Ille seu Parthos Latio imminentes

Egerit iusto domitos triumpho,
Sive subiectos orientis orae

Seras, et Indos;

Te minor latum reget aequus orbem :
Tu gravi curru quaties Olympum;
Tu parum castis inimica mittes
Fulmina lucis.

Quum

ODE XIII.

AD LYDIA M.

uum tu, Lydia, Telephi

Cervicem roseam, cerea Telephi

Laudas brachia, vae! meum

Fervens difficili bile tumet iecur.

Tunc nec mens mihi, nec color

Certa sede manent: humor et in genas

Furtim labitur, arguens

Quam lentis penitus macerer ignibus.

Vror, seu tibi candidos.

Turparunt humeros immodicae mero

Rixae; sive puer furens

Impressit memorem dente labris notam.

Non, si me satis audias,

Speres perpetuum, dulcia barbare

Laedentem oscula, quae Venus

Quinta parte sui nectaris imbuit.

Felices ter, et amplius,

Quos irrupta tenet copula; nec malis

Divulsus querimoniis,

Suprema citius solvet amor die.

ODE XIV.

O Navis, referent in mare te novi

Fluctus. O quid agis? Fortiter occupa Portum. Nonne vides, ut

Nudum remigio latus,

Et malus celeri saucius Africo,

Antennaeque gemant; ac sine funibus

Vix durare carinae

Possint imperiosius

Acquor? Non tibi sunt integra lintea; Non Di, quos iterum pressa voces malo: Quamvis Pontica pinus,

Silvae filia nobilis,

Iactes et genus, et nomen inutile.
Nil pictis timidus navita puppibus
Fidit. Tu, nisi ventis

Debes ludibrium, cave,

Nuper sollicitum quae mihi taedium,
Nunc desiderium, curaque non levis,

Interfusa nitentes

Vites aequora Cycladas.

ODE XV.

Pastor quum traheret per freta navibus

Idaeis Helenen perfidus hospitam;
Ingrato celeres obruit otio

Ventos, ut caneret fera

Nereus fata. Mala ducis avi domum,
Quam multo repetet Graecia milite,
Coniurata tuas rumpere nuptias,

Et regnum Priami vetus.

Eheu, quantus equis, quantus adest viris
Sudor! quanta moves funera Dardanae
Genti! Iam galeam Pallas et aegida
Currusque et rabiem parat.

Nequidquam, Veneris praesidio ferox,
Pectes caesariem; grataque feminis
Imbelli cithara carmina divides:

Nequidquam thalamo graves

Hastas, et calami spicula Cnossii

Vitabis, strepitumque, et celerem sequi Aiacem: : tamen, heu! serus adulteros

Crines pulvere collines.

Non Laërtiaden, exitium tuae

Gentis, non Pylium Nestora respicis?

Vrgent impavidi te Salaminius

Teucerque, et Sthenelus sciens

Pugnae; sive opus est imperitare equis, Non auriga piger. Merionen quoque Nosces. Ecce furit te reperire atrox Tydides melior patre:

Quem tu, cervus uti vallis in altera Visum parte lupum graminis immemor, Sublimi fugies mollis anhelitu,

Non hoc pollicitus tuae.

Iracunda diem proferet Ilio,

Matronisque Phrygum, classis Achillei.

Post certas hiemes uret Achaicus

Ignis Iliacas domos.