Vidi egomet nigra succinctam vadere palla
Canidiam, pedibus nudis, passoque capillo,
Cum Sagana majore, ululantem. Pallor utrasque
Fecerat horrendas adspectu: scalpere terram
Unguibus, et pullam divellere mordicus agnam,
Coeperunt cruor in fossam confusus, ut inde
Manes elicerent, animas responsa daturas.
Lanea et effigies erat, altera cerea: major
Lanea, quae poenis compesceret inferiorem.
Cerea suppliciter stabat, servilibus ut quae
Jam peritura modis. Hecaten vocat altera, saevam
Altera Tisiphonen: serpentes atque videres
Infernas errare canes; lunamque rubentem,
Ne foret his testis, post magna latere sepulcra.
Mentior at si quid, merdis caput inquiner albis
Corvorum; atque in me veniat mictum atque caca-
Julius, et fragilis Pediatia, furque Voranus. [tum
Singula quid memorem? quo pacto alterna lo-
quentes
Umbrae cum Sagana resonarint triste et acutum ?
Utque lupi barbam variae cum dente colubrae
Abdiderint furtim terris? et imagine cerea
Largior arserit ignis? et ut non testis inultus
Horruerim voces Furiarum et facta duarum?
Nam, displosa sonat quantum vesica, pepedi
Diffissa nate ficus: at illae currere in urbem.
Canidiae dentes, altum Saganae caliendrum
Excidere, atque herbas, atque incantata lacertis
Vincula, cum magno risuque jocoque videres.
IBAM forte via Sacra; sicut meus est mos,
Nescio quid meditans nugarum, totus in illis:
Accurrit quidam, notus mihi nomine tantum ;
Arreptaque manu, Quid agis, dulcissime rerum?
Suaviter, ut nunc est, inquam; et cupio omnia
quae vis.
Cum assectaretur, Numquid vis? occupo: at ille,
Noris nos, inquit; docti sumus. Hic ego, Pluris
Hoc,inquam,mihi eris. Misere discedere quaerens,
Ire modo ocius, interdum consistere, in aurem
Dicere nescio quid puero. Cum sudor ad imos
Manaret talos; O te, Bolane, cerebri
Felicem! aiebam tacitus. Cum quidlibet ille
Garriret, vicos, urbem laudaret; ut illi
Nil respondebam, Misere cupis, inquit, abire,
Jamdudum video: sed nil agis; usque tenebo: [te
Prosequar,hinc quo nunc iter est tibi. Nil opus est
Circumagi: quendam volo visere, non tibi notum:
Trans Tiberim longe cubat is, prope Caesaris hor-
[quar te.
Nil habeo quod agam, et non sum piger; usque se-
Demitto auriculas, ut iniquae mentis asellus,
Cum gravius dorso subiit onus. Incipit ille:
Si bene me novi, non Viscum pluris amicum,
Non Varium, facies: nam quis me scribere plures
Aut citius possit versus? quis membra movere
Toм. II.
Mollius? invideat quod et Hermogenes, ego canto.
Interpellandi locus hic erat: Est tibi mater,
Cognati, quîs te salvo est opus? Haud mihi quis-
Omnes composui. Felices! nunc ego resto: [quam:
Confice: namque instat fatum mihi triste, Sabella
Quod puero cecinit divina mota anus urna: [sis,
'Hunc neque dira venena,nec hosticus auferet en-
'Nec laterum dolor, aut tussis, nec tarda podagra:
• Garrulus hunc quando consumet cumque: loqua-
Si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas. [ces,
Ventum erat ad Vestae, quarta jam parte diei
Praeterita: et casu tunc respondere vadato
Debebat; quod ni fecisset, perdere litem.
Si me amas, inquit, paullum hic ades. Inteream, si
Aut valeo stare, aut novi civilia jura; [quit;
Et propero, quo scis. Dubius sum quid faciam, in-
Tene relinquam, an rem. Me, sodes. Non faciam,
Et praecedere coepit. Ego, ut contendere durum Cum victore, sequor. Maecenas quomodo tecum? Hinc repetit. Paucorum hominum, et mentis bene Nemo dexterius fortuna est usus: haberes [sanae. Magnum adjutorem, posset qui ferre secundas, Hunc hominem velles si tradere: dispeream, ni Submosses omnes. Non isto vivimus illic,
Quo tu rere modo: domus hac nec purior ulla est, Nec magis his aliena malis: nil mî officit, inquam, Ditior hic aut est quia doctior: est locus uniCuique suus. Magnum narras, vix credibile. Atqui
Sic habet. Accendis, quare cupiam magis illi
Proximus esse. Velis tantummodo, quae tua virtus,
Expugnabis et est qui vinci possit; eoque
Difficiles aditus primos habet. Haud mihi deero:
Muneribus servos corrumpam; non, hodie si
Exclusus fuero, desistam; tempora quaeram;
Occurram in triviis; deducam: nil sine magno
Vita labore dedit mortalibus. Haec dum agit, ecce
Fuscus Aristius occurrit, mihi carus, et illum
Qui pulchre nosset. Consistimus. Unde venis? et,
Quo tendis? rogat, et respondet. Vellere coepi,
Et prensare manu lentissima brachia, nutans,
Distorquens oculos, ut me eriperet. Male salsus
Ridens dissimulare: meum jecur urere bilis.
Certe nescio quid secreto velle loqui te
Ajebas mecum. Memini bene; sed meliori
Tempore dicam: hodie tricesima sabbata : vin' tu
Curtis Judaeis oppedere? Nulla mihi, inquam,
Religio est. At mî; sum paullo infirmior, unus
Multorum: ignosces: alias loquar. Hunccine solem
Tam nigrum surrexe mihi? Fugit improbus, ac me
Sub cultro linquit. Casu venit obvius illi
Adversarius, et, Quo tu, turpissime? magna
Exclamat voce, et, Licet antestari? Ego vero
Oppono auriculam: rapit in jus: clamor utrinque:
Undique concursus. Sic me servavit Apollo,
NEMPE incomposito dixi pede currere versus
Lucilî: quis tam Lucilî fautor inepte est,
Ut non hoc fateatur ? At idem, quod sale multo
Urbem defricuit, charta laudatur eadem.
Nec tamen, hoc tribuens, dederim quoque cetera: nam sic
Et Laberî mimos, ut pulchra poëmata, mirer. Ergo non satis est risu diducere rictum
Auditoris ; et est quaedam tamen hic quoque vir
Est brevitate opus, ut currat sententia, neu se
Impediat verbis lassas onerantibus aures :
Et sermone opus est modo tristi, saepe jocoso,
Defendente vicem modo rhetoris atque poëtae,
Interdum urbani, parcentis viribus atque
Extenuantis eas consulto. Ridiculum acri
Fortius ac meliuş magnas plerumque secat res.
Illi, scripta quibus comoedia prisca viris est,
Hoc stabant, hoc sunt imitandi; quos neque pul-
cher
Hermogenes unquam legit, neque simius iste
Nil praeter Calvum et doctus cantare Catullum.
At magnum fecit, quod verbis Graeca Latinis
Miscuit. O seri studiorum! quine putetis
Difficile et mirum, Rhodio quod Pitholeonti
Contigit? At sermo lingua concinnus utraque
|