Delectabere tibiae Mixtis carminibus non sine fistula; Numen cum teneris virginibus tuum In morem Salium ter quatient humum. Jam re spes animi credula mutui, Nec certare juvat mero Nec vincire novis tempora floribus. Manat rara meas lacruma per genas Inter verba cadit lingua silentio ? ? Jam captum teneo, jam volucrem sequor Campi, te per aquas, dure, volubiles. 25 30 335 40 CARMEN II. PINDARUM quisquis studet aemuları, Nomina ponto. Monte decurrens velut amnis imbres Laurea donandus Apollinari, Seu deos regesve canit deorum IC Morte Centauri, cecidit tremendae Sive quos Elea domum reducit Flebili sponsae juvenemve raptum Multa Dircaeum levat aura cycnum Grata carpentis thyma per laborem Concines majore poëta plectro Quo nihil majus meliusve terris Fata donavere bonique divi, Nec dabunt quamvis redeant in aurum Tempora priscum. Concines laetosque dies et Urbis Publicum ludum super impetrato Tum meae si quid loquar audiendum Teque dum procedis, io Triumphe! Te decem tauri totidemque vaccae, 20 15 Et jam dente minus mordeor invido. Ö, testudinis aureae Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, O mutis quoque piscibus Donatura cycni, si libeat, sonum, Totum muneris hoc tui est : Quod monstror digito praetereuntium Romanae fidicen lyrae, Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est, 55 60 10 15 20 CARMEN IV. QUALEM ministrum fulminis alitem, Juppiter in Ganymede flavo, Olim juventas et patrius vigor Venti paventem, mox in ovilia Sensere quid mens rite, quid indoles Utcunque defecere mores Indecorant bene nata culpae. Quid debeas, o Roma, Neronibus, Devictus et pulcher fugatis Ille dies Latio tenebris Qui primus alma risit adorea, Fana deos habuere rectos; Fallere et effugere est triumphus. Pertulit Ausonias ad urbes, Nominis Hasdrubale interempto. |