40 45 66 πάντες ἀριφραδέες, καθαρᾶς ἅπερ ήριγενείας; (Desunt complura.) 50 ἄνστατε δμῶες ταλασίφρονες. αὐτὸς ἀϋτεῖ. 55 45 dam excidisse primus Briggsius intellexit. 51. γυνά] D., γυνή c. 11. ἔπι] Ameis., ἐπὶ c. 11. D. · ἔχοισα] ἔχουσα c. D., ἔχοισιν 11. Versus in D. ante Vs. 50. scriptus est, sed siglis β et & ad veram sedem revocatus; in Iunt. Call. deest. 52. καιομένοισι 114, καιομένοις 111. b. 54. εἶδοντ ̓ D. corr. ead. (fuerat εἴδ—) et Call., εἴδον c. 55. 56. Recte in D. Bas. II. Brub. post ἔχοντα distinctum, contra in Iunt. vulg. post συμπλήγδην, in Call. neu tro loco. 57. δεικανάασκεν] c. 114 D. Iunt., δεικανάεσκεν Call., lacuna in lib. 60 65 70 75 80 ̓Αλκμήνα μὲν ἔπειτα ποτὶ σφέτερον βάλε κόλπον ̓Αμφιτρύων δὲ τὸν ἄλλον ὑπ ̓ ἀμνείαν θέτο χλαῖναν 60 65 70 72 75 Τόσσ ̓ ἔλεγεν βασίλεια· ὃ δ ̓ ἀνταμείβετο τοίοις· θάρσει ἀριστοτόκεια γύναι, Περσήϊον αἷμα. θάρσει· μελλόντων δὲ τὸ λώϊον ἐν φρεσὶ θέσθαι. ναὶ γὰρ ἐμὸν γλυκὺ φέγγος ἀποιχόμενον πάλαι ὄσσων, 73 πολλαὶ ̓Αχαιάδων μαλακὸν περὶ γούνατι νῆμα χειρὶ κατατρίψοντι ἀκρέσπερον ἀείδοισαι Αλκμήναν ὀνομαστί, σέβας δ ̓ ἔσῃ Αργείαισι. τοῖος ἀνὴρ ὅδε μέλλει ἐς οὐρανὸν ἄστρα φέροντα ἀμβαίνειν τεὸς υἱός, ἀπὸ στέρνων πλατὺς ἥρως, οὗ καὶ θηρία πάντα καὶ ἀνέρες ἥσσονες ἄλλοι. δώδεκά οἱ τελέσαντι πεπρωμένον ἐν Διὸς οἰκῆν μόχθους, θνητὰ δὲ πάντα πυρὰ Τραχίνιος ἐξεῖ· γαμβρὸς δ ̓ ἀθανάτων κεκλήσεται, οἳ τάδ ̓ ἐπῶρσαν 68. νοέοντι] D. vulg., νοέοιν το 11. om. c. 69. σύ με] Taylorus, ἐμὲ vulg., · καὶ ὡς ] καὶ ὡς Hermannus, καὶ ὡς vulg. ἀλέξαι D. pr. (corr. Da.) 70. ἀνθρώπους Call. 80 Iunt., μάντιν 11. εὐηρίδα C., εὐκρείδα D. pr. Call., ἐϋκρείδα D. corr. τί] ηι 111·, σε vulg. φρονέοντι 11». 72. τόσσ'] 11., τῶς D., τὼς vulg. τοίοις] coni. Briggsius, τοίως Db. mg. vulg., τοίος 111, τοϊος 115. D. 74. θέσθαι] Db., om. c. 11. D. Versus deest in Iunt. Call. 76. νήμα] Cam., νείμα Call., νᾶμα c. 11. D. Iunt. 77. κατατρίψοντι] c. 11. D. Call., κατατρέψοντι Iunt., καταστρέ ψοντι Steph. 82. οἰκῆν] Comm. vulg., οἰκῇν Iunt., οἰκεῖν Call., οἰκῆς c. 111. b. D. 83. μόχθους] D. vulg., μόχθοις 71 ἀλλ'] μάντι vulg., μάντι 111.., μόχθος Iunt. 85 90 95 85 90 κνώδαλα φωλεύοντα βρέφος διαδηλήσασθαι. [ἔσται δὴ τοῦτ ̓ ἦμαρ, ὁπηνίκα νεβρὸν ἐν εὐνᾷ καρχαρόδων σίνεσθαι ἰδὼν λύκος οὐκ ἐθελήσει.] ἀλλὰ γύναι πῦρ μέν τοι ὑπὸ σποδῶ εὔτυχον ἔστω, κάγκανα δ ̓ ἀσπαλάθω ξύλ ̓ ἑτοιμάσατ ̓ ἢ παλιούρω ἢ βάτω ἢ ἀνέμῳ δεδονημένον αὖον ἄχερδον· κατε δὲ τῶδ ̓ ἀγρίῃσιν ἐπὶ σχίζῃσι δράκοντε νυκτὶ μέσα, ὅκα παῖδα κανῆν τεὸν ἤθελον αὐτοί. ἦρι δὲ συλλέξαισα κόνιν πυρὸς ἀμφιπόλων τις ῥιψάτω εὖ μάλα πᾶσαν ὑπὲρ ποταμοίο φέρουσα ῥωγάδας ἒς πέτρας ὑπερούριον, ἂψ δὲ νεέσθω ἄστρεπτος· καθαρῷ δὲ πυρώσατε δῶμα θεείῳ πρᾶτον, ἔπειτα δ ̓ ἅλεσσι μεμιγμένον, ὡς νενόμισται, 95 θαλλῷ ἐπιρραίνειν ἐστεμμένῳ ἀβλαβὲς ὕδωρ Ζηνὶ δ ̓ ἐπιρρέξαι καθυπερτέρῳ ἄρσενα χοῖρον, δυσμενέων αἰεὶ καθυπέρτεροι ὡς τελέθοιτε.