15

τῶ μικκῶ παρεόντος· ὅρη γύναι, ὡς ποθορῇ τυ. θάρσει Ζωπυρίων, γλυκερὸν τέκος· οὐ λέγει ἀπφῦν.

ΠΡΑΞΙΝΟ Α.

Αἰσθάνεται τὸ βρέφος, ναὶ τὰν πότνιαν. καλὸς ἀπφῦς.
κέπφος μὰν τῆνος τὰ πρόαν – λέγομες δὲ πρόαν θην 15
βάντα νίτρον καὶ φῦκος ἀπὸ σκανᾶς ἀγοράσδειν.
ἦνθε φέρων ἅλας ἷμιν, ἀνὴρ τρισκαιδεκάπηχυς.

ΓΟΡΓΩ.

Χωμὸς ταὐτῷ ἔχει, φθόρος ἀργυρίω, Διοκλείδας·

πρώαν p. s. 6. D. Y. Med. Ald. Call. Post ny in Med. Ald. Call. comma est, in Iunt. nulla distinctio. 16. βάντα] βᾶντα 0. corr., πάντα vulg. ἀγοράσδειν] ἀγοράσδων vulg., cf. SchM. νίτρον καὶ φῦκος ὠνήσασθαι ἀπελθὼν ἅλας ἤνεγκεν ἡμῖν. Interpunctionem noMor. vulg. comma; post πάντα in vavi. In f. v. Antt. punctum habent, Ald. comma, in Med. Iunt. nihil, in Call. et vulg. verba λέγομες — πάντα

uncinis inclusa.

TESTIMM.

13. Eustath. 565, 28. 971, 30. ἀπούς. Greg. §. 132. ἀπφύν s. n. (codd. a. b. ἀπφῦν). 17. Scholl. Hermog. Rhett. VII. p. 970. ἐν γὰρ Συρακουσίαις ἢ ̓Αδωνιαζούσαις (codd. ἀδωνιζούσαις) δύο γυναικῶν πολλὰ πρὸς ἀλλήλας λεγομένων δωριστὶ καὶ πολλῷ τῷ ἄ χρωμένων οἷον: θᾶσαι κ. τ. λ. (vid. ad Vs. 65.) καὶ γραιᾶν ἀ. π. (Vs. 19.) καὶ ἦλθε τρισκαιδεκάπηχυς (Mon. Par. 2. et teste Bastio Par. nr. 1983. atque 2077. i. e. Par. 1. ὧν ἦν pro ἀνὴρ) ἔφη τις ἀκούσας αὐτῶν, ὡς πλατειάσδουσαι ἅπαντα (codd. Par. 1. Ven. πλατιάζουσαι, Μon. πλατειάσουσαι, Par. nr. 1983. recte πλατειάζουσαι, deinde omnes ἕπονται pro ἅπαντα), ὅ ἐστι πλατέως λαλοῦσαι,

20

25

ἑπταδράχμως κυνάδας, γραιᾶν ἀποτίλματα πηρᾶν,
πέντε πόκως ἔλαβ ̓ ἐχθές, ἅπαν ῥύπον, ἔργον ἐπ ̓ ἔργῳ.20
ἀλλ ̓ ἴθι τὠμπέχονον καὶ τὰν περονατρίδα λάξευ.
βᾶμες τῶ βασιλῆος ἐς ἀφνειῶ Πτολεμαίω
θασόμεναι τὸν Αδωνιν· ἀκούω χρῆμα καλόν τι
κοσμεῖν τὰν βασίλισσαν.

Cl

Ἐν ὀλβίω ὄλβια πάντα.

ἡνίδ ̓ ἐγών. εἴπαις κεν ἰδοῖσα τὺ τῷ μὴ ἰδόντι.

ΓΟΡΓΩ.

Ἕρπειν ὥρα κ ̓ εἴη.

ΠΡΑΞΙΝΟ4.

19. ἑπταδράχμως] k. a. p. s. 6. 23. D. L. M. Y. Med. Ald. Iunt., (ἑπτὰ) δραχμῶς 16., ζ' δράχμως Call.

