jure igitur talis fedes pietatis honorat.
Illic Scipiadæque duces; devota triumphis
Monia quos rapidos Libycæ Carthaginis horrent.
Illi laude fuâ vigeant; ego Ditis opacos
Cogor adire lacus, viduos a lumine Phoebi;
Et vaftum Phlegethonta pati: quo, maxime Minos,
Confcelerata piâ discernis fingula fede.
Ergo jam cauffam mortis, jam dicere vitæ,
Verberibus fævo cogunt ab judice Pœnæ ;
Cum mihi tu fis cauffa mali, nec confcius adfis,
Sed tolerabilibus curis hæc inmemor audis:
Quæ tamen ut vanis dimittens omnia ventis,
Digredior, nunquam rediturus; tu cole fontis,
Et viridis nemorum filvas, et pascua, lætus:
Et mea diffufas rapiantur dicta per auras.
Dixit; et extremâ triftis cum voce receffit.
Hunc ubi follicitum dimifit inertia vitæ, Interius graditur mentem æger, nec tulit ultra, Senfibus infufum, Culicis de morte dolorem. Quantumcumque fibi vires tribuere feniles, Quis tamen infeftum pugnans devicerat hoftem, Rivum propter aquæ, viridi fub fronde latentem Conformare locum capit inpiger: hunc et in orbem Destinat, ac ferri capulum repetivit in ufum, Gramineam ut viridi foderet de cefpite terram. Jam memor inceptum peragens fibi cura laborem Congeftum cumulavit opus, atque aggere multo Telluris tumulus formatum crevit in orbem: Quem circum lapidem, lævi de marmore formans, Conferit, affiduæ curæ memor. Hic et acanthus, Et rofa purpureo crescit rubicunda colore,
Et violæ genus omne hic eft, et Spartica myrtus, Atque Hyacinthus; et hic Cilici crocus editus arvo; Laurus item Phœbi furgens decus; hic rhododaph
Liliaque, et roris non avia cura marini,
Herbaque turis opes prifcis imitata Sabina,
Chryfanthusque, ederæque nitor, pallente corymbo,
Et Bocchus Libyæ regis memor; hic Amarantus,
Bupthalmusque virens, et femper florida pinus.
Non illinc Narciffus abeft, cui gloria formæ
Igne Cupidineo proprios exarfit in artus;
Et quoscumque novant vernantia tempora flores.
His tumulus fuper inferitur: tum fronte locatur
Elogium, tacitâ format quod litera voce:
Parve Culex, pecudum cuftos tibi tale merenti Funeris officium vitæ pro munere reddit.
ETSI me, vario jactatum laudis amore,
Inritaque expertum fallacis præmia vulgi,
Cecropius fuavis exfpirans hortulus auras
Florentis viridi Sophiæ conplectitur umbra;
Num mea quæret eo dignum fibi quærere carmen?
Longe aliud ftudium, atque alios adcincta labores,
Altius ad magni fubtendit fidera mundi,
Et placitum paucis aufa eft adfcendere collem:
Non tamen abfiftam cœptum detexere munus:
In quo jure meas utinam requiefcere Mufas,
Et leviter blandum liceat deponere morem.
Quod fi mirificum proferre valent genus omnes
Mirificum fæcli, modo fit tibi velle libido;
Si me jam fummâ Sapientia poneret arce,
Quatuor antiquis quæ heredibus eft data confors:
Unde hominum errores longe lateque per orbem
Defpicere, atque humilis poffem contemnere curas:
Non ego te talem venerarer munere tali;
|