5 iam Cytherea choros ducit Venus inminente luna, iunctaeque Nymphis Gratiae decentes alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Volcanus ardens urit officinas. nunc decet aut viridi nitidum caput inpedire myrto, 10 aut flore terrae quem ferunt solutae; nunc et in umbrosis Fauno decet inmolare lucis, pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas 15 vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam. iam te premet nox, *fabulaeque manes, et domus exilis plutonia; quo simul mearis, nec regna vini sortiere talis, nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus 20 nunc omnis et mox virgines tepebunt. 5 Quis multa gracilis te puer in rosa perfusus liquidis urguet odoribus grato, Pyrrha, sub antro? cui flavam religas comam, 5 simplex munditiis? heu quotiens fidem emirabitur insolens, qui nunc te fruitur credulus aurea, 10 qui semper vacuam, semper amabilem sperat, nescius aurae fallacis. miseri, quibus intemptata nites. me tabula sacer votiva paries indicat uvida 15 suspendisse potenti vestimenta maris deo. 6 Scriberis Vario fortis et hostium victor, maeonii carminis alite, quam rem cumque ferox navibus aut equis 5 nos, Agrippa, neque haec dicere, nec gravem nec cursus duplicis per mare Ulixei, conamur, tenues grandia, dum pudor [quis Martem tunica tectum adamantina digne scripserit, aut pulvere troico 15 nigrum Merionen, aut ope Palladis Tydiden superis parem?] nos convivia, nos proelia virginum strictis in iuvenes unguibus acrium cantamus, vacui sive quid urimur, 20 non praeter solitum leves. 7 Laudabunt alii claram Rhodon, aut Mitylenen, moenia, vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos 5 sunt quibus unum opus est intactae Palladis urbem undique decerptam fronti praeponere olivam; aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas: 10 me nec tam patiens Lacedaemon nec tam Larisae percussit campus opimae 11. Larissae ante 6, 3. qua* 7. reducis 18. scctis ante Bentleium 7, 8. honore Oudendorpius, honorem libri Hauptium et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda 15 albus ut obscuro deterget nubila caelo saepe notus neque parturit imbres perpetuo, sic tu sapiens finire memento molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis 20 castra tenent seu densa tenebit Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque cum fugeret, tamen uda lyaeo tempora populea fertur vinxisse corona, sic tristes adfatus amicos 25 quo nos cumque feret melior fortuna parente, ibimus, o socii comitesque. nil desperandum Teucro duce et auspice Phoebo: certus enim promisit Apollo ambiguam tellure nova Salamina futuram. 30 o fortes peioraque passi mecum saepe viri, nunc vino pellite curas: 8 Lydia, dic, per omnes te deos oro, Sybarin cur properes amando oderit campum patiens pulveris atque solis. 5 cur neque militaris inter aequales equitat, gallica nec lupatis cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum sanguine viperino 10 cautius vitat, neque iam livida gestat armis brachia, saepe disco, saepe trans finem iaculo nobilis expedito? quid latet, ut marinae filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Troiae 7, 27. Phoebo Bentleius, Teucro libri 15 funera, ne virilis cultus in caedem et lycias proriperet catervas? 9 Vides ut alta stet nive candidum Soracte, nec iam sustineant onus 5 dissolve frigus ligna super foco [permitte divis cetera, qui simul quid sit futurum cras fuge quaerere et 15 adpone, nec dulces amores sperne puer neque tu choreas, donec virenti canities abest morosa. nunc et campus et areae nunc et latentis proditor intimo 10 Mercuri, facunde nepos Atlantis, 5 te canam, magni Iovis et deorum 9, 14. sors Fea. callidum quidquid placuit iocoso te boves olim nisi reddidisses quin et Atridas duce te superbos 15 thessalosque ignes et iniqua Troiae tu pias laetis animas reponis sedibus, virgaque levem coerces aurea turbam, superis deorum 20 gratus et imis. 11 Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi finem di dederint, Leuconoe, nec babylonios temptaris numeros: ut melius quidquid erit pati, seu plures hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam, 5 quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare tyrrhenum. sapias, vina liques et spatio brevi spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. 12 Quem virum aut heroa lyra vel acri tibia sumis celebrare, Clio? quem deum? cuius recinet iocosa 5 aut in umbrosis Heliconis oris, aut super Pindo gelidove in Haemo? arte materna rapidos morantem |