χὰ μάτηρ, τὰ δὲ μᾶλα ποθ ̓ ἕσπερα πάντ' ἀριθμεῦντι.

ΔΑΦΝΙΣ.

ἀλλὰ τί μὰν θησεῖς; τί δέ τυ πλέον ἑξεῖ ὁ νικῶν;

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Σύριγγ ̓ ἣν ἐπόησα καλὰν ἐγὼ ἐννεάφωνον,
λευκὸν κηρὸν ἔχοισαν, ἴσον κάτω, ἴσον ἄνωθεν
ταύταν κα θείην, τὰ δὲ τῶ πατρὸς οὐ καταθησῶ.

ΔΑΦΝΙΣ.

Η μάν τοι κἀγὼ σύριγγ ̓ ἔχω ἐννεάφωνον,

λευκὸν κηρὸν ἔχοισαν, ἴσον κάτω, ἴσον ἄνωθεν,
πρώαν νιν συνέπαξ'· ἔτι καὶ τὸν δάκτυλον ἀλγῶ
τοῦτον, ἐπεὶ κάλαμός ἑ διασχισθεὶς διέτμαξεν.
ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

̓Αλλὰ τίς ἁμὲ κρινεῖ; τίς ἐπάκοος ἔσσεται ἁμέων;

ΔΑΦΝΙΣ.

Τῆνόν πως ἐνταῦθα τὸν αἰπόλον ἢν καλέσωμες,

pr. D. L., ποκα γ ̓ ἀμνὸν 6., πόκα
γ ̓ ἀμνὸν Comm., fort. ποίμνα-
θεν. cf. Virgil. de grege. χα-
λεπὸς ὁ] k. a. p. s. 6. 9. L. Q.,
χαλεπός θ' ὁ vulg.
16. μήτηρ κ. p.
Σποθ ̓ ἕσπερα]
coni. Stephanus, ποθέσπερα vulg.,
ad vespera Div.

κατθείην Ms. vulg.
τοῦ a. 6. 9., om.
p. οὐ καταθησῶ vulg.,
οὐ κατα-
τισῶ Ald. Malim οὐκ ἄρα θησῶ.
22. κηρὸν] p. 6., καρὸν vulg.
23. συνέπηξ' κ. a. 6.

24. ] Graefius, uɛ k. p. s. 6. 9. Q. Iunt., γε a. v. 8. 16. L. Y. vulg., τε 10., δὲ 12., γ' ἑ Reisk., cf. GiP. ἔκοψεν αὐτόν, GIE. Μ. Ν. ἔτεμεν αὐτόν.

25. ἁμὲ] ἄμμε vulg. ἐπάκουος κ., ἐπήκοος p. 6. L. pr. σετ' Ι. Q. ἁμέων] p? 4. 6. 9. D. Iunt., ἀμέων pl. Q., ἡμέων κ. a. 8., ἡμῶν Μ". Steph., ἡμῶν Υ. Med. Ald. Call., ἡμῖν L. Vulgo hic versus Daphnidi continuatur duobus sequentibus Menalcae tributis; ut dedimus, distribuunt v. D. In Med. ante Vs. 32. [33.] nulla personarum indicia extant.

20. ταύταν] κ. p. (9.) D. L. Q., ταύτην a. 6. 8. Μ. Y. Antt. κα θείην] καθείην Mor., θείην Β. D. (in hoc literae τα erasae), καταθείην k2. pl. 2. v. L. Q. Y.,

κτα

TESTIMM. 19. Isaac. Mon. in Ann. Bachm. II. 180, 20. βραχεῖα δὲ καὶ μακρὰ εἰς μίαν μακράν (συνιζάνεται), ὡς παρὰ Θεοκρίτω· καιρὸν ἔχοισαν ἴσον (?).

IMITT. 17] Virg. Ecl. III, 31. tu dic, mecum quo pignore certes. 18] Ibid. 36. pocula ponam | fagina, caelatum divinum opus Alcimedontis. 21] Ibid. 44. et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit.

BUCOLICI GR. I.

5

30

35

27.

ὦ ποτὶ ταῖς ἐρίφοις ὁ κύων ὁ φαλαρὸς ὑλακτεῖ.

Χοἱ μὲν παῖδες ἄϋσαν, ὁ δ ̓ αἰπόλος ἦνθ ̓ ἐπακοῦσαι. 28 πρᾶτος δ ̓ ὧν ἄειδε λαχὼν ἐυκτὰ Μενάλκας,

εἶτα δ ̓ ἀμοιβαίαν ὑπελάμβανε Δάφνις ἀοιδάν
βουκολικάν· οὕτω δὲ Μενάλκας ἄρξατο πρᾶτος.

