πάσας μανοφόρως καὶ σκύμνως τέσσαρας ἄρκτων.

40 β' ̓Αλλ ̓ ἀφίκευ τὺ ποθ ̓ ἁμέ, καὶ ἑξεῖς οὐδὲν ἔλασσον,
τὰν γλαυκὰν δὲ θάλασσαν ἔα ποτὶ χέρσον ὀρεχθεῖν.
ἅδιον ἐν τὤντρῳ παρ ̓ ἐμὶν τὰν νύκτα διαξεῖς.
τίς κα τῶνδε θάλασσαν ἑκὼν καὶ κύμαθ ̓ ἕλοιτο;
β' Ἐντὶ δάφναι τηνεῖ, ἐντὶ ῥαδιναὶ κυπάρισσοι,
ἔστι μέλας κισσός, ἔστ ̓ ἄμπελος ἁ γλυκύκαρπος,
ἔστι ψυχρὸν ὕδωρ, τό μοι ἃ πολυδένδρεος Αἴτνα
λευκᾶς ἐκ χιόνος ποτὸν ἀμβρόσιον προΐητι.

45

β' Αἰ δέ τοι αὐτὸς ἐγὼν δοκέω λασιώτερος εἶμεν,
ἐντὶ δρυὸς ξύλα μοι καὶ ὑπὸ σποδῶ ἀκάματον πῦρ·

39. μανοφόρως] 0. γρ., μαννοφόρως 31. sec. Call. et v. 1. in Scholl., μαμνοφόρως Iunt., μαμνοφόρους De marg., ἀμνοφόρως D. vulg., ἀμνοφόρους via ταρας v. 64, τέτταρος 62, τέττορας

0

s. Y.

v6. τέτ

40. ἀφίκευσο pro ἀφίκευ τὸ pl Iunt., ἀμφίκευσοpt ποθ ̓ ἁμέ]

k. a. p. D5. L3, not άuè M5. Q. Call., ποτἀ μὲ Iunt., ποτ ̓ ἄμμε 9. Comm., ποθ ̓ ἁμὰ st, ποθ ̓ ἅμα 52. Υ., ποτ ̓ ἀμὰ 6., ποθ' ἐμὲ γ1. 6, ποτ ̓ ἐμὲ ν2, ποτὶ μὲ Med., ποτί με Ald. ἕξεις p. 6. 9., ἑξῆς L. M. v. 1. in Q.

41. ὀρεχθεῖν] k. v. pr. 64. 9. Db. M5. Q5. Call., ὀρήχθειν 62, ὀροχθεῖν Υ., ἐρεχθεῖν p. v. corr. M D. Ald. Iunt., ὀρεχθῆν a., ὀρεχθῇν L5, ἐρεχθῆν Μed.

42. uoì s. 6. Y., άμìv p1.4., διαξῆς Q. γρ. p2. D. Q. 43. xa] v1, ubi post a litera v intrusa videtur, καν k. a. v6 6. 9. 16. L. Qb γρ. Antt., κ ̓ ἂν Μ. lCall.,

τἂν Qb, ἂν p. v2 D. Q3, κἄντ ̓
superscr. ἀντὶ ead. st, κἀν τὶ 52,
τῶνδ ̓
κἀντὶ Υ., κεν Db. Steph.
L. ἑκὼν] ἔχων Scholl., ἔχειν
vulg., ἔχειν θάλασσαν a2. „credo et
L. καὶ] F. Scholl., ἢ vulg.
Versum vulgo post 47. lectum trans-
posui.

y1

TESTIMM. 41. Eustath. 1285. extr.

44

49

45

ἐντὶ δὲ ῥ- v.
44. τηνεῖ] Mein., τηνεί vulg.

Versus deest in

Med.

-

45. 46. ἔστι— ἔστ ̓ ἔστι] p ἐστὶ ac deinceps p1, Iunt. Call,, ἐστὶ — ἔστ ̓ — ἔστι Κ., ἐστὶ · ἔστ ἐστὶ s. 6. 9., ἐστὶ μέλας et ἐστὶ ψ— v1. Y., ἐντὶ ἔντ ̓ – ἐντὶ D5 vulg. πολυδενδρέα D. (corr. Db.) 47. προΐησι k. v.

