Contemptae dominus splendidior reï,
Quam si quidquid arat impiger Apulus
Occultare meis dicerer horreis,
Magnas inter opes inops.

Purae rivus aquae silvaque jugerum
Paucorum et segetis certa fides meae
Fulgentem imperio fertilis Africae
Fallit sorte beatior.

Quamquam nec Calabrae mella ferunt apes

Nec Laestrygonia Bacchus in amphora

Languescit mihi nec pinguia Gallicis
Crescunt vellera pascuis,

Importuna tamen pauperies abest,
Nec si plura velim tu dare deneges.
Contracto melius parva cupidine

Vectigalia porrigam,

Quam si Mygdoniis regnum Alyattei

Campis continuem.

Multa petentibus

Desunt multa: bene est cui deus obtulit

Parca quod satis est manu.

CARMEN XVII.

AELI vetusto nobilis ab Lamo,
(Quando et priores hinc Lamias ferunt
Denominatos et nepotum

Per memores genus omne fastos,
Auctore ab illo ducit originem
Qui Formiarum moenia dicitur
Princeps et innantem Maricae
Litoribus tenuisse Lirim

Late tyrannus) cras foliis nemus
Multis et alga litus inutili
Demissa tempestas ab Euro
Sternet, aquae nisi fallit augur

5

10

Annosa cornix. Dum potis aridum
Compone lignum: cras Genium mero
Curabis et porco bimestri

Cum famulis operum solutis.

CARMEN XVIII.

FAUNE, Nympharum fugientum amator,
Per meos fines et aprica rura
Lenis incedas abeasque parvis
Aequus alumnis,

Si tener pleno cadit haedus anno,
Larga nec desunt Veneris sodali
Vina craterae. Vetus ara multo
Fumat odore,

Ludit herboso pecus omne campo,

Cum tibi Nonae redeunt Decembres ;

Festus in pratis vacat otioso

Cum bove pagus;

Inter audaces lupus errat agnos;

Spargit agrestes tibi silva frondes ;

Gaudet invisam pepulisse fossor

Ter pede terram.

CARMEN XIX.

QUANTUM distet ab Inacho
Codrus pro patria non timidus mori
Narras, et genus Aeaci

Et pugnata sacro bella sub Ilio:

16

10

15

Quo Chium pretio cadum

Mercemur, quis aquam temperet ignibus,
Quo praebente domum et quota
Pelignis caream frigoribus, taces.

Da lunae propere novae,

Da noctis mediae, da, puer, auguris
Murenae tribus aut novem
Miscentur cyathis pocula commodis.
Qui Musas amat impares
Ternos ter cyathos attonitus petet
Vates; tres prohibet supra
Rixarum metuens tangere Gratia
Nudis juncta sororibus.
Insanire juvat: cur Berecyntiae
Cessant flamina tibiae?

Cur pendet tacita fistula cum lyra?
Parcentes ego dexteras

Odi:

: sparge rosas; audiat invidus Dementem strepitum Lycus

Et vicina seni non habilis Lyco.
Spissa te nitidum coma,

Puro te similem, Telephe, Vespero,
Tempestiva petit Rhode:

Me lentus Glycerae torret amor meae.

5

10

15

20

5

CARMEN XX.

NON vides, quanto moveas periclo,
Pyrrhe, Gaetulae catulos leaenae?
Dura post paullo fugies inaudax
Proelia raptor

Cum per obstantes juvenum catervas
Ibit insignem repetens Nearchum,
Grande certamen tibi praeda cedat
Major an illi.

5

Interim, dum tu celeres sagittas
Promis, haec dentes acuit timendos,
Arbiter pugnae posuisse nudo
Sub pede palmam

Fertur, et leni recreare vento
Sparsum odoratis humerum capillis,
Qualis aut Nireus fuit aut aquosa
Raptus ab Ida.

CARMEN XXI.

10

10

LA

10

O NATA mecum consule Manlio,
Seu tu querelas sive geris jocos
Seu rixam et insanos amores

Seu facilem, pia testa, somnum,
Quocunque lectum nomine Massicum
Servas, moveri digna bono die,
Descende, Corvino jubente

Promere languidiora vina.

Non ille, quamquam Socraticis madet
Sermonibus, te negleget horridus:
Narratur et prisci Catonis

Saepe mero caluisse virtus.

Tu lene tormentum ingenio admoves

Plerumque duro; tu sapientium
Curas et arcanum jocoso

Tu

Consilium retegis Lyaeo;

spem reducis mentibus anxiis Viresque, et addis cornua pauperi, Post te neque iratos trementi

Regum apices neque militum arma. Te Liber et, si laeta aderit, Venus Segnesque nodum solvere Gratiae Vivaeque producent lucernae,

Dum rediens fugat astra Phoebus.

15

20

CARMEN XXII.

MONTIUM custos nemorumque, Virgo,
Quae laborantes utero puellas
Ter vocata audis adimisque leto,
Diva triformis,

Imminens villae tua pinus esto,
Quam per exactos ego laetus annos
Verris obliquum meditantis ictum
Sanguine donem.

CARMEN XXIII.

CAELO supinas si tuleris manus
Nascente Luna, rustica Phidyle,
Si thure placaris et horna

Fruge Lares avidaque porca,
Nec pestilentem sentiet Africum
Fecunda vitis nec sterilem seges
Robiginem aut dulces alumni
Pomifero grave tempus anno.
Nam quae nivali pascitur Algido
Devota quercus inter et ilices

Aut crescit Albanis in herbis Victima pontificum secures Cervice tinget: te nihil attinet Tentare multa caede bidentium Parvos coronantem marino

Rore deos fragilique myrto. Immunis aram si tetigit manus, Non sumptuosa blandior hostia

10

15