πηρᾶν] k. p. s. L. Y. vulg., πηρῶν D. Med. Ald. Iunt., πυρῶν

Call.

ΠΡΑΞΙΝΟ Α.
̓Αεργοῖς αἰὲν ἑορτά.

20. πόκους k. p. L. ICall. ῥύπου] k. 23. L. M. Eust., ῥύπος D.

Y. vulg.

P

21. λάζευ] 6. L. corr. Y., δάζευ L. pr., “δαζευ 23., λαζεῦ vulg. 22. 23. βῶμες s. 6. 16. Υ. θασσόμεναι Call., θασόμεθα 23. (sup. p· ναι sec.) L. Μ., θασοῦμες D. Αδωνιν] ̓́Αδωνιν vulg. Verba ἀκούω desunt in Med. Ald. 24. κοσμεῖν] k. p. 6. 23. L. Μ5· Υ., κοσμῇν Med. Ald. Iunt., κοσμῆν Call. vulg. τὴν 6. Υ. ὀλβίῳ Med. Ald. Iunt.

Πτολ.

25. ἡνίδ ̓ ἐγών] ὧν ἴδες ὧν a. s. 6. 16. 23. L. Y. Greg., ὧν εἶδες ὧν k. p, ὧν εἶδες ὦν μίν, Μ5, ὧν εἶδες χ ̓ ὧν vulg., ὧν εἶδες

χ ̓ ὧν Iunt. - εἴπαις κεν] Brunck. praeeunte Toupio, qui εἴπαις ἂν (Scholl. διηγήσαιο ἂν), εἶπες κεν

25

οι

―――

Κ., εἶπες καὶ Μ5, εἶπες καὶ κ. α
p. s. 6. 23. L., ɛîñas nai a2 s2. 16.
(ut videtur) Y. Greg., εἶπας sine καὶ
vulg. — ἰδοῖσα] k2 a. s. 6. vulg.,
ἰδοῦσα kt p. 23. L. M5. (Tv L5.
ut vulg.)
tributio in Vs. 18-25., quam secuti
Vulgata personarum dis-
sumus, e Lovan. manavit. Eandem
voluit Call., sed ante Vs. 23. sphal-
mate Π. praefixum habet. In D. Med.
Ald. Iunt. Vs. 18-24. Gorgoni data,
sequentia Praxinoae. Contra in p1.
s. 6. L. omnia Gorgonis sunt, sed in
p4 adscripto ante Vs. 25. Gorgonis
nomine, ut appareat Praxinoae no-
men ante omissum esse. Postremo in
23. Vs. 21-25. Praxinoae adscribun-
tur.

26. έρπειν] k. p. 16. 23. L. M5. ἕρπην a. 6. Call., ἕρπην D. Med.

Ald. Iunt.

TESTIMM. 19. Greg. §. 133. κυνάδας s. n. Scholl. Hermog. 1. 1. γραιᾶν ἀπ πηρᾶν (Parr. 1983. et 2977. sec. Bast. γραίαν πηρὰν), Ioann. Sicel. ad Herm. Rhett. VI. p. 226. (ἐν ̓Αδωνιαζούσαις τῷ δράματι, γραιᾶν ἀποτίλλεται (ita codex) πηρᾶν, Tzetz. ad Hermog. ap. Koen. ad Greg. p. 329. ( ̓Αδωνιάζουσαι ἢ Συρακούσιαι ) γραῖας ἀποτίλματα πηρᾶν. 20. Eustath. 108, 19. 1553, 42. ἅπαν ῥύπου. 25. Greg. §. 134. de ἴδες diserte testatus. 26. Greg. S. 135. ἀεργός s. n.

