Nequisse praeterire, siue palmulis

Opus foret uolare siue linteo.

Et hoc negat minacis Adriatici

5

Negare litus insulasue Cycladas

Rhodumque nobilem horridamque Thraciam,
Propontida trucemue Ponticum sinum,
Vbi iste post phaselus antea fuit
Comata silua: nam Cytorio in iugo
Loquente saepe sibilum edidit coma.
Amastri Pontica et Cytore buxifer,
Tibi haec fuisse et esse cognitissima
Ait phaselus: ultima ex origine
Tuo stetisse dicit in cacumine,
Tuo imbuisse palmulas in aequore,
Et inde tot per impotentia freta
Herum tulisse, laeua siue dextera
Vocaret aura, siue utrunque Iuppiter
Simul secundus incidisset in pedem;
Neque ulla uota litoralibus deis

Sibi esse facta, cum ueniret a marei
Nouissimo hunc ad usque limpidum lacum.

Sed haec prius fuere: nunc recondita

Senet quiete seque dedicat tibi,
Gemelle Castor et gemelle Castoris.

ΙΟ

15

20

25

V.

VIVAMVS, mea Lesbia, atque amemus,
Rumoresque senum seueriorum
Omnes unius aestimemus assis.
Soles occidere et redire possunt:
Nobis cum semel occidit breuis lux,
Nox est perpetua una dormienda.
Da mi basia mille, deinde centum,

5

Dein mille altera, dein secunda centum,
Deinde usque altera mille, deinde centum,
Dein, cum milia multa fecerimus,
Conturbabimus illa, ne sciamus,

Aut ne quis malus inuidere possit,
Cum tantum sciat esse basiorum.

VII.

QVAERIS, quot mihi basiationes

Tuae, Lesbia, sint satis superque.

Quam magnus numerus Libyssae harenae
Lasarpiciferis iacet Cyrenis,

Oraclum Iouis inter aestuosi

Et Batti ueteris sacrum sepulcrum ;

Aut quam sidera multa, cum tacet nox,
Furtiuos hominum uident amores;

Tam te basia multa basiare

Vesano satis et super Catullo est,

Quae nec pernumerare curiosi
Possint nec mala fascinare lingua.

IX.

VERANI, omnibus e meis amicis

Antistans mihi milibus trecentis,

Venistine domum ad tuos Penates

IO

5

ΤΟ

Fratresque unanimos anumque matrem?
Venisti. O mihi nuntii beati!

5.

Visam te incolumem audiamque Hiberum
Narrantem loca, facta, nationes,

Vt mos est tuus, applicansque collum

Iocundum os oculosque sauiabor.
O quantum est hominum beatiorum,
Quid me laetius est beatiusue?

XI.

FVRI et Aureli, comites Catulli,
Siue in extremos penetrabit Indos,
Litus ut longe resonante Eoa
Tunditur unda,

Siue in Hyrcanos Arabesque molles,
Seu Sacas sagittiferosque Parthos,
Siue quae septemgeminus colorat
Aequora Nilus,

ΙΟ

5

Siue trans altas gradietur Alpes,

Caesaris uisens monimenta magni,

ΙΟ

Gallicum Rhenum horribilem insulam ulti

mosque Britannos,

Omnia haec, quaecunque feret uoluntas

Caelitum, tentare simul parati,

Pauca nuntiate meae puellae

Non bona dicta.

Cum suis uiuat ualeatque moechis,

Quos simul complexa tenet trecentos,

Nullum amans uere, sed identidem omnium

Ilia rumpens:

Nec meum respectet, ut ante, amorem,
Qui illius culpa cecidit uelut prati
Vltimi flos, praetereunte posquam
Tactus aratro est.

15

20

XII.

MARRVCINE Asini, manu sinistra

Non belle uteris in ioco atque uino:
Tollis lintea negligentiorum.

Hoc salsum esse putas? fugit te, inepte:

Quamuis sordida res et inuenusta est.
Non credis mihi? crede Pollioni
Fratri, qui tua furta uel talento
Mutari uelit est enim leporum
Disertus puer ac facetiarum.

Quare aut hendecasyllabos trecentos
Expecta, aut mihi linteum remitte,
Quod me non mouet aestimatione,
Verum est mnemosynum mei sodalis.
Nam sudaria Saetaba ex Hibere
Miserunt mihi muneri Fabullus
Et Veranius: haec amem necesse est
Et Veraniolum meum et Fabullum.

XIII.

CENABIS bene, mi Fabulle, apud me
Paucis, si tibi dii fauent, diebus,

Si tecum attuleris bonam atque magnam

Cenam, non sine candida puella

Et uino et sale et omnibus cachinnis.

5

Haec si, inquam, attuleris, uenuste noster,
Cenabis bene: nam tui Catulli
Plenus sacculus est aranearum.
Sed contra accipies meros amores

Nam unguentum dabo, quod meae puellae
Donarunt Veneres Cupidinesque,

Quod tu cum olfacies, deos rogabis,
Totum ut te faciant, Fabulle, nasum.

XIV.

NEI te plus oculis meis amarem,

Iocundissime Calue, munere isto

Odissem te odio Vatiniano:

Nam quid feci ego quidue sum locutus,

Cur me tot male perderes poetis?

Isti dii mala multa dent clienti,

Qui tantum tibi misit impiorum.

Quod si, ut suspicor, hoc nouum ac repertum
Munus dat tibi Sulla litterator,

Non est mi male, sed bene ac beate,

Quod non dispereunt tui labores.

Dii magni, horribilem et sacrum libellum!

Quem tu scilicet ad tuum Catullum
Misti, continuo ut die periret,

Saturnalibus, optimo dierum!

Non non hoc tibi, salse, sic abibit:
Nam, si luxerit, ad librariorum
Curram scrinia, Caesios, Aquinos,
Suffenum omnia colligam uenena,
Ac te his suppliciis remunerabor.
Vos hinc interea ualete abite

Illuc, unde malum pedem attulistis,
Saecli incommoda, pessimi poetae.

5

ΙΟ

15

20

XVII.

O COLONIA, quae cupis ponte ludere longo,
Et salire paratum habes, sed uereris inepta