τόσσον ἔμ' εὔφρηνας σὺ φανείς, σκιερὴν δ ̓ ὑπὸ φηγόν ἠελίου φρύγοντος ὁδοιπόρος ἔδραμεν ὥς τις.

· 10 β ́ Εὔθ ̓ ὁμαλοὶ πνεύσειαν ἐπ ̓ ἀμφοτέροισιν Ἔρωτες
νῶν, ἐπεσσομένοις δὲ γενοίμεθα πᾶσιν ἀοιδή.
δίω δή τινε τώδε μετὰ προτέροισι γενέσθην
φῶθ ̓, ὁ μὲν ἴσπνιλος, φαίη χ ̓ ὁ ̓Αμυκλαϊάζων,
τὸν δ ̓ ἕτερον πάλιν ὥς κεν ὁ Θεσσαλὸς εἴποι ἀΐτην.
ἀλλήλους δ ̓ ἐφίλησαν ἴσῷ ζυγῷ. ἦρα τότ ̓ ἔσσαν
χρύσειοι πάλιν ἄνδρες, ὅτ ̓ ἀντεφίλησ ̓ ὁ φιληθείς.
γ ́ Εἰ γὰρ τοῦτο πάτερ Κρονίδη πέλοι, εἰ γὰρ ἀγήρῳ
ἀθάνατοι, γενεῖς δὲ διηκοσίῃσιν ἔπειτα

15

8. τόσσον μ' ρ. εὔφρηνας] Comm., εὔφρανας k. a. p. 6. 9. 16. D5. L. M. Q. Y. Antt. 0 σὺ] 65· 16. Y. Comm., τὸ k. a. p. 9. D. L. ΜS. Q. Antt. σκιερήν] 65. 16. Υ. Comm., σκιερὰν k. a. p. 9. D. L. M. Q. Antt. φηγόν] p. 65. (9.) 16. Μ5. Q5. Comm., φαγόν k. a. D. L. Q. Antt.

-

9. ἠελίου] 65 (9.) 16. Y. Comm., ἀελίου k. a. p. D. L. M. Q. Antt. φρύγοντος] k. a. p. s. 9. 16. D. L. M. Q. Y., φρύττοντος Antt. ἔδραμεν] k2 D. corr., ἔδραμον D. pr. vulg.

11. ἐπ ̓ ἐσσ— D., ἐπεσσομένοισι a2. L. 1Call. ἀοιδή] 65 16. Υ. Comm., ἀοιδά κ. a. D. L. M5. Q. Antt., ἀοιδαί p. 9., ἀοιδοὶ ἤτοι άκουσμα SchCall.

12. δίω] δοιὼ vulg. τῶδε] τώδε vulg. μετὰ προτέροισι] Taylorus, μετ' ἀμφοτέροισι vulg., cf. Scholi. πρὸ ἡμῶν ἐγένοντο. 13. σφῶν pro φῶθ ̓ k', σφῶν δ ̓ uεv] k. p. v. pr. 9. Q. Iunt., uèv ny a. 6. 16. D. L5. M5. Y. Comm., μὲν ἧς v. sec. Med. Ald. Call. ἔσπνιλος] p. Q. Scht.3., ἴσπνιλον ν., εἰσπνιλος 65 sec. 16. L. Y.

k2.

10

15

66

ICall. Mor. vulg., εἰσπνιλος D. Μ., εἴσπνηλος κα Antt., ἔσπνηλος k2, εἴσπλινος 65. pr. χ ̓ ὁ ̓Αμυκλαϊάζων] χ ̓ ὡμυλκαϊάσδων Iunt., χ ὡ μυκσκλαΐσδων w. superscr. d,,quasi velit άμυσκλαΐασδων, χά μυκλαϊάσδων Κ., χὡμυκλαΐσδων a. p. s. 64. 9. Μ5. Υ., χ' μυκλαΐσδων Med., χωμυκλαΐσδων L. Ald., κ.

μυκλαίσδων 6 16. D. Call., ὡ μυκλαΐσδων Q., χ ̓ ὡ μυκλαϊδών pl,ultima vox sine apostropho", χ ̓ ὦ μυκλαΐζων Valck.

14. ἀΐτην] 16., αΐταν vulg. 15. ἐφίλασαν p. v. 9. D. M. Q. ἔσσαν] p. 9. D. M. Q., ἦσαν Db. vulg.

om.

