30

35

τᾶμος ἐγών, τὸν ἴσας τὺ Θυώνιχε, πὺξ ἐπὶ κόρρας ἤλασα, κἄλλαν αὖθις. ἀνειρύσσασα δὲ πέπλως ἐξ ὧ ἀπώχετο θᾶσσον, ἐμὸν κακόν, οὔ τοι ἀρέσκω· ἄλλός τοι γλυκίων ὑποκόλπιος· ἄλλον ἰοῖσα θάλπε φίλον. τηνῶ τεὰ δάκρυσι μᾶλα ῥέοντι.“ μάστακα δοῖσα τέκνοισιν ὑπωροφίοισι χελιδών 40 ἄψορρον ταχινὰ πέτεται βίον ἄλλον ἀγείρειν· ὠκυτέρα μαλακᾶς ἀπὸ δίφρακος ἔδραμε τήνα εὐθὺ δι ̓ ἀμφιθύρω καὶ δικλίδος, ᾗ πόδες ἆγον. αἶνός θην λέγεται τὸ βεβάκει ταῦρος ἀν ̓ ὅλαν.

C

α

ἤδη δ ̓ ὦν πόσιος τοὶ τέσσαρες ἐν βάθει ἦμες,
χὦ Λαρισαῖος τὸν ἑὸν λύκον ᾄδεν ἀπ ̓ ἀρχῆς,
Θεσσαλικόν τι μέλισμα, κακαὶ φρένες· ἃ δὲ Κυνίσκα
ἔκλαεν ἐξαπίνας θαλερώτερον ἢ παρὰ ματρί
παρθένος ἑξαέτης κόλπω ἐπιθυμήσασα.

ου

20. ὦν] Brunck., οὖν 23. B. D. L. M. Y. vulg. πόσιος τοὶ] v. B5. D. L. M5. Iunt. Comm., πόσιός τοι 23. Υ5. Med. Call. vulg., πόσιός τι Ald. τέσσαρες] k. 23. D. L. Μ., τέτταρες vâ vulg., τέταρες v1. 30. Λαρισαίος] k. D. L., Λαρισσαίος vulg. ἑὸν] ἐμὸν vulg. · λύκου] Λύκον vulg., om. p. ᾖδεν κ., ἦδεν D. (ἆδεν Da marg.)

ἀρχᾶς] k. a. p. 6. 23. B. D. L. M. Y., άexis v. M. sup. Antt.

31. σόφισμα coni. Heinsius, recte, ni fallor. Verba κακαὶ φρένες in Antt. punctis inclusa; recte distinxit

Mor.

32. ἔκλᾳεν 6., ἔκλα 23. παρά] k. a. p. s. 6. 16. 23. L. M. Y5, περὶ 23. sec. Antt.

L.

α

τρί κ. 23. pr., μητρί D.

-

33. ἑξαέτης] k2 23. B. D. L, ἑξαέτις 23. sec. M5 vulg. κόλπων p. s. 6. Y. ἐπιθυμήνασα Iunt. 34. τῆμος k. p. 23. pr. D. L. ἐγὼν] 23. L. vulg., ἐγὼ k. 6. D. ἴσας] ἴσαις k. a. p. 23. B. D., ἴσας 6. 16. Dc Y., ἴσως L., ἴσῃς Ald. Iunt., ἴσης 23. sec. (Μ.) Med. Call. κόῤῥης 6. Υ.

Y. ICall.

35. ἄλασα 23. pr. ἀνειρύσσασα] ν1·, ἀνειρύσασα v vulg.,

――

B. D.
μη-

--

ἀναφύσασα Μ., ἀνείρυσα δ ̓ αὐτὼς π. 23. sec. Med., ἀνείρυσα δ ̓ αὖ τὼς π. Ald. In f. v. Med. Call. nullam distinctionem habent, Iunt. comma ut vulgo, Ald. punctum.

36. ἐξ ὧ] ἔξω vulg. — ἀποίχετο k. p. B. D., ἀπόχετο L. Vulgo post θᾶσσον puncto distinctum, quod mutavi. In f. v. interrogationis signum Iunt. Wins. vulg., punctum Call., comna Med., sine dist. D. Ald. 38. τηνῶ] τήνω 23. pr. L. Antt., τήνῳ Mor. vulg. τεὰ] τὰ κ. Β2. D., om. B3, τὰ σὰ Db. vulg. · δάκρυσι] coni. Wordsworthius, δάκρυα vulg. μᾶλα om. 23. pr. (add. ead.)

