.

ἀρξεῦμαί τι κρέκειν, ὁ δὲ βουκόλος ἄμμιγα θελξεῖ
Δάφνις, κηροδέτῳ πνεύματι μελπόμενος.
ἐγγὺς δὲ στάντες λασίας δρυὸς ἄντρου ὄπισθεν
Πᾶνα τὸν αἰγιβάταν ὀρφανίσωμες ὕπνου.
XIV. (XXII.)

Αλλος ὁ Χίος· ἐγὼ δὲ Θεόκριτος, ὃς τάδ ̓ ἔγραψα,
εἷς ἀπὸ τῶν πολλῶν εἰμὶ Συρακοσίων,
υἱὸς Πραξαγόραο περικλειτῆς τε Φιλίνης ̇
Μοῦσαν δ ̓ ὀθνείην οὔτιν ̓ ἐφελκυσάμην.

XV.

Αστοῖς καὶ ξείνοισιν ἴσον νέμει ὧδε τράπεζα·
θεὶς ἀνελοῦ ψήφου πρὸς λόγον ἐρχομένης.

3. ταξεῦμαι ΑΡ. - βουκόλος]

k. B. D. Iunt. Call.,
ἄμμι τὰ Β. D.
D., ἔγγυθεν ἀσει pro

βουκόλος AP. θέλξει κ. Β. άμμ. Θ. ΑΡ. 4. κηροδέτῳ] k. B5. D. Call. ΑΡ., κυροδέτω Iunt.

5. λασιαύχενες ἔγγυθεν ἄντρου

ΑΡ.

6. αἰγιβάταν] k. c. B. D. AP., αἰγιβόταν Call., αἰγιβότην Iunt. — ὀρφανίσωμες] κ. Β. D., ὀρφα νίσομες ΑΡ., ὀρφανίσωμεν Iunt. Call. In AP. adhaerent Ep. V, vs. 3—6. nullo indicio separati.

XIV. AP. IX, 434. Θεοκρίτου εἰς τὴν ἑαυτοῦ βίβλον Call, του αὐτοῦ εἰς ἑαυτόν, ὅτι Θεόκριτος Συρακούσιος ἦν ΑΡ. Non legitur inter epigrammata in k. B. D. Iunt. Contra in brevi enarratione de Theocriti Vita, quam Ald. in calce, Iunt. in fronte habet, post Artemidori epigramma Βουκολικαὶ Μοῖσαι κ. τ. λ. hoc legitur nullo lemmate nec spatio discretum, ut eidem Artemidoro tribui videatur. In Call. eodem loco iterum

extat, sed cum inscriptione εἰς τὴν ἑαυτοῦ βίβλον. Quomodo res in codicibus se habeat, non apparet, nisi quod in Q5. Z. inscriptio deest, in 231. Ps. inscriptum ὡς ὑπὸ Θεοκρίτου, in tt. vero praemittuntur verba: ἔστι δὲ εἰς αὐτὸν καὶ τουτὶ τοὐπίγραμμα.

5

1. ὃς τάδ ̓ ἔγραψα] Toupius et vulg. post Valck., ὃς τάδε γράψα Q5 Iunt. Call., ὃς τάδε γράψας β' P5. Ald.“, ὁ τάδε γράψας 22, ὃς τόδ ̓ ἔγραψα ΑΡ.

2. Συρακοσίων] Q. Ald. Iunt. ΑΡ., Συρηκοσίων Call. vulg.

3. περικλυτῆς P. Q. Call. in Praef.

Φιλίνης] Ρ. Q. Ald. Call. et ol. vulg., Φιλίννης Iunt. AP. vulg. post Valck.

4. ὀθνείαν ΑΡ. οὔτιν] vel οὔ τιν' 5. 6. 235. Ρ. Q. Αld.. οὔποτ ̓ Call. Iunt. AP., ἐφελκυσάμην] Ald. Iunt. Call. et ol. vulg., ἐφελκυσάμαν ΑΡ., ἐφειλκυσάμην vulg. post Valck.

XV. ΑΡ. ΙΧ, 435., Anth. Plan. p. Τοῦ αὐτοῦ εἰς τραπεζί28. St. την Κάϊκον διασυρτικὸν ἢ μᾶλλον τωθαστικόν et paullo post: ταῦτα τὰ ἐπιγράμματα ἐν Συρακούσαις ἐγράφησαν ΑΡ., Λεωνίδου εἰς τραπεζίτην Κάϊκον διασυρτικόν Flor., Θεοκρίτου ἐπίγραμμα, ὡς εὕρηται ἔν τινι ἀρχαιοτάτῳ ἀντιγράφω Παύλου τοῦ Βουκάρου ἐν Παταβίῳ Deest in Scholl. Wech. p. 43. Iunt. Call., sed extat k. . B. D. nec minus in Θ., vid. Codd. Dorv. p. 63. 1. ὧδε] ἥδε κ. Β. D., άδε AP.