De L. M. Q.Y. Iunt. Scholl.,
16. πάλιν] k. a. p. s. 6. 9. 16.
D. pr., πάλαι Med. Ald. Call.
ὅτ] Kiessl., ὅκ' D. corr. (κ in ras.)
et vulg. — ἀντεφίλασ' D. Mor.
φιλαθείς ν'. D. Q. Mor.

17. εἲ γὰρ bis 65. 16. D. Antt. ante
Mor.— Κρονίδη] 65. 16. Y. Comm.,
Koovida k. a. p. 9. D. L5. M. Q5.
Antt.

18. γενεῇς] p. D. Q., γενεαῖς Db. vulg. διηκοσίαισιν κ. D., διακοσίησιν p. D.

TESTIMM. 15. Iulian. Oratt. VIII, p. 244. φιληθείς τὸ λεγόμενον ἴσῳ ζυγῷ s. n.

IMITT. 8. 9] Nic. Eug. II, 294. ἐξ ἡλίου φλέγοντος ὡς ὁδοιπό ρος | ὡς σκιερόν τι δένδρον ἐξεύρηκά σε. VI, 262. ἐξ ἡλίου φλέγοντος ὡς ὁδοιπόρος | ὑπὸ σκιὰν ἔπιπτον.

20

25

ἀγγείλειεν ἐμοί τις ἀνέξοδον εἰς ̓Αχέροντα „ἡ σὴ νῦν φιλότης καὶ τοῦ χαρίεντος ἀΐτεω πᾶσι διὰ στόματος, μετὰ δ ̓ ἠιθέοισι μάλιστα.“ γ' 'Αλλ ̓ ἤτοι τούτων μὲν ὑπέρτεροι οὐρανίωνες ἔσσονθ ̓ ὡς ἐθέλουσιν· ἐγὼ δέ σε τὸν καλὸν αἰνέων ψεύδεα ῥινὸς ὕπερθεν ἀραιῆς οὐκ ἀναφύσω. ἦν γὰρ καί τι δάκῃς, τὸ μὲν ἀβλαβὲς εὐθὺς ἔθηκας, διπλάσιον δ ̓ ὤνησας, ἔχων δ ̓ ἐπίμετρον ἀπῆλθον. δ ́ Νισαῖοι Μεγαρῆες ἀριστεύοντες ἐρετμοῖς,

ὄλβιοι οἰκείοιτε, τὸν ̓Αττικὸν ὡς περίαλλα ξεῖνον ἐτιμήσασθε Διοκλέα τον φιλόπαιδα. 30 έ' Αιεί οἱ περὶ τύμβον ἀολλέες εἴαρι πρώτῳ

κοῦροι ἐριδμαίνουσι φιλήματος ἄκρα φέρεσθαι.
ὃς δέ κε προσμάξῃ γλυκερώτερα χείλεσι χείλη,
βριθόμενος στεφάνοισιν ἑὴν ἐς μητέρ' ἀπῆλθεν.

26. ὤνησας] 65. 16. Y. Comm., vacas k. a. p. 9. D. L5. M. Q. Antt. ἀπῆλθον] p. v. 16. D. Y., ἀπῆνθον k. a. 6. 9. L5. M. Q. Call., ἀπῆνθες Med. Ald. Iunt.

27. Νισάϊοι] v. lCall. Steph. vulg., Νισσαΐοι D. Antt.

28. οἰκείοιτε] a. pt. vi. Q., οἰκοίοιτε k. p. Db. L., οἰκείητε va. 6. 6. SchArist., τε οἰκείητε 9., οἰκοίητε 16. D. M5. Y. Antt. περίαλλα]

33. ἑὴ ν] 65. 16. Comm., ἐὴν Y., Eav k. a. p. 9. D. M. Q. Med. Iunt. Call., ἐὰν L. Ald. s] k. v. 9., els a. L., noòs p. s. 6. 16. D. M. Q. Y. Antt. ἀπῆλθεν] a. s. v. 16. L. Y. Call., ἀπῆνθεν κ. p. 64. 9. Q. Med. Ald. Iunt., 'πῆνθεν 65, ἀπῆνθε D., ἀπένθοι Μ.

TESTIMM. 27-29. Scholl. Arist. Ach. 874. 32. Iulian. Misop. p. 338. γλυκερωτέροις χείλεσι χείλη προσμάττειν. ὅπερ ἤδη τις ἔφη τῶν ἐργασαμένων σὺν τῷ Πανὶ καὶ τῇ Καλλιόπῃ εἰς Δάφνιν ποιήματα.

35

ε' Ὄλβιος, ὅστις παισὶ φιλήματα κεῖνα διαιτᾷ.