30

35

Εὐνόα, αἶρε τὸ βῆμα καὶ ἐς μέσον ἁνιόδρυπτε
θές. πάλιν αἱ γαλέαι μαλακῶς χρήζοντι καθεύδειν.
κινεῦ δή, φέρε θᾶσσον ὕδωρ, ὕδατος πρότερον δεῖ.
ἃ δὲ σμᾶμα φέρει. δὸς ὅμως. σμῆ δή ποκ ̓. ἄπληστε, 30
ἔγχει ὕδωρ. δύστανε, τί μευ τὸ χιτώνιον ἄρδεις;
παύε ̓, ὅχ ̓ οἷα θεοῖς ἐδόκει, τοιαῦτα νένιμμαι.
ἃ κλὰξ τᾶς μεγάλας πεῖ λάρνακος; ὧδε φέρ ̓ αὐτάν.

9

ΓΟΡΓΩ.

Πραξινόα, μάλα τοι τὸ καταπτυχὲς ἐμπερόναμα
τοῦτο πρέπει· λέγε μοι, πόσσω κατέβα τοι ἀφ ̓ ἱστῶ; 35

ΠΡΑΞΙΝΟ4.

Μὴ μνάσῃς Γοργοῖ· πλέον ἀργυρίω καθαρῶ μνᾶν

90

η δύο· τοῖς δ ̓ ἔργοις καὶ τὰν ψυχὰν προτέθεικα.

27. βᾶμα] νᾶμα vulg. — ἁνιόδρυπτε] αἰνόδρυπτε k. a. Y* Iunt., οἰνόδρυπτε 6., οἰνοίδρυπτε 1Sch6., αἰνόθρυπτε 6. sup. et vulg.

28. χρήζοντι] D. L. M. Y. Mor., χρήζοντι k. a. 23. Antt., χρήσδοντι p., de 6. non apparet. καθεύδειν] k. p. 6. 23. L5 M5 Υ, καθεύδην a. Call., καθεύδην D. Med. Distinctionem, quae vulgo post πάλιν est auctore Winsemio (in Antt. nulla), cum Mor. ante hanc vocem transposui.

Ald. Iunt.

-

29. θᾶσσον φέρε p14. (φέρ p?) 30. ἃ δὲ σμᾶμα] God. Hermannus, ἁδὲς νᾶμα k4, ἅδ ̓ ἐς νᾶμα k. a. (sup. ἐς scripto τι sec.) D., ἁδὲς νᾶμα st pr., ἄδ ̓ ἐς νᾶμα L., ἀδὲς ὕδωρ et pro v. 1. ἄδὲς νᾶμα p., ἅδδὲς νᾶμα 6., ἀδδὲς νᾶμα s. sec., ἄδδες νᾶμα 16. Υ., ἀϊδ ̓ ἐς νᾷμα 23. Mb. 3. ἀϊδ ̓ ἐονᾶμα, Μ, ἃ δ ̓ εἰς νᾶμα 23. sec., ἅδ ̓ ὡς νᾶμα Med. Ald., ἃ δ ̓ ὡς νᾷμα Iunt. Call. σμῆ δή ποκ ̓] μὴ δὴ πολὺ k., μὴ δὲ πολὺ a. p. 23. L., μὴ πουλὺρίου vulg. In distinctione ulimorum Winsemium secutus sum; Antt. punctum habent in f. v., quod Steph. delevit.

"

31. μου pt, μοι pl

ἄρδεις]

TESTIMM. 30. Greg. 136. τὸ δαψιλὲς ἀδές s. n.

Recte distinxerunt Eob. Hes

Μ. Υ. vulg., ἄρδης a., ἀρδεὶς D. L.
Antt.
sus et Crisp., postea Valckenarius Lu-
zacio auctore, ante quem δύστανε
vulgo ad praccedentia relatum erat;
in Call. nulla distinctio.

32. παύε, ὅχ ̓ οἷα] παύε ὁχοῖα pt, παύε ὀχοῖα pl w1, παύεο χοἶα p w παῦε ὁκοὶα k. 6. 16. Υ., παύεο (ὁκοῖα) sa, παῦσόκολα a., παύσεο χοῖα Μ., παύσεο. κ ̓ οἷα 23., παύσε ̓ ὁποῖα L. pr. (ὁποία sec. rec.), παῦσαι. ὁκοῖα Iunt., παῦσαι. ὁποία D. Med. Ald. Call. ταῦτα pro τοιαῦτα a., ταύτη γε D. Med., ταυτῆ γε 6. marg.

