5

THEOCRITI EPIGRAΜΜΑΤΑ.

I. (I.)

Τὰ ῥόδα τὰ δροσόεντα καὶ ἃ κατάπυκνος ἐκείνα
ἕρπυλλος κεῖται ταῖς Ελικωνιάσι,

ταὶ δὲ μελάμφυλλοι δάφναι τὶν Πύθιε Παιάν,
Δελφὶς ἐπεὶ πέτρα τοῦτό τοι ἀγλάϊσε.
βωμὸν δ ̓ αἱμαξεῖ κεραὸς τράγος οὗτος ὁ μᾶλος,
τερμίνθου τρώγων ἔσχατον ἀκρεμόνα.

II. (VII.)

Ἦλθε καὶ ἐς. Μίλητον ὁ τοῦ Παιήονος υἱός, ἰητῆρι νόσων ἀνδρὶ συνοισόμενος Νικίᾳ, ὅς μιν ἐπ ̓ ἦμαρ ἀεὶ θυέεσσιν ἱκνεῖται, καὶ τόδ ̓ ἀπ ̓ εὐώδους γλύψατ ̓ ἄγαλμα κέδρου, 5 Ἠετίωνι χάριν γλαφυρᾷς χερὸς ἄκρον ὑποστάς μισθόν· ὃ δ ̓ εἰς ἔργον πᾶσαν ἀφῆκε τέχνην.

τοῦτοι c.

Call. AP., of k. B5.,
ἀγλάϊσέ] D. AP. Mor. vulg., ἀγλά-
ϊσεν Call., ἠγλάϊσεν Iunt.

5. αἱμαξεῖ] Brunck., αἱμάξει
ὁ μᾶλος] ΑP., ὁμαλός
vulg.
Iunt. Call., ὁ μαλός Crisp. vulg., ὁ
μανός E. D.

6. ἀκρεμόνα] AP., ἀκρέμονα vulg.

II. AP. VI, 337. — Εἰς ἄγαλμα ̓Ασκληπιοῦ Iunt., τοῦ αὐτοῦ εἰς Νικίαν ἰατρὸν ἢ Ἠετίωνα ξόανα μισθώσαντα AP.

1. ἦνθε B. D. - μίλατον et τῶι AP. 2. συνοισόμενος] k. c. AP., συνισόμενος Db vel Dc, συνεσσόμενος Iunt. Call.

B. D.

3. ἦμαρ] k. B5 D. Iunt. Call., ἆμαρ ΑΡ.

5. Ἠετίωνι] Davulg., ̓Αετίωνι B. D.

6. τέχνην] k. B5. D. Iunt. Call., τέχναν ΑΡ.

5

III. (Χ.)

Ὑμῖν τοῦτο θεαὶ κεχαρισμένον ἐννέα πάσαις
τὤγαλμα Ξενοκλῆς θῆκε τὸ μαρμάρινον,
μουσικός· οὐχ ἑτέρως τις ἐρεῖ. σοφίῃ δ ̓ ἐπὶ τῇδε
αἶνον ἔχων Μουσέων οὐκ ἐπιλανθάνεται.

IV. (XII.)

Δημομέλης ὁ χορηγός, ὁ τὸν τρίποδ ̓ ὦ Διόνυσε
πὰρ σὲ τὸν ἥδιστον θεῶν μακάρων ἀναθείς,
μέτριος ἦν ἐν πᾶσι, χορῷ δ ̓ ἐκτήσατο νίκην
ἀνδρῶν, καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ προσῆκον ὁρῶν.

V. (XIII.)

Ἡ Κύπρις οὐ πάνδημος. ἱλάσκεο τὴν θεὸν εἰπών
οὐρανίην, ἁγνῆς ἄνθεμα Χρυσογόνας
οἴκῳ ἐν ̓Αμφικλέους, ᾧ καὶ τέκνα καὶ βίον εἶχε
ξυνόν. ἀεὶ δέ σφιν λώιον εἰς ἔτος ἦν

C

ἐκ σέθεν ἀρχομένοις ὦ πότνια· κηδόμενοι γάρ
ἀθανάτων αὐτοὶ πλεῖον ἔχουσι βροτοί.

3. πᾶσι] k. B. D. Iunt. AP., παισί Call. νίκην] Iunt. Call. AP., νίκαν k. c. B. D.

