At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae
Ossibus et capiti inhumato

Particulam dare: sic quodcunque minabitur Eurus
Fluctibus Hesperiis Venusinae

Plectantur silvae te sospite, multaque merces

Unde potest tibi defluat aequo

Ab Jove Neptunoque sacri custode Tarenti.
Negligis immeritis nocituram

Postmodo te natis fraudem committere? Fors et

Debita jura vicesque superbae

Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis,
Teque piacula nulla resolvent.

Quamquam festinas non est mora longa; licebit
Injecto ter pulvere curras.

CARMEN XXIX.

ICCI, beatis nunc Arabum invides
Gazis, et acrem militiam paras
Non ante devictis Sabaeae
Regibus, horribilique Medo
Nectis catenas? Quae tibi virginum,
Sponso necato barbara serviet?
Puer quis ex aula capillis

Ad cyathum statuetur unctis,

Doctus sagittas tendere Sericas

30

35

Arcu paterno? Quis neget arduis
Pronos relabi posse rivos

10

Montibus et Tiberim reverti,

Cum tu coëmptos undique nobilis

Libros Panaeti Socraticam et domum

Mutare loricis liberis

Pollicitus meliora tendis?

15

CARMEN XXX.

O VENUS, regina Cnidi Paphique,
Sperne dilectam Cypron, et vocantis
Thure te multo Glycerae decoram
Transfer in aedem.

Fervidus tecum puer et solutis
Gratiae zonis properentque Nymphae
Et parum comis sine te Juventas
Mercuriusque.

CARMEN XXXI.

QUID dedicatum poscit Apollinem
Vates? quid orat de patera novum
Fundens liquorem? Non opimae
Sardiniae segetes feraces,
Non aestuosae grata Calabriae
Armenta, non aurum aut ebur Indicum,
Non rura quae Liris quieta

Mordet aqua taciturnus amnis,

Premant Calena falce quibus dedit
Fortuna vitem, dives et aureis
Mercator exsiccet culullis

Vina Syra reparata merce,

Dis carus ipsis, quippe ter et quater
Anno revisens aequor Atlanticum
Impune. Me pascunt olivac,

Me cichorea, levesque malvae.

Frui paratis et valido mihi,
Latoë, dones et precor integra

10

15

Declinat Pholoën; sed prius Apulis
Jungentur capreae lupis

Quan. turpi Pholoë peccet adultero.
Sic visum Veneri, cui placet impares
Formas atque animos sub juga aënea
Saevo mittere cum joco.

Ipsun me, melior cum peteret Venus,
Grata detinuit compede Myrtale
Libertina, fretis acrior Hadriae

Curvantis Calabros sinus.

CARMEN XXXIV.

10

15

PARCUS deorum cultor et infrequens
Insanientis dum sapientiae

Consultus erro, nunc retrorsum
Vela dare atque iterare cursus
Cogor relictos; namque Diespiter,
Igni corusco nubila dividens
Plerumque, per purum tonantes
Egit equos volucremque currum
Quo bruta tellus et vaga flumina,
Quo Styx et invisi horrida Taenari
Sedes Atlanteusque finis

Concutitur. Valet ima summis Mutare et insignem attenuat deus Obscura promens; hinc apicem rapax Fortuna cum stridore acuto

Sustulit, hic posuisse gaudet.

10

CARMEN XXXV.

O DIVA, gratum quae regis Antium,
Praesens vel imo tollere de gradu
Mortale corpus, vel superbos
Vertere funeribus triumphos,
Te pauper ambit sollicita prece
Ruris colonus, te dominam aequoris
Quicunque Bithyna lacessit
Carpathium pelagus carina.

Te Dacus asper, te profugi Scythae
Urbesque gentesque et Latium ferox
Regumque matres barbarorum et
Purpurei metuunt tyranni,

Injurioso ne pede proruas

Stantem columnam, neu populus frequens

Ad arma cessantes, ad arma

Concitet imperiumque frangat.

Te semper anteit saeva Necessitas
Clavos trabales et cuneos manu

Gestans aëna, nec severus

Uncus abest, liquidumque plumbum.

Te Spes et albo rara Fides colit
Velata panno nec comitem abnegat,
Utcunque mutata potentes

Veste domos inimica linquis.

At volgus infidum et meretrix retro
Perjura cedit, diffugiunt cadis
Cum faece siccatis amici

Ferre jugum pariter dolosi.
Serves iturum Caesarem in ultimos
Orbis Britannos et juvenum recens
Examen Eois timendum

Partibus Oceanoque rubro.

Eheu cicatricum et sceleris pudet
Fratrumque. Quid nos dura refugimus

5

10

15

20

25

30