verum pone moras et studium lucri, nigrorumque memor, dum licet, ignium misce stultitiam consiliis brevem: dulce est desipere in loco. 25 CARMEN XIII. Audivere, Lyce, di mea vota, di audivere, Lyce: fis anus, et tamen vis formosa videri ludisque et bibis impudens et cantu tremulo pota Cupidinem lentum sollicitas. ille virentis et doctae psallere Chiae pulchris excubat in genis. importunus enim transvolat aridas quercus et refugit te, quia luridi dentes, te quia rugae turpant et capitis nives. nec Coae referunt iam tibi purpurae nec clari lapides tempora, quae semel notis condita fastis inclusit volucris dies. quo fugit venus, heu, quove color? decens quo motus? quid habes illius, illius, quae spirabat amores, quae me surpuerat mihi, 5 ΤΟ 15 20 felix post Cinaram, notaque et artium gratarum facies? sed Cinarae breves annos fata dederunt, servatura diu parein cornicis vetulae temporibus Lycen, possent ut iuvenes visere fervidi multo non sine risu dilapsam in cineres facem. CARMEN XIV. Quae cura patrum quaeve Quiritium plenis honorum muneribus tuas, Auguste, virtutes in aevum per titulos memoresque fastos aeternet, o, qua sol habitabiles illustrat oras, maxime principum ? quem legis expertes Latinae Vindelici didicere nuper, quid Marte posses. milite nam tuo Drusus Genaunos, implacidum genus, Brennosque veloces et arces Alpibus impositas tremendis deiecit acer plus vice simplici; auspiciis pepulit secundis, 25 5 ΤΟ 15 spectandus in certamine Martio, devota morti pectora liberae quantis fatigaret ruinis; indomitas prope qualis undas exercet Auster, Pleïadum choro scindente nubes, impiger hostium vexare turmas et frementem mittere equum medios per ignes. sic tauriformis volvitur Aufidus, qui regna Dauni praefluit Apuli, cum saevit horrendamque cultis diluviem meditatur agris, ut barbarorum Claudius agmina ferrata vasto diruit impetu primosque et extremos metendo stravit humum sine clade victor, te copias, te consilium et tuos praebente divos. nam tibi, quo die portus Alexandrea supplex et vacuam patefecit aulam, Fortuna lustro prospera tertio belli secundos reddidit exitus, laudemque et optatum peractis imperiis decus arrogavit. te Cantaber non ante domabilis Medusque et Indus, te profugus Scythes miratur, o tutela praesens Italiae dominaeque Romae. te, fontium qui celat origines, Nilusque et Ister, te rapidus Tigris, te beluosus qui remotis obstrepit Oceanus Britannis, te non paventis funera Galliae duraeque tellus audit Hiberiae, te caede gaudentes Sygambri compositis venerantur armis. CARMEN XV. Phoebus volentem proelia me loqui victas et urbes increpuit lyra, ne parva Tyrrhenum per aequor vela darem. tua, Caesar, aetas fruges et agris rettulit uberes et signa nostro restituit Iovi derepta Parthorum superbis postibus et vacuum duellis Ianum Quirini clausit et ordinem rectum evaganti frena licentiae iniecit emovitque culpas et veteres revocavit artes, per quas Latinum nomen et Italae crevere vires famaque et imperi porrecta maiestas ad ortus solis ab Hesperio cubili. 50 5 10 15 custode rerum Caesare non furor civilis aut vis exiget otium, non ira, quae procudit enses et miseras inimicat urbes. non, qui profundum Danubium bibunt, non Tanaïn prope flumen orti. nosque et profestis lucibus et sacris inter iocosi munera Liberi cum prole matronisque nostris, rite deos prius apprecati, virtute functos more patrum duces Lydis remixto carmine tibiis Troiamque et Anchisen et almae progeniem Veneris canemus. 20 25 30 |