Flor.

2. ἀνελοῦ] k. Β. D., ἀνελεῦ Flor., ἄνελες cum corruptelae indicio super ες AΡ. ἐρχομένης] (k.)

5

ἄλλος τις πρόφασιν λεγέτω· τὰ δ ̓ ὀθνεῖα Κάϊκος
χρήματα καὶ νυκτὸς βουλομένοις ἀριθμεῖ.

XVI.

̓Αρχαι ̓ ἐν τοῦ ̓Απόλλωνος τἀνθήματα ταῦτα
ὑπῆρχεν· ἡ βάσις δὲ τοῖς μὲν εἴκοσι,

τοῖς δ ̓ ἑπτά, τοῖς δὲ πέντε, τοῖς δὲ δώδεκα,
τοῖς δὲ διηκοσίοισι νεωτέρη ἧδ ̓ ἐνιαυτοῖς·

τοσσόσδε γάρ μιν ἐξέβη μετρούμενος

5

5

10

XVII. (IV.)

Τήναν τὴν λαύραν τᾷ θ' αἱ δρύες αιπόλε κάμψας
σύκινον εὑρήσεις ἀρτιγλυφὲς ξόανον,
τρισκελὲς αὐτόφλοιον ἀνούατον, ἀλλὰ φάλητι
παιδογόνῳ δυνατὸν Κύπριδος ἔργα τελεῖν.
σακὸς δ ̓ εὐίερος περιδέδρομεν, ἀέναον δέ
ῥεῖθρον ἀπὸ σπιλάδων πάντοσε τηλεθάει
δάφναις καὶ μύρτοισι καὶ εὐώδει κυπαρίσσῳ.
ἔνθα πέριξ κέχυται βοτρυόπαις ἕλικι
ἄμπελος, εἰαρινοὶ δὲ λιγυφθόγγοισιν ἀοιδαῖς
κόσσυφοι ἀχεῦσιν ποικιλότραυλα μέλη.
ξουθαὶ δ ̓ ἀδονίδες μινυρίσμασιν ἀνταχεῦσι

5

10

tum spatio relicto vs. 13—18. c. lemm. εὐχὴ τοῦ αὐτοῦ εἰς Πρίηπον ἐπὶ ἐρωτικῇ ὑποθέσει· διὰ τοὺς Δάφνιδος ἔρωτας ὡς ἀπὸ τοῦ Πανός. Ad vs. 17., ubi nova pagina incipit, adscriptum: τοῦ αὐτοῦ Θεοκρίτου παίγνιον εἰς Δάφνιν. In Anth. Plan. p. 27. St. extant vs. 7—12. c. inscr. "Αδηλον.

1. τὴν αὐτὰν Call. τῷ θ' αἱ] τὰς αἱ Κ., τῆς αἱ Β. D., τῶς αἱ Iunt. Call., τόθι ταὶ ΑΡ.

4. παιδογόνῳ] Iunt. AP. vulg., παιδογόνω Call.

5. σακός] (κ.) D. Call., σάκος Β., κάπος c. Iunt. et v. l. in Call., έρκος ΑΡ. - δ ̓ εὐτερος] Τoupius, δ ̓ εὖ ἱερὸς vulg., δ ̓ εὐθ ̓ ἱερὸν ΑΡ., δὲ σκιερός Iunt. ἀένναος Κ. c. B. D. pr., άévvαov D. corr. ead. 7. κυπαρίττῳ k. D.

11. δ ̓ ἀδονίδες ] Mein., ἀηδο

15

μέλπουσαι στόμασιν τὰν μελίγαρον ὅπα. ἕξεο δὴ τηνεῖ καὶ τῷ χαρίεντι Πριήπῳ

εὔχε ̓ ἀποστέρξαι τοὺς Δάφνιδός με πόθους,
κεὐθὺς ἐπιρρέξειν χίμαρον καλόν. ἢν δ ̓ ἄρα νεύσῃ,
τοῦδε τυχὼν ἐθέλω τρισσὰ θύη τελέσαι·

ῥέξω γὰρ δαμάλαν, λάσιον τράγον, ἄρνα τὸν ἴσχω
σακίταν. ἀΐοι δ ̓ εὐμενέως ὁ θεός.