ή

ἦ πῃ τὸν χαροπὸν Γανυμήδεα πόλλ ̓ ἐπιβῶται
Λυδίῃ ἶσον ἔχειν πέτρῃ στόμα, χρυσὸν ὁποίῃ
πεύθονται, μὴ φαῦλος ἐτήτυμον, ἀργυραμοιβοί.

35

5

10

Idyll. XIII.

λ α ς.

Οὐχ ἁμὶν τὸν Ἔρωτα μόνοις ἔτεχ ̓, ὡς ἐδοκεῦμες,
Νικία, φτινι τοῦτο θεῶν ποκα τέκνον ἔγεντο·
οὐχ ἁμὶν τὰ καλὰ πράτοις καλὰ φαίνεται εἶμεν,
οἳ θνατοὶ πελόμεσθα, τὸ δ' αὔριον οὐκ ἐσορῶμες
ἀλλὰ καὶ ὁ ̓Αμφιτρύωνος ὁ χαλκεοκάρδιος υἱός,
ὃς τὸν λῖν ὑπέμεινε τὸν ἄγριον, ἤρατο παιδός,
τοῦ χαρίεντος Ὕλα, τοῦ τὰν πλοκαμῖδα φορεῦντος,
καί νιν πάντ ̓ ἐδίδαξε πατὴρ ὡσεὶ φίλον υἱέα,
ὅσσα μαθὼν ἀγαθὸς καὶ ἀοίδιμος αὐτὸς ἔγεντο·
χωρὶς δ ̓ οὐδέποκ ̓ ἧς, οὔτ ̓ εἰ μέσον ἆμαρ ὄροιτο,

34. φιλάματα p. D. (corr. Db.) π. 35. πη] πη p. D. Q., που Da. vulg. - ἐπιβῶται] ἐπιβωτᾷ κ. p4·, ἐπιβωτᾶ k2 p1. 2. L. Q. Iunt., ἐπιβῶνται 9., ἐπιβοᾷ ν., ἐπιβοστρᾷ 6., ἐπιβωστρᾷ a4 Μ., ἐπιβωστρᾶ . s. D., ἐπιβώστρει 16. Y. Med. Ald. Call., cf. Triclin. in SchMGen. πολλὰ ἐπιβοᾶται.

36. πέτρα κ. a. 9.

37. φαῦλος] k., φαῦλον vulg. Distinctionem novavi. Vulgo post Mor. ἐτήτυμον diastolis septum est; Antt. distinctione carent.

Libri: k. a. p. s.* v.* 6. 9. (Vs. 1-65.) 16.* D. L. M. Q. Y. Med. Ald. Iunt. Call.

Ὕλας] p. vulg., Ὕλλας α5, Θεοκρίτου Ὕλλας Δωρίδι v6. Sch Call., Μουσικὰ ἄσματα Θεοκρίτου Συρακοσίου, Ὅλας Δωρίδι Iunt., sine

tit. 6. 9.

5

10

1. 3. ἁμὶν bis] ἡμῖν vulg. πρώτοις ν. 6., πρῶτον Q. — εἶμεν] k. D., εἶμες p. Q., ἦμεν s. v. 6. 9. 16. M. sup. ead. Y., ήμες (a.) L5. M. pr. Antt.

4. ἐσορῶντες γα, ἐσορῶν νι.

5. ὁ ̓Αμφιτρύωνος] ὡμφιτρύωνος Κ., ὦ 'μφιτρίωνος ν., Αμφιτρύωνος vulg. χαλκιοκάρδιος Ald. Call. (in Med. ε male expressum, ut facile pro i accipi potuerit.) 6. λίν Antt. ante Steph. 7. τοῦ bis] 9., τοῦ — τῶ Κ., τῶ bis vulg.

8. viv] k. a. p. s. v. 6. 9. 16. D. L. Q. Υ., μιν M5. Antt. υἱέα] k., υἷα vulg.

10. οὔτ'] Sauppius Ep. Crit. p. 109., οὐδ ̓ vulg., cf. Scholl. ad Vs. 12., ubi οὔτε – οὔτε - οὔτε et ante Vs. 19., ubi μήτε — μήτε — μήτε.

