Audax Iapeti genus

Ignem fraude mala gentibus intulit.

Post ignem aetheria domo

Subductum, macies et nova febrium

30

Terris incubuit cohors,

Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,
Trahuntque siccas machinae carinas;

Ac neque jam stabulis gaudet pecus, aut arator igni ;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente Luna,
Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

5

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum
Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,
Aut flore, terrae quem ferunt solutae.

10

Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu poscat agna, sive malit haedo.

Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas
Regumque turres. O beate Sesti,

Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam. 15 Jam te premet nox, fabulaeque Manes,

Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,

Nec regna vini sortiere talis,

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus
Nunc omnis, et mox virgines tepebunt.

20

Qui nunc te fruitur credulus aurea;

Qui semper vacuam, semper amabilem
Sperat, nescius aurae

Fallacis. Miseri, quibus

12. agnam-haedum.

C. v. 5. Quotiens.

19. Lycidam.

8. ut mirabitur; demirabitur, de conj.

10

Scriberis Vario fortis et hostium

Victor Maeonii carminis alite,

Quam rem cunque ferox navibus aut equis
Miles te duce gesserit.

15

Nos, Agrippa, neque haec dicere, nec gravem
Pelidae stomachum cedere nescii,

5

Quis Martem tunica tectum adamantina

Digne scripserit? aut pulvere Troico

Nigrum Merionen? aut ope Palladis

Tydiden Superis parem?

15

Nos convivia, nos proelia virginum,
Sectis in juvenes unguibus acrium,
Cantamus vacui, sive quid urimur,
Non praeter solitum leves.

CARMEN VII.

A D MUNATIUM

PLANCU M.

Laudabunt alii claram Rhodon, aut Mitylenen.
Aút Epheson, bimarisve Corinthi

20

Moenia, vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos
Insignes, aut Thessala Tempe.

Sunt quibus unum opus ést, intáctae Palladis urbem

5

Cármine perpetuo celebrare, et

Undique decerptam fronti praeponere olivam.
Plurimus, in Junonis honorem,

Aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedaemon,

10

Nec tam Larissae percussit campus opimae,
Quam domus Albuneae resonantis,

Et praeceps Anio ac Tiburni lucus, et uda

Mobilibus pomaria rivis.

Albus ut obscuro deterget nubila coelo

Saepe Notus, neque parturit imbres Perpetuos, sic tu sapiens finire memento Tristitiam vitaeque labores

15

Tempora populea fertur vinxisse corona,

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis

Castra tenent, seu densa tenebit

Cum fugeret, tamen uda Lyaeo

Sic tristes affatus amicos:

20

Tiburis umbra tui. Teucer, Salamina patremque

Quo nos cunque feret melior Fortuna parente,

25

Ibimus, o socii comitesque !

Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro;
Certus enim promisit Apollo,

Ambiguam tellure nova Salamina futuram.

O fortes pejoraque passi

30

Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;
Cras ingens iterabimus aequor.

CARMEN VIII.

A D LYDIA M.

Lydia dic, per omnes

Te deos oro, Sybarin cur properes amando Perdere; cur apricum

Oderit campum, patiens pulveris atque solis? Cur neque militaris

Inter aequales equitat, Gallica nec lupatis

Temperat ora frenis?

Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum Sanguine viperino

Cautius vitat? neque jam livida gestat armis 10

27. auspice Teucri.

C. viii. 6 et 7. equitet-Temzeret.