μηκέτ' ἐπὶ γλώσσας ἄκρας ὀλοφυγγόνα φύσω.
τέττιξ μὲν τέττιγι φίλος, μύρμακι δὲ μύρμαξ,
ἴρακες δ ̓ ἴραξιν, ἐμὶν δ ̓ ἃ μοῖσα καὶ ᾠδά.
τᾶς μοι πᾶς εἴη πλεῖος δόμος. οὔτε γὰρ ὕπνος
οὔτ ̓ ἔαρ ἐξαπίνας γλυκερώτερον, οὔτε μελίσσαις
ἄνθεα· τόσσον ἐμὶν Μοῖσαι φίλαι. ὡς μὲν ὁρῆτε
γαθεῦσιν, τὼς δ ̓ οὔτι ποτῷ δαλήσατο Κίρκη.

30. ὀλοφυγγόνα] Κ., ὀλοφυγδόνα vulg., ὀλοφυδόνα Call. φύσω] Graefius (cf. Scholl. μήπως — φλύκταινα φύηται), φύσης vulg., φυσῆς k. L. Call., φυσσῆς pl, φύσεις ν' Eust., φυσεῖς γι. 6.

32. ἴρακες δ ̓ ἴραξιν] Ameis., ἵρηκες δ ̓ ἵρηξιν vulg., ἴρηκες δ' ἴρηξιν Call., ἴρηξ δ ̓ ἴρηξιν Ρ., ἴρηκες ἱρ— a, ἵραξιν Ο. ἁμῖν pt. Q., άuiv p1. 2. D5. δὲ pro δ ̓ ἁ a2. L. · μοΐσα] a. 9. D5. L. M. Q., μῶσα vulg., ἐμὶν δέ τε μῶσα v. Ι. in Q. et Schl.

33. πλῆος (πλειος a) πᾶς εἴη a., πλεῖος εἴη ν., πλοῖος Call.

30

35

L. M. Q. V. v. l. in Scholl. et vulg.

μὲν ὁρῆτε] 5. D. L. . Μ. Iunt. SchCall. et v. I. in Schl., μὲν ὁρῆντε k. (η et e sec.) et a pr. ut videtur, μὲν ὁρῶντι a. sec. s. 6. 16. Y. pr., μὲν ὁρεῦντι v. Q. et v. l. in Scholl., γὰρ ὁρῶντε α, γὰρ ὁρῶντι 9. Υ. sup., γὰρ ὁρεῦντι 1.4, γὰρ ὁρεῦνται pi, quos enim videtis Div., γὰρ ὁρῶσαι Med. Ald. Call. et v. l. in Scholl., ubi triplex lectio ὡς μὲν ὁρῆτε, οὓς μὲν ὁρεῦντι εἰ οὓς γὰρ ὁρῶσαι.

36. γαθεῦσιν] k. s. L. Q. Υ. Med. Iunt. Call., γάθευσιν Αld., γαθεῦσι a. p. v. 6. D. M., γηθεῦσιν 35. τόσσον] k4. a pr. v. L. M., 9. τὼς δ'] Antt. et Zieglero af τόσσον L*, τόσον κ, πόσον a firmante vulgo, item Sch. ad init. „credo”, ὅσσον a. sec. vulg. Ante et SchGen., τοὺς δ ̓ p., τώσδο D. hanc vocem vulgo comma, quod mu- Comm. vulg. δηλήσατο 6. Υ. Med. tavi. ἐμοὶ Ρ. Μοΐσαι] a. v. Ald. Iunt., δηλώσατο 9', δηλείσατο 9., Μῶσαι vulg. ὡς] a. 5. 92, δαλάσατο a. S Κίρκη] k. a. SchCall. et v. l. in Schl., οὓς v. D.

v. 6. L., Kionα D5. M3. Q5. Y5. vulg.

TESTIMM. 30. Eustath. 594, 26. ὀλοφυγδόνα φύσεις s. n., 643, 34. ὀλοφυγδών. Hesych. ὀλοφυγγόνα s. n. 36. Eustath. 10, 6. et 1656, 57. οὓς οὐ προσορῶσιν αἱ Μοῦσαι, τούτους ποτῷ δηλήσατο Κίρκη s. n.