15

20

οὔτ ̓ ἄρ ̓ ὅχ ̓ ἁ λεύκιππος ἀνατρέχοι ἐς Διὸς Δώς,
οὐδ ̓ ὁπόκ ̓ ὀρτάλιχοι μινυροὶ ποτὶ κοῖτον ὁρῷεν,
σεισαμένας πτερὰ ματρὸς ἐπ ̓ αἰθαλόεντι πεταύρῳ,
ὡς αὐτῷ κατὰ θυμὸν ὁ παῖς πεποναμένος εἴη,
αὑτοῦ δ ̓ εὖ εἵκων ἐς ἀλαθινὸν ἄνδρ ̓ ἀποβαίη.
ἀλλ' ὅτε τὸ χρύσειον ἔπλει μετὰ κῶας Ιήσων
Αισονίδας, οἱ δ ̓ αὐτῷ ἀριστῆες συνέποντο
πασᾶν ἐκ πολίων προλελεγμένοι, ὧν ὄφελός τι,
ἵκετο χω ταλαεργὸς ἀνὴρ ἐς ἀφνειὸν Ἰωλκόν,
Αλκμήνης υἱὸς Μιδεάτιδος ἡρωίνης,

σὺν δ ̓ αὐτῷ κατέβαινεν Ὕλας εὔανδρον ἐς Αργώ.
ἅμος δ ̓ ἀντέλλοντι Πελειάδες, ἐσχατιαὶ δέ

ἅτις κυανεῖν οὐχ ἥψατο συνδρομάδων ναῦς,
ἀλλὰ διεξάιξε, βαθὺν δ ̓ εἰσέδραμε Φασιν,

αἰετὸς ὡς μέγα λαῖτμα, ἀφ ̓ οὗ τότε χοιράδες ἔσταν.

11. οὔτ ̓ ἄρ ̓] οὔτ ̓ a. 12. Vat., ov k2. a. p. s. 6. 9. D5. L5. M. Q., ovd3 k4. v. Y., oud' Antt. ox'] N., on' 12., önα k. a. p. s. v. 6. 9. D5. L5. M. Q. Y., ὄκα ; δκχ' Med. Ald., ἐκχ' Iunt., ὅκχ' Call. ἀνατρέχοι] Schaef., ἀνατρέχει vulg. ἐκ διὸς Q. Med.

12. οὐδ' ] κ. M. Antt., οὔθ ̓ a. p. 6. 9. D5. L. Q. Y. ὁπόκ] s. 6. 16. Y., òzót3 k. a. p. 9. D3. ‍L5. M. Q5. Antt.

Q.

13. πεταύρω] a. 6. Ο. et v. 1. in SchL., πετεύρῳ vulg., ποτ ̓ εὐρῷ νε, ποτ ̓ εὐρώ για, πετάλω Ι. 14. αὐτῶ pa. v. Med., αὐτοῦ 0, αὐτὸ Call. πεποθαμένος Ο.

ευ

17. οἱ δ ̓ Med., οὗ δ ̓
18. πασῶν L.
πολιᾶν a. v. L. Q.

Q.

Ald. Call. πολίαν p.,

τις ν. 9.

19. άvǹg] k. p. s. v. 6. 9. 16. Dc. L. Y., om. (a.) D5. M5. Q5. Antt. — ἐς ἀφνειόν Ιωλκόν] Κ., ἐς ἀφνειὸν Ἰολκόν νω·, ἐς ἀφνεῖον Ἴόλκον νι· (Ἴολκον etiam ν.), ἐς ἀφνειαν Ιαολκόν. Μ. corr. pr. Ιαλκόν) et vulg.

20. ̓Αλκμήνης] k. v. L5. Μ5·, 'Αλκμήνας vulg. — ἡρωίνης] κα a. p. 6. 9. D5. L5. M5. Q5. Y5. Call., ἡροίνης μ', ἡρανίνης τ', ἡρωίνας

Med. Ald. Iunt.

marg., ἐς

21. εὔανδρον] De πεπονημένος 6. Υ.,

15 αὑτοῦ δ ̓ εὖ εἵκων] αὐτῷ δ ̓ εὖ ἕλκων vulg., αὐτῶ Med. Call. et cum interpr. αὐτόθεν SchCall., αὐτῷ δ' εν ἥκων coni. Heinsius, αὑτῶ δ' εὖ ἥκων Valckenarius ad He rod. VII, 157, 3. ἀληθινὸν ν. 6. Υ. 16. ote] k. a. p. 6. 9. D5. L. M. Q. Y. Antt. Ιάσων ν.

Αργὼ εὔανδρον 6., εὔενδρον Κ., εὔεδρον vulg. et Eustath., εΰεδρον Iunt., εὔ δρον ἐς Αργῶ Med. Malim εὔανδρον ἐπ ̓ ̓Αργώ.

