10 15 20 25 οὐδ ̓ εὕδειν κατὰ παστὸν ̓Αχιλλέα Δηιδαμείας. 9. οὐδ ̓ εὕδειν κατὰ παστὸ ν] ἀηδηνηα τὰ παστὸν 18. Μ., ἀειδή ΛΥΚΙΔΑΣ. ̓́Αρπασε τὰν Ελέναν πόθ ̓ ὁ βουκόλος, ἆγε δ ̓ ἐς Ἴδαν, 10 15 20 21. ἀνέρος priore loco] Lennep., ̓́Αρεος 11. 18. vulg. μαρίζετο Urs., μερίζετο 11. 18. Μ 22. παρίζετο] Guil. Canterus, 23. τήνας] 11. 18. Μ., κείνας Urs. 25 åvà vulg. 26. αὐτάν] 11. 18. Μ., αὐτῷ 19. παρηίσι] Salmasius, παρειισι 18. corr., παρειῆσι 18. pr., παρειῆσι superscr. αις M5, παρειῇσι 11., παρειῇς Urs. IMITT. 19] Nonn. I, 84. παρθενίην πόρφυρε παρηίδα. Urs. 28. μούνα σὺ δὲ] Lennep., μίμνω, σὺ δὲ vulg. 29. αἱ δύο παρθενικαὶ] Salmasius et Heskinus, αἱ δ ̓ ὑπόπαρθενικαὶ 18. Urs., αἳ δ ̓ ὑπὸ παρθενικαὶ 11. Μ5· Punctum, quod vulgo in f. v. est, sustuli. 30 5 ἁμὰ μόναι κατὰ λέκτρα καθεύδομες· ὁ δὲ πονηρά νὺξ ἄτᾳ δολίᾳ με κακῶς ἀπὸ σεῖο μερίσδει. οὐ γὰρ ἐγὼ σέο . .. Idyll. VII. (Theocr. XXVII.) (Deest initium.) ΚΟΡΗ. Τὰν πινυτὰν Ἑλέναν Πάρις ἥρπασε βουκόλος ἄλλος. ΔΑΦΝΙΣ. ge μᾶλλον ἑκοῖσ ̓ Ἑλένα τὸν βουκόλον ἐστὶ φιλεῦσα. ΚΟΡΗ. μὴ καυχῶ σατυρίσκε· κενὸν τὸ φίλαμα λέγουσιν. ΔΑΦΝΙΣ. ἔστι καὶ ἐν κενεοῖσι φιλάμασιν ἁδέα τέρψις. ΚΟΡΗ. τὸ στόμα μου πλύνω καὶ ἀποπτύω τὸ φίλαμα. ΔΑΦΝΙΣ. πλύνεις χείλεα σεῖο; δίδου πάλιν ὄφρα φιλάσω. 30 5 1. βουκόλος] c. D. Iunt. Call. Versus in Call. cum sequente personae indicio caret. 9 2. ἑκοῖσ’] ὁδοῖς D., ἐδοῖς cog ἔμ ̓ ἥδ ̓ Iunt."Call. D., βωκόλον vulg. βουκόλον] 3. μὴ om. c. D. pr. (add. Dc.) 5. ἀποπλύνω Iunt. φίλημα Call. 6. πλύνης et ὥς σε φιλάσω Iunt. 10 15 ΚΟΡΗ. καλόν σοι δαμάλας φιλέειν, οὐκ ἄζυγα κώραν. ΔΑΦΝΙΣ. μὴ καυχῶ· τάχα γάρ σε παρέρχεται ὡς ὄναρ ἥβη. ΚΟΡΗ. ἃ σταφυλὶς σταφὶς ἔστ ̓, οὐδὲ ῥόδον αὖον ὀλεῖται. ΔΑΦΝΙΣ. δεῦρ ̓ ὑπὸ τὰς κοτίνους, ἵνα σοί τινα μῦθον ἐνίψω. ΚΟΡΗ. · οὐκ ἐθέλω· καὶ πρίν με παρήπαφες ἁδέϊ μύθῳ. ΔΑΦΝΙΣ. δεῦρ ̓ ὑπὸ τὰς πτελέας, ἵν ̓ ἐμᾶς σύριγγος ἀκούσῃς. ΚΟΡΗ. τὴν σαυτοῦ φρένα τέρπ ̓· ὀξύθροον οὐδὲν ἀρέσκει. ΔΑΦΝΙΣ. φεῦ φεῦ τᾶς Παφίας χόλον ἅζεο καὶ σύγε κώρα. χαιρέτω ἃ Παφία· μόνον ἵλαος ̓́Αρτεμις εἴη. ἁ ΔΑΦΝΙΣ. μὴ λέγε, μὴ βάλλῃ σε καὶ ἐς λίνον ἄκριτον ἔνθῃς. ΚΟΡΗ. βαλλέτω ὡς ἐθέλει· πάλιν Αρτεμις ἄμμιν ἀρήγει. 10. ἐνέψω c2 D. 11. ἁδέϊ] Da, ἡδέϊ D. pr. vulg. 13. τὴν σαυτοῦ] c. D. Iunt. Call. – τέρπ ̓ ὀξύθροον] (τέρψον) οἰζυορεεν c, τέρψον· οΐξυον D. (ubi t in ras.) Call. et colo po 10 15 7. κώρην Iunt. ἀρέ tius post ὀΐζυον posito Iunt. 8. Post h. v. in D. legitur: ἢ (εἰ σκει] Steph. II., ἀρέσκη c. D. Iunt. corr. ead.) δέ τι γηράσκω, τόδέ Call. που μέλι καὶ γάλα πίνω. 9. σταφὶς ἔστ ̓, οὐδὲ] σταφίς ἐστι καὶ οὐ vulg., οὐ om. Call. Versus in Call. cum 8. 10. Daphnidi datus. 17 14. Παφίης et ἄξεο Iunt. Call. et ante Steph. 16. ἄκριτον] ἄκλιτον c. D. Call., ἄλλυτον Iunt. ἔνθης] c. D., Versus in Call. ἔλθης Iunt. Call. ἐθέλη c, ἐθέλης c. D., ἐθέλεις 17. ἐθέλει] coni. Valckenarius, Call., ἐθέλοι Iunt. — ἀρήγει] coni. Schaeferus, ἀρήγη c. D., ἀρήγοι Iunt. Call. Versus in Call. Daphnidi datus. 20 25 ΔΑΦΝΙΣ. οὐ φεύγεις τὸν Ἔρωτα, τὸν οὐ φύγε παρθένος ἄλλη. 19 ΚΟΡΗ. φεύγω ναὶ τὸν Πᾶνα· σὺ δὲ ζυγὸν αἰὲν ἀείραις. ΔΑΦΝΙΣ. δειμαίνω, μὴ δή σε κακωτέρῳ ἀνέρι δώσει. ΚΟΡΗ. S πολλοί μ ̓ εὖ μνώοντο, νόον δ ̓ ἐμὸν οὔτις ἐκήλει. ΔΑΦΝΙΣ. εἷς καὶ ἐγὼ πολλῶν μνηστὴρ τεὸς ἐνθάδ ̓ ἱκάνω. ΚΟΡΗ. καὶ τί φίλος ῥέξαιμι; γάμοι πλήθουσιν ἀνίας. ΔΑΦΝΙΣ. οὐκ ὀδύνην, οὐκ ἄλγος ἔχει γάμος, ἀλλὰ χορείην. ναὶ μάν φασι γυναῖκας ἑοὺς τρομέειν παρακοίτας. ΔΑΦΝΙΣ. 66 μᾶλλον ἀεὶ κροτέουσι· τίνα τρομέουσι γυναῖκες ;‘ ΚΟΡΗ. ὠδίνειν τρομέω· χαλεπὸν βέλος Εἰλειθυίης. μἠπιβάλῃς τὴν χεῖρα, καὶ εἰσέτι χεῖλος ἀμύξω. [18.] τὴν] D. Iunt. Call., τὰν (c4.?). - Versus in c. D. ante Vs. 17. legitur, in Iunt. Call. post eundem; loco suo deiectum esse Heinsius suspicatus est, spurium Wartonus. Ceterum in Iunt. Naidi continuatur, in Call. Ko. praefixum habet. 