V. AP. VI, 340. Εἰς ἄγαλμα
τῆς οὐρανίας ̓Αφροδίτης Iunt., τοῦ
αὐτοῦ AP. In hac Vs. 3-6. a primo
disticho separata leguntur post 1X,
433. (Ep. XIII.), cui epigrammati tan-
quam pars adhaerent. Eadem duo
disticha cum lemmate Θεοκρίτου ex-
tant in Anth. Plan. p. 38. Steph.
ἱλάσκεο] D. corr. (o in ras.) et
1. ἃ — πάνδαμος
- τὰν AP.
vulg., ἱλάσκετο c. De

οὐρανίαν Iunt. AP.
2. οὐρανίην] k. B. D. Call.,
ἁγνῆς]
ἁγνᾶς vulg. ἄνθεα κ. Β. pr. D.
pr. (corr. Da.)

3. ἓν] ἐν vulg. — ̓Αμφιλέους ΑΡ. – ἔσχε Iunt. AP. Flor.

5. 6. κηδόμενοι ἀπ ̓ ἀθανάτων Call. versibus pessime distributis.

9

IMITT. IV, 2] Dioscor. AP. VI, 29. Παρμενὶς ἡδίστῃ θῆκε παρ' Οὐρανίῃ.

5

VI. (XX.)

Τὸν τοῦ Ζανὸς ὅδ ̓ ὗμιν υἱὸν ἑνήρ
τὸν λεοντομάχαν, τὸν ὀξύχειρα,
πρᾶτος τῶν ἔτ ̓ ἄνωθε μουσοποιῶν
Πείσανδρος συνέγραψεν οὐκ Καμίρου,
χὥσσους ἐξεπόνασεν εἶπ ̓ ἀέθλους.
τοῦτον δ ̓ αὐτὸν ὁ δῆμος, ὡς σάφ ̓ εἰδῇς,
ἔστασ ̓ ἐνθάδε χάλκεον ποήσας
πολλοῖς μησὶν ὄπισθε κἠνιαυτοῖς.
VII. (XVI.)

5

Θᾶσαι τὸν ἀνδριάντα τοῦτον ὦ ξένε
σπουδᾷ, καὶ λέγ ̓ ἐπὴν ἐς οἶκον ἔνθῃς ̇
Ανακρέοντος εἰκόν ̓ εἶδον ἐν Τέῳ

τῶν πρόσθ ̓ εἴ τι περισσὸν ᾠδοποιοῦ.“
προσθεὶς δὲ χῶτι τοῖς νέοισιν ἅδετο,
ἐρεῖς ἀτρεκέως ὅλον τὸν ἄνδρα.

VIII. (XVII.)

•

Α τε φωνὰ Δώριος χωνὴρ ὁ τὰν κωμῳδίαν
εὑρὼν Ἐπίχαρμος.

3. πρᾶτος] k. c. B. D., πρατος ἔτ ̓ ἄνωAP., πρῶτος Iunt. Call. θε] ἔτ ̓ ἄνωθεν AP., ἐπάνωθε vulg., ἐπάνωθι Iunt.

VI. AP. IX. 598. Εἰς ἀνδριάν- ης επεα ποιῆσαι, quae verba ex τα Πεισάνδρου τοῦ τὴν Ἡράκλειαν Ep. XXIV. ducta. ποιήσαντος Iunt. Call., Θεοκρίτου εἰς ἀνδριάντα Πεισάνδρου AP.

1. των Ζηνὸς ΑΡ. – ὑμῖν] ὑμῖν D. corr. (ὗ in ras.) Iunt. Call. AP., ἡμῖν k. Β5. Da ὠνήρ] ὠνήρ jb. (ὦ in ras.) AP., ἀνήρ Β5 vulg. 2. λεοντομάχαν] B5 D. AP., λειοντ— vulg.

4. συνέγραψεν] k. c. Β. D. οὐκ AP., ξυνέγραψεν Iuni. Call. Καμίρου] ὁ 'κκαμίρου ., ὠκαμίρου D., ὡκαμίρου Β5, ωκαμίρου ΑΡ., ὥκκαμείρου Iunt. Call., εκ Καμείρου Mor. 5. χώσσους] χῶσους vulg., χόσσους AP.

7. ποήσας] AP., ποιήσας vulg. 8. μησίν] Da AP., μασὶν D. vulg. - In AP. sequitur versus ότι δεξιος

―――

Εἰς ̓ΑναVII. AP. IX, 599. κρέοντος ἄγαλμα Iunt., εἰς ̓Ανακρέοντα Cali, τοῦ αὐτοῦ εἰς ̓Ανακρέοντος ἀνδριάντα AP. Idem epigramma e marmore Venetiis (dans la cour de la maison d'Erizzo) posito edidit Sponius It. Graec. III. p. 64. In Corp. Inscr. eum titulum non inveni.

