Billeder på siden
PDF
ePub

Ut cum pileolo soleas conviva tribulis :
Neu vulgo narres te sudavisse ferendo
Carmina, quae possunt oculos auresque morari
Caesaris. Oratus multa prece, nitere porro.
Vade, vale; cave ne titubes, mandataque frangas.

EPIST. XIV.

AD VILLICUM SUUM.

VILLICE silvarum, et mihi me reddentis agelli,
Quem tu fastidis, habitatum quinque focis, et
Quinque bonos solitum Variam dimittere patres;
Certemus, spinas animone ego fortius, an tu
Evellas agro; et melior sit Horatius, an res.
Me quamvis Lamiae pietas, et cura moratur,
Fratrem moerentis, rapto de fratre dolentis
Insolabiliter; tamen istuc mens, animusque
Fert, et amat spatiis obstantia rumpere claustra.
Rure ego viventem, tu dicis in urbe beatum.
Cui placet alterius, sua nimirum est odio sors.
Stultus uterque locum immeritum causatur ini-

que:

In culpa est animus, qui se non effugit unquam. Tu mediastinus tacita prece rura petebas; Nunc urbem, et ludos, et balnea, villicus optas: Me constare mihi scis; et discedere tristem, Quandocunque trahunt invisa negotia Romam.

Non eadem miramur: eo disconvenit inter [qua
Meque et te: nam quae deserta et inhospita tes-
Credis, amoena vocat mecum qui sentit ; et odit
Quae tu pulchra putas. Fornix tibi et uncta po-
pina

Incutiunt urbis desiderium, video; et quod
Angulus iste feret piper et tus ocius uva;
Nec vicina subest vinum praebere taberna
Quae possit tibi; nec meretrix tibicina, cujus
Ad strepitum salias terrae gravis: et tamen urgues
Jampridem non tacta ligonibus arva; bovemque
Disjunctum curas, et strictis frondibus exples.
Addit opus pigro rivus, si decidit imber,
Multa mole docendus aprico parcere prato.
Nunc age, quid nostrum concentum dividat, audi.
Quem tenues decuere togae nitidique capilli,
Quem scis immunem Cinarae placuisse rapaci,
Quem bibulum liquidi media de luce Falerni,
Coena brevis juvat, et prope rivum somnus in
herba:

Nec lusisse pudet, sed non incidere ludum.
Non istic obliquo oculo mea commoda quisquam
Limat; non odio obscuro morsuque venenat:
Rident vicini glebas et saxa moventem.
Cum servis urbana diaria rodere mavis;

Horum tu in numerum voto ruis: invidet usum
Lignorum et pecoris tibi calo argutus, et horti.
Optat ephippia bos piger: optat arare caballus.
Quam scit uterque, libens, censebo, exerceat ar-

tem.

EPIST. XV.

AD C. NUMONIUM VALAM.

QUAE Sit hiems Veliae, quod coelum, Vala, Sa

lerni,

Quorum hominum regio, et qualis via; (nam mihi

Baias

Musa supervacuas Antonius; et tamen illis
Me facit invisum, gelida cum perluor unda
Per medium frigus. Sane myrteta relinqui,
Dictaque cessantem nervis elidere morbum
Sulfura contemni, vicus gemit; invidus aegris,
Qui caput et stomachum supponere fontibus au-
Clusinis, Gabiosque petunt, et frigida rura. [dent
Mutandus locus est, et diversoria nota
Praeteragendus equus. Quo tendis? non mihi

Cumas

Est iter aut Baias, laeva stomachosus habena
Dicet eques :sed equi frenato est auris in ore)
Major utrum populum frumenti copia pascat;
Collectosne bibant imbres, puteosne perennes
Jugis aquae; (nam vina nihil moror illius orae :
Rure meo possum quidvis perferre patique:
Ad mare cum veni, generosum et lene requiro,
Quod curas abigat, quod cum spe divite manet
In venas animumque meum, quod verba ministret,

Quod me Lucanae juvenem commendet amicae) Tractus uter plures lepores, uter educet apros; Utra magis pisces et echinos aequora celent, Pinguis ut inde domum possim Phaeaxque reverti; Scribere te nobis, tibi nos accredere, par est. Maenius ut, rebus maternis atque paternis Fortiter absumtis, urbanus coepit haberi, Scurra vagus, non qui certum praesepe teneret; Impransus, non qui civem dignosceret hoste; Quaelibet in quemvis opprobria fingere saevus; Pernicies et tempestas barathrumque macelli, Quidquid quaesierat, ventri donabat avaro. Hic, ubi nequitiae fautoribus et timidis nil Aut paullum abstulerat, patinas coenabat omasi Vilis et agninae, tribus ursis quod satis esset; Scilicet ut ventres lamna candente nepotum Diceret urendos, corrector Bestius. Idem, Quidquid erat nactus praedae majoris, ubi omne Verterat in fumum et cinerem, Non hercule miror, Aiebat, si qui comedunt bona; cum sit obeso Nil melius turdo, nil vulva pulchrius ampla. Nimirum hic ego sum: nam tuta et parvula laudo, Cum res deficiunt, satis inter vilia fortis : Verum, ubi quid melius contingit et unctius; idem Vos sapere et solos aio bene vivere, quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis.

EPIST. XVI.

AD QUINCTIUM.

NE perconteris, fundus meus, optimi Quinctî,
Arvo pascat herum, an baccis opulentet olivae,
Pomisne, an pratis, an amicta vitibus ulmo;
Scribetur tibi forma loquaciter, et situs agri.
Continui montes, ni dissocientur opaca
Valle; sed ut veniens dextrum latus adspiciat Sol,
Laevum decedens curru fugiente vaporet.
Temperiem laudes. Quid, si rubicunda benigni
Corna vepres et pruna ferunt ? si quercus, et ilex
Multa fruge pecus, multa dominum juvat umbra?
Dicas adductum propius frondere Tarentum.
Fons etiam rivo dare nomen idoneus, ut nec
Frigidior Thracam nec purior ambiat Hebrus,
Infirmo capiti fluit utilis, utilis alvo.

Hae latebrae dulces, etiam, si credis, amoenae,
Incolumem tibi me praestant Septembribus horis.
Tu recte vivis, si curas esse quod audis:
Jactamus jampridem omnis te Roma beatum.
Sed vereor, ne cui de te plus quam tibi credas;
Neve putes alium sapiente bonoque beatum;
Neu, si te populus sanum recteque valentem
Dictitet, occultam febrem sub tempus edendi
Dissimules, donec manibus tremor incidat unctis.

« ForrigeFortsæt »