XVIII. (XV.)

Γνώσομαι, εἴ τι νέμεις ἀγαθοῖς πλέον, ἢ καὶ ὁ δειλός
ἐκ σέθεν ὡσαύτως ἶσον ὁδοιπόρ ̓ ἔχει.

χαιρέτω οὗτος ὁ τύμβος“ ἐρεῖς ἐπεὶ Εὐρυμέδοντος
κεῖται τῆς ἱερᾶς κούφος ὑπὲρ κεφαλῆς.

XIX. (XIV.)

Νήπιον υἱὸν ἔλειπες, ἐν ἁλικίᾳ δὲ καὶ αὐτός
Εὐρύμεδον τύμβου τοῦδε θανὼν ἔτυχες.
σοὶ μὲν ἕδρα θείοισι μετ ̓ ἀνδράσι· τὸν δὲ πολῖται
τιμασεῦντι, πατρὸς μνώμενοι ὡς ἀγαθοῦ.

XX. (VIII.)

Ξεῖνε, Συρακόσιος τοι ἀνὴρ τόδ ̓ ἐφίεται Ὄρθων·

νίδες vulg., δ ̓ ἀηδονίδες ΑΡ. ἀνταχεύσι] Brunckius praeeunte Scaligero (qui ανταχεῦσιν), ἀντιαχεῦσι B5. D. vulg.

12. μέλπουσαι] Β. D. vulg., μέλποισαι Flor., μέλπουσι et marg. μέλποιτε ΑΡ.

13. τηνεί] ΑΡ., την vulg. Πριάπῳ κ. Β. ΑΡ.

14. εὔχε] Camer. vulg., εὔχεο Call., εὔχες Iunt., εὔχου ΑΡ. ἀπὸ στρέψαι ΑΡ.

15. ἀπορρέξαι χ. καλαν ΑΡ. ἄρα νεύσῃ] Β. D., ἀνανεύσῃ vulg., ἀνανεύοι ΑΡ.

15

5

5

χειμερίας μεθύων μηδαμὰ νυκτὸς ἴοις.
καὶ γὰρ ἐγὼ τοιοῦτον ἔχον πόρον, ἀντὶ δὲ πολλᾶς
πατρίδος ὀθνείαν κεῖμαι ἐφεσσάμενος.

XXI. (XI.)

Εὐσθένεος τὸ μνῆμα· φυσιγνώμων ὁ σοφιστής,
δεινὸς ἀπ ̓ ὀφθαλμοῦ καὶ τὸ νόημα μαθεῖν.
εὖ μιν ἔθαψαν ἑταῖροι ἐπὶ ξείνης ξένον ὄντα,·
χωὑμνοθέτης ἐν τοῖς δαιμονίως φίλος ὤν.

ων

πάντων, ὧν ἐπέοικεν ἔχειν τεθνεῶθ ̓, ὁ σοφιστής
καίπερ ἄκικυς ἐὼν εἶχ ̓ ἄρα κηδεμόνας.

XXII.

Ἡ παῖς ᾤχετ ̓ ἄωρος ἐν ἑβδόμῳ ἡδ ̓ ἐνιαυτῷ
εἰς ̓Αΐδην πολλοῖς ἡλικίης προτέρη,
δειλαίη, ποθέουσα τὸν εἰκοσάμηνον ἀδελφόν,
νήπιον ἀστόργου γευσάμενον θανάτου.
αἰαὶ ἐλεινὰ παθοῦσα Περιστέρη, ὡς ἐν ἑτοίμῳ

2. χειμερίας] ΑΡ., χειμερίης vulg., χειμέριος Β. ἴοις] Β. D. AP. vulg., ἴης Iunt.

3. ἔχον] ἔχω vulg. πόρον] μόρον ΑΡ., πότμον vulg. πολλῆς Α.

4. ὀθνείαν] ΑΡ., ὀθνείην D. (η in ras.) Iunt. Call., ὀθνείων k. B. Db.

XXI. AP. VII, 661.—Ἐπιτάφιον Εὐσθένους τοῦ φυσιογνώμονος Iunt., τοῦ αὐτοῦ Λεωνίδου εἰς Εὐσθένην τὸν φυσιογνώμονα καὶ σοφιστήν AP., quod lemma repetitur ad vs. 3. 1. μνῆμα] Κ. Β5. D. ΑΡ., μνᾶμα Iunt. Call.

3. ἔθαψαν] D. corr. Iunt. Call. ΑΡ., ἔγραψαν k. c. B. D. pr.

