Donec virenti canities abest

Morosa. Nunc et campus, et areae, Lenesque sub noctem susurri Composita repetantur hora:

Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellae risus ab angulo,
Pignusque dereptum lacertis,
Aut digito male pertinaci.

ODE X.

AD MERCURIUM.

MERCURI, facunde nepos Atlantis, Qui feros cultus hominum recentum Voce formasti catus, et decorae More palaestrae;

Te canam, magni Jovis et deorum Nuntium, curvaeque lyrae parentem, Callidum, quidquid placuit, jocoso Condere furto.

Te, boves olim nisi reddidisses
Per dolum amotas, puerum minaci
Voce dum terret; viduus pharetra,
Risit Apollo.

Quin et Atridas, duce te, superbos,
Ilio, dives Priamus, relicto,
Thessalosque ignes, et iniqua Trojae
Castra, fefellit.

Tu pias laetis animas reponis
Sedibus, virgaque levèm coërces
Aurea turbam, superis deorum
Gratus, et imis.

ODE XI.

AD LEUCONOEN.

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi Finem di dederint, Leuconoë; nec Babylonios Tentaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati! Seu plures hiemes, seu tribuit Jupiter ultimam, Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et spatio brevi Spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida

Aetas. Carpe diem, quam minimum credula pos

tero.

ODE XII.

AD AUGUSTUM.

QUEM virum, aut heroa, lyra vel acri
Tibia sumis celebrare, Clio?
Quem deum? cujus recinet jocosa
Nomen imago,

Aut in umbrosis Heliconis oris,
Aut super Pindo, gelidove in Haemo,
Unde vocalem temere insecutae
Orphea silvae,

Arte materna rapidos morantem
Fluminum lapsus, celeresque ventos,
Blandum et auritas fidibus canoris

Quid prius dicam solitis Parentis Laudibus, qui res hominum ac deorum, Qui mare ac terras, variisque mundum Temperat horis ?

Unde nil majus generatur ipso ;

Nec viget quidquam simile, aut secundum
Proximos illi tamen occupavit
Pallas honores.

Praeliis audax, neque te silebo,
Liber, et saevis inimica Virgo
Belluis; nec te, metuende certa
Phoebe sagitta.

Dicam et Alciden, puerosque Ledae,
Hunc equis, illum superare pugnis
Nobilem: quorum simul alba nautis
Stella refulsit,

Defluit saxis agitatus humor;
Concidunt venti, fugiuntque nubes;
Et minax, nam sic voluere, ponto
Unda recumbit.

Romulum post hos prius, an quietum Pompilî regnum memorem, an superbos Tarquinî fasces, dubito, an Catonis Nobile letum.

Regulum, et Scauros, animaeque magnae Prodigum Paullum, superante Poeno, Gratus insigni referam camena, Fabriciumque.

Hunc, et incomtis Curium capillis,
Utilem bello tulit, et Camillum,

Saeva paupertas, et avitus apto
Cum lare fundus.

Crescit, occulto velut arbor aevo,
Fama Marcelli: micat inter omnes
Julium sidus, velut inter ignes
Luna minores.

Gentis humanae pater atque custos, Orte Saturno, tibi cura magni Caesaris fatis data: tu secundo Caesare regnes.

Ille, seu Parthos Latio imminentes
Egerit justo domitos triumpho,
Sive subjectos orientis orae
Seras et Indos,

Te minor latum reget aequus orbem : Tu gravi curru quaties Olympun ;

Tu

parum castis inimica mittes

Fulmina lucis.

ODE XIII.

AD LYDIAM.

CUм tu, Lydia, Telephi
Cervicem roseam, cerea Telephi

Laudas brachia, vae! meum
Fervens difficili bile tumet jecur.