33. κλάξ] 1Call. Steph. vulg., κλᾶξ Antt., κλὰξ L., κλαγξ k? a? τῆς μεγάλης k. p. 23. L. πεὶ] πῆ k. p. 6. Y., πᾶ 23. Antt., πᾷ Comm. vulg. αὐτήν p. L. Y. 34. ἐμπερόνημα 6. Υ.

35. πρέπη a.

ἀργυ36. Γοργὼ k2 a. L. M. καθαροῦ k. p. Iunt., k. p. L. καθαρῶν 6. (v sec.), καθαρᾶν a. D.

L. Med. Ald.

4.

37. προτέθεικα] k. a. pr. p 6. L. M. Y. Iunt., ποτέθρικα pt, προτέθηκα a. corr. D. Med. Aia. Call.

40

45

ΓΟΡΓΩ.

̓Αλλὰ κατὰ γνώμαν ἀπέβα τοι τοῦτο.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

Κάλ ̓ εἶπας.

9

τὠμπέχονον φέρε μοι καὶ τὰν θολίαν κατὰ κόσμον
ἀμφίθες. οὐκ ἀξῶ τυ τέκνον. μορμὼ δάκνει· ἵππος– 40
δάκρυ ̓, ὅσσα θέλεις, χωλὸν δ ̓ οὐ δεῖ τυ γενέσθαι.
ἕρπωμες. Φρυγία, τὸν μικκὸν παῖσδε λαβοῦσα,
τὰν κύν ̓ ἔσω κάλεσον, τὰν αὐλείαν ἀπόκλαξον.–
ὦ θεοί, ὅσσος ὄχλος. πῶς καί ποκα τοῦτο περᾶσαι
χρὴ τὸ κακόν; μύρμακες ἀνάριθμοι καὶ ἄμετροι.
πολλά τοι ὦ Πτολεμαῖε πεποίηται καλὰ ἔργα,
ἐξ ὧ ἐν ἀθανάτοις ὁ τεκών· οὐδεὶς κακοεργός
δαλεῖται τὸν ἰόντα παρέμπων Αἰγυπτιστί,
οἷα πρὶν ἐξαπάτας κεκροτημένοι ἄνδρες ἔπαισδον,

38. τοι om. Y., erasum in s. τοῦτο. ΠΡ. κάλ ̓ εἶπας] τοῦτο κάλ' εἶπας superscr. καλῶς 4., κάλ εἶπες Cant. mg., τοῦτο κἄειπας k2, τ. κα εἶπες k4, τ. κἄειπες L., τ. κ ἄειπες Μ., τοῦ τόκα εἶπες Iunt., τ. καλὸν εἶπες a. p., τουτὶ καλὸν εἶπας 6. Y. et s. sec., ubi a pr. man. nihil nisi του extat, τουτὶ δὲ καλὸν (εἶπας) 16., ναὶ καλὸν εἶπας D. Med. Ald. Call. Vulgo τοῦτο ad Praxinoae verba tractum, etiam a scholiasta; melius Gorgoni dari Meinekius indicavit.

―――

40. ἵππον pl – Quum vulgo comma ante δάκνει positum sit, eam vocem potius distinctione ad μορμώ traxi cum Med., ubi comma post δάκνει, cf. Testimm. Deinde post ἵππος pro puncto aposiopesis signum posui.

46. πολλάκι τοι 6. sup. sus deest in Y.

Ver

47. ἐξ ὧν p1.2. 61.2. Recte distinxit Winsemius; in Antt. puncta post ἔργα οι τεκών, in Lovan. vulg. punctum post ἔργα, comma post τεκών. 48. δηλεῖται k. p. 6. Y. παριόντα p.

