οὐδ ̓ εὕδειν κατὰ παστὸν ̓Αχιλλέα Δηιδαμείας.

ΛΥΚΙΔΑΣ.

Αρπασε τὴν Ἑλέναν πόθ ̓ ὁ βουκόλος, ἆγε δ ̓ ἐς Ἴδαν, 10
Οινώνῃ κακὸν ἄλγος. ἐχώσατο δ ̓ ὁ Λακεδαίμων,
πάντα δὲ λαὸν ἄγειρεν ̓Αχαϊκόν, οὐδέ τις Ἕλλην,
οὔτε Μυκηναίων οὔτ ̓ Ηλιδος οὔτε Λακώνων,
μεῖνεν ἑὸν κατὰ δῶμα, φέρον δὲ σὺν αἰνὸν Αρηα.
λάνθανε δ' ἐν χώραις Λυκομηδίσι μοῦνος ̓Αχιλλεύς, 15
εἴρια δ ̓ ἀνθ ̓ ὅπλων ἐδιδάσκετο, καὶ χερὶ λευκᾷ
παρθενικὸν κόρον εἶχεν, ἐφαίνετο δ ̓ ἦὔτε κώρα·
καὶ γὰρ ἴσον τήναις θηλύνετο, καὶ τόσον ἄνθος
χιονέαις πόρφυρε παρηίσι, καὶ τὸ βάδισμα
παρθενικῆς ἐβάδιζε, κόμας δ ̓ ἐπύκαζε καλύπτρῃ.
θυμὸν δ ̓ ἀνέρος εἶχε, καὶ ἀνέρος εἶχεν ἔρωτα.
ἐξ ἀοὺς δ ̓ ἐπὶ νύκτα παρίζετο Δηιδαμεία,
καὶ ποτὲ μὲν τήνας ἐφίλει χέρα, πολλάκι δ ̓ αὐτᾶς
στάμονα καλὸν ἄειρε, τάχ ̓ ἁδέα δὲ κρόκ ̓ ἐπῄνει·
ἤσθιε δ ̓ οὐκ ἄλλᾳ σὺν ὁμάλικι, πάντα δ ̓ ἐποίει
σπεύδων κοινὸν ἐς ὕπνον. ἔλεξέ νυ καὶ λόγον αὐτάν
ἄλλαι μὲν κνώσσουσι σὺν ἀλλήλαισιν ἀδελφαί,
αὐτὰρ ἐγὼ μούνα, μούνα σὺ δὲ νύμφα καθεύδεις.
αἱ δύο παρθενικαὶ συνομάλικες, αἱ δύο καλαί

20

25

IMITT. 19] Nonn. I, 84. παρθενίην πόρφυρε παρηίδα.

ἁμὰ μόναι κατὰ λέκτρα καθεύδομες· ὁ δὲ πονηρά νὺξ ἄτα δολία με κακῶς ἀπὸ σεῖο μερίσδει.

ΚΟΡΗ.

καλόν σοι δαμάλας φιλέειν, οὐκ ἄζυγα κώραν.

ΔΑΦΝΙΣ.

μὴ καυχῶ· τάχα γάρ σε παρέρχεται ὡς ὄναρ ἥβη.

ΚΟΡΗ.

& σταφυλὶς σταφὶς ἔστ', οὐδὲ ῥόδον αὖον ὀλεῖται.

ΔΑΦΝΙΣ.

δεῦρ ̓ ὑπὸ τὰς κοτίνους, ἵνα σοί τινα μῦθον ἐνίψω.

ΚΟΡΗ.

οὐκ ἐθέλω· καὶ πρίν με παρήπαφες ἁδέν μύθῳ.

ΔΑΦΝΙΣ.

δεῦρ ̓ ὑπὸ τὰς πτελέας, ἵν ̓ ἐμᾶς σύριγγος ἀκούσῃς.

ΚΟΡΗ.

τὴν σαυτοῦ φρένα τέρπ ̓· ὀξύθροον οὐδὲν ἀρέσκει.

ΔΑΦΝΙΣ.

φεῦ φεῦ τᾶς Παφίας χόλον ἅζεο και σύγε χώρα.

