iudicis argutum quae non formidat acumen; 365 haec placuit semel, haec deciens repetita placebit. o maior iuvenum, quamvis et voce paterna

fingeris ad rectum et per te sapis, hoc tibi dictum tolle memor, certis medium et tolerabile rebus recte concedi: consultus iuris et actor

370 causarum mediocris abest virtute diserti. Messallae, nec scit quantum Cascellius Aulus, sed tamen in pretio est: mediocribus esse poetis non homines, non di, non concessere columnae. ut gratas inter mensas symphonia discors

375 et crassum unguentum et sardo cum melle papaver offendunt, poterat duci quia cena sine istis, sic animis natum inventumque poema iuvandis, si paullum summo decessit, vergit ad imum. ludere qui nescit campestribus abstinet armis, 380 indoctusque pilae discive trochive quiescit, ne spissae risum tollant inpune coronae;

qui nescit versus tamen audet fingere. quidni? liber et ingenuus, praesertim census equestrem summam nummorum, vitioque remotus ab omni. 385 tu nihil invita dices faciesve Minerva:

id tibi iudicium est, ea mens. siquid tamen olim scripseris, in Maeci descendat iudicis aures

et patris et nostras, nonumque prematur in annum, membranis intus positis: delere licebit

390 quod non edideris; nescit vox missa reverti. silvestres homines sacer interpresque deorum caedibus et victu foedo deterruit. Orpheus, dictus ob hoc lenire tigres rabidosque leones. dictus et Amphion thebanae conditor urbis 395 saxa movere sono testudinis et prece blanda ducere quo vellet. fuit haec sapientia quondam, publica privatis secernere, sacra profanis, concubitu prohibere vago, dare iura maritis, oppida moliri, leges incidere ligno.

400 sic honor et nomen divinis vatibus atque carminibus venit. post hos insignis Homerus Tyrtaeusque mares animos in martia bella

3, 387. Maeci Bentleius, Maeti, Mecii, Meti libri

versibus exacuit; dictae per carmina sortes, et vitae monstrata via est, et gratia regum 405 pieriis temptata modis, ludusque repertus et longorum operum finis: ne forte pudori sit tibi Musa lyra sollers et cantor Apollo. natura fieret laudabile carmen an arte,

quaesitum est: ego nec studium sine divite vena, 410 nec rude quid possit video ingenium; alterius sic altera poscit opem res et coniurat amice. qui studet optatam cursu contingere metam, multa tulit fecitque puer, sudavit et alsit, abstinuit venere et vino; qui pythia cantat 415 tibicen, didicit prius extimuitque magistrum. nec satis est dixisse ego mira poemata pango:

เ

occupet extremum scabies: mihi turpe relinqui est, et quod non didici sane nescire fateri.'.

ut praeco ad merces turbam qui cogit emendas, 420 adsentatores iubet ad lucrum ire poeta

dives agris, dives positis in fenore nummis. si vero est unctum qui recte ponere possit, et spondere levi pro paupere et eripere artis litibus inplicitum; mirabor, si sciet inter 425 noscere mendacem verumque beatus amicum. tu seu donaris seu quid donare voles cui, nolito ad versus tibi factos ducere plenum laetitiae; clamabit enim pulchre, bene, recte,' pallescet super his, etiam stillabit amicis 430 ex oculis rorem, saliet, tundet pede terram. ut qui conducti plorant in funere, dicunt et faciunt prope plura dolentibus ex animo, sic derisor vero plus laudatore movetur. reges dicuntur multis urguere culullis 435 et torquere mero quem perspexisse laborant, an sit amicitia dignus: si carmina condes, numquam te fallant animi sub volpe latentes. Quintilio siquid recitares, corrige sodes hoc' aiebat et hoc.' melius te posse negares 440 bis terque expertum frustra, delere iubebat et male tornatos incudi reddere versus.

3, 424. ante Lachmannum inter

441. ter natos

si defendere delictum quam vertere malles, nullum ultra verbum aut operam insumebat inanem, quin sine rivali teque et tua solus amares. 445 vir bonus et prudens versus reprendet inertes, culpabit duros, incomptis adlinet atrum transverso calamo signum, ambitiosa recidet ornamenta, parum claris lucem dare coget, arguet ambigue dictum, mutanda notabit, 450 fiet Aristarchus: non dicet,cur ego amicum offendam in nugis?' hae nugae seria ducent in mala derisum semel exceptumque sinistre. ut mala quem scabies aut morbus regius urguet aut fanaticus error et iracunda Diana, 455 vesanum tetigisse timent fugiuntque poetam qui sapiunt: agitant pueri incautique sequuntur. hic dum sublimis versus ructatur et errat, si veluti merulis intentus decidit auceps in puteum foveamve, licet,succurrite' longum 60 clametio cives,' non sit qui tollere curet.

si curet quis opem ferre et demittere funem, qui scis an prudens huc se proiecerit atque servari nolit? dicam siculique poetae

narrabo interitum. deus inmortalis haberi 465 dum cupit Empedocles, ardentem frigidus Aetnam insiluit. sit ius liceatque perire poetis.

invitum qui servat idem facit occidenti. nec semel hoc fecit, nec si retractus erit iam fiet homo et ponet famosae mortis amorem. 470 nec satis adparet cur versus factitet, utrum minxerit in patrios cineres, an triste bidental moverit incestus: certe furit, ac velut ursus, obiectos caveae valuit si frangere clathros, indoctum doctumque fugat recitator acerbus; 475 quem vero arripuit, tenet occiditque legendo, non missura cutem nisi plena cruoris hirudo.

INDEX

I. CARMINUM LYRICORUM