15

20

23

θνάσκει καὶ τὸ φίλημα, τὸ μήποτε Κύπρις ἀνοίσει. 12 αἴαξ ̓ ὦ τον Αδωνιν· ἐπαιάζουσιν Ερωτες.

ร

Αγριον ἄγριον ἕλκος ἔχει κατὰ μηρὸν Αδωνις·
μείζον δ ̓ ἁ Κυθέρῃα φέρει ποτικάρδιον ἕλκος.
κεῖνον μὲν περιπολλὰ φίλοι κύνες ὠρύονται
καὶ Νύμφαι κλαίουσιν Ορειάδες· ἃ δ ̓ ̓Αφροδίτα
λυσαμένα πλοκαμίδας ἀνὰ δρυμὼς ἀλάληται
πενθαλέα νήπαστος ἀσάνδαλος, αἱ δὲ βάτοι νιν
ἐρχομέναν κείρουσι καὶ ἱερὸν αἷμα δρέπονται·
ὀξὺ δὲ κωκύοισα δι' ἄγκεα μακρὰ φορεῖται,
Ασσύριον βοόωσα πόσιν καὶ πολλὰ καλεῦσα.

Κύπριδι μὲν τὸ φίλαμα καὶ οὐ ζώοντος ἀρέσκει,
ἀλλ ̓ οὐκ οἶδεν Αδωνις, ὅ μιν θνάσκοντ ̓ ἐφίλασεν.

15

20

13

14

1MITT. [14] Bucol. Inc. I, 66. τὸ φίλημα, | τὸ πρώαν τον Αδωνιν ἀποθνάσκοντα φίλησεν. 17] Virg. Ecl. V, 20. extinctum Nymphae crudeli funere Daphnin | flebant. 18 seqq.] Nonn. Dion. V, 374. (de Autonoe Actaeonis filii mortem audiente): νήλιπος ἀκρήδεμνος ἱμάσ σετο πένθει μήτηρ, | καὶ πλοκάμους ἐδάϊξεν, ἑὸν δ ̓ ἔρρηξε χιτῶνα, πενθαλέοις δ ̓ ὀνύχεσσιν ἑὰς ἐχάραξε παρειάς, | αἵματι φοινίξασα· κατὰ στέρνοιο δὲ γυμνοῦ | παιδοκόμων ἐρύθηκε φερέσβιον ἄντυγα μαζῶν. Deinde vs. 405. φοιταλέοις δὲ πόδεσσι διερχομένη ράχιν ὕλης | τρηχας λέης ἐπάτησε δυσέμβατα νῶτα κολώνης | λυσιχίτων ἀπέδιλος. Nonn. XLVI, 282. ὀξὺ δὲ κωκύουσα. 22] Nonn. XLII, 268. εἰπὲ καὶ αὐτήν [ αὐχμηρὴν ἀπέδιλον ἀλωομένην Αφροδίτην, | νυμφίον ἰχνεύουσαν ὀριδρόμον.

21]

25

30

ἀμφὶ δέ μιν μέλαν εἷμα παρ ̓ ὀμφαλὸν αἰωρεῖται,
στήθεα δ' ἐκ χειρῶν φοινίσσεται, οἱ δ ̓ ὑπὸ μαζοί
χιόνεοι τὸ πάροιθεν Αδώνιδι πορφύρονται.

αἰαϊ τὰν Κυθέρῃαν ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες.

C

25

30

Ὤλεσε τὸν καλὸν ἄνδρα, συνώλεσεν ἱερὸν εἶδος.
Κύπριδι μὲν καλὸν εἶδος, ὅτε ζώεσκεν Αδωνις·
κάτθανε δ ̓ ἡ μορφὰ σὺν Αδώνιδι. τὰν Κύπριν αἰαϊ
ώρεα πάντα λέγοντι, καὶ αἱ δρύες αἰαϊ "Αδωνιν·
καὶ ποταμοὶ κλαίουσι τὰ πένθεα τῆς ̓Αφροδίτας,
καὶ παγαὶ τὸν "Αδωνιν ἐν ὥρεσι δακρύοντι·
πάντας ἀνὰ κναμώς, ἀνὰ πᾶν νάπος οικτρὰ ἀηδών

ἄνθεα δ ̓ ἐξ ὀδύνας ἐρυθραίνεται· ὁ δὲ Κυθήρη

αἰω

23. εἶμα] αἷμα vulg. ρεῖται] αἰωρεῖτο Im. mg., ἠωρεῖτο Antt., χωρεῖτο Mor. vulg. Praesens hic et in seqq. iam Vossii interpretatio expressit.