τὸν

49. ἐξαπάτας] D. G. K., ἐξ ἀπάτας vulg., ἐξ ἀπάτης Υ. - κεκρο

45

TESTIMM. 40. Scholl. Aristid. p. 176. A. μορμὼ δάκνει με. Theod. Hyrt. Ep. 28. in Notitt. et Extr. Μss. Reg. V. p. 743. μορμώ δάκνει, φησὶν ἡ παροιμία. ἐγὼ δὲ μικρὸν ὑπαλλάξας φαίην ἄν· ἵπ πος δάκνει. 42. 43. Greg. §. 137. τὸν παῖδα παὶσδα (ita Reg. Voss., pro παίσδα vulg. παιδὲ, a. b. c. Aug. Vat. παίδε). Θεόκριτος· ἕρπωμες κάλεσον. Etiam in Theocriteis, quae in c. Aug. et edd. ante Koenium desunt, hic edidit παὶσδα, sed παῖδε est in a. b. Vat. Gregorius nαiode invenisse, sed perversissime interpretatus esse videtur. . Greg. §. 142. τὰν αὐλείαν ἀπόκλαξον. 45. Eustath. 77, 11. μύρμηκες ἀνήριθμοι. 47. 48. Scholl. rec. Arist. Av. 1130. οὐδείς Αἰγυπτιστί. Eustath. ad Dion. 232. locum spectat.

50

55

60

ἀλλάλοις ὁμαλοί, κακὰ παίγνια πάντ ̓ ἐς ἀρείω.
ἁδίστα Γοργοῖ, τί γενώμεθα; τοὶ πολεμισταί
ἵπποι τῶ βασιλῆος. ἄνερ φίλε, μή με πατήσῃς.
ὀρθὸς ἀνέστα ὁ πυρρός· ἴδ ̓ ὡς ἄγριος. κυνοθαρσής
Εὐνόα, οὐ φευξῇ; διαχρησεῖται τὸν ἄγοντα.
ὠνάθην μεγάλως, ὅτι μοι τὸ βρέφος μένει ἔνδοι.

ΓΟΡΓΩ.

Θάρσει Πραξινόα· καὶ δὴ γεγενήμεθ ̓ ὄπισθεν,
τοὶ δ ̓ ἔβαν εἰς χώραν.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

Καὐτὰ συναγείρομαι ἤδη.

ἵππον καὶ τὸν ψυχρὸν ὄφιν τὰ μάλιστα δεδοίκω
ἐκ παιδός. σπεύδωμες· ὄχλος πολὺς ἁμὶν ἐπιρρεῖ.

ΓΟΡΓΩ.

Ἐξ αὐλᾶς ὦ μᾶτερ;

ΓΡΑΥΣ.

Ἐγὼν ὦ τέκνα.

ΓΟΡΓΩ.

56. ὄπισθε p. – In p L. versus 56--59. Eunoae tribuuntur, in L. ita,

TESTIMM. 58. Greg. §. 138.

Παρενθεῖν

ut Εὐνόα ante θάρσει tanquam poëtae legatur.

57. εἰς] L., ἐς vulg. χῶρον p1. M. — In Y. deest Praxinoae nomen. 59. ὄχλος πολὺς] k. p. Iunt., ὅσσος ὄχλος a2. L., ὅσος ὄχλος (at 0.)

s. 16. D. L. M. Y. Med. Ald. Call.

ἁμὶν] ἄμμιν vulg.

50

55

60

60. ἐξαυδᾷς k2, ἐξαυδᾶς cum v. 1. ἐξ αὐλᾶς SchCall. ἐγὼν ὦ τέκνα] k. a. p. 6. sec. (D.) Bas. I., ἐγὼ ὦ τέκνα L. Med. Ald. Iunt., ἐγὼ τέκνα Μ ἐγὼν τέκνα s. 6. pr. M2.3. Y. Call., παρενθεῖν] p. vulg., παρελθεῖν k., εἶτα παρελθεῖν a. s. 6. 16. L. M. Y. p. παρενθεῖν Praxinoae, εὐμαρὲς Gorgoni datum; in L. Γραῦς rubro pictum, cui voci locus non relictus erat, deinde Γοργὼ et in Vs. 61. ἡ γραῦς tanquam versus partes scripta sunt.

In

59. Scholl. Id. I, 42. ὅσος ὄχλος