IMITT. 31. 32] Gregor. Νaz. ὑποθ. παρθ. (referente Falckenburgio) πῶλοι μὲν πώλοισι φίλοι, ἔλαφοί τ ̓ ἐλάφοισι, | καὶ ψῆρες ψήρεσσιν, ἁγνῷ δέ τε τίμιος ἁγνός. Nic. Eug. V, 209. τέττιξ φίλος τέττιξι, ποιμὴν ποιμέσι, | μύρμηξι μύρμηξ. -- Matth. Μon. in Crusii TurcoGraecia p. 256. (quem Wordsworthius affert): τέττιξ μὲν τέττιγα τέρπει, ἴρηξ δ ̓ ἴρηκα, ἄμμε δὲ μοῦσα καὶ ᾠδή. 35] Horat. Od. IV, 3, 1. quem tu Melpomene semel | nascentem placido lumine videris.

5

Εργατίνα βουκαῖε, τί νυν ὠζυρὲ πεπόνθεις;
οὔτ ̓ ὧν ὄγμον ἄγειν ὀρθὸν δύνα, ὡς τὸ πρὶν ἄγες,
οὔθ ̓ ἅμα λαοτομεῖς τῷ πλατίον, ἀλλ ̓ ἀπολείπῃ
ὥσπερ όϊς ποίμνας, ἧς τὸν πόδα κάκτος ἔτυψε.
ποιός τις δειλαῖε καὶ ἐκ μέσω ἄματος ἐσσῇ,
ὃς νῦν ἀρχομένω τᾶς αὔλακος οὐκ ἀποτρώγεις;

ΒΑΤΤΟΣ,

Μίλων ὀψαμᾶτα, πέτρας ἀπόκομμ' ἀτεράμνω,
οὐδαμά του συνέβα ποθέσαι τινὰ τῶν ἀπεόντων;

ΜΙΛΩΝ.

Οὐδαμά. τίς δὲ πόθος τῶν ἔκτοθεν ἐργάτα ἀνδρί;

Libri: k. a. p. s. V. * 6. 9. 16.* D. L. M. Q. Y. Med. Ald. Iunt. Call. Εργατίναι ἢ Θερισταί] ε p. Med. Ald. Iunt. Hypoth. et additis Βάττος καὶ Μίλων 5. Call. SchCall., additis Μίλων καὶ Βάττος. Δωρίδι. δραματικόν Hypoth. extr. in M., Βάττος καὶ Μίλων Υ., sine inser.

6. 9.

1. τί νυν] Q5· [Call., τί νυ w, τί νῦν vulg. ὦ ξυρὲ ν', ὀξυρί 6. Υ., ὀϊζυρέ a. 9. pr. L. Med. Ald. Call., οιζυρὲ Μ5. — πεπόνθεις] k. 9. corr. D. M. Q5. Antt., πεπόνθης a. p. s. 6. L. Y.

L. M5. Antt.

4. άs] k. a. p. v. 9. D. L. M. Q. Antt., τᾶς 9. adser. Comm. vulg. ἔτυψε] k. a. p. v. 6. 9. Med. Mor., ἔτυψεν vulg.

5

miser et in medio die eris Div., δεί-
5. δειλαίε] p. C., qualis quis
λαν k2. pr. D., δείλαν τὸ k2 sec.
4. 9., δείλαντε s. (ντ sec.), δείλαν
τε a. 6. Da. L. M. Q. Y. Ald. Iunt.
ἐκ μέσω]
Call., δείλαν γε Med.
9. Μ5, cf. ἀπὸ μέσης τῆς ἡμέρας
GIM., ἐν μέσω Κ. (ubi v sec.) et a.
p. s. 6. Call., v μέow D. L. Q. Y.
Med. Ald. Iunt.

2. οὔτ ̓ ὦν] οὐτὸν k. Da (τ
eraso – scriptum), οὐδ ̓ ἐὸν ν^. pr.,
οὔθ ̓ ἑὸν a. P. S. γ1. γε. corr. 6.
Q. Y. SchCall. Comm., οὔτε τὸν 9.
δύνῃ 16. D. L. M.
Y., δύνη p. 6. 9. corr. (pr. δύνα).
3. λαοτομεΐς] Bergkius, λαιό-
τομεῖς vulg., νεοτομῆς a.
σίον Κ., πλάσιον ν. ἀπολείπη] et sic deinceps, οὐδάμα Υ.
k. s. v. pr. 6. 16. D. Q. Y. Iunt.,
ὑπολείπῃ v. sec. L. M5. vulg.