39. δοῖσα] Medenbach - Wakker (e schc τροφὴν δοῦσα τοῖς νεοσσοῖς), δ ̓ οἷα vulg. – ὑπωροφίοιο · B. D. pr. (corr. Db.), ὑπωροφίοισιν ἀηδών p.

40. ἀγείρειν] k. a. p. 6. 23. Β. D. L. M5. Antt., αγείρας Y.

α

30

35

α

41. ὠκυτέρον p14, ὠκύτερον p? 42. εὐθὺ] ἰσὺ vulg. ἀμφιθύρω] Wint., ἀμφιθύρου k. a. p. 6. 23. B5 D. (δι ̓ ἀμφιθύρου Dc mg.) L. Y. Antt., ἀμφὶ θύρου Μ5, ἀμφιθύρων Ι. ήγον 6. Υ. 43. λέγεται τὸ] λέγεταί τις vulg.

--

TESTIMM. 43. Apost. X, 92. βέβηκε ταῦρος ἀν ̓ ὕλαν s. n.

40

45

50

εἴκατι· ταὶ δ ̓ ὀκτώ, ταὶ δ ̓ ἐννέα, ταὶ δὲ δέκ ̓ ἄλλαι,
σάμερον ἑνδεκάτα· ποτιδεῖ δύο, καὶ δύο μῆνας,
ἐξ ὧ ἀπ ̓ ἀλλάλων, οὐδ ̓ εἰ Θρᾳκιστὶ κέκαρμαι.
οἶδα· Λύκος νῦν πάντα, Λύκῳ καὶ νυκτὸς ἀνῷκται·
ἁμὲς δ ̓ οὔτε λόγω τινὸς ἄξιοι οὔτ ̓ ἀριθμητοί,
δύστηνοι Μεγαρῆες ἀτιμοτάτῃ ἐνὶ μοίρῃ.

κεἰ μὲν ἀποστέρξαιμι, τὰ πάντά κεν εἰς δέον ἕρποι.
νῦν δὲ πόθεν; μῦς, φαντὶ Θυώνιχε, γεύμεθα πίσσας.
χῶτι τὸ φάρμακόν ἐστιν ἀμηχανέοντος ἔρωτος,
οὐκ οἶδα. πλὰν Σῖμος ὁ τῆς ὑποχάλκω ἐρασθείς
ἐκπλεύσας ὑγιὴς πάλιν ἦνθ ̓, ἐμὸς ἁλικιώτας.

– βεβάκει ταῦρος] βέβηκε τ Apost., ἔβακεν τη k4. pr. p. 84. v1, ἔβα κεν k2· ς3.6 Y., ἔβακέν τ- k4. sec., ἔβα κενταῦρος p12 v2 B2, ἔβα κένταυρος Β. D., ἔβακε ταῦρος a. 6., ἔβα κε ταῦρον L., ἔβα καὶ ταῦρος 23. sec. (αι in ras.) M. Antt.

44. ταὶ δ ̓ – ταὶ δ ̓. ταὶ δὲ] lunt., ταὶ δ ̓ ὀκτώ etiam 23. 1Call. et ταὶ δ ̓ – ταὶ δ ̓ Bas. II. Brub. I. II. III., ταίδ ̓ — ταίδ ̓ ταίδε vulg.

Verba distinxi cum D. et Vat. Sanctamandi (3., ut videtur propter lectionem εἴκοτι), nisi quod in hoc post εἴκοτι comma. Eadem distinctio est in Bas. II. Brub. I. II. III. Mor., praeterquam quod post sinari nihil interpunctionis; in ICall. conjunguntur ταὶ δ ̓ ὀκτώ. In Ald. Call. vulg. post quodque ταίδε commate distinctum, in Iunt. praeterea puncto post ἐννέα, in Med. post utrumque ταίδ. 45. ἑνδεκάτα] k. a. p. s. v. 6. 16. 23. B2. D. L. M. Y., ἑνδέκατα B3· Call., ἑνδέκατος Ald. Iunt., ἐν δέκατος Med. - ποτιδεὶ] ποτίθει k. a. p. 23. (ubi prius i sec.) B. D. I. M5 Antt., ποτίθες 6. 16. De Y., cf. Glr. ψηφίζει εἶναι μῆνας δύο δέοντας δυῶν ἡμερῶν. – (δύο καὶ) δέκα k., δυοκαίδεκα 23. pr. D. μῆνας] μᾶνας v. F. pr. Mor., μῆνες kt D., μᾶνες k2 23. Db. L. vulg. 46. ἐξ οὗ k. p. 23. pr. D. οὐδ ̓ εἰ] k2. p. 2. 23. B. D. L. Iunt. et v. 1. in G15., ovde vulg.