48. εἰ δὲ Ald. Iunt., ἂν δὲ D. δέ οἱ Μ. (corr. Db.) et Q. ἐγὼν αὐτὸς k. ἐγὼ 6. Υ. Comm. ἁμῖν εἶμεν] ἦμεν κ. a. v. 6. 9. vulg., ἦμες Antt., εἶναι p.

V.

48

50

49. άлò k. v. pr. (superscr. v sec.) σποδῶ] k. v. pr. Call., σποδῷ sec. vulg., σπόδων ν

ὀρεχθεῖν.

--

IMITT. 39] Ovid. l. 1. 834. inveni geminos - catulos in summis montibus ursae, | inveni et dominae, dixi, servabimus istos. 40—47] Virg. Ecl. IX, 39. huc ades o Galatea: quis est nam ludus in undis? | Hic ver purpureum, varios hic flumina circum | fundit humus flores; hic candida populus antro | imminet, et lentae texunt umbracula vites. | Huc ades: insani feriant sine littora fluctus.- . Nic. Eug. VI, 489. προσεξελιπάρει, | ὡς ἀνθέλοιτο τὴν ἐς ἄντρον ἑστίαν, ] χαίρειν ἀφεῖσα τὸν θαλάττιον βίον.

50

¢

καιόμενος δ ̓ ὑπὸ τοῦς καὶ τὰν ψυχὰν ἀνεχοίμαν καὶ τὸν ἕν ̓ ὀφθαλμόν, τῶ μοι γλυκερώτερον οὐδέν. β' Ὤμοι, ὅτ ̓ οὐκ ἔτεκέν μ ̓ ἃ μάτηρ βράγχι ̓ ἔχοντα, ὡς κατέδυν ποτὶ τὶν καὶ τὰν χέρα τευς ἐφίλησα, αἰ μὴ τὸ στόμ ̓ ἔλης, ἔφερον δέ τοι ἢ κρίνα λευκά 55 ἢ μάκων ̓ ἁπαλὰν ἐρυθρὰ πλαταγώνι ̓ ἔχοισαν. β' ̓Αλλὰ τὰ μὲν θέρεος, τὰ δὲ γίνεται ἐν χειμῶνι. νῦν μὲν ὦ κόριον, νῦν αὖ τό γα νεῖν μασεῦμαι, εἴ τίς κα σὺν ναῒ πλέων ξένος ὧδ ̓ ἀφίκηται, ὡς εἰδῶ τι, πόθ ̓ ἁδὺ κατοικεῖν τὸν βυθὸν ὑμίν.

ὥστ ̓ οὐκ ἄν τοι ταῦτα φέρειν ἅμα πάντ ̓ ἐδυνάθην.

54. av D. (corr. Db.) στόμ ̓ ἔλης] στόμα λῆς Antt., στόμα λῇς Comm. vulg., cf. Scholl. ἐὰν μὴ τὸ στόμα ἤθελες. In Call. ante έφερον recte commate distinctum,

in

Med. Ald. Iunt. colo.

55. ἐρυθρὰ post ἔχοισαν 9.

[59.] φέρην k. ἐδυνήθην k. a. 6. Da. Y. Antt. ante Mor. Versum ut spurium eieci.

50. Tεus] k. Iunt., teỡ M. Q. Y. tóyɛ v6. L5. sec. Y3., avtoye s. v2. vulg., ὑπό τευ D. L. Ald. 64. D. Q. corr. Y2., avtí yɛ 62, tóyɛ sine av a. L. pr. Q. yo. Med., av

νῦν νεῖν

51. γλυκύτερον a2 v. 16. L. 52. με pro μ ̓ ἁ a p12 L. 53. ἐπὶ τὶν L. Q. γρ. Med. Ald. Iunt. τευς] τεῦς k. Iunt., τεῦ D5. L. M. Q. Υ. vulg. ἐφίλησα] p. 6. D. L. Y. Med. Ald., ἐφίλασα

Db. vulg.

V.