4. χω ὑμνοθέτης] χανμνοθέ της . Θ., χώμνοθέτης κ. Β. D., χ ̓ ὑμνοθέτης Iunt. Call., χυμνοθέτας ΑΡ. — ἐν τοῖς ] coni. Reiskius, αὐτοῖς D. Iunt. Call. AP., αὐτῆς k. c. B.. δαιμονίως] Β5. marg. Da. (δαιμονι in loco vacuo vel diligenter purgato scriptum), Iunt. Call., δαιμονίοις ΑΡ., άλιμων ως Κ., αλιμων ὡς Β. ὤν] ΑΡ., ἦν Κ. Β5. D. Iunt., ἧς Call.

5

5

5

ἀνθρώποις δαίμων θῆκε τὰ λυγρότατα.

XXIII. (XVIII.)

Ὁ μικκὸς τόδ ̓ ἔτευξε τα Θραΐσσα

Μήδειος τὸ μνᾶμ ̓ ἐπὶ τῇ ὁδῷ κἠπέγραψε Κλείτας.
ἑξεῖ τὴν χάριν ἡδὺν ἀντὶ τήνων,

ὧν τὸν κοῦρον ἔθρεψ· ἔτι μάν, ὅτι χρησίμα καλεῖται.

ων

XXIV. (XIX.)

Αρχίλοχον καὶ στᾶθι καὶ εἴσιδε τὸν πάλαι ποιητάν
τὸν τῶν ἰάμβων, οὗ τὸ μυρίον κλέος
διῆλθε κἠπὶ νύκτα καὶ πρὸς ἀπ.

ἦρά νιν αἱ Μοῦσαι καὶ ὁ Δάλιος ἠγάπευν ̓Απόλλων,
ὡς ἐμμελής τ ̓ ἐγένετο κἠπιδέξιος
ἔπεά τε ποιεῖν πρὸς λύραν τ ̓ ἀείδειν.

6. λυγρότατα] k. Β. D. et v. l. in marg. Wechel., δεινότατα ΑΡ. Flor.

XXIII. AP. VII, 663. Ἐπιτά φιον Κλείτας τροφοῦ Μειδίου Iunt., Ἐπιτάφιος Κλείτας, τροφοῦ Μηδείου Call., τοῦ αὐτοῦ Λεωνίδου εἰς Θρᾷσσάν τινα γυναῖκα ἐπὶ ἑνδεκασυλλάβῳ τὸ μιᾷ συλλαβῇ πλεονάς' τοῦ ἡρώου τετραμέτρου ΑP.

1. Θραΐσσα] θραΐσσα k. Β5. D., Θράσσαι ΑΡ., Τρεΐσσα Iunt. Call.

2. Μήδειος] D. (litera post μ erasa) Iunt. Call. AP., μνήδειος Κ. B5. Dc. κἠ πέγραψε] D. corr. (π in ras.) et vulg., κἠνέγραψε 15, κἀπέγραψε. Iunt. Κλείτα Μου. 3. ἀξεῖ D. (& in ras.), ἐξεῖ De, εξει ΑΡ. τὰν] ΑΡ., τὴν k. D.

ἁδύν]

Iunt. Call., fort. τοι.
γύν ̓ D., ἡ γυνή k. Iunt. Call.,
γυνὰ ΑΡ. ἀντεκείνων ΑΡ.

α

5

XXIV. ΑΡ. VII, 664. Els 'Agχίλοχον Iunt. Call., εἰς ̓Αρχίλοχον ἐπὶ αὐτῷ τετραμέτρω τρίμετρον ὁμοίως AP., ubi sequens epigramma ἄρτι καὶ σκάζον τὸ ̓Αρχιλόχειον nr. 665. inscriptum τοῦ αὐτοῦ Λεωνίδου.

1. ποιητήν D. Iunt.

2. πρὸς] Κ. Β5. D. Iunt. Call., πότ' ΑΡ.

4. ἦρά νιν] ἦ ῥά ν νιν ΑΡ., ἦρά μιν D. corr. Iunt., ἦ ῥά μιν D. pr. vulg. μοῖσαι Β. D. ὁ λάλι D.

ος

OS

(λι in ras. 3 literarum), ὁ λάϊος
Β., ἱλάϊος pro ο ὁ Δάλιος Κ.
6. τ' om. Iunt. ἐγένετο] κ.
pr. D. pr. AP., ἔγεντο Β5. sec.
D. corr. Iunt. Ald. — κἠπιδέξιος]
ΑΡ., κἀπιδέξιος vulg.

Β5.