Billeder på siden
PDF
ePub

Una duas cepit casa cum genitore puellas,
Quas Amor undarum crederet esse deas,
Nec tamen inculti gelidis latuere sub antris,

Accola Danubii qualia sævus habet.
Mollia non desunt vacua solatia vitæ

Sive libros poscant otia, sive lyram. Fulserat illa dies, legis qua docta supernæ Spes hominum et curas gens procul esse jubet. Ut precibus justas avertat numinis iras

Et summi accendat pectus amore boni. Ponti inter strepitus non sacri munera cultus Cessarunt, pietas hic quoque cura fuit. Nil opus est æris sacra de turre sonantis Admonitu, ipsa suas nunciat hora vices. Quid, quod sacrifici versavit fœmina libres? Sint pro legitimis pura labella sacris. Quo vagor ulterius? quod ubique requiritur

hic est,

Hic secura quies, hic et honestas amor.

SKIA.

PONTI profundis clausa recessibus,
Strepens procellis, rupibus obsita,
Quam grata defesso virentem,

Skia, sinum nebulosa pandis!
His, cura, credo, sedibus exulat;
His blanda certe pax habitat locis;
Non ira, non mæror quietis
Insidias meditatur horis.

At non cavatâ rupe latescere.
Menti nec ægræ montibus aviis
Frodest vagari, nec frementes
In specula numerare fluctus.
Humana virtus non sibi sufficit;
Datur nec æquum cuique animum sibi
Parare posse, utcunque jactet
Grandioquus nimis alta Zeno.
Exæstuantis pectoris impetum
Rex summe, solus tu regis, arbiter;
Mentisque, te tollente, fluctus;
Te, resident, moderante fluctus.

[blocks in formation]
[blocks in formation]

Εἰς τὸ τῆς ΕΛΙΣΣΗΣ περὶ τῶν Ονείρων "Αινιίμα.
Τῇ κάλλες δυνάμει τὶ τέλω; Ζεὺς πάντα δεδωκεν
Κύπριδι, μηδ' αὐτῷ σκήπῆρα μέμηλε Θεῶ.
Ἐκ Διός ἐστὶν Οναρ, θεῖός πολὺ ἔγραψεν "Ομηρος,
̓Αλλὰ τόδ ̓ εἰς θνητὸς Κύπρις ἔπεμψεν Οναρ
Ζεὺς μὲνα φλογόεντι πόλεις έκπερσε κεραυνώ,
Ομματι λαμπρὰ Διὸς Κύπρις οϊστά φέρει.

[blocks in formation]

10 qui benignus crimina ignoscis, pater
Facilisque semper confitenti ades reo,
Aurem faventein precibus O præbe meis;
Scelerum catenâ me laborantem gravè
Eterna tandem liberet clementia,

Ut summa laus sit, summa Christo gloria.

PER vitæ tenebras rerumque incerta vagantem
Numine præsenti me tueare pater!
Me ducat lux sancta, Deus, lux sancta sequatur;
Usque regat gressus, gratia fida meos.
Sic peragam tua jussa libens, accinctus ad omne
Mandatum, vivam sic moriarque tibi.

Me, pater omnipotens, de puro respice cœlo,
Quem mæstum et timidum crimina dira gra-
vant;

Da veniam pacemque mihi, da, mente serena,
Ut tibi quæ placeant, omnia promptus agam.
Solvi, quo Christus cunctis delicta redemit,
Et pro me pretium, tu patiare, pater.

[Dec. 5, 17842.]

SUMME Deus, cui cæca patent penetralia cordis ;
Quem nulla anxietas, nulla cupido fugit;
Quem nil vafrities peccantum subdola celat;
Omnia qui spectans, omnia ubique regis;
Mentibus afflatu terrenas ejice sordes

Divino, sanctus regnet ut intus amor:
Eloquiumque potens linguis torpentibus affer,
Ut tibi laus omni semper ab ore sonet:
Sanguine quo gentes, quo secula cuncta piavit,
Hæc nobis Christus promeruisse velit !

PSALMUS CXVII.

ANNI qua volucris ducitur orbita,
Patrem cœlicolûm perpetuo colunt
Quovis sanguine cretæ

Gentes undique carmine.
Patrem, cujus amor blandior in dies
Mortales miseros servat, alit, fovet,
Omnes undique gentes,
Sancto dicite carmine.

3 SEU te sæva sitis, levitas sive improba fecit,
Mosca, meæ comitem, participemque dapis,
Pone metum, rostrum fidens immitte culullo,
Nam licet, et toto prolue læta mero.
Tu, quamcunque tibi velox indulserit annus,
Carpe diem, fugit, heu non revocanda dies!

This and the three following articles are metrical versions of collects in the Liturgy; the first, of that, beginning, "O God, whose nature and property;" the 2d and 3d, of the collects for the 17th and 21st Sundays after Trinity; and the 4th, of the 1st collect in the communion service.