2. σπουδαῖε B. Spon., σπουδαῖς ἐπὴν] Da., D. pr. ut videtur“. ἐπὰν D. vulg. εἰς k. Spon. ἔλθης D. Iunt. Spon. περισσῶν 4. προσθέντι ΑΡ. ᾠδοποιοῦ] k. B. pr. D. pr., ὠδοποιοῦ ΑΡ., ᾠδοποιῶν vulg. 5. δέχ ̓ ωτι καὶ τοῖς ΑΡ. οισιν] Db. Iunt. Call., νέοις k. Β. ἥδετο AP. D. Spon, νέουσιν AP. Εἰς ἘπίVIII. AP. IX, 600. χαρμον Iunt. Call., τοῦ αὐτοῦ εἰς Επιχάρμου ἀνδριάντα AP.

νέ.

1. δώρειος Iunt. Call. et ante Comm.

5

5

5

10

ὦ Βάκχε χάλκεόν νιν ἀντ ̓ ἀλαθινοῦ
τὶν ὧδ ̓ ἀνέθηκαν,

τοὶ Συρακόσσαις ἐνίδρυνται πελωριστᾷ πόλει,
ὧν ἀνδρὶ πολίτα

σωρὸν παρεῖχες ῥημάτων μεμναμένοι

τελεῖν ἐπίχειρα.

πολλὰ γὰρ πὸτ τὰν ζόαν τοῖς πᾶσιν εἶπε χρήσιμα.
μεγάλα χάρις αὐτῶν.

IX. (XXI.)

Ὁ

μουσοποιὸς ἐνθάδ ̓ Ἱππῶναξ κεῖται.
κεἰ μὲν πονηρός, μὴ προσέρχευ τῷ τύμβῳ·
εἰ δ ̓ ἐσσὶ κρήγυός τε καὶ παρὰ χρηστῶν,
θαρσέων καθίζευ, κἢν θέλῃς ἀπόβριξον.

Dubia et Spuria.
X. (II.)

Δάφνις ὁ λευκόχρως, ὁ καλᾷ σύριγγι μελίσδων
βουκολικοὺς ὕμνους, ἄνθετο Πανὶ τάδε,

5. τοὶ] B5. D., τὸν Iunt. Call., οἱ AP. (de k. non apparet.) συρακούσαις k. D., συρακούσσαις AP. πελωριστᾷ] Mor., πελωριστᾶ Iunt. ἢ Call, πελωρίστα Dc marg., πελωρισται AP., πέλωρις τῆ k., πέλωρις τῇ c., πελωρὶς τῇ D., πελωρὶς τῇ Β5

6. ὧν] οἷ D., οἱ Iunt., οἷα Call., οἷ Comm. vulg., ὅσσ ̓ AP. ποζ λίτα] AP. Mor., πολίτα Call., πολῖται k. Β. D. Iunt.

7. σωρὴν Β5. παρείχες ῥη· μάτων] γὰρ εἶχε χρημάτων D. Call. vulg., γὰρ εἶχε χρημένων Iunt., εἶχε ῥημάτων sine γὰρ AP. – μεμναμένοι] Scaliger, μεμναμένοις Iunt. Call., μεμναμένους k. c. B. D.

AP.

5

10. μεγάλη κ. Β5. D. — αὐτῶν] αὐτῷ vulg., αὑτῷ Iunt.

IX. AP. XIII, 3., Anth. Plan. p. 272. St. Deest in Call. - Επιτάφιον Ἱππώνακτος Iunt., Θεοκρίτου χωλὸν τρίμετρον AP., Θεοκρίτου Flor. 1. Ἱππώναξ] Mein., Ἱππώναξ vulg.

2. κεί] D., εἰ vulg. — μὴ προσέρχευ] μὴ προσέρχου κ. B. D. Iunt. Trich., μήποτ ̓ ἔρχευ AP. Flor., μὴ ποτέρχευ. Μor.

3. χρηστῶ ΑΡ., χρηστῷ Flor. Mor. 4. καθίζευ] Db. Iunt. AP. Flor., καθίζου k. B5. D. κῆν] k. D. corr. ead. Iunt. AP., κήν Flor., ἣν B. D. pr., κἂν Mor.

X. AP. VI, 177., ubi inscriptum ̓Ανάθημα τῷ Πανὶ παρὰ Δάφνιδος

sine nomine auctoris.

TESTIMM. IX, 1-3. Trich. de metr. p. 9. λευκοχρώς s. n.

10

1. καλῆι AP. Suid.