――

47. οἶδα] v. 1. in Gi5. ad Vs.

s. 16. Y.

46., οἶδε λύκος k. B. D. Iunt. (in D.
colon post oide), ʼn de lúnov p., ǹ
δὲ λύκω 23. L. M., ἃ δὲ, λύκω Med.
Call., ἀδὲ, λύκω Ald., ἃ δὲ Λύκῳ
(a. 6.) 23. sec. Mor., τᾷ δὲ Λύκος
48. ἁμὲς] ἄμμες vulg.
ἀρι-
θμητοί] 6. Antt., ἀριθματοί κ. a.
p. s. v. 23. B5. D. L. M5. Y5.
49. δύστηνοι] a. 6. 23. pr. L.
ἀτιμοτά-
Y., δύστανοι vulg.
τη] k. a. p. 6. 23. D. L. vulg.
μοίρη] k. a. p. v. 6. 23. pr. D.
L. M5 Y. Call., μοίρᾳ 23. sec. vulg.
– Versus de interpolatione suspectus.
50. κή Call. ἀποστέρξαι με
ἐς δέον
ἂν pro κεν Ald.
Ald.
B. D. έρπει 23. pr. L., εἴποι Β.
D. (corr. Dc marg.), ἥκοι p.

-

51. πόθεν; μῦς] Hermannus, πόθεν· μῦς L., πόθεν μῦς κ. 23. πόθ' pr. B. D., πόθεν ὡς μῦς p, ὡς μῦς 23. sec. Dc, ποθ ̓ ὡς μῦς M. vulg. et superscr. πόθεν s. 6. γεγεύμεθα L.

53. ὑποχάλκω] B. D. Scht., Επιχάλκω vel ἐπιχάλκῳ k. s2 v. 6. 16. 23. L. Y. vulg., ἐπιχάλκου p. Antt., ἐπιχάλκα 56.

πά.

54. θ' ὑγιὴς 12. B. D. λιν ν vd'] Db., ñólɩv ỷvð' k. sec. (super π comparet adhuc spir. len.) et D. pr., πόλιν ἦλθ ̓ Β5, ἐπανῆνθ ̓ v. Dc γρ. Iunt., ἐπανῆλθ ̓ Dc marg. et vulg., ἐπανῆλθε μοι 64, ἐμοὶ 62. · ἁλικιώτας] p. v. 23. M5, ἀλ κιώτας L., ἡλικιώτας B. D. Y. vulg.

45

50

IMITT. 52. seqq.] Poët. Anon. in Crameri Anecdd. Paris. IV. p. 383, 11. ἄκος εἰς ἔρωτ ̓ ἀκούω ] ἀποδημίαν γενέσθαι.

55

60

65

βασεῦμαι κἠγὼν διαπόντιος, οὔτε κάκιστος
οὔτε πρᾶτος ἴσως, ὁμαλὸς δέ τις ἀσπιδιώτας.

ΘΥΩΝΙΧΟΣ.

Ὤφελε μὰν χωρεῖν κατὰ νῶν τεόν, ὧν ἐπεθύμεις
Αἰσχίνα. εἰ δ ̓ οὑτῶς ἄρα τοι δοκεῖ ὥστ ̓ ἀποδαμεῖν,
μισθοδότας Πτολεμαῖος ἐλευθέρῳ οἷος ἄριστος,
εὐγνώμων, φιλόμουσος, ἐρωτικός, εἰς ἄκρον ἁδύς,
εἰδὼς τὸν φιλέοντα, τὸν οὐ φιλέοντ ̓ ἔτι μᾶλλον,
πολλοῖς πολλὰ διδούς, αἰτεύμενος οὐκ ἀνανεύων
οἷα χρὴ βασιλέα· αἰτεῖν δὲ δεῖ οὐκ ἐπὶ παντί
Αἰσχίνα. ὥστ ̓ εἴ τοι κατὰ δεξιὸν ὦμον ἀρέσκει
λῶπος ἄκρον περονᾶσθαι, ἐπ ̓ ἀμφοτέροις δὲ βεβακώς

Θ. ἐλευθέρῳ οἷος ἄριστος,

[60.] 60-63. Stob. Flor. XLVIII, 11

55

Stob., οἶος 23. sec. Μ., ὅστις 6. sec. L. sec. vulg. Totus versus Aeschini tribuitur in Y. Med. Ald. Iunt., item in L., ubi recens manus Thyonichi nomen, quod ante ἐλευθέρῳ in vacuo spatio posuerat, ipsa delevit; sola vox ἄριστος Thyonicho data in v6.; apud Stobaeum nulla personarum distinctio. Deest totus versus in

p

16. D., prior pars in s' et (si Zieglerum recte intelligo) in pl. pr., ubi eadem manus in marg. supplevit; altera pars abest a v6. pr. et (si a man. sec. ad marg. addita. In P. Zieglerum intelligo) a 64, in quibus a Gailio et posterior pars et totus versus deesse traditur.

