CATVLLI VERONENSIS CARMINA SELECTA.

I.

Qvor dono lepidum nouum libellum
Arido modo pumice expolitum ?
Corneli, tibi: namque tu solebas
Meas esse aliquid putare nugas;

Iam tum cum ausus es unus Italorum
Omne aeuum tribus explicare cartis
Doctis, Iuppiter, et laboriosis.
Quare habe tibi quicquid hoc libelli
Qualecunque; quod o patrona uirgo,
Plus uno maneat perenne saeclo.

II.

PASSER, deliciae meae puellae,
Quicum ludere, quem in sinu tenere,
Quoi primum digitum dare atpetenti
Et acris solet incitare morsus,

Cum desiderio meo nitenti

Karum nescio quid libet iocari

Et solaciolum sui doloris,

Credo, et cum grauis acquiescit ardor:

B

5

ΤΟ

5

Tecum ludere sicut ipsa possem

Et tristis animi leuare curas!

Tam gratum est mihi quam ferunt puellae
Pernici aureolum fuisse malum,

Quod zonam soluit diu ligatam.

III.

LVGETE, o Veneres Cupidinesque,
Et quantum est hominum uenustiorum.
Passer mortuus est meae puellae,
Passer, deliciae meae puellae,
Quem plus illa oculis suis amabat:
Nam mellitus erat suamque norat
Ipsam tam bene quam puella matrem.
Nec sese a gremio illius mouebat,
Sed circumsiliens modo huc modo illuc
Ad solam dominam usque pipilabat.
Qui nunc it per iter tenebricosum
Illuc, unde negant redire quenquam.
At uobis male sit, malae tenebrae
Orci, quae omnia bella deuoratis :
Tam bellum mihi passerem abstulistis.
Vae factum male! uae miselle passer,
Tua nunc opera meae puellae
Flendo turgiduli rubent ocelli.

5

ΙΟ

15

IV.

PHASELVS ille, quem uidetis, hospites,
Ait fuisse nauium celerrimus,

Neque ullius natantis impetum trabis

ΙΟ