24. στήθεα] 18. Μ., στάθεα 23. Antt. χειρῶν] μηρών νικς, cf. imitt. Nonni. φοινίσσεται] Κ. pr., φοινίσσετο vulg. — ὑπὸ μαζοί] Ameis. e mente Lobeckii Paralipp. p. 384. et praeeunte olim Eo. bani Hessi interpretatione,, et niveae quondam sub pectore mammae“, ὑπόμαζοι vulg.

25. πορφύρονται] πορφύρον. το vulg., πορφύραντο Ald..

26. αἰαϊ] Mein., αἳ αἳ vulg. et ita in seqq.

28. ὅτι Ald. β. Iunt.

29. τὰν Κύπριν] 23. Ald.“, Venerem heu heu Div., Κύπριδος vulg. Distinxi cum Divo; in 23. Ald.". Iunt. nulla distinctio, in Ald.ß.

34

36

35

Id. XXIV, 163.

IMITT. 23-25] Nonn. V, 375. (vid. ad vs. 18.) καὶ μεσάτου στέρνοιο διεσχίζοντο χιτῶνες | στήθεα γυμνώσαντες, άμοιβαίησι δὲ ῥιπαῖς τυπτομένων παλάμῃσιν ἔτος φοινίσσετο μαζῶν. — id. XVIII, 331. ἐφοινίσσοντο δὲ μαζοί | τυπτόμενοι παλάμησιν, XLVI, 279. στήθεα φοινίξασα καὶ ἀσκεπέων πτύχα μαζῶν. 31] Bucol. Inc. I, 2. καὶ ποταμοὶ κλαίοιτε τὸν ἱμερόεντα Βίωνα. [35] Bucol. Inc. Ι, 35. νῦν ῥόδα φοινίσσεσθε τὰ πένθιμα, νῦν ἀνεμῶναι. 33. 34] Parthen. Er. 11. (fr. 32. Mein.) κλάϊεν ἀδονίδων θαμινώτερον, αἵτ' ἐνὶ βήσσης | Σιδονίῳ κούρῳ περιμυρίον αἰάζουσιν (cod. κλαῖεν νίῳ — πέρι μυρίου). Bucol. Inc. I, 70. τοῦτο Μέλη νέον ἄλγος καινῷ δ ̓ ἐπὶ πένθεϊ τάκῃ.

-

Σιθο

35

40

45

αἰάζει νέον οἶτον ἀπώλετο καλός Αδωνις.

37

40

Κύπριδος αἰνὸν ἔρωτα τίς οὐκ ἔκλαυσεν ἄρ' αίαΐ;39
ὡς ἴδεν, ὡς ἐνόησεν Αδώνιδος ἄσχετον ἕλκος,
ὡς ἴδε φοίνιον αἷμα μαραινομένῳ περὶ μηρῷ,
πάχεας ἀμπετάσασα κινύρετο· μεῖνον Αδωνι,
δύσποτμε μεῖνον Αδωνι, πανύστατον ὥς σε κιχείω,
ὥς σε περιπτύξω καὶ χείλεα χείλεσι μίξω.

ἔγρεο τυτθὸν Αδωνι, τὸ δ ̓ αὖ πύματον με φίλησον,
τοσσοῦτόν με φίλησον, ὅσον ζώει τὸ φίλημα,
ἄχρις ἀπὸ ψυχᾶς ἐς ἐμὸν στόμα κεἰς ἐμὸν ἡπαρ
πνεῦμα τεὸν ῥεύσῃ, τὸ δέ σευ γλυκὺ φίλτρον ἀμέλξω,
ἐκ δὲ πίω τὸν ἔρωτα, φίλημα δὲ τοῦτο φυλάξω

45

ὡς σ' αὐτὸν τὸν "Αδωνιν, ἐπεὶ σύ με δύσμορε φεύγεις, 50 φεύγεις μακρὸν Αδωνι, καὶ ἔρχεαι εἰς Αχέροντα

