15 τῶ μικκῶ παρεόντος· ὅρη γύναι, ὡς ποθορῇ τυ. ΠΡΑΞΙΝΟΑ. Αἰσθάνεται τὸ βρέφος, ναὶ τὰν πότνιαν. καλὸς ἀπούς. ΓΟΡΓΩ. Χωμὸς ταὐτῷ ἔχει, φθόρος ἀργυρίω, Διοκλείδας· 23. Μ. Υ. Iunt., δίχωνα τ - Κ., δίκωνα τη L., δίωνα τ a. s., διώνα τη p', τοιαῦτα διώνα (*) D. Med. Ald. Call. Fortasse vera lectio Δίκωνα, quod praeter L. extat in 11. mg. A. E. F. N. O. corr. P., vel Δίκκωνα. ὅρα L. Μ. 12. μικρώ p. 6. 13. θάρση a. p. λέγει] Κ. 23., λέγω 23. sup. L. vulg. ἀπούν a. p. 6. L. ICall., ἀπούς Μ.- Versum vulgo Praxinoae tributum Spohnius Gorgoni vindicavit. 14. πότνιαν] k. a. p. s. 6. 16. 23. D. L. M. Y., πότναν Antt. ἀπούς 6. L. Μ., ἀπούν L. sup. Versum vulgo Gorgoni datum Praxinoae esse idem Spohnius vidit. 15. κέπφος] ἀποῦς vulg., ἀπ φὺς 6. 23. L. μάν] k. (a.) p. s. 23. M5. Y., uèv 6. D. L. Antt. τὰ πρόαν] k. a. p. s. 16. 23. pr. L. M. Y. Iunt., τὴν πρόαν 6., πρόαν 23. corr., πρώαν D. Med. Αld. Call. λέγωμες Call. δὲ πρόαν] Κ. 23. L. Ms. Iunt., πρόαν sine δὲ a., πρώαν p. s. 6. D. Y. Med. Ald. Call. 18. ταὐτῷ] ταυτῷ coni. Reiskius ἐπὶ τῇ αὐτῇ ὁδῷ interpretatus, ut ταὐτῷ voluisse videatur, ταὐτὰ Γ. Κ., ταῦτα F., ταῦτα ἔχει lCall., ταῦτ ̓ k. p., ταῦτα γ' Μs. γ. Med. Ald. Call., ταῦτά γ' vulg., ταὐτά γ' Mor. ἀργυρίω] Wint., ἀργυρίου Κ. a. p. 6. 23. D. L. M5. Y. Antt. TESTIMM. 13. Eustath. 565, 28. 971, 30. ἀπούς. Greg. S. 132. ἀπούν s. n. (codd. a. b. ἀποῦν). 17. Scholl. Hermog. Rhett. VII. Ρ. 970. ἐν γὰρ Συρακουσίαις ἢ Αδωνιαζούσαις (codd. άδωνιζούσαις) δύο γυναικῶν πολλὰ πρὸς ἀλλήλας λεγομένων δωριστὶ καὶ πολλῷ τῷ ἀ χρωμένων οἷον· θᾶσαι κ. τ. λ. (vid. ad Vs. 65.) καὶ γραιᾶν ά. π. (Vs. 19.) καὶ ἦλθε τρισκαιδεκάπηχυς (Mon. Par. D. et teste Bastio Par. nr. 1983. atque 2977. i. e. Par. 1. ὧν ἦν pro ἀνὴρ) ἔφη τις ἀκούσας αὐτῶν, ὡς πλατειάσδουσαι ἅπαντα (codd. Par. 1. Ven. πλατιάζουσαι, Mon. πλατειάσουσαι, Par. nr. 1983. recte πλατειάζουσαι, deinde omnes ἕπονται pro ἅπαντα), ὅ ἐστι πλατέως λαλοῦσαι, 20 25 ἑπταδράχμως κυνάδας, γραιᾶν ἀποτίλματα πηρᾶν, βᾶμες τῶ βασιλῆος ἐς ἀφνειῶ Πτολεμαίω ΠΡΑΞΙΝΟΑ. Ἐν ὀλβίω ὄλβια πάντα. ἡνίδ ̓ ἐγών. εἴπαις κεν ἰδοῖσα τὺ τῷ μὴ ἰδόντι. Ἕρπειν ὥρα κ ̓ εἴη. ΓΟΡΓΩ. ΠΡΑΞΙΝΟΑ. 22. 23. Baues s. 6. 16. Y. σόμεναι Call., θασόμεθα p. 23. (sup. ναι sec.) L. Μ., Τασοῦμες D. Αδωνιν] "Αδωνιν vulg. Verba Πτολ. ἀκούω desunt in Med. Ald. 25 χ ̓ ὦν Iunt. - εἴπαις κεν] Brunck. praeeunte Toupio, qui εἴπαις ἂν (Scholl. διηγήσαιο ἂν), εἶπες κεν οι Κ., εἶπες καὶ Μ5, εἶπες καὶ k. a 24. κοσμείν] k. p. 6. 23. L. pt adscripto ante Vs. 25. Gorgonis Μ5. Υ., κοσμῇν Med. Ald. Iunt., κοι σμῆν Call. vulg. τὴν 6. Υ. ὀλ βίῳ Med. Ald. Iunt. a. 25. ἡνίδ ̓ ἐγών] ὧν ἴδες ὧν s. 6. 