2. βουκολικοὺς (κ.) B. D. Call. ΑΡ., βωκολικοὺς Iunt.

X, 1, Suid. s. V.

5

5

τοὺς τρητοὺς δόνακας, τὸ λαγωβόλον, ὀξὺν ἄκοντα,
νεβρίδα, τὰν πήραν, ᾗ ποκ ̓ ἐμαλοφόρει.

XI. (III.)

Εὕδεις φυλλοστρῶτι πέδῳ Δάφνι σῶμα κεκμακός
ἀμπαύων· στάλικες δ ̓ ἀρτιπαγεῖς ἀν ̓ ὄρη.
ἀγρεύει δέ τυ Πὰν καὶ ὁ τὸν κροκόεντα Πρίηπος
κισσὸν ἐφ ̓ ἱμερτῷ κρατὶ καθαπτόμενος,
ἄντρου ἔσω στείχοντες ὁμόρροθοι. ἀλλὰ τὺ φεῦγε,
φεῦγε μεθεὶς ὕπνου κῶμα καὶ ἀγρεμόνας.

XII. (VI.)

Α δείλαιε τὺ Θύρσι, τί τὸ πλέον, εἰ καταταξεῖς
δάκρυσι διγλήνους ὦπας ὀδυρόμενος ;
οἴχεται ἃ χίμαρος, τὸ καλὸν τέκος, οἴχετ ̓ ἐς Αιδαν
τραχὺς γὰρ χαλαῖς ἀμφεπίαξε λύκος.

αἱ δὲ κύνες κλαγγεῦντι· τί τὸ πλέον, ἀνίκα τήνας
ὄστιον οὐδὲ τέφρα λείπεται οἰχομένας ;

XIII. (V.)

Λῇς ποτὶ τᾶν Νυμφᾶν διδύμοις αὐλοῦσιν ἀεῖσαι
ἁδύ τί μοι; κἠγὼ πακτίδ ̓ ἀειράμενος

3. τρητοὺς] k. Β5. D. AP., τρισσοὺς Iunt. Call.

4. τὰν] ΑΡ., τὴν vulg. ἅ ποκ D., αἳ ποτ ̓ AP. ἐμαλλοφόρει k. XI. AP. IX, 338. c. lemm. Θεοκρίτου Συρακουσίου εἰς Δάφνιν τὸν αἰπόλον, ὃν ἐν τοῖς βουκολικοῖς ᾄδει ποιήμασιν.

1. κεκμακός] (κ.) Call., κεκμηκός Iunt., κεκμακώς c. B5 D. AP. 3. δ ̓ ὅτε πᾶν ΑΡ. πρίαπος D. 5. άvτ qov] k. B5. D. AP., ävτρον Iunt. Call.

6. καὶ ἀγρεμόνας] καταγρόμενον vulg., καταγόμενον AP.

XII. AP. IX, 432. c. lemm. Θεοκρίτου εἰς Θύρσιν τὸν αἰπόλον ὀδυρόμενον αἶγα, ἣν λύκος κατέφαγεν, tum paullo post οὗτος ὁ Θεόκριτος ὁ τὰ βουκολικὰ γράψας.

1. α δείλαιε] Da. Iunt. Call. AP.,

--

ὦ δειλὲ B. D. (in hoc ὦ pictoris
est), δειλὲ sine ὦ k. τί τὸ ] Β5.
D. vulg., τί τοι AP.
2. διγλήνως AP.

4. χαλαῖς] Iunt. Call. AP., χαλᾶς k. c. B. D. ἀμφὶ πίαξε AP. 5. καλεῦντι AP. τί τὸ] Da. vulg., τὸ sine τί Β. D. pr., τί τοι ΑΡ.

-

6. ὄστιον] ὀστίον k. B5. D. AP., ὀστέον Iunt. Call. οἰχομένης D., λείπετ ̓ ἀποιχομένας AP. XIII. AP. IX, 433. c. lemm. τοῦ αὐτοῦ Θεοκρίτου παίγνιον εἰς͵ Δάφνιν τοῦ αὐτοῦ. Δωρικὰ ὥσπερ καὶ τὰ βουκολικά· ὁ αὐτὸς γὰρ κἀκεῖνα ἔγραψε.

1. τᾶν μοισᾶν ΑP.

2. κήγὼ ] k., κηγῶ ΑΡ., κἀγὼ B5 D., κἠγὼν Iunt. Call. ἀειρόμενος AP.

5

5

9

IMITT. X, 3] Eratosth. AP. VI, 78. (ἀνάθημα τῷ Πανὶ παρὰ Δάφνιδος) τὼς τρητὼς δόνακας.