6. ἀρχομένω] coni. Heinsius, ἀρχόμενοι Μ., ἀρχόμενος vulg.

μάτα vulg., ὀψομάτα v. 16.
7. ὀψαμᾶτα] Briggsius, όψα
ἀτε-
ράμνου a. 6. 9. L. Y. Med. Ald.

πλα

Iunt.

8. ovdaμã k. p. 9. L. Med. Ald.

9. γὰρ pro δὲ P. D5. pr.,,ut videtur et Q. γρ., κα Med.

TESTIMM. 1. Eustath. 660, 19. ἐργατίνας, 962, 12. βουκαῖος,

Ε.Μ. 207, 32. βούκαιος.

μνου ἀπόκομμα s. n.

7. Eustath. 1859, 30. πέτρας ἀτερά

10

15

ΒΑΤΤΟΣ.

Οὐδαμά νυν συνέβα τοι ἀγρυπνῆσαι δι ̓ ἔρωτα;

ΜΙΛΩΝ.

Μηδέ γε συμβαίη· χαλεπὸν χορίω κύνα γεῦσαι.

ΒΑΤΤΟΣ.

̓Αλλ ̓ ἐγὼ ὦ Μίλων ἔραμαι σχεδὸν ἑνδεκαταῖος.

ΜΙΛΩΝ.

Ἐκ πίθω ἀντλεῖς δῆλον· ἐγὼ δ ̓ ἔχω οὐδ ̓ ἅλις ὄξος.

ΒΑΤΤΟΣ.

Τοιγάρτοι πρὸ θυρᾶν μοι ἀπὸ σπόρω ἄσκαλα πάντα.

ΜΙΛΩΝ.

Τίς δέ τυ τῶν παίδων λυμαίνεται ;

ΒΑΤΤΟΣ.

4 Πολυβώτα,

10

15

ἃ πρὰν ἀμάντεσσι παρ ̓ Ἱπποτίωνι ποταύλει.

ΜΙΛΩΝ.

Εὗρε θεὸς τὸν ἀλιτρόν· ἔχεις, πάλαι ὧν ἐπεθύμεις.
μάντίς τοι τὰν νύκτα χροΐζεται & καλαμαία.

16. πρᾶν] πρὰν vulg., πρὶν k.

a. p. v. 9. D. L. Q. Call.
τεσσι] Κ., ἀμώντεσσι vulg.
ποτίωνι] Ιπποκίωνι k. p. D. Q.
Iunt., ἱπποκόωνι ρι·, ἱπποκύωνι
Call., Ἱπποκόωντι Dβ. mg. et vulg.,
item vel Ἱπποκίωνι Scholl., ἱππο-
κόωνα Μ., ἱπποκόωντα v. 9.
ποκ' αὔλει k. pl. v. Q. Confe-
rantur lectiones in VI. [41.]

18. του om. k. a. pr. L. χροΐ
ζεται] p. 6. Μs. Call., χροίζεται
Ald. Iunt., χρωΐζεται να, χροίζεῖται
κα, χροϊζεῖτο 12, προϊζῆται L.,
k4.,
χροϊξῆται a., χροϊξεῖται v. l. in
Scholl., χροΐξεται (9.) D. Q. Y5.
Med.

TESTIMM. 11. Eustath. Οpuscc. 302, 43. χ. χορίου κ. γ. s. n. Niceph. Greg. in Anecdd. Boiss. III. p. 191. χ. χορείου κ. γ. s. Suid. s. v. χαλεπόν, Greg. Cypr. III, 97. all. (vid. Paroemiogr. I. p. 370. et II. p. 719.) χ. χορίου κ. γεύειν s. n. 12. Moschop. π. σχ. p. 157. ἐγὼ δ ̓ ἔραμαι σχ. ἑνδ. 13. Arsen. XXII, 89. in Paroemiogr. II. p. 390. (om. Sñlov). 17. Ε.Μ. 65, 16. εὗρε θ. τ. d. s. n. (om. codd. D. P. Vb.)

20

ΒΑΤΤΟΣ.

20

Μωκᾶσθαί μ' ἄρχῃ τύ; τυφλὸς δ ̓ οὐκ αὐτὸς ὁ πλοῦτος,
ἀλλὰ καὶ ὠφρόντιστος Ἔρως. μὴ δὴ μέγα μυθεῦ.
ΜΙΛΩΝ.

