Fugerit venis et aquosus albo
Corpore languor.

Redditum Cyri solio Phraaten.
Dissidens plebi numero beatorum
Eximit Virtus, populumque falsis
Dedocet uti

Vocibus, regnum et diadema tutum
Deferens uni propriamque laurum
Quisquis ingentes oculo inretorto
Spectat acervos.

15

20

CARMEN III.

AEQUAM memento rebus in arduis
Servare mentem, non secus in bonis
Ab insolenti temperatam
Laetitia, moriture Delli,

Seu maestus omni tempore vixeris,
Seu te in remoto gramine per dies
Festos reclinatum bearis

Interiore nota Falerni.

Quo pinus ingens albaque populus
Umbram hospitalem consociare amant
Ramis? Quid obliquo laborat
Lympha fugax trepidare rivo?

Huc vina et unguenta et nimium breves
Flores amoenae ferre jube rosae,

Dum res et aetas et sororum
Fila trium patiuntur atra.
Cedes coëmptis saltibus et domo
Villaque flavus quam Tiberis lavit,
Cedes et exstructis in altum
Divitiis potietur heres.

Divesne prisco natus ab Inacho
Nil interest an pauper et infima

CARMEN V.

NONDUM subacta ferre jugum valet
Cervice, nondum munia comparis
Aequare nec tauri ruentis

In venerem tolerare pondus.
Circa virentes est animus tuae
Campos juvencae, nunc fluviis gravem
Solantis aestum, nunc in udo
Ludere cum vitulis salicto
Praegestientis. Tolle cupidinem
Immitis uvae jam tibi lividos
Distinguet Auctumnus racemos
Purpureo varius colore.

Jam te sequetur: currit enim ferox
Aetas et illi quos tibi dempserit
Apponet annos; jam proterva

Fronte petet Lalage maritum :
Dilecta quantum non Pholoë fugax,
Non Chloris albo sic humero nitens,
Ut
pura nocturno renidet

Luna mari, Cnidiusve Gyges,
Quem si puellarum insereres choro
Mire sagaces falleret hospites
Discrimen obscurum solutis
Crinibus ambiguoque vultu.

CARMEN VI.

SEPTIMI, Gades aditure mecum et
Cantabrum indoctum juga ferre nostra et
Barbaras Syrtes ubi Maura semper
Aestuat unda,

Tibur Argeo positum colono
Sit meae sedes utinam senectae,
Sit modus lasso maris et viarum

Militiaeque!

Unde si Parcae prohibent iniquae,
Dulce pellitis ovibus Galaesi
Flumen et regnata petam Laconi
Rura Phalantho.

Ille terrarum mihi praeter omnes
Angulus ridet ubi non Hymetto
Mella decedunt viridique certat
Baca Venafro;

Ver ubi longum tepidasque praebet
Juppiter brumas, et amicus Aulon
Fertili Baccho minimum Falernis
Invidet uvis.

Ille te mecum locus et beatae
Postulant arces: ibi tu calentem
Debita sparges lacrima favillam
Vatis amici.

CARMEN VII.

O SAEPE mecum tempus in ultimum
Deducte Bruto militiae duce,

Quis te redonavit Quiritem
Dis patriis Italoque caelo,
Pompei meorum prime sodalium,
Cum quo morantem saepe diem mero
Fregi coronatus nitentes

Malobathro Syrio capillos?

Tecum Philippos et celerem fugam
Sensi relicta non bene parmula,
Cum fracta virtus et minaces
Turpe solum tetigere mento.

5

10

15

200

10

Sed me per hostes Mercurius celer
Denso paventem sustulit aëre;
Te rursus in bellum resorbens
Unda fretis tulit aestuosis.
Ergo obligatam redde Jovi dapem
Longaque fessum militia latus
Depone sub lauru mea nec

Parce cadis tibi destinatis.
Oblivioso levia Massico

Ciboria exple; funde capacibus

Unguenta de conchis. Quis udo
Deproperare apio coronas

Curatve myrto? quem Venus arbitrum
Dicet bibendi? Non ego sanius
Bacchabor Edonis: recepto

Dulce mihi furere est amico.