57. võv μèv a. pl. L5. pr. Qb. ye. Y. Call. IGen., νῦν δὴ D., νῦν γὰρ κορίον v1, κόρα a. L. pr. Qb· γρ., κόρινα Ald., Γαλάτεια pro κόριον Med. αὖ τό γα] k4 v1, αὐτόγα ka p. M. Iunt. Call., αὖ

55

58

τότι Αld., αὐτόθι Q. Comm.
πλεῖν

L., νεῖν s. μασεῦμαι] μαθεῦ-
μαι V. corr. 6. Υ., μεμαθεῦμαι v.
pr. L. pr. et iterum corr., με μα-
θεῦμαι Qb γρ., γε μαθεῦμαι L. e
prima correctione et vulg., γε μεθε-
σεῦμαι w1 Varia lectio in Qb
margini adscripta haec est: νῦν μὲν
ὦ κόρα νῦν τόγε νεῖν με μαθεῦμαι.

59

58. εἴ τίς κα] εἴτε κα Κ., εἴτε καὶ V., αἴκά τις Antt., αἴκα τις vulg.

τι,

59. as εida] k4. p1. 4. 9. Q. Call., ὡς εἴδω k2 p?, ὥς κεν ἰδῶ v. D. (εἰδῶ Db.), ὥς κεν ἴδω vulg. πόθ ̓] τί ποθ ̓ vulg., τί ποχ” 16. Y. Vulgo ante tí distinctum, quod mutavi. κατοικεῖν] k. a. p. 6. 9. D5. L5. M5. Q5. Y. Med. Ald. Call.,

κατοικῇν Iunt. – ὑμίν] ὑμῖν Q. γρ., ὕμμιν Med., ύμμιν D5 vulg., ἀμῖν 92, ἅμμιν Db, ἄμμιν p.2. Q.

TESTIMM. 56. Athen. I, 5. A. τὰ μὲν -- fin. 57. EtM. 529, 49. νῦν μὲν ὦ κόριον s. n. Ann. Bekk. 856, 23. κόριον. Scholi. Id. I, 1. τί ποθ ̓ ἁδύ.

59.

-----

―――

IMITT. 50. 51] Nic. Eug. VI, 469. εἰς τὸ πῦρ βάλλειν ἔφη ὡς ἐκτεφρῶσαι τὴν λασιώδη τρίχα | (ἀδύνατον δὲ καὶ μέσην τὴν καρδίαν) | κἀκεῖνον, ὅνπερ εἶχεν εἰς τὸ φῶς ἕνα | ὀφθαλμὸν εὐρύν.

60 β ́ Ἐξένθοις Γαλάτεια καὶ ἐξενθοῖσα λάθοιο ὥσπερ ἐγὼν νῦν ὧδε καθήμενος οἴκαδ ̓ ἀπενθεῖν. ποιμαίνειν δ ̓ ἐθέλοις σὺν ἐμὶν ἅμα καὶ γάλ ̓ ἀμέλγειν 65 καὶ τυρὸν πᾶξαι τάμισον δριμεῖαν ἐνεῖσα.

65

γ' ̔Α μάτηρ ἀδικεῖ με μόνα, καὶ μέμφομαι αὐτῷ·
οὐδὲν πήποχ ̓ ὅλως ποτὶ τὶν φίλον εἶπεν ὑπέρ μευ,
καὶ ταῦτ ̓ ἦμαρ ἐπ ̓ ὦμαρ ὁρῶσά με λεπτύνοντα.
φασῶ τὰν κεφαλὰν καὶ τὼς πόδας ἀμφοτέρως μευ
σφύζειν, ὡς ἀνιαθῇ, ἐπεὶ κἠγὼν ἀνιῶμαι.

70

γ' Ω Κύκλωψ Κύκλωψ, πᾷ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι ;
αἴκ ̓ ἐνθὼν ταλάρως τε πλέκοις καὶ θαλλὸν ἀμάσας
ταῖς ἄρνεσσι φέροις, τάχα κα πολὺ μᾶλλον ἔχοις νῶν.

ἀμέλγην k.,

62. ποιμαίνῃν 15. ἀμέλγῃν L5

63. évisioα 62. Q., ¿vieìoav D., ἀνιεῖσα Db.

67. φλασῶ k4· D. Q. γρ., φλάσω k2, φάσω Dβ· mg.