16. 23. L. Y. Greg., ὧν εἶδες ὧν Κ. Ρ', ὧν εἶδες ὧν ι Μ5·, ὧν εἶδες χ ̓ ὧν vulg., ὧν εἶδες nomine, ut appareat Praxinoae nomen ante omissum esse. Postremo in 23. Vs. 21-25. Praxinoae adscribuntur. 26. ἕρπειν] k. p. 16. 23. L. M5. Υ, ἕρπην a. 6. Call., ἕρπην D. Med. Ald. Iunt. TESTIMM. 19. Greg. S. 133. κυνάδας s. n. Scholl. Hermog. l. 1. γραιᾶν ἀπ. πηρᾶν (Parr. 1983. et 2977. sec. Βast. γραίαν πηρὰν), Ioann. Sicel. ad Herm. Rhett. VI. p. 226. (ἐν 'Αδωνιαζούσαις τῷ δράματι, γραιᾶν ἀποτίλλεται (ita codex) πηρᾶν, Tzetz. ad Hermog. ap. Koen. ad Greg. p. 329. ('Αδωνιάζουσαι ἢ Συρακούσιαι) γραῖας ἀποτίλματα πηρᾶν. 20. Eustath. 108, 19. 1553, 42. ἅπαν ῥύπον. 25. Greg. S. 134. de ἴδες diserte testatus. 26. Greg. S. 135. ἀεργός s. n. 30 35 Εὐνόα, αἶρε τὸ βᾶμα καὶ ἐς μέσον ἁνιόδρυπτε θές. πάλιν αἱ γαλέαι μαλακῶς χρήζοντι καθεύδειν. Πραξινόα, μάλα τοι τὸ καταπτυχὲς ἐμπερόναμα Μὴ μνάσῃς Γοργοῖ· πλέον ἀργυρίω καθαρῶ μνᾶν M. Y. vulg., ἄρδης a., ἀρδεὶς D. L. Antt. Recte distinxerunt Eob. Hessus et Crisp., postea Valckenarius Luzacio auctore, ante quem δύστανε vulgo ad praecedentia relatum erat; in Call. nulla distinctio. 32. παύε ̓, ὅχ ̓ οἷα] παύε οχοΐα ρε, παύε ὀχοῖα pl. w', παύει χολα p. w. πανε ὁκοῖα k. 6. 16. Υ., παύεο (ὁκοΐα) 5, παυσὁκοια α., παύσει χοἷα Μ., παύσεο. κ' οἷα 23., παῦσε ὁκοῖα L. pr. (ὁποία sec. rec.), παῦσαι. ὁκοῖα Iunt., παῦσαι. ὁποῖα D. Med. Ald. Call. ταῦτα pro τοιαῦτα a., ταύτη γε D. Med., ταυτή γε 6. marg. 33. κλάξ] ICall. Steph. vulg., κλᾶξ Antt., κλὰξ L., κλαγξ k. a τῆς μεγάλης κ. pl. 23. L. πει] πῆ k. p. 6. Υ., πα 23. Antt., πᾷ Comm. vulg. αὐτήν p. L. Y. 29. θάσσον φέρε pl. 4. φέρ' p) 30. ἃ δὲ σμᾶμα] God. Hermannus, ἁδὲς νᾶμα και, ἅδ ̓ ἐς νᾶμα k2. a. (sup. es scripto τι sec.) D., ἁδὲς νᾶμα st. pr., ἄδ ̓ ἐς νᾶμα L., ἀδὲς ὕδωρ et pro v. 1. ἄδὲς νᾶμα ρ., άδ δὲς νᾶμα 6., ἀδδὲς νᾶμα s. sec., ἄδδες νᾶμα 16. Υ., ἀϊδ ̓ ἐς νάμα 23. Μb. 3., ἀϊδ ̓ ἐονᾶμα Μ5, ἅ δ ̓ εἰς νᾶμα 23. sec., ἅδ ̓ ὡς νάμα Med. Ald., & d' as vaua Iunt. Call. 36. Γοργώ k2. a. L. M. σμῆ δή ποκ'] μὴ δὴ πολὺ Κ., μὴ δὲ πολὺ a. p. 23. L., μὴ πολύ ρίου k. p. L. καθαροῦ κ. ρ. Iunt., vulg. In distinctione ultimorum καθαρῶν 6. (v sec.), καθαρᾶν a. D. Winsemium secutus sum; Antt. punL. Med. Ald. ctum habent in f. v., quod Steph. delevit. 34. ἐμπερόνημα 6. Υ. ἀργυ 37. προτέθεικα] k. a. pr. p. 4. 6. L. M. Y. Iunt., ποτέθρικα γ', ἄρδεις] προτέθηκα a. corr. D. Med. Ald. Call. TESTIMM. 