60. φιλόμουσος] k. a. p. v. 6. 23. pr. D5. L. Y. Junt. Stob., qıλόμοισος D2. 3., φιλόμωσος 23. L. sec. vulg. Thyonichi nomen praefixum in v6 L. ἡδὺς p. v. 6. Y. Ald. Iunt., Theocriti (?) in v1. 63. οἷον Stob. βασιλέα] v1.

――――

Versui

23. L. et Stobaei libri L. V. Trinc.,
Baoilña k. a. p. v2. 6. B5. D., ßa-
σιλῆ Db. vulg., βασιλῆϊ Ald., fort.
βασιλῆ.
χρὴ pro δεῖ Stob.
64. ἀρέσκοι s. 62. 16. Db. Y.
65. λῶπος] k. 6. 16. B. D. L. Y.
Iunt. Call.; λωπὸς 23., λῶπον ν. 23.
sec. mg. M. vulg. ἀμφοτέροις]

59 61

65

60

τολμασεῖς ἐπιόντα μένειν θρασὺν ἀσπιδιώταν,
ᾗ τάχος εἰς Αἴγυπτον. ἀπὸ κροτάφων πελόμεσθα
πάντες γηραλέοι, καὶ ἐπισχερὼ ἐς γένυν ἕρπει
λευκαίνων ὁ χρόνος· ποιεῖν τι δεῖ, ἷς γόνυ χλωρόν. 70

Idyll. XV.
Συρακούσιαι ἢ ̓Αδωνιάζουσαι.

ΓΟΡΓΩ.

Ἔνδοι Πραξινόα ;

--

B. D. M., ois 23. sec. Y. vulg., ois ἕως DC, οἷος a?.

Libri: k. a. p. s.* 6. 9. (Vs. 71-fin.) 16.* 23. (Vs. 1-34. 86126.) D. L. M. Y. Med. Ald. Iunt.

Call.

Συρακούσιαι ἢ ̓Αδωνιάζουσαι] a p. vulg. (Αδωνίζουσαι 23. M. Y.), sine tit. L.

1. ἔνδοι bis] Grammatici vid. infr., ἐνδοὶ vulg., ἠνδοὶ v. l. in SchGen. Γοργοί] k. p., Γοργὼ 23. D. L. M. Y. vulg. Verba Γοργοι—ἔνδοι Valckenarius Praxinoae vindicavit; in D. vulg. Εὐνόα praefixum, in L. M. Y. Θεράπαινα, in 23. Θεράπνα Εὐνόα.

Suid. s. v.

TESTIMM. 67-69. Eustath. 492, 41. et Scholl. II. δ, 502. in Ann. Pariss. III. 204, 10. ἀπὸ χρόνος. Eustath. 727, 26. et Scholl. II. 9, 518. ibid. p. 233, 20. ἀπὸ γηραλέοι. Eustath. 877, 10. et Phav. Ecl. 199, 31. ἐπισχερώ. Scholl. Arist. Ach. 219. corrupte ποιηταὶ δὲ λόγων χλωρῶν. Eustath. Prooem. Pind. in Opuscc. p. 57, 22. παρὰ τῷ εἰπόντι ἃς γόνυ χλωρόν. στερρός: γόνυ χλ. Eustath. 812, 49. 1237, 22. 1615, 25. χλωρόν γόνυ. 1. Ioann. Al. 36, 8. ἔνδόι Πρ., ΕtM. 663, 28. ἐνδοὶ Πρ. (cod. D. ἔνδοι), Greg. §. 175. ἐνδοὶ Πρ. (Θ. ἐν ̓Αδωνιαζούσαις), ubi libri fere ἔνδοι. Apollon. de synt. 610, 20. τινὲς τὸ ἔνδοι πειράζουσα (leg. Πραξινόα) περιέσπασαν. Ann. Oxx. III. 397, 8. Eustath. 140, 13. 1839, 55. ἐνδοῖ.

IMITT. 69] Horat. Epod. 13, 6. dumque virent genua.