IMITT. [38] Ovid. Met. III, 507. planxere et Dryades; plangen, tibus adsonat Echo. 36] Nonn. Dion. XLVII, 165. παρθενικὴ δ ̓ ὀλόλυζε φιλοθρήνοις ἐν ὀνείροις, | ὡς ἴδεν ἕλκεα λυγρὰ καρήατος, ὡς ἴδε δειλή | λυθρὸν κ. τ. λ. 40] Nonn. Dion. XXIV, 207. ὄφρα περιπτύξω διερὸν νέκυν. 41] Bucol. Inc. V, 45. τὸ δ ̓ αὖ πύματον με φίλασον. 45. 46] Bucol. Inc. I, 66. & Κύπρις, φιλέει δὲ πολὺ πλέον ἢ τὸ φίλημα, | τὸ πρώαν τὸν Αδωνιν ἀποθνάσκοντα φίλασεν. Achill. Tat. II, c. 8. ἐφύλαττον ἀκριβῶς ὡς θησαυρὸν τὸ φίλημα.

50

55

πὰρ στυγνὸν βασιλῆα καὶ ἄγριον· ἡ δὲ τάλαινα
ζώω καὶ θεὸς ἐμμὶ καὶ οὐ δύναμαί σε διώκειν.

λάμβανε Περσεφόνα τὸν ἐμὸν πόσιν. ἐσσὶ γὰρ αὐτά
πολλὸν ἐμεῦ κρέσσων, τὸ δὲ πᾶν καλὸν ἐς σὲ καταρρεῖ. 55
ἐμμὶ δ ̓ ἐγὼ πανάποτμος, ἔχω δ ̓ ἀκόρεστον ἀνίαν,
καὶ κλαίω τὸν Αδωνιν, μοι θάνε, καὶ σεσόβημαι.
θνάσκεις ὦ τριπόθητε, πόθος δέ μοι ὡς ὄναρ ἔπτη.
χήρα δ ̓ ἁ Κυθέρῃα, κενοὶ δ ̓ ἀνὰ δώματ' Ἔρωτες.
σοὶ δ ̓ ἅμα κεστὸς ὄλωλε. τί γὰρ τολμαρὲ κυναγεῖς;
καλὸς ἐὼν τί τοσοῦτον ἐμήνας θηρὶ παλαίειν ;“
ὧδ ̓ ὀλοφύρατο Κύπρις· ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες
αἰαϊ τὰν Κυθέρῃαν, ἀπώλετο καλὸς "Αδω-

νις.

60

63

δάκρυα δ ̓ ἁ Παφίη τόσσ ̓ ἐκχέει, ὅσσον Αδωνις
αἷμα χέει· τὰ δὲ πάντα ποτὶ χθονι γίνεται ἄνθη.
αἷμα ῥόδον τίκτει, τὰ δὲ δάκρυα τὰν ἀνεμώναν.

48. πάρ] coni. Ameisius, καὶ vulg. – κυναγείς] Schier., κυνάγεις

ἅδ ̓ ἃ τάλαινα 23. Ald..

IMITT. 48. 49] Virg. Aen. XII, 879. quo vitam dedit aeternam? cur mortis adempta est conditio? possem tantos finire dolores | nunc certe, et misero fratri comes ire per umbras. 54] Bucol. Inc. I, 48. ὦ τριπόθητε, Hymn. in Attin Philol. III, p. 217. "Αττι, σὲ καλοῦσι μὲν Ασσύριοι τριπόθητον Αδωνιν.

60

65

70

75

67

70

Αἴαξ ̓ ὦ τὸν Αδωνιν, ἀπώλετο καλὸς Αδωνις.
Μηκέτ' ἐνὶ δρυμοῦσι τὸν ἀνέρα μύρεο Κύπρι
οὐκ ἀγαθὰ στιβάς ἐστιν Αδώνιδι, φυλλὰς ἐρήμα
λέκτρον ἔχοι Κυθέρῃα τὸ σὸν τόδε νεκρὸς Αδωνις.
καὶ νέκυς ὢν καλός ἐστι, καλὸς νέκυς οἷα καθεύδων.
κάτθεό νιν μαλακοῖς ἐνὶ φάρεσιν εὖ ἐνιαύεν,
τοῖς μετὰ σεῦ ἀνὰ νύκτα τὸν ἱερὸν ὕπνον ἐμίχθη,
παγχρύσῳ κλιντῆρι· ποθεῖ καὶ στυγνὸν Αδωνιν.
βάλλε δέ νιν στεφάνοισι καὶ ἄνθεσι· πάντα σὺν αὐτῷ, 75
ὡς τῆνος τέθνακε καὶ ἄνθεα ταῦτ' ἐμαράνθη.