68. σφύζειν] v. 6. 9. Υ5, σφύζην a. L. Q. γρ. Med., σφύσδειν D5. M. Ald. Iunt. Call., φύσδειν p, aviady] v1. Q. (cum rasura post n). σφύσδην k. p, φύσδην pl Q5 Med. Comm. vulg., ἀνιασθῆ 9. Ald. Iunt. Call., ἀνίσθη k v2 — κἠγὼ Υ. Y. Antt. ante Steph. 69. πῶ p. Q. γρ. – ἐκπεπότησαι

6.

70. αὔθ ̓ D.

64. avtỹ k. 6.

γ6.

65. πήποχ ̓] Iunt., πὴ ποχ’v Med. Αld., πη ποχ ̓ k. p., οὐδέν πη πόχ ̓ Μ, πῆ ποχ’a. 6. 9. L. Y., παποχ ̓ (5, πά ποχ ̓ Call., οὐδέν πα ποχ ̓ Mor., πᾶ ποχ' D., πᾷ ποχ Comin. VлÉg μεν] 6. Y5. Ald. Iunt. Call., ὑπὲρ μεῦ D5 L5 M5 Med. vulg., ὑπὲρ μεῦ εἶπεν (5

ἀμήσας 6. Υ.

71. tais] k. (a.) p. v. 6. Db. Q. Iunt., tois 9. D5. L5. M5. Y5. Med. Ald. Call. κα πολὺ] καππολὺ Q. γρ., καὶ πολὺ k. a. p. 9. D. L. 66. ὁρῶ σα] 6. Υ. Med. Ald. Iunt., M. Q., κε καὶ πολὺ ν., κεν πολὺ оęɛvбα k. p. v. 9. D5. M5. Q. Call., vulg. ἔχεις a. 6. D5 pr., ἔχης D. ποτορεῦσα a. L. λεπτύνοντα] corr. (ἔχοις Db), ἔχες Med. Ald. coni. Meinekius, λεπτὸν ἐόντα vulg., νῶν] k. 9. D. M. Q., νοῦν cf. SchP. τηκόμενον.

Call. vulg.

70

TESTIMM. 60. Serv. ad Ecl. IX, 39. (ἐξέλθοις et ἐξελθοῖσα). 69. Max. Plan. in Ann. Bachm. II, 106, 10. (ἐν Κύκλωπι).

IMITT. 60] Ovid. Met. XIII, 838. iam modo caeruleo nitidum caput exsere ponto, | iam Galatea veni. 62] Virg. Εcl. II, 28. ο tan

tum libeat mecum tibi sordida rura et humiles habitare casas et figere cervos haedorumque greges viridi compellere hibisco. 69] Ibid. 69. ah Corydon Corydon, quae te dementia cepit. 70. 71] Ibid. 71. quin tu aliquid saltem potius, quorum indiget usus | viminibus mollique paras detexere iunco. Long. II, c. 14. φυλλάδα χλωρὰν ἔκοπτεν, ὡς ἔχοι τὴν τοῦ χειμῶνος παρέχειν τοῖς ἐρίφοις τροφήν.

τὰν παρεοῖσαν ἄμελγε. τί τὸν φεύγοντα διώκεις;
εὑρησεῖς Γαλάτειαν ἴσως καὶ καλλίον ̓ ἄλλαν.

75

δ ́ Πολλαὶ συμπαίσδέν με κόραι τὰν νύκτα κέλονται, κιχλίζοντι δὲ πᾶσαι, ἐπεί κ ̓ αὐταῖς ἐπακούσω. δῆλον ὅτ ̓ ἐν τῷ γᾷ κἠγὼν τὶς φαίνομαι εἶμεν.

Οὕτω τοι Πολύφαμος ἐποίμαινεν τὸν ἔρωτα μουσίσδων, ῥᾷον δὲ διᾶγ ̓ ἢ εἰ χρυσὸν ἔδωκεν.

κουσῶ p', ὑπακούσω Μ. Υ., ὑπα

κουσῶ D. L., ὑπ ̓ ἀκουσῶ Q., ὑπακοίσω Antt.

κἠγὼν τίς] M5. et vulgo post Wint., κἠγών τις D5 Q5 Antt. et tac. Ziegl., κἠγὼ εἶμεν] ἦμεν 6. 16. Υ., ἦμες (9.) (τὶς vel τις) 64 Υ. (κἠγὼν 62) Antt., sivαι k. a. p. v. D5. L. M. Q. 78. διῆγ ̓.Υ., διήγεν 6. – ἢ εἰ] k. Scholl., ἢ vulg.