5

10

θαῦμ ̓ ὅτι καὶ νῦν ἦνθες. ὅρη δίφρον Εὐνόα. αὐτεῖ.
ἔμβαλε καὶ ποτίκρανον.

ΓΟΡΓΩ.

Ἔχει κάλλιστα.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

ΓΟΡΓΩ.

Ὢ τᾶς ἀλεμάτω ψυχᾶς· μόλις ὗμιν ἐσώθη

Πραξινόα. πολλῶ μὲν ὄχλω, πολλῶν δὲ τεθρίππων· 5
παντᾷ κρηπῖδες, παντᾷ χλαμυδηφόροι ἄνδρες·
ἃ δ ̓ ὁδὸς ἄτρυτος· τὺ δὲ μασσοτέρω ἔμ ̓ ἀπῴκεις.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

C

Ταῦθ ̓ ὁ πάραρος τῆνος ἐπ ̓ ἔσχατα γᾶς ἔλαβ ̓ ἐνθών
εἰλεόν, οὐκ οἴκησιν, ὅπως μὴ γείτονες ὦμες
ἀλλάλαις, ποτ ̓ ἔριν, φθονερὸν κακόν, αἰὲν ὁμοῖος. 10

Καθίζευ.

59

αυ

2. ἦλθες k. p. 6. – ὅρα a. 23. L. M. ὦ νόα w. - - αὐτεῖ] αὖτῆ L. Med. Call., αὐτῇ k. a. p. 6, 23. M. Y. Ald. Iunt. Gregor., αὐτή D. Punctum ante hane vocem addidi. — Verba θαῦμ' – ποτίκρανον Praxi

noae adscribuntur in 23. L. M. Med.

Call. vulg., Θεραπαίνῃ in Ald. Iunt.

3. Verba ἔχει κάλλιστα in D. Antt. Eunoae data, in p. s. 6. Ancillae, in L. M. y. Θεραπαίνῃ, in 23. Θεράπνᾳ Εὐνόᾳ. Gorgoni tribuenda esse

Casaubonus viderat.

ΓΟΡΓΩ.

Μὴ λέγε τὸν τεὸν ἄνδρα φίλα Δίνωνα τοιαῦτα,

tac.

4. ω] 4. L. Antt., ὦ 23. Heins. vulg., Ω sine accentu et spiritu Ziegl. ἀλεμάτω] coni. Stephanus, ἀδεμάτω k4 23. L. M. Iunt., ἀδεμάτου D. Med. Ald. Call., ἀδαμάτω k2. a. L. sup., άdaμárov p., άdaμάντου 6. Sup., ἀδειμάντου s. 6. 16.

Y..

Υ.-- ύμιν] ύμμιν Ι., ἔμμιν vulg. ---
ἐσώθη] L., ἐσώθην vulg., cf. GIEM.
5. πολλῶ μὲν ὄχλω] Wint,
πολλοῦ μὲν ὄχλου 23. D. L. M. Y.
vulg. Post Πραξινόα punctum
Antt., comma Wins. Mor. vulg.
7. ἡ δ ̓ 23. L. · δὲ μασσοτέ-
ρω] δ ̓ ἑκαστέρω k. 23. pr., δ ̓ ἑκα-
στοτέρω 23. corr. L. M vulg. (in
s4 o et pars literae t sec.) - ἀπό-
κεις] ἀποικεῖς vulg.
8. πάναρος Μ. γᾶς] k. a. p.
23. M5. Y5., yns (6.) D5. Antt., om. L.
9. εἰλεόν] ἰλεόν vulg.

10. αἰεὶ k. a. pr. (corr. sec.) L. Y. ὁμοῖος] k. a. p. s. 6. 16. 23 L. Y. Iunt., ὁμοίως Μ', ἐμοῖο 23. sec. D. Med. Ald. Call., ἐμεῖο 6. marg.

11. Δίνωνα τοιαῦτα] p2.4 6.

TESTIMM. 2. 3. Greg. S. 176. τὸ κράνιον κράνον λέγουσιν, ὡς ὁ αὐτός· δίφρον αὐτῇ ἔμβαλε καὶ ποτίκρανον. Ita Schaef., ποτικράνον Koen., qui primus verba ὡς ὁ αὐτὸς seqq. e codd. edidit. At codd. a. b. ἔμβαλε ποτὶ κράνον, c. ἔμβαλλε ποτὶ κράνον Gregorii interpretationi magis convenienter, ut Schaeferus vidit. 4. Greg. §. 177. ἀδέματον ψυχήν s. n. 8. Eustath. 672, 60. 1319, 12. πάραρος.