Transtulit. Incensa Danai dominantur in urbe. Arduus armatos mediis in moenibus adstans Fundit equus, victorque Sinon incendia miscet Insultans. Portis alii bipatentibus adsunt, Millia quot magnis umquam venere Mycenis. Obsedere alii telis angusta viarum
Oppositi, stat ferri acies mucrone corusco Stricta, parata neci: vix primi proelia tentant Portarum vigiles, et caeco marte resistunt. Talibus Othryadae dictis et numine divûm In flammas et in arma feror: quo tristis Erinnys, Quo fremitus vocat, et sublatus ad aethera clamor. Addunt se socios Rhipeus, et maximus armis Epytus, oblati per lunam, Hypanisque, Dymasque; Et lateri adglomerant nostro; iuvenisque Coroebus Mygdonides. Illis ad Troiam forte diebus Venerat, insano Cassandrae incensus amore;
Et gener auxilium Priamo Phrygibusque ferebat. Infelix qui non sponsae praecepta furentis Audierit.
Quos ubi confertos audere in proelia vidi; Incipio super his: Iuvenes, fortissima frustra Pectora, si vobis audentem extrema cupido Certa sequi; (quae sit rebus fortuna videtis: Excessere omnes adytis arisque relictis
Dî, quibus imperium hoc steterat: succuritis urbi Incensae) moriamur, et in media arma ruamus. Vna salus victis, nullam sperare salutem.
Sic animis iuvenum furor additus. Inde, lupi ceu Raptores atra in nebula, quos improba ventris Exegit caecos rabies, catulique relicti
Faucibus exspectant siccis; per tela, per hostes Vadimus haud dubiam in mortem: mediaeque tenemus Vrbis iter. Nox atra cava circumvolat umbra. Quis cladem illius noctis, quis funera fando Explicet, aut possit lacrymis aequare labores? Vrbs antiqua ruit, multos dominata per annos: Plurima perque vias sternuntur inertia passim Corpora, perque domos, et relligiosa deorum Limina. Nec soli poenas dant sanguine Teucri: Quondam etiam victis redit in praecordia virtus: Victoresque cadunt Danai. Crudelis ubique Luctus, ubique pavor, et plurima mortis imago. Primus se, Danaûm magna comitante caterva, Androgeus offert nobis, socia agmina credens Inscius; atque ultro verbis compellat amicis: Festinate viri: nam quae tam sera moratur Segnities? alii rapiunt incensa feruntque Pergama: vos celsis nunc primum a navibus itis. Dixit, et extemplo (neque enim responsa dabantur Fida satis) sensit medios delapsus in hostes: Obstupuit, tetroque pedem cum voce repressit. Improvisum aspris veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens, trepidusque repente refugit Attollentem iras, et caerula colla tumentem. Haud secus Androgeus visu tremefactus abibat.
Irruimus, densis et circumfundimur armis; Iguarosque loci passim, et formidine captos Sternimus. Adspirat primo fortuna labori. Atque hic successu exsultans animisque Coroebus, O socii, qua prima, inquit, fortuna salutis Monstrat iter, quaque ostendit se dextra, sequamur. Mutemus clipeos, Danaûmque insignia nobis Aptemus: dolus, an virtus, quis in hoste requirat? Arma dabunt ipsi. Sic fatus, deinde comantem Androgei galeam clipeique insigne decorum. Induitur, laterique Argivum accommodat ensem. Hoc Rhipeus, hoc ipse Dymas, omnisque iuventus Laeta facit: spoliis se quisque recentibus armat. Vadimus immixti Danais haud numine nostro; Multaque per caecam congressi proelia noctem Conserimus multos Danaûm demittimus Orco. Diffugiunt alii ad naves, et litora cursu Fida petunt pars ingentem formidine turpi Scandunt rursus equum, et nota conduntur in alvo. Heu nihil invitis fas quemquam fidere divis! Ecce trahebatur passis Priameïa virgo, Crinibus a templo Cassandra adytisque Minervae, Ad caelum tendens ardentia lumina frustra: Lumina: nam teneras arcebant vincula palmas. Non tulit hanc speciem furiata mente Coroebus, Et sese medium iniecit periturus in agmen. Consequimur cuncti, et densis incurrimus armis. Hic primum ex alto delubri culmine telis
Nostrorum obruimur, oriturque miserrima caedes, Armorum facie et Graiarum errore iubarum. Tum Danai gemitu atque ereptae virginis ira Vndique collecti invadunt; acerrimus Aiax, Et gemini Atridae, Dolopumque exercitus omnis. Adversi rupto ceu quondam turbine venti Coafligunt, Zephyrusque Notusque et laetus Eois Eurus equis: stridunt silvae, saevitque tridenti Spumeus, atque imo Nereus ciet aequora fundo. Illi etiam, si quos obscura nocte per Fudimus insidiis, totaque agitavimus urbe, Apparent primi clipeos mentitaque tela Adgnoscunt, atque ora sono discordia signant. Ilicet obruimur numero: primusque Coroebus Penelei dextra, divae armipotentis ad aram, Procumbit: cadit et Rhipeus, iustissimus unus Qui fuit in Teucris, et servantissimus aequi: Dis aliter visum: pereunt Hypanisque Dymasque Confixi a sociis: nec te tua plurima, Panthu, Labentem pietas, nec Apollinis infula texit. Iliaci cineres, et flamma extrema meorum; Testor, in occasu vestro, nec tela, nec ullas Vitavisse vices Danaûm; et, si fata fuissent, Vt caderem, meruisse manu. Divellimur inde: Iphitus et Pelias mecum: quorum Iphitus aevo Iam gravior, Pelias et vulnere tardus Vlyxei, Protinus ad sedes Priami clamore vocati.
Hic vero ingentem pugnam, ceu cetera nusquam
Bella forent, nulli tota morerentur in urbe,
Sic martem indomitum, Danaosque ad tecta ruentes Cernimus, obsessumque acta testudine limen. Haerent parietibus scalae; postesque sub ipsos Nituntur gradibus, clipeosque ad tela sinistris Protecti obiiciunt: prensant fastigia dextris. Dardanidae contra turres ac tecta domorum Culmina convellunt: his se, quando ultima cernunt, Extrema iam in morte parant defendere telis; Auratasque trabes, veterum decora alta parentum, Devolvunt: alii strictis mucronibus imas Obsedere fores: has servant agmine denso. Instaurati animi, regis succurrere tectis, Auxilioque levare viros, vimque addere victis. Limen erat, caecaeque fores, et pervius usus Tectorum inter se Priami; postesque relicti A tergo, infelix qua se, dum regna manebant, Saepius Andromache ferre incomitata solebat Ad soceros, et avo puerum Astyanacta trahebat: Evado ad summi fastigia culminis, unde Tela manu miseri iactabant irrita Teucri. Turrim in praecipiti stantem, summisque sub astra Eductam tectis, unde omnis Troia videri, Et Danaûm solitae naves, et Achaia castra, Adgressi ferro circum, qua summa labantes Iuncturas tabulata dabant, convellimus altis Sedibus, inpulimusque: ea lapsa repente ruinam Cum sonitu trahit, et Danaûm super agmina late
« ForrigeFortsæt » |