Q. HORATII FLACCI CARMINUM LIBER III. ODE İ. ODI profanum vulgus, et arceo. Regum timendorum in proprios greges, Cuncta supercilio moventis. Est ut viro vir latius ordinet TOм. I. Contendat; illi turba clientium Omne capax movet urna nomen. Destrictus ensis cui super impia Non avium citharaeque cantus Somnum reducent. Somnus agrestium Desiderantem, quod satis est, neque Nec saevus Arcturi cadentis Non verberatae grandine vineae, Fundusque mendax, arbore nunc aquas Culpante, nunc torrentia agros Sidera, nunc hiemes iniquas. Contracta pisces aequora sentiunt Jactis in altum molibus: huc frequens Caementa demittit redemtor Cum famulis, dominusque terrae Fastidiosus: sed Timor et Minae Scandunt eodem, quo dominus: neque Decedit aerata triremi, et Post equitem sedet atra Cura. Quod si dolentem nec Phrygius lapis, Nec purpurarum sidere clarior Delenit usus, nec Falerna Vitis, Achaemeniumque costum; Cur invidendis postibus et novo ODE II. ANGUSTAM amice pauperiem pati Vexet eques metuendus hasta ; Vitamque sub divo et trepidis agat Matrona bellantis tyranni Prospiciens, et adulta virgo Suspiret: Eheu! ne rudis agminum Per medias rapit ira caedes. Dulce et decorum est pro patria mori: Mors et fugacem persequitur virum; Nec parcit imbellis juventae Poplitibus, timidove tergo. Virtus, repulsae nescia sordidae, Virtus, recludens immeritis mori Coelum, negata tentat iter via; Coetusque vulgares, et udam Spernit humum fugiente penna. Est et fideli tuta silentio Merces: vetabo, qui Cereris sacrum Vulgarit arcanae, sub îsdem Sit trabibus, fragilemque mecum Solvat phaselon. Saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum : Raro antecedentem scelestum Deseruit pede Poena claudo. ODE III. JUSTUM et tenacem propositi virum Mente quatit solida, neque Auster, Dux inquieti turbidus Hadriae, Nec fulminantis magna manus Jovis : Si fractus illabatur orbis, Impavidum ferient ruinae. Hac arte Pollux, et vagus Hercules, Hac te merentem, Bacche pater, tuae Martis equis Acheronta fugit ; Gratum elocuta consiliantibus |