“ Φᾶ, καὶ ἐρωήσας ἐλεφάντινον ᾤχετο δίφρον Τειρεσίας πολλοῖσι βαρύς περ ἐὼν ἐνιαυτοῖς. Ἡρακλέης δ ̓ ὑπὸ ματρὶ νέον φυτὸν ὡς ἐν ἀλωᾷ ἐτρέφετ' Αργείου κεκλημένος ̓Αμφιτρύωνος. 105 γράμματα μὲν τὸν παῖδα γέρων Λίνος ἐξεδίδαξεν, υἱὸς ̓Απόλλωνος μελεδωνεὺς ἄγρυπνος ήρως, 100 100 υπε 94. φέρουσα] D. vulg. 95. ῥωγάδας] Db. vulg., ῥαγάδας 2. D. ἓς] ἐς vulg. ρούριον] Reisk., ὑπὲρ οὔριον (e) D. Iunt., ὑπὲρ οὔριον Call. νεέσθω] Hermannus, νέεσθαι vulg. 96. ἄστρεπτος] Da. vulg., ἄτρεπτος (2. D. 67. ἄλεσσι D., ἄλλεσσι Dc, ἔλεσι Db. mg. 98. ἐστεμμένω] coni. Schae ferus, ἐστεμμένον vulg. 101. pã] c., pñ D. Iunt. Call. 103. ὣς] Wint. et tac. Ziegl., ὡς vulg. — άλως] Iunt. et tac. Ziegl., ἀλωῇ Call., ἁλων D. Steph. vulg. 104. βεβλημένος D. (corr. Db.) -- αἶνος TESTIMM. 105. 106. Ann. Oxx. IV. 310, 16. γράμματα ἐξεδίδαξαν s. n. Eustath. 1163. extr. Θ. ἱστορήσας, ὅτι τὸν Ἡρακλέα γράμματα Λίνος ἐξεδίδαξεν υἱὸς Ἀπόλλωνος. τόξον δ ̓ ἐντανύσαι καὶ ἐπίσκοπον εἶναι ὀϊστόν Εὔρυτος ἐκ πατέρων μεγάλαις ἀφνειὸς ἀρούραις. αὐτὰρ ἀοιδὸν ἔθηκε καὶ ἄμφω χεῖρας ἔπλασσε 110 πυξίνᾳ ἐν φόρμιγγι Φιλαμμονίδας Εὔμολπος. 115 120 125 ὅσσα δ ̓ ἀπὸ σκελέων ἑδροστρόφοι Αργόθεν ἄνδρες 105 110 115 120 125 marg. Nescio an potius σοφίσματα scriptum fuerit. -- 116. Αὐτολύκῳ] coni. Heynius, Αρπαλύκῳ vulg. Φανοτῆι] c. De. Iunt., Φανοπῆι D. Call., Πα νοπῆι coni. Kiesslingius. τὸν δ ̓ c2. τηλόθε] τηλόθι vulg. 120. τροχώ] (c.) D. Iunt. Call. 121. ἐδίδαξεν] c. D., ἐδίδα σκεν Dc. Iunt. Call. 122. ἐξ ἤρατ ̓] ἐξήρατ ̓ D. Call. vulg., ἐξῄρατ ̓ Iunt. 125. Potius κώλον ἔχοντα. TESTIMM. 107. Eustath. 299, 13. Θ. Εὔρυτον διδάσκαλον τοῦ τοξεύ ειν Ἡρακλεῖ ἱστορεῖ. 120. Eustath. 1189, 46. de vocis σύριγξ significationibus: σύριγξ ποιμενική, ἔτι δὲ καὶ ποδὸς ἕλκος, ὡς Θεόκρι τος, καὶ ἐκ πόλεως κρυπτὸς ὑπόνομος κατάγων εἰς ὕδωρ καὶ σύριγξ δουρατοδόχος, ubi ante ὡς Θ. excidisse videntur: καὶ τὸ εἰς τὴν ἐπὴν τοῦ τροχοῦ ἐμβαλλόμενον μέρος τοῦ ἄξονος. cf. Suid. 130 135 Ακτωρ Ιππασίδας δέδαεν, φυγὰς "Αργεος ἐνθών, ὧδε μὲν Ἡρακλῆα φίλα παιδεύσατο μάτηρ. τε 130 135 πνον c. D. Iunt., δεῖπνόν τε Call. 139. Versui in Call. asteriscus prae fixus. In Iunt. 140. ï v v v to] Schaef, et tac. Ziegl., ἔννυτο De Iunt. Call., ὑπεραίνυτο c2. κνάμας] c. De Iunt., κνήμας Call. Versus in D. pr. omissus a Dc. additus est. ἀτελές adiectum, in Call. λείπει τὸ τέλος τοῦ παρόντος εἰδυλλίου καὶ ἡ ἀρχὴ τοῦ ἑπομένου· ὅπερ ἐξανύει ἐπιγράφεσθαι ἡρακλῆς λεοντοφόνος. Reliqua pars paginae vacua cum tota sequente; in tertia sequentis idyllii titulus legitur, vid. ad Inc. ΙΧ. De D. vid. Prolegg. TESTIMM. 137. 138. Scholl. Apoll. I, 1077. εὐτελεῖς ἄρτους, οὓς ὁ Θεόκριτος Δωρικούς φησιν. |