Οὐ μέγα μυθεῦμαι· τὸ μόνον κατάβαλλε τὸ λᾷον,
καί τι κόρας φιλικὸν μέλος ἀμβάλεν. ἅδιον οὑτῶς
ἐργαξῇ· καὶ μὲν πρότερόν ποκα μουσικὸς ἦσθα.

ΒΑΤΤΟΣ.
(Ωιδή.)

Μῶσαι Πιερίδες, συναείσατε τὸν ῥαδινάν μοι 25 παῖδ ̓· ὧν γάρ χ ̓ ἅψησθε θεαί, καλὰ πάντα ποεῖτε.

30

Βομβύκα χαρίεσσα, Σύραν καλέοντί τυ πάντες,
ἰσχνὰν ἁλιόκαυστον, ἐγὼ δὲ μόνος μελίχλωρον.
Καὶ τὸ ἴον μέλαν ἐστὶ καὶ ἡ γραπτὰ ὑάκινθος,
ἀλλ ̓ ἔμπας ἐν τοῖς στεφάνοις τὰ πρῶτα λέγονται.
4 αἲξ τὰν κύτισον, ὁ λύκος τὴν αἶγα διώκει,

19. μωκᾶσθαι] L. pr., μωμασθαι L. corr. vulg. — τυφλὸν Med. Interrogationem post to Ameisius indicavit praeeunte I. H. Vossii interpretatione, quum vulgo colo distinctum esset. 20. μὴ δή] κ. 94, μηδὴ 92. Μ. Iunt., μηδὲν p. (δεν sec.) et vulg.

21. λαον] Bergkius, λαϊον vulg. 22. ἀμβαλεῦ 6. Υ. — οὑτῶς] Δ. Β. D5. et Ziegl. tac. cum Brunckio, ού τως vulg.

23. ἐργαζῇ κα, ἐργάζῃ κε, ἐργαζῆ Q. καὶ γὰρ ρ·

24. μοῦσαι .

25. x om. k. v.

ἅψησθε]

p. v6. 6. D. M. Q. Y. Iunt. Call.,

TESTIMM. 21. Eustath. 193, 34. λὼν ὁ Θεόκριτος λαῖον αὐτὸ λέγει, ἡ συναίρεσις, similiter 862, 55. ad Ecl. II, 63.

25

30

ἁψῆσθε k. a. 9. L., ἁψεῖσθε Med. Ald. ποεῖτε] Κ. Q. Antt., ποιεῖτε (a. p.) v. 6. 9. D3. M3. Y3., noiňte L. 26. Βαμβύκα γδ.

27. μελίχρωρον Q. Scholiasta potius μελίχροιον legisse videtur quam, ut Stephano visum est, μελίχρωον.

28. ἐστὶ] k. a. 9. Ls. Y. Med. Ald. Iunt. EtOr., ¿vtì vulg.

29. τῶ στεφάνω p. D. (corr. Db.) τὰ πρᾶτα] κ. vulg., τὰ πρῶτα (a. p. 6. 9.) L. Y. Call., ταπρώτα λέγοντι p. D. M. Q5. pr.

Antt.
(λέγενται sec.)

30. tàv] k. s. v. 6. 16. Y., τὸν vulg.

λάϊον Δωρικῶς λέγεται. διὸ συνεὥσπερ αὖθις τὰ λήϊα λῇα ποιεῖ 28. EtOr. 61, 1. s. n. 30. Serv.

IMITT. 19] Nic. Eug. V, 211. Ἔρως δὲ τυφλός, οὐ γὰρ ὁ Πλοῦτος μόνος. 26. 27] Synes. Epist. 61. Σύρος τὸ γένος, μέλας τὸ χρῶμα, τὸ πρόσωπον ἰσχνός. — Lucret. IV, 1154. nigra μελίχροος est. 26-29] Virg. Εcl. X, 28. quid tum, si fuscus Amyntas? | Et nigrae violae sunt et vaccinia nigra. 30. 31] Virg. Ecl. II, 63. torva leaena lupum sequitur, lupus ipse capellam; florentem cytisum sequitur lasciva capella: | te Corydon ο Alexi Nic. Eug. V, 212. ζητεῖ τὸν ἄρνα λύκος, αλξ χλωρὰν πόαν.