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Αγκεα καὶ ποταμοί, θεῖον γένος, αἴ τι Μενάλκας
πήποχ ̓ ὁ συριγκτὰς προσφιλές ᾆσα μέλος,
βόσκοιτ ̓ ἐκ ψυχᾶς τὰς ἀμνάδας· ἢν δέ ποκ ̓ ἔνθῃ
Δάφνις ἔχων δαμάλας, μηδὲν ἔλασσον ἔχοι.

ΔΑΦΝΙΣ.

Κρᾶναι καὶ βοτάναι, γλυκερὸν φυτόν, αἴπερ ὁμοῖον
μουσίζω Δάφνις ταῖσιν ἀηδονίσι,

τοῦτο τὸ βουκόλιον πιαίνετε κἤν τι Μενάλκας

Χοἱ μὲν παῖδες ἄειδον, ὁ δ ̓ αἰπόλος ἤθελε κρίνειν.

Comm.

] p. v. Antt., vulg. φαλαρός] I. et vulg. post Wint., φάλαρος D. L. Μ. Q. Υ.

Antt.

ἐπα

28. χοί] vel χοί, χ' οἱ κ. a. p. s. Db. Q. Antt. vulg., χ ̓ ᾧ Μ. Υ., χᾧ Comm., χώ 8. D., χ ̓ ὦ νι· ἄεισαν superscr. δον k. κοῦσαι] k. a. L. Q. pr. Ald. Iunt, ἐπακούσας p. 5. v. (6. 8. 9.) 16. D. Ms. Y. Call. et v. l. in Q., ἤθελε κρῖναι pro ἦνθ ̓ ἐπ- Med.

[29.] Versus deest in 82. M. Y., χᾧ Comm., χ' & ν., χὦ D. (χ' οἱ Db.) κρίνειν] k. p. s. v. 6. 84. 9. D. L. sup. M. Q. Y., κρίναι L. pr. Call., κρίναι (a.) Med. Ald. Iunt.

32. ἄγγεα 1. 2. Q. SchCall.

πή ποχ' Ds. (cf. Scholl. τὸ πὴ πε-
33. πήποχ] 21. Med. Ald. Call.,
ἴδιον ἔχει τὸν τόνον), πῆ ποχ ̓ κ.
ρισσόν, διὸ καὶ ὀξύνεται· οὐ γὰρ
a. p. s. 6. 8. 9. Iunt. ICall., πῆ
πόχ ̓ Mor., πῇ πόχ ̓ L. M. Q. Υ.
Κ., συρικτάς a. pl. v. 6. 8. 9. D.
συριγκτὰς] k. w. L5
Med. Ald. Call.
M. Q. Y. Iunt. Call., συρικτά pa.
- doα] c. w. sup.,
άσε vulg.

Comm.

σίσδοι vulg., μωσίσδοι β., μου σίσδει 22.

38. βουκόλιον] a. 9. D. L5. M5 Q5 Y. Antt., βωκόλιον (κ.) p. πρώ- s. 6. (8.) ποιμαίνετε a. s. et cum

31. βουκολικά ν] κ. ν. 6., βωκ— vulg. ἤρξατο a. 6. 9.

τος ν. Υ.

v. 1. πιαίνετε 6.

TESTIMM. 32. seqq. Isaac. l. 1. 187, 4. hinc ἡρωελεγεία comme

morat.

τεῖδ ̓ ἀγάγῃ, χαίρων ἄφθονα πάντα νέμοι.

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

40

40

40

Ἔνθ ̓ οἷς, ἔνθ ̓ αἶγες διδυματόκοι, ἔνθα μέλισσαι
σμάνεα πληροῦσιν, καὶ δρύες ὑψίτεραι,

45

46

45

50

αν

ἔνθ ̓ ὁ καλὸς Μίλων βαίνει ποσίν· αἱ δ ̓ ἂν ἀφέρπῃ, 47 χὡ ποιμὴν ξηρὸς τηνόθι χαι βοτάναι.

ΔΑΦΝΙΣ.