ΚΟΡΗ.

χαιρέτω & Παφία· μόνον ἵλαος Αρτεμις εἴη.

ΔΑΦΝΙΣ.

μὴ λέγε, μὴ βάλλῃ σε καὶ ἐς λίνον ἄκριτον ἔνθῃς.

ΚΟΡΗ.

βαλλέτω ὡς ἐθέλει πάλιν "Αρτεμις ἄμμιν ἀρήγει.

tius post οΐνον posito Iunt. εἰ σκει] Steph. II., ἀρέσκη c. D. Iunt. Call. που

ΔΑΦΝΙΣ.

οὐ φεύγεις τὸν Ἔρωτα, τὸν οὐ φύγε παρθένος ἄλλη. 19

ΚΟΡΗ.

φεύγω ναὶ τὸν Πᾶνα· σὺ δὲ ζυγὸν αἰὲν ἀείραις.

ΔΑΦΝΙΣ.

20 δειμαίνω, μὴ δή σε κακωτέρῳ ἀνέρι δώσει.

ΚΟΡΗ.

πολλοί μ' εὖ μνώοντο, νόον δ ̓ ἐμὸν οὔτις ἐκήλει.

ΔΑΦΝΙΣ.

εἷς καὶ ἐγὼ πολλῶν μνηστὴρ τεὸς ἐνθάδ ̓ ἱκάνω.

ΚΟΡΗ.

καὶ τί φίλος ῥέξαιμι ; γάμοι πλήθουσιν ἀνίας.

ΔΑΦΝΙΣ.

οὐκ ὀδύνην, οὐκ ἄλγος ἔχει γάμος, ἀλλὰ χορείην.

ΚΟΡΗ.

ναὶ μάν φασι γυναῖκας ἑοὺς τρομέειν παρακοίτας.

ΔΑΦΝΙΣ.

μᾶλλον ἀεὶ κροτέουσι· τίνα τρομέουσι γυναῖκες;“

ΚΟΡΗ.

ὠδίνειν τρομέω· χαλεπὸν βέλος Ειλειθυίης.

μἠπιβάλῃς τὴν χεῖρα, καὶ εἰσέτι χεῖλος ἀμύξω.

IMITT. 19] Nonn. Dion. IV, 302. οἶδεν ἀείρειν | Κύπριδος ἁβρὰ

ΔΑΦΝΙΣ.

ἀλλὰ τεὴ βασίλεια μογοστόκος "Αρτεμις ἐστιν.

ΚΟΡΗ.

ἀλλὰ τεκεῖν τρομέω, μὴ καὶ χρόα καλὸν ὀλέσσω.

ΔΑΦΝΙΣ.

ἢν δὲ τέκῃς φίλα τέκνα, νέον φάος ὄψεαι ἥβας.

ΚΟΡΗ.

καὶ τί μοι ἔδνον ἄγεις γάμου ἄξιον, ἣν ἐπινεύσω;

ΔΑΦΝΙΣ.

πᾶσαν τὴν ἀγέλαν, πάντ ̓ ἄλσεα καὶ νομὸν ἕξεις.

ΚΟΡΗ.

ὄμνυε μὴ μετὰ λέκτρα λιπὼν ἀέκουσαν ἀπενθεῖν.

ΔΑΦΝΙΣ.

οὐ μαὐτὸν τὸν Πᾶνα, καὶ ἂν ἐθέλῃς με διώξαι.

ΚΟΡΗ.

τεύχεις μοι θαλάμους, τεύχεις καὶ δῶμα καὶ αὐλάς;

ΔΑΦΝΙΣ.

τεύχω σοι θαλάμους· τὰ δὲ δώματα καλὰ νομεῦσι.

ΚΟΡΗ.

πατρὶ δὲ γηραλέῳ τίνα μάν, τίνα μῦθον ἐνίψω ;

ΔΑΦΝΙΣ.

αἰνήσει σέο λέκτρον, ἐπὴν ἐμὸν οὔνομ ̓ ἀκούσῃ.

ΚΟΡΗ.

οὔνομα σὸν λέγε τῆνο· καὶ οὔνομα πολλά κε τέρποι. 40