[24.] άq' ov] k. a. p. 6. 9. D5. L5 M5 Q5 Y. Antt. Hos tres versus spurios esse Greverus intellexit. 22. άμος] άμος vulg., ἦμος 9. πλειάδες Med. Ald.

TESTIMM. 21. Eustath. 197, 12. εὔεδρον Αργώ. 1713, 8. ἀντέλλουσι Π.

IMITT.

-

22. Eustath.

16. 17. 21] Quint. Sm. XII, 267. οἷον ὅτ ̓ Αἴσονος υἱὸς ἔσω νεὸς ωκυπόροιο | Αργώης καλέεσκεν ἀριστέας, ὁππότ ̓ ἔγωγε | πρῶτος ἀριστήων καταβήμεναι ὁρμαίνεσκον.

25

30

35

ἄρνα νέον βόσκοντι, τετραμμένου εἴαρος ἤδη,
ταμος ναυτιλίας μιμνάσκετο θεῖος ἄωτος
ἡρώων, κοίλαν δὲ καθιδρυθέντες ἐς ̓Αργώ
Ἑλλάσποντον ἵκοντο νότῳ τρίτον άμαρ ἀέντι,
εἴσω δ ̓ ὅρμον ἔθεντο Προποντίδος, ἔνθα Κιανάν
αὔλακας εὐθύνοντι βόες τρίβοντες ἀρότρῳ.
ἐκβάντες δ ̓ ἐπὶ θῖνα κατὰ ζυγὰ δαῖτα πένοντο
δειλινήν, πολλοὶ δὲ μίαν στορέσαντο χαμεύναν.
λειμὼν γάρ σφιν ἔκειτο, μέγα στιβάδεσσιν ὄνειαρ,
ἔνθεν βούτομον ὀξὺ βαθύν τ ̓ ἐτάμοντο κύπειρον.
κᾤχεθ ̓ Ὕλας ὁ ξανθὸς ὕδωρ ἐπιδόρπιον οἰσῶν
αὐτῷ θ ̓ Ἡρακλῆν καὶ ἀστεμφεῖ Τελαμῶνι,
οἳ μίαν ἀμφ ̓ ἕταροι αἰεὶ δαίνυντο τράπεζαν,
χάλκεον ἄγγος ἔχων. τάχα δὲ κράναν ἐνόησεν
ἡμένῳ ἐν χώρῳ· περὶ δὲ θρύα πολλὰ πεφύκη,
κυάνεόν τε χελιδόνιον χλωρόν τ ̓ ἀδίαντον

30

35

40

2. Ι. Ο. ἔταμον L., βαθὺ δὲ tάuov SchCall. post Vs. 34. 33. ᾤχεθ' sine κ Iunt.

35. ἀμφ' ἔταροι] ἄμφω ἑταῖροι vulg. αἰεὶ] Υ., ἀεὶ vulg., ἀμφὶ Schl. οἳ μίαν, ὁ Ἡρακλῆς, ὁ Τεἑταῖροι ἀεὶ coni. Hemsterhusius, cf. λαμὼν καὶ ὁ Ὕλας. – δαίννυντο

Q. Iunt.

36. ἄγγος] (k.) D. mg. M5. Antt. Schm. Q., ἄγχος p'·, ἔγγος 64 corr., ἔγχος a. p. 4. s. v. 62. 9. D. L. Q. Y. Nescio an ἔντος scriptum fuerit.

37. ἡ μένῳ] D. L5. M. Q. Y. Call. vulg., ἡμένον γ', εἱμένῳ Med. Ald., εἰμένῳ Iunt. χώρῳ] (k. a.) v. Db. L. Call., χόρτῳ p. s. 6. 16. D. M. Q. Y. Med. Ald. Iunt. θρύα] k. v. SchCall. ad Vs. 36., θρία 9. δρία superscr. θ Q., δρύα al.,,credo. (ubi ex corr.) D. L. M. Y. vulg.,

πεφύκη] a. 6. L. Q. sup. Υ., πεφύκει k. p. 9. (ubi et ex corr.) D. M. Q. Antt.

38. χλωρόν] kt. a. v. 92. L. SchCall. ad Vs. 36., χρωρόν k2, χωρόν να, χλοερόν vulg.

TESTIMM. 24. Eustath. 1429, 14. θεῖον ἄωτον ἡρώων. Scholl. Arist. Ran. 244. in sola Ald. (om. Dind.)

32.

33. Apostol. VIII,

34. (ΰδας

οἴγων). 35. Scholl. Apoll. I, 1289.