18. φεύγεῖς Iunt. ἄλλη] c. D. Iunt. Call. 19. ἀείραις] ἄειρες D., ἀεῖρες ct, αειρες c?, ἀείρεῖς Iunt., ἀείρεις Call. 20. δώσει] Schaeferus, δώσω c. D., δώσῃ Iunt., δώση Call. 20 25 18 ― πολλοὶ μεμνώοντο D. (υ a Da vel Call., om. c. D. 26. κροτέουσι] κρατέουσι vulg. c. Call., Ελληθυίης D. Iunt. IMITT. 19] Nonn. Dion. IV, 302. οἶδεν ἀείρειν | Κύπριδος ἁβρὰ λέπαδνα. 30 35 ΔΑΦΝΙΣ. ἀλλὰ τεὴ βασίλεια μογοστόκος ̓́Αρτεμίς ἐστιν. ΚΟΡΗ, ἀλλὰ τεκεῖν τρομέω, μὴ καὶ χρόα καλὸν ὀλέσσω. ΔΑΦΝΙΣ. ἢν δὲ τέκῃς φίλα τέκνα, νέον φάος ὄψεαι ἥβας. ΚΟΡΗ. καὶ τί μοι ἔδνον ἄγεις γάμου ἄξιον, ἢν ἐπινεύσω; ΔΑΦΝΙΣ. πᾶσαν τὰν ἀγέλαν, πάντ ̓ ἄλσεα καὶ νομὸν ἕξεις. ΚΟΡΗ. ὄμνυε μὴ μετὰ λέκτρα λιπὼν ἀέκουσαν ἀπενθεῖν. ΔΑΦΝΙΣ. οὐ μαὐτὸν τὸν Πᾶνα, καὶ ἢν ἐθέλῃς με διῶξαι. τεύχεις μοι θαλάμους, τεύχεις καὶ δῶμα καὶ αὐλάς; ΔΑΦΝΙΣ. τεύχω σοι θαλάμους· τὰ δὲ δώματα καλὰ νομεῦσι. πατρὶ δὲ γηραλέῳ τίνα μάν, τίνα μῦθον ἐνίψω ; αἰνήσει σέο λέκτρον, ἐπὴν ἐμὸν οὔνομ ̓ ἀκούσῃ. 28. τεή] c. Iunt. Call., τεῆ D. 30. ἥβας] υἷας vulg. 31. ἕδνον] Call. vulg., ἔδνον D. Iunt., ednov c2. ἄγης D. 32. τὴν D. ἕξεις] c., ἔζες D., ἕξες DC, ἑξεῖς Iunt. Call. 33. ἀπενθεῖν] Ziegl., ἀπενθῆν Brunck., ἀπελθῇν [coni. Reiskius, ἀπένθης c. D., ἀπέλθης Iu Call. ΚΟΡΗ. οὔνομα σὸν λέγε τῆνο· καὶ οὔνομα πολλά κε τέρποι. 40 - 30 35 θα 35. 36. τευχεῖς bis Iunt. λάμους bis] c. D. Iunt. Call. τευχῶ Iunt. σου c. D. δὲ om. C. - δώματα] πώεα vulg. 20μεῦσι] νομεύω vulg. Post alterum θαλάμους colon est in Call., vulgo comma. 38. μάν] e coniectura mea olim cum G. Hermanno communicata, μέν Call., κέν vulg. ἐνέψω c2 D. 39. καὶ ὤνομα c. D. πολλά κε] D., πολλάκε c?·, πολλάκι vulg. τέρποι] τέρπει vulg. |