Neque excitatur classico miles truci, Ergo aut adulta vitium propagine Inutilesque falce ramos amputans, Aut in reducta valle mugientium Aut pressa puris mella condit amphoris, Vel, cum decorum mitibus pomis caput Ut gaudet insitiva decerpens pira, Certantem et uvam purpurae, Qua muneretur te, Priape, et te, pater Libet jacere modo sub antiqua ilice, Modo in tenaci gramine. Labuntur altis interim ripis aquae; Queruntur in silvis aves; Fontesque lymphis obstrepunt manantibus, Somnos quod invitet leves. At cum tonantis annus hibernus Jovis Imbres nivesque comparat, Aut trudit acres hinc et hinc multa cane Apros in obstantes plagas; Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos; 304 Choice prize, and migratory crane. Who does not, leading such a life, But if withal, he have a wife Who for the house and bairns takes thought,— A faithful Sabine mate, suppose, Or one embrowned by Daunian sun,— To cheer him, when, the day's work done, Pavidumque leporem, et advenam laqueo gruem, Jucunda captat praemia. Quis non malarum, quas amor curas habet, Haec inter obliviscitur?] Quodsi pudica mulier in partem juvet Domum, atque dulces liberos, (Sabina qualis, aut perusta solibus Pernicis uxor Apuli,) Sacrum vetustis exstruat lignis focum Lassi sub adventum viri: Claudensque textis cratibus laetum pecus, Et horna dulci vina promens dolio, Si quos Eois intonata fluctibus Hiems ad hoc vertat mare: Non Afra avis descendat in ventrem meum, Non attagen Ionicus Jucundior, quam lecta de pinguissimis Oliva ramis arborum, Aut herba lapathi prata amantis, et gravi Vel agna festis caesa Terminalibus, Vel haedus ereptus lupo. Has inter epulas, ut juvat pastas oves Videre properantes domum! Videre fessos vomerem inversum boves X In order placed, and just degrees, From business, and turn country squire, These verses would seem to have been written during a fit of indigestion brought on by eating garlic. WITH sacrilegious hand, whoever Medea, when admiring most Of the whole Argonautic host Their handsome chief, with this besmeared Positosque vernas, ditis examen domus, Circum renidentes Lares! Haec ubi, locutus fenerator Alphius, Jam jam futurus rusticus, Omnem redegit Idibus pecuniam; Quaerit Kalendis ponere. III. AD MAECENATEM. PARENTIS olim si quis impia manu Senile guttur fregerit, Edit cicutis allium nocentius. O dura messorum ilia! Quid hoc veneni saevit in praecordiis? Num viperinus his cruor Incoctus herbis me fefellit? An malas Canidia tractavit dapes? Ut Argonautas praeter omnes candidum Ignota tauris illigaturum juga, |