35 40 45 exspectare sat est; custos es pauperis horti. CORYDON. Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblae, THYRSIS. Immo ego Sardoniis videar tibi amaríor herbis, si mihi non haec lux toto iam longior anno est. Muscosi fontes et somno mollior herba, THYRSIS. Hic focus et taedae pingues, hic plurimus ignis 50 semper et adsidua postes fuligine nigri; hic tantum Boreae curamus frigora, quantum aut numerum lupus aut torrentia flumina ripas. CORYDON. Stant et iuniperi et castaneae hirsutae; strata iacent passim sua quaeque sub arbore poma; 55 omnia nunc rident: at si formosus Alexis montibus his abeat, videas et flumina sicca. THYRSIS. Aret ager; vitio moriens sitit aëris herba; Liber pampineas invidit collibus umbras: Phyllidis adventu nostrae nemus omne virebit, 60 Iuppiter et laeto descendet plurimus imbri. CORYDON. Populus Alcidae gratissima, vitis Iaccho, formosae myrtus Veneri, sua laurea Phoebo: Phyllis amat corylos; illas dum Phyllis amabit, nec myrtus vincet corylos nec laurea Phoebi. THYRSIS. 65 Fraxinus in silvis pulcherrima, pinus in hortis, populus in fluviis, abies in montibus altis: saepius at si me, Lycida formose, revisas, fraxinus in silvis cedat tibi, pinus in hortis. MELIBOEUS. Haec memini et victum frustra contendere Thyrsim. 70 ex illo Corydon Corydon est tempore nobis. 53. stant, sie starren von Beeren. Der allgemeine Reichthum an Früchten giebt der ganzen Natur das freundliche Aussehen (omnia rident). 60. Iuppiter, als Geber des Regens (Iuppiter Pluvius). Vgl. Ecl. IV, 32. laeto, activisch. 61. Iacchus, vgl. Ecl. VI, 15. 65. pinus in hortis, die zahme Gartenpinie, Zirbelbaum. 66. in fluviis, der Gleichmässig Kappes, Vergils Bueol. und Georg. keit des Ausdruckes wegen, = in ripis fluviorum. 69. haec memini et. An dieses Lied erinnere ich mich und daran, dass Thyrsis sich nicht für besiegt gelten lassen wollte. frustra contendere. Thyrsis strengt sich vergebens dagegen an, ereifert sich dagegen. Von da ab giebt es für mich nur einen Corydon, nur Corydon kenne ich als grossen Sänger. 3 15 ECLOGA VIII. Pastorum Musam Damonis et Alphesiboei, immemor herbarum quos est mirata iuvenca certantis, quorum stupefactae carmine lynces et mutata suos requierunt flumina cursus, Damonis Musam dicemus et Alphesiboei. Tu mihi, seu magni superas iam saxa Timavi, sive oram Illyrici legis aequoris, en erit umquam ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta? en erit ut liceat totum mihi ferre per orbem 10 sola Sophocleo tua carmina digna cothurno? a te principium, tibi desinam. accipe iussis Frigida vix caelo noctis decesserat umbra, Nascere praeque diem veniens age, Lucifer, almum, coniugis indigno Nysae deceptus amore dum queror et divos, quamquam nil testibus illis 20 profeci, extrema moriens tamen adloquor hora. incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. Maenalus argutumque nemus pinosque loquentis semper habet; semper pastorum ille audit amores Panaque, qui primus calamos non passus inertis. incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. Mopso Nysa datur: quid non speremus amantes? iungentur iam grypes equis, aevoque sequenti cum canibus timidi venient ad pocula dammae. Mopse, novas incide faces; tibi ducitur uxor; 30 sparge, marite, nuces: tibi deserit Hesperus Oetam. incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. o digno coniuncta viro, dum despicis omnes, dumque tibi est odio mea fistula dumque capellae hirsutumque supercilium promissaque barba, 35 nec curare deum credis mortalia quemquam. 25 incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. saepibus in nostris parvam te roscida mala, sie lässt die Sage die scythischen Arimaspen aufihren Rossen kämpfen. 29. novas incide faces. Die Neuvermählte wurde unter Fackelbegleitung in das Haus des Bräutigams geführt. Die Fackeln wurden aus Kienspänen geschnitten. novas, wie er bisher keine gebraucht hatte. 30. sparge nuces. Nach römischem Brauch wurden der auf der Strasse sich sammelnden Jugend Nüsse ausgeworfen. - deserit Hesperus Oetam. Als ob die Scene in Griechenland spielte, wendet hier der Dichter den griechischen bildlichen Ausdruck an, um zu sagen: Der Abend ist gekommen. Der Stern erscheint am Abend als Hesperus, am Morgen als Lucifer. 32. digno, ironisch. Der Hochmuth der Nisa wird bestraft, indem sie sich entschliesst, den Mopsus zu heirathen; vgl. v. 35. 34. hirsutum. Seine Augenbrauen waren ihr zu struppig, sein Bart zu ungeordnet. 35. mortalia, res humanas, speziell hier Hochmuth. 37. saepibus in nostris, im eingehegten Garten. 40 dux ego vester eram, vidi cum matre legentem. incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus. 45 Folge davon erscheint die Grau- 50. improbus ille puer, nämlich magis crudelis est. tu quoque, und in Folge dessen auch du. 52. nunc. Vgl. v. 27 ff. Was dort als eintreffend bezeichnet wird, dass nämlich das Unmögliche geschehe, das wird jetzt gewünscht: Die Welt soll sich umkehren. ultro, ohne dass ihn jemand jagt. aurea mala, vgl. Ecl. III, 70. 54. electra, vgl. Ecl. VI, 62. 55 cycnis. Der Schwan galt als dem Apollo heilig; die Sage lässt ihn von demselben die Gabe erhalten, zu ahnen, was der Tod Gutes habe und dieses wonnige Gefühl sterbend durch Gesang ausdrücken. 58. medium mare. Wie „mitten" auf hoher See, so bezeichnet hier medium, die Fülle, die ganze Masse des Meeres. Alles soll lauter Meer werden. vivite, lebt wohl. |