The day on which he received the sacrament for the last time; and eight days before his decease.

The above is a version of the song, "Busy, curious, thirsty fly."

Que nos blanda comes, quæ nos perducat eodem,
Volvitur hora mihi, volvitur hora tibi !
Una quidem, sic fata volunt, tibi vivitur æstas,
Eheu, quid decies plus mihi sexta dedit!
Olim præteritæ numeranti tempora vitæ,
Sexaginta annis non minor unus erit.

1 HABEO edi quod alteri ;
Sed quod reliqui, perdidi.
Habuique, quod dedi mihi;

2E WALTONI PISCATORE PERFEC.
TO EXCERPTUM.
NUNC, per gramina fusi,
Densâ fronde salicti,
Dum defenditur imber,
Molles ducimus horas.
Hic, dum debita morti
Paulum vita moratur,
Nunc rescire priora,
Nunc instare futuris,
Nunc summi prece sanctâ
Patris numen adire est.
Quicquid quæritur ultra,
Cæco ducit amore,
Vel spe ludit inani,

Luctus mox pariturum.

These lines are a version of three sentences
that are said in the manuscript to be,
"On the
monument of John of Doncaster;" which are as
follow :

What I gave that I have;
What I spent that I had;
What I left that I lost.

2 These lines are a translation of part of a song in the Complete Angler of Isaac Walton, written by John Chalkhill, a friend of Spenser, and a good poet in his time. They are but part of the last stanza, which, that the reader may have it entire, is here given at length.

If the Sun's excessive heat
Make our bodies swelter,
To an ozier hedge we get
For a friendly shelter!
Where in a dike,
Pearch or pike,
Roach or dace,
We do chase,
Bleak or gudgeon,'
Without grudging,

We are still contented.
Or we sometimes pass an hour
Under a green willow,
That defends us from a shower,
Making earth our pillow;

Where we may
Think and pray,
Before death
Stops our breath:

Other joys

Are but toys,

And to be lamented.

Quisquis iter tendis, vitreas qua lucidus undas.

Speluncæ late Thamesis prætendit opacæ ; Marmorea trepidant quæ lentæ in fornice gutta, Christallisque latex fractus scintillat acutis ; Gemmaque, luxuriæ nondum famulata nitenti Splendit, et incoquitur tectum sine fraude metallum;

Ingredere O! rerum purâ cole mente parentem; Auriferasque auri metuens scrutare cavernas. Ingredere! Egeriæ sacrum en tibi panditur antrum!

Hic, in se totum, longe per opaca futuri Temporis, Henricum rapuit vis vivida mentis: Hio pia Vindanus traxit suspiria, in ipsâ Morte memor patriæ; hic, Marmontî pectore prima

Cœlestis fido caluerunt semina flammæ. Temnere opes, pretium sceleris, patriamque tueri Fortis, ades; tibi sponte patet venerabile limen.

GRÆCORUM EPIGRAMMATUM
VERSIONES METRICE.

Pag. 2. Brodæi edit. Bas. Ann. 1549. NON Argos pugilem, non me Messana creavit ; Patria Sparta mihì esti, patria clara virûm. Arte valent isti, mihi robo revivere solo ést, Convenit ut natis, inclyta Sparta, tuis.

[blocks in formation]
[blocks in formation]

nectam,

Incusat, semper spe meliora videt.

Rara labor lassat; mare mille pericula terrent; | Cum procal est, optat, cum venit, quisque se-
Verte solum, fient causa timoris opes;
Paupertas misera est; multæ cum conjuge lites
Tecta ineunt; celebs omnia solus ages. [est
Proles aucta gravat, rapta orbat, cæca juventæ
Virtus, canities cauta vigore caret.
Ergo optent homines, aut nunquam in lu-

minis oras

[blocks in formation]

Br. 46.

[ocr errors]

OMNIS vita nimis brevis est felicibus, una
Nox miseris longi temporis instar habet.

[blocks in formation]
[blocks in formation]
[blocks in formation]

QUISQUIS adit lectos elatâ uxore secundos.
Naufragus iratas ille retentat aquas.

[blocks in formation]
[blocks in formation]

Br. 205.

Br. 30%. VITAM a terdecimo sextus mihi finiet annus, Astra mathematicos si modo vera docent.

HAUD lavit Phido, haud tetigit, mihi febre calenti Sufficit hoc vocis, flos hic pulcherrimus ævi est,
In mentem ut-venit nominis, interii.
Et senium triplex Nestoris urna capit.

Br. 210.

NYCTICORAX Cantat lethale, sed ipsa canenti
Demophilo auscultans Nycticorax moritur.

Br. $2 ZoSIMA, quæ solo fuit olim corpore serva, Corpore nunc etiam libera facta fuit.

« ForrigeFortsæt »