ῥαῖνε δέ μιν Συρίοισιν ἀλείφασι, ῥαῖνε μύροισιν.
ὀλλύσθω μύρα πάντα, τὸ σὸν μύρον ὤλεθ ̓ Αδωνις.
αἴαξ' ὦ τὸν "Αδωνιν· ἐπαιάζουσιν Ερωτες,

Κέκλιται ἁβρὸς Αδωνις ἐν εἴμασι πορφυρέοισιν·
ἀμφὶ δέ μιν κλαίοντες ἀναστενάχουσιν Ερωτες
κειράμενοι χαίτας ἐφ ̓ Αδώνιδι· χὼ μὲν ὀϊστώς,
ὃς δ ̓ ἐπὶ τόξον ἔβαιν ̓, ὃς δ ̓ ἐπτέρνισδε φαρέτραν,

Iunt.

α.

63. λέκτον 23. Ald.. ἔχοι] coni. Valcken., ἔχει vulg., ἔχ ̓ ἓν · τόσσον 23. Ald. — τόδε] Mor. (hunc Wins.), τὸ δὲ 18. Iunt. Call., τὸ δὲ Μ. Αld.β., νῦν δὲ 23. Ald. Suspicor Κυθέρῃα, τὸ σὸν νυὲ λέκτρον. Αδωνι 18. Μ. Antt. in f. v. nihil distinctionis habent (Div. semicolon), post τὸ σὸν cum M. Div. colon, quo deleto Camer. in f. v. comma posuit, Mor. vulg. colon. 64. καλός ἐσσι Ald.β., καλὸς ἐσσὶ Μ. 65. κάτθεό νιν] 18. 23. Μ., κάτθεο καὶ Antt. - φάρεσιν εύ φάρεσιν οἱ 18., φάρεσιν οἱ 23. Μ. Ald. β. Iunt., φάρεσιν οἱ Call., stibus eius Div., quem εὖ legisse creἐνιαύεν] K. corr. Ald.β.

dideris.

༣

ve

80

Iunt., ἐνὶαύεν Κ. pr., ἐνιαῦεν 18. 23. M. Ald. Call., φάρεσιν, οἷς ἐνίαυεν Steph. Urs.

66. ἐμίχθη] coni. I. H. Vossius, ἐμόχθη Μ., ἐμόχθει vulg., cf. GIM. συνεγένετό σοι.

67. κριντῆρι Ald. Iunt. Call. ποθεί] 23. Ald. β, πόθει 18. Μ. Iunt. Call. τὸν pro καὶ 18. Μ.

68. 69. δέ νιν] coni. Wassenbergius, δ ̓ ἐνὶ vulg. Verba nai ἄνθεσι· τέθνακε desunt in 18. Μ. ταῦτ ̓] πάντ' vulg.

--

70. Συρίοισιν] Ruhnkenius, μύ ροισιν 23. Ald. Call., μύρτοισιν Iunt., καλοίσιν 18. M. Ald.β. -μύ ροισιν] 18. Call., μύρεσσιν Αld., μύροισσιν Iunt., μύροισι vulg.

71. ὤλεθ ̓ Αδωνις] 23., ὤλετ ̓ Αδωνις 11. superscr. 9 et vulg. 72. Versum addidi.

75. ἐφ ̓ Αδώνιδι] ἐπ' ̓Αδώνιδι vulg. ὀϊστός 23. Ald.α.

IMITT. 69] Bucol. Inc. I, 32. τὰ δ ̓ ἄνθεα πάντ ̓ ἐμαράνθη. 74] Ibid. 64. καὶ στυγνὸν περὶ σῶμα τεὸν κλαίουσιν Ερωτες.