Παντᾷ ἔαρ, παντᾷ δὲ νομοί, παντᾷ δὲ γάλακτος
οὔθατα πιδῶσιν, καὶ τὰ νέα τρέφεται,
ἔνθα καλὰ Ναΐς ἐπινίσσεται· αἱ δ ̓ ἂν ἀφέρπῃ,
χὼ τὰς βῶς βόσκων χαί βόες αὐότεραι.

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Ὦ τράγε, τῶν λευκᾶν αἰγῶν ἄνερ, ὦ βάθος ὕλας
μυρίον, ὦ σιμαὶ δεῦτ ̓ ἐφ ̓ ὕδωρ ἔριφοι·
ἐν τήνῳ γὰρ τῆνος· ἴθ ̓, ὦ καλὲ καὶ λέγε Μίλων,

est.

41. σμήνεα κ. p. 9. πληρεῦσιν s. sec., πληρεῦντι Μ., πλαροῦντι 9', πλαρεῦντι 11.2. 92. Q. — ὑψότεραι a. L. Q.

42. ἀφέρποι p. Q. sup.

44

41

42

43

50

48. alyov] 6. 20., alyav vulg., w] v. ἄνερ αἰγᾶν p. 9. Q. Call. corr. Μs. Q. pro v. al. Scholl., ubi Div., o p1. v. pr. D. L. Q. Y5. Antt. De Ziegleri libris non apparet.

43. ποιμὴν] k. p. 6. 1Call., ποι- ὕλης a. 6. 9. Med. Ald. Iunt. μὰν vulg. — χ α ν. Υ.

44. παντᾷ ter] Iunt., παντᾶ k. a. 6. 9. vulg., sic et πάντα SchCall., παντὰ ρ1·, πάντα pt. 8. Y. Med.

IMITT. 40-42. et 44-46] Virg. Ecl. VII, 59. Phyllidis adventu nostrae nemus omne virebit. 42. 43. et 46. 47] Ibid. 55. at si formosus Alexis | montibus his abeat, videas et flumina sicca.

7. vir gregis ipse caper.

48] Ibid.

ὁ Πρωτεὺς φώκας καὶ θεὸς ὢν ἔνεμε.“

ΔΑΦΝΙΣ.

55

60

65

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Μή μοι γᾶν Πέλοπος, μή μοι Κροίσεια τάλαντα
εἴη ἔχειν, μηδὲ πρόσθε θέειν ἀνέμων·
ἀλλ ̓ ὑπὸ τᾷ πέτρα τᾷδ ̓ ἄσομαι ἀγκὰς ἔχων τυ,
σύννομα μᾶλ' ἐσορῶν τὴν Σικελάν τ ̓ ἐς ἅλα.

ΔΑΦΝΙΣ.

Δένδρεσι μὲν χειμὼν φοβερὸν κακόν, ὕδασι δ' αὐχμός,
ὄρνισιν δ ̓ ὕσπλαγξ, ἀγροτέροις δὲ λίνα,
ἀνδρὶ δὲ παρθενικῆς ἁπαλᾶς πόθος. ὦ πάτερ ὦ Ζεῦ,
οὐ μόνος ἠράσθην· καὶ τὸ γυναικοφίλας.

5

Ταῦτα μὲν ὧν δι ̓ ἀμοιβαίων οἱ παῖδες ἄεισαν· τῶν πυματᾶν δ ̓ ᾠδᾶν οὑτῶς ἐξῆρχε Μενάλκας.

51. ὁ Πρωτεύς] coni. Meinekius, ὡς ὁ Πρ— Bar Emm., ὡς Πρ— vulg., cf. Scholl. ὅτι ὁ Πρωτεὺς φώκας ἔνεμε. — ἔβοσκε 62.

52-55. Daphnidis tetrastichum hoc loco excidisse intellexit Wuestemannus, quum I. H. Vossius Vs. 56-59., qui vulgo Daphnidi tribuuntur. Menalcae vindicasset et Daphnidi Vs. 60-63., qui vulgo Menalcae sunt.

56. Κροίσεια] Iortinus, χρώ σεια vulg.

57. ἔχειν] k. a. p. 6. 8. 9. D. L5. 5. Q5. Y. Antt. θέην Κ., θέην Iunt.

55

60

TESTIMM. 61. Eustath. ad Dion. 119. ύσπληγξ.

IMITT. 60-62] Virg. Ecl. III, 80. triste lupus stabulis, maturis frugibus imber, | arboribus venti, nobis Amaryllidis irae. Eug. V, 204. αὐχμὸς ποταμῷ καὶ χιὼν δένδρῳ βλαβή, | στρουθοῖς τὸ λίνον, ἡ νόσος τῷ σαρκίῳ, | νεανίαις δὲ τῶν γυναικῶν ἀγάπη.