35

40

ὁ γέρανος τὤροτρον, ἐγὼ δ ̓ ἐπὶ τὶν μεμάνημαι.
Αἴθέ μοι ἧς, ὅσσα Κροϊσόν ποκα φαντὶ πεπᾶσθαι,
χρύσεοι ἀμφότεροί κ ̓ ἀνεκείμεθα τῷ ̓Αφροδίτα,

Τὼς αὐλῶς μὲν ἔχοισα καὶ ἢ ῥόδον ἢ μᾶλον τύ,

σχῆμα δ ̓ ἐγὼ καὶ καινὰς ἐπ ̓ ἀμφοτέροισιν ἀμύκλας. 35 Βομβύκα χαρίεσσ ̓, οἱ μὲν πόδες ἀστράγαλοί τους

ἃ φωνὰ δὲ τρύχνος· τὸν μὲν τρόπον οὐκ ἔχω εἰπεῖν.

ΜΙΛΩΝ.

Η καλὰς ἁμὲ ποῶν ἐλελάθη βοῦκος ἀοιδάς.
ὡς εὖ τὴν ἰδέαν τῆς ἁρμονίας ἐμέτρησεν.
ὤμοι τῶ πώγωνος, ὃν ἀλιθίως ἀνέφυσα.
θᾶσαι δὴ καὶ ταῦτα τὰ τῶ θείω Λιτυέρσα.

31. τἄροτρον Κ., τὤρατρον L. 32. αἴθέ μοι] v® Steph., αἴθε μοι k. a. p. s. 6. 9. Ds. vulg., αἴτε μοι για ἧς ὅσσα] k. sec. Q. pr., ἦς ὅσα k. pr. p. 9. D. M. Iunt. ἦσαν ὅσσα v. Q. corr., ἦσαν ὅσα a. s. 6. L. Y5. Call., εἴησαν ὅσα Med. Ald. Κροϊσόν ποκα] a. sec. p. s. (ubi ante ποκα aliquid erasum) 6. Μ. corr. Y., Κροῖσον πόκα D. Call., Κροῖσον ποκα superscr. ἔχειν Is. sec., τὸν Κρ. ποκα 9., Kooioov Exɛiv ñónα k. Db. Q. Iunt. et v. l. in Sch3. (ubi χροϊσον), Κροῖσον ἔχει πόκα Μ. pr., κρεϊσσον ἔχειν πόκα ν., Κροῖσον ἔχειν a. pr. L. pr., Κροῖσον Med. Ald. (ἔχεν k2. a2) Totum versum recte constituit Toupius.

33. τ ̓ ἀνεκείμεθα α'. 64, τάνεκ a2. s. 62. 92. Y.,, τ' ανακ— 94 L Med. Ald. Iunt., τἀνακ—L3, κάνακ Q., κατακ— γι.

34. ἢ μᾶλον τύ] p', ἢ μᾶλον τυ k pt, ἢ μᾶλόν τυ k2 p. v2. D. Q3, ἢ μᾶλλον τυ νι· Q., ἢ μᾶ λον τύγε 9., ἤ τυ μᾶλλον a. sec, ἢ τύγε μᾶλον vulg.

35. σχοιμι p. et Scholl. cum v. l. σχῆμα.

40

36. ἀστράγαλοί τευς] D5. Iunt., ἀστράγαλοί του L. M. Q. Y. Call., ἀστράγαλοι τεῦ vulg.

Q. V. Iunt., τρύχνα Μ. vulg., in 37. τρύχνος] κ. s. v. 6. 16. D. Scholl. utrumque. μὰν] p. s. 6. 9. 16. M5. Y. vulg., uèv k2 a2 v. D. Q. ICall., d' av Antt.

38. ἁμὲ] ἄμμε a. sec. v. Iunt. vulg., μὲν ἄμμε Μ., ἄμμι k. a. pr. s. 9. L. Y. Med. Ald. Call. ποῶν] k. a. pr. p. v. 6. 9. D3. L. Q5. Y. Call., ποιῶν a. sec. Ms. Med. Ald. Iunt. ἐλελάθη] ἐλελήθη s. 6. vulg., ἐλελήθη Med. Ald. Iunt., ἐλελήθει v. Call. βούκος] k. p. v6. Ds. Eustath., βουκόλος 9, βούκολος 92., βῶκος vulg.

TESTIMM. 38. Eustath. 962, 12. βούκος.

1MITT. 40] Long. II. c. 3. μάτην ταύτας τὰς πολιὰς ἔφυσα.