TESTIMM. 72. Apost. XVI, 45. s. n. - Arsen. Paroemm. II. p. 677. τί τ. φ. δ. s. n.

IMITT. 73] Virg. Εcl. II, 76. invenies alium, si te hic fastidit,

Alexin.

5

Idyll. XII.

'A t
Α

α' Ἤλυθες ὦ φίλε κοῦρε; τρίτῃ σὺν νυκτὶ καὶ ἠοῖ ἤλυθες; οἱ δὲ ποθεῦντες ἐν ἤματι γηράσκουσιν.

τ η S.

β' Ὅσσον ἔαρ χειμῶνος, ὅσον μῆλον βραβίλοιο ἥδιον, ὅσσον ὄϊς σφετέρης λασιωτέρη ἀρνός, ὅσσον παρθενικὴ προφέρει τριγάμοιο γυναικός, ὅσσον ἐλαφροτέρη μόσχου νεβρός, ὅσσον ἀηδών συμπάντων λιγύφωνος ἀοιδοτάτη πετεηνῶν,

Libri: k. a. p. s.* v.* 6. 9. 16. D. L. M. Q. Y. Med. Ald. Iunt.

Call.

Αΐτης] a p. Med. Ald. Call. SchCall., adiectis Ιακὸν τῇ κοινῇ Ἰάδι (quae Q. in calce hypothesis habet) 3. 4. Iunt., addito Ἰάδι διαλέκτω 16., Αΐτας Hypoth., Εἰσπνὶλος ἢ Αΐτας τῇ κοινῇ Ἰάδι D5.

1. 2. φίλε om. k. κῶρε k. noi] 65. Comm., άoč k. a. p. v6. 9. ἥματι 16. D. L. M. Q. Y. Antt. D., ἄματι v6. L. Antt. ante Comm. et Eustath. Distinctionem loci novavi. In Med. Ald. Iunt. signum interrogationis post alterum ἤλυθες, nulla distinctio antea; in Call. commata post κοῦρε et alterum ἤλυθες, in lCall. colon post κοῦρε et interrogatio post doῖ (hanc Casaub. in antiquis libris invenit); Div. puncta habet post ἠοὶ et ἤλυθές, Wins. Mor. com

5

4. ἥδιον] D. Comm. et Athen., adiov k. a. p. 6. 9. 16. Db. L. M. Q. Y. Antt. σφετέρης] (p.) 6. 16. D. Q. Y. Comm., σφετέρας k. a. 9. Db. L5 M. Antt., σφετέρω v. λασιωτέρη] p. 6. 16. D. M5 Q5 Comm., λασιοτέρη Υ., λασιωτέρα Κ.

a. 9. Db. L. Antt.

5. Versum in D. pr. omissum ad

didit Da.

6. ἐλαφροτέρα 9., ἐλαφρότερος Antt. ante Comm. μόσχου] a. sup. ead. 65. 16. M5 pr. Y. Comm., uóoxo p. v. 9. L5. M5. corr. Med. iunt. Call., μόσχῳ Ald., μόσχων D. Q.

TESTIMM. 2. Simplic. ad Aristot. Phys. Ausc. fol. 167. A. Ald. οἱ δὲ ποθοῦντες ἐν ἤματι γηράσκουσιν s. n. Eustath. 1867, 57. οἱ ποθοῦντες ἐν ἅματι γηράσκουσι. Iulian. Epist. ad Liban. p. 374. ed. Spanh. ὁ Σικελιώτης ποιητὴς ἐν ἤματι φάσκων τοὺς ποθοῦντας γηράσκειν. Eustath. 1679, 20. ὁ δὲ εἰπὼν τοὺς ποθοῦντας ἐν ἄματι γηράσκειν. 3. 4. Athen. II, 50. A. ὅσον ἔαρ – ἥδιον.

IMITT. 3—5] Nic. Eug. II, 298. χειμῶνός ἐστι κρεῖσσον ἐκκρίτως ἔαρ, | στρουθῶν ἀηδών, μῆλον ἡδὺ βραβύλων, ] ὅσον γυναικῶν τριγάμων ἡ παρθένος.