30. Greg. 136. τὸ δαψιλὲς ἀδές s. n. 40 45 ΓΟΡΓΩ. ̓Αλλὰ κατὰ γνώμαν ἀπέβα τοι τοῦτο. ΠΡΑΞΙΝΟΑ. Κάλ ̓ εἶπας. τὠμπέχονον φέρε μοι καὶ τὴν θολίαν κατὰ κόσμον ἀμφίθες. οὐκ ἀξῶ τυ τέκνον. μορμὼ δάκνει· ἵππος – 40 δάκρυ ̓, ὅσσα θέλεις, χωλὸν δ ̓ οὐ δεῖ τυ γενέσθαι. ἕρπωμες. Φρυγία, τὸν μικκὸν παῖσδε λαβοῖσα, τὰν κύν ̓ ἔσω κάλεσον, τὴν αὐλείαν ἀπόκλαξον. 5 ὦ θεοί, ὅσσος ὄχλος. πῶς καί ποκα τοῦτο περᾶσαι οἷα πρὶν ἐξαπάτας κεκροτημένοι ἄνδρες ἔπαισδον, 38. του om. Y., erasum in s. τοῦτο. ΠΡ. κάλ ̓ εἶπας] τοῦτο κάλ ̓ εἶπας superscr. καλῶς 4., κάλ εἶπες Cant. mg., τοῦτο κἄειπας k2, τ. κα εἶπες k4, τ. κἄειπες L., τ. κ' ἄειπες Μ., τοῦ τόκα εἶπες Iunt., τ. καλὸν εἶπες a. p., τουτὶ καλὸν εἶπας 6. Y. et s. sec., ubi a pr. man. nihil nisi του extat, τουτὶ δὲ καλὸν (εἶπας) 16., ναὶ καλὸν εἶπας D. Med. Ald. Call. Vulgo τοῦτο ad Praxinoae verba tractum, etiam scholiasta; melius Gorgoni dari Meinekius indicavit. 40. ἵππον ρί· — Quum vulgo comma ante δάκνει positum sit, eam vocem potius distinctione ad μορμώ traxi cum Med., ubi comma post δάκνει, cf. Testimm. Deinde post ἵππος pro puncto aposiopesis signum posui. 45 TESTIMM. 40. Scholl. Aristid. p. 176. Α. μορμὼ δάκνει με. Theod. Hyrt. Ep. 28. in Notitt. et Extr. Μss. Reg. V. p. 743. μορμώ δάκνει, φησὶν ἡ παροιμία. ἐγὼ δὲ μικρὸν ὑπαλλάξας φαίην ἄν· ἵπ πος δάκνει. 42. 43. Greg. §. 137. tòv naida nαioda (ita Reg. Voss., pro παίσδα vulg. παιδὲ, a. b. c. Aug. Vat. παῖδε). Θεόκριτος· ἕρπωμες κάλεσον. Etiam in Theocriteis, quae in c. Aug. et edd. ante Koenium desunt, hic edidit παισδα, sed παῖδε est in a. b. Vat. Gregorius nαiode invenisse, sed perversissime interpretatus esse videtur. Greg. S. 142. τὰν αὐλείαν ἀπόκλαξον. 45. Eustath. 77, 11. μύρμηκες ἀνήριθμοι. 47. 48. Scholl. rec. Arist. Av. 1130. οὐδεὶς Αἰγυπτιστί. Eustath. ad Dion. 232. locum spectat. 50 55 ἀλλάλοις ὁμαλοί, κακὰ παίγνια πάντ ̓ ἐς ἀρείω. Θάρσει Πραξινόα· καὶ δὴ γεγενήμεθ ̓ ὄπισθεν, ΠΡΑΞΙΝΟΑ. 50 55 Καὐτὰ συναγείρομαι ἤδη. 60 ἵππον καὶ τὸν ψυχρὸν ὄφιν τὰ μάλιστα δεδοίκω τημένοι] k. a. p. 6. L. Y., κεκροταμένοι vulg. 50. ἀλλήλοις p. 6. πάντ ̓ ἐς] πάντες vulg. – ἀρείω] ἐρείοι κα ra. 13·, ἐρειοὶ D. F. Antt., ἐρίοι 4., ἐριοὶ k. a. p. s. 6. 16. L. Μ. Υ., cf. Gl. μεγαλοπρεπέστερον. 51. γενώμεθα] Schaef., γενοίμεθα vulg. πολεμισταί] k., πτολεμισταί vulg. 53. πυρρός] D. L. Ms. Y. vulg., πύρρος Ziegl. tac. cum Valck. Recte distinxit Reiskius, ante quem κυνοθαρσής ad praecedentia trahebatur; in Med. nulla distinctio. 54. διαχρησῆται a. 55. ἔνδοι] ἐνδοῖ Casaubonus, ἔνδον κ. a. p. 6. D. L. M5. Y. Antt.. 56. ὄπισθε . In p4. L. versus 56-59. Eunoae tribuuntur, in L. ita, |