5

XXV.

Αὐδήσαις τὸ γράμμα, τί σᾶμά τε καὶ τίς ὑπ ̓ αὐτῷ.
Γλαύκης εἰμὶ τάφος τῆς ὀνομαζομένης.

XXVI. (IX.)

̓́Ανθρωπε, ζωῆς περιφείδεο, μηδὲ παρ ̓ ὥρην
ναυτίλος ἴσθι· καὶ ὡς οὐ πολὺς ἀνδρὶ βίος.
δείλαιε Κλεόνικε, σὺ δ ̓ εἰς λιπαρὴν Θάσον ἐλθεῖν
ἠπείγεν κοίλης ἔμπορος ἐκ Συρίης,
ἔμπορος ὦ Κλεόνικε· δύσιν δ ̓ ὑπὸ Πλειάδος αὐτήν
ποντοπορῶν αὐτῇ Πλειάδι συγκατέδυς.

XXV. AP. VII, 262. c. lemm. Θεοκρίτου βουκολικοῦ εἰς Γλαύκην κάρην ἑταῖραν (?) οὖσαν. Reiskius in Anth. Cephal. ex Apographo Lipsiensi primus edens inscripsit 'Eovκίου Κυζικηνοῦ. In libris Theocriteis non legitur; nam de B. Ameisius erravit. Ceterum mutilum est, ut videtur, et corruptum.

ει

1. αὐδήσαις] αὐδήσες AP.

XXVI. AP. VII, 534. c. lemm. Αἰτωλοῦ Αὐτομέδοντος εἰς Κλεόνικον ἐν Θάσῳ ναυαγήσαντα, ubi Iacobsius scribi iussit ̓Αλεξάνδρου Αιτωλοῦ ἢ Αὐτομέδοντος. In Αnth.

5

THEOCRITI FRAGMENTUM.

Ἐκ τῆς Βερενίκης.

Και τις ἀνὴρ αἰτεῖται ἐπαγροσύνην τε καὶ ὄλβον, ἐξ ἁλὸς ᾧ ζωή, τὰ δὲ δίκτυα κείνῳ ἄροτρα, σφάζων ἀκρόνυχος ταύτῃ θεῷ ἱερὸν ἰχθῦν, ὃν λεῦκον καλέουσιν, ὃ γὰρ φιερώτατος ἄλλων, 5 καί κε λίνα στήσαιτο καὶ ἐξερύσαιτο θαλάσσης

ἔμπλεα.

5

--

3. ἀκρόνυχος] Scaliger, ἄκρονύχους P. Ven. Lugd. — θεῶν ἱρὸν P. – ἰχθῦν] Ven. Lugd., ἰχθύν vulg.

4. φιερώτατος] Schweigh., φιαρώτατος Τoup., θ’ ἱερώτατος Lugd., θ' ἱεράτατος Ven., θ ̓ ἱερό

τατος Ρ.

Praeter hoc genuina fragmenta nulla reperiuntur.

5

10

BIONIS RELIQUIAE.

Ἐπιτάφιος

Αδώνιδος.

ร

Αἴας ̓ ὦ τὸν Αδωνιν· ἀπώλετο καλὸς ̓́Αδωνις,
ὤλετο καλὸς Αδωνις· ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες.

Μηκέτι πορφυρέοις ἐνὶ φάρεσι Κύπρι κάθευδε·
ἔγρεο δειλαία κυανόστολε καὶ πλατάγησον

5

"

στήθεα καὶ λέγε πᾶσιν ἀπώλετο καλὸς ̓́Αδωνις. 5
αἴαξ ̓ ὦ τὸν Αδωνιν· ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες.
Κεῖται καλὸς ̔́Αδωνις ἐν ὤρεσι μηρὸν ὀδόντι,
λευκὸν μηρὸν ὀδόντι τυπείς, καὶ Κύπριν ἀνιῇ
λεπτὸν ἀποψύχων· τὸ δέ οἱ μέλαν εὔβεται αἷμα
χιονέας κατὰ σαρκός, ὑπ ̓ ὀφρύσι δ ̓ ὄμματα ναρκῇ,
καὶ τὸ ῥόδον φεύγει τῶ χείλεος· ἀμφὶ δὲ τήνῳ

Libri: 18. 23. M. Ald. Ald.β. Iunt. Call.

Ἐπιτάφιος ̓Αδώνιδος] 18. vulg., ̓Αδ. ἐπ. 23. et praefixo Θεοκρίτου Δωρίδι c5, Θεοκρίτου r1 mg. Im. Carmen ut Bioneum e suspicione Camerarii primus Mekerchus edidit.

1. αἴαζ ̓ ὦ] αἰάζω vulg., et ita Vs. 6. 13. 60., cf. interpr. Vossii ,,klage Gesang um Adonis"-"Ad ∞νιν] ̓́Αδωνιν vulg. et ita per totum

carmen.

I.

2. Malim ἐπαιάξουσιν hic et Vs. 6. 13., tum in Vs. 72. 80., quos adieci. De distinctione novata vid. Adn. Crit.

10

MITT. I. Bucol. Inc. I, 6. καλὸς τέθνακε μελικτάς, Nonn. Dion. XV, 368 seqq. βούτης καλὸς ὄλωλε quater. 4] Nonn. XLVII, 161. ἔγρέο δειλαίη. 5] Bucol. Inc. I, 17. εἴπατε πάσαις | Βιστονίαις Νύμφαισιν ἀπώλετο Δώριος Ὀρφεύς“. 10. 11] Virg. Aen. XI, 818. labuntur frigida leto | lumina; purpureus quondam color ora reliquit.