Nic.

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Φείδεν τῶν στερίφων, φείδεν λύκε τῶν τοκάδων μεν,
μηδ ̓ ἀδίκει μ ̓, ὅτι μικκὸς ἐν πολλαῖσιν ὁμαρτέω.
Ὦ Λάμπουρε κύον, οὕτω βαθὺς ὕπνος ἔχει τυ;
οὐ χρὴ κοιμᾶσθαι βαθέως σὺν παιδὶ νέμοντα.
Ταὶ δ ̓ ὄιες, μηδ ̓ ὑμὲς ὀκνεῖθ ̓ ἁπαλᾶς κορέσασθαι
ποίας· οὔτι καμεῖσθ ̓, ὅκκα πάλιν ὧδε φύηται.
Σίττα νέμεσθε νέμεσθε, τὰ δ ̓ οὔθατα πλήσατε πᾶσαι,
ὡς τὸ μὲν ὥρνες ἔχωντι, τὸ δ ̓ ἐς ταλάρως ἀποθῶμαι.

Δεύτερος αὖ Δάφνις λιγυρῶς ἀνεβάλλετ ̓ ἀείδεν·

ΔΑΦΝΙΣ.

Κἤμ ̓ ἐκ τῶ ἄντρω συνοφρυς κόρα ἐχθὲς ἰδοῖσα
τὰς δαμάλας παρελᾶντα καλὸν καλὸν εἶμεν ἔφασκεν

66. tάv] k. p. M5. Q5. Iunt., tov

D5. L5. Y. vulg. ἐρίφων vulg. Med. Ald. Call.

στερίφων]

τῶν τοκάδων 9.

φ. τῶν ἀρνῶν

φ. λ. τῶν ἐρίφων μεν Stob.

67. ἀδικῆς Stob. μικρὸς Stob. πολλοῖσιν Stob. ὁμαρτέω] k. 9. M5. Q. Stob., ὁμαρτῶ D. L. Y. vulg.

68. κύον] k2. c. T., κύων vulg. 69. κωμᾶσθαι 92. et superscr.

οι

παισὶ a. 5.

μ.

65

70

72. πλήσετε a. L., πλήθετε Med., οὔθατ ̓ ὁπλήσατε D.

73. ἄρνες L.

ἔχωντι] Μ corr. ead. Ys. vulg., ἔχοντι k. a. p. 6. 9. L. M5. pr. Q5. τι δ ̓ k2. ἀπόἀποθῶμαι] κ. 6. 9. Μ. Υ., θώμαι Call., ἀπόθωμαι vulg. 74. d' av k.

καλῶς pro λιγυρῶς a. ἀείδεν Call. et tac. Ziegl 75. κ ἤμ'] 6. 11. G. Κ., κἄμ' τοῦ ἄντρου Α., τὤντρω p. vulg. ., τὤντρου 17., τὤντρων D. (τῶ ἡ παῖς ἄντρω Da) Δ. Φ. Β. συνοφρυς ἰδοῖσα με· (συνόφους μ', συναφούς με), ἡ παῖς συνόφους ἴδοισα 17., ἃ παῖς συνοφρὺς ἰδόκε, σύνοφρυς ὁ παῖς ἰδ— w,

70. ὑμὲς] ὅμμες Elb. Call. Vat., όμμ' pl. Vat., ὄμμ' μ' ὄμμες vulg. ὀκνείθ'] D5. Yo vulg., ὀκνῆθ ̓ κ. 9. Μ. Ο., νῆτε 6., ὀκνάθ' a, ὀκνεῖσθ ̓ p', ὀκνῆσθ ̓ 1.2., vox mutila in L5. μαλακᾶς 6.

71. καμείσθ] (8.) D. Y. Med. Ald. Call., καμῆσθ' L. M. Q., κά μησθ' p. Q., κάμοισθ ̓ k., και μείνε superscr. ησ θ., καμεῖν ̓ a, καμαθ ̓ ᾖ, καμήθ' s2 62, κάμηθ' § 64, καμηθ' Iunt. ὅκα ρ., ὅκκ' av st. 6., onnav s6. ὧδε] ὧδε vulg.

LXXVIII, 2. (Θεοκρίτου Βουκολικῶν φεύγεν pro φείδεν Α. teste Presse