νᾶμα δ ̓ ἐφοινίχθη ̇ παιδὸς δ ̓ ἐπενάχετο φωνά·
χαίρετε τοὶ φιλέοντες· ὁ γὰρ μισῶν ἐφονεύθη.
στέργετε δ ̓ οἱ μισοῦντες· ὁ γὰρ θεὸς οἶδε δικάζειν.6

Idyll. VI. (Bion. XV.)

Επιθαλάμιος ̓Αχιλλέως καὶ Δηιδαμείας.

ΜΥΡΣΩΝ.

1ῇς νύ τί μοι Λυκίδα Σικελὸν μέλος ἡδὺ λιγαίνειν,
ἱμερόεν γλυκύθυμον ἐρωτικόν, οἷον ὁ Κύκλωψ
ἄεισεν Πολύφαμος ἐπ ̓ ᾐόνι τᾷ Γαλατεία;

ΛΥΚΙΔΑΣ.

κἠμοὶ συρίσδεν Μύρσων φίλον· ἀλλὰ τί μέλψω;

ΜΥΡΣΩΝ.

Σκύριον ὃν Λυκίδα ζαλώμενος ᾅδες ἔρωτα,
λάθρια Πηλείδαο φιλάματα, λάθριον εὐνάν,
πῶς παῖς ἕσσατο φᾶρος, ὁμῶς δ ̓ ἐψεύσατο μορφάν
καὶ νόμος ἐν κώραις Λυκομηδίσιν οὐκ ἀλεγοίσαις,

7. 8] Nonn. Dion. XLIV, 289. οὐ νόθον εἶδος ἔδεκτο καὶ

οὐκ ἐψεύσατο μορφήν (ex emend. Graefi pro νύμφη).

οὐδ ̓ εὕδειν κατὰ παστὸν ̓Αχιλλέα Δηιδαμείας.

ΛΥΚΙΔΑΣ.

Αρπασε τὴν Ἑλέναν πόθ ̓ ὁ βουκόλος, ἆγε δ ̓ ἐς Ἴδαν, 10
Οινώνῃ κακὸν ἄλγος. ἐχώσατο δ ̓ ἁ Λακεδαίμων,
πάντα δὲ λαὸν ἄγειρεν ̓Αχαϊκόν, οὐδέ τις Ἕλλην,
οὔτε Μυκηναίων οὔτ ̓ Ηλιδος οὔτε Λακώνων,
μεῖνεν ἑὸν κατὰ δῶμα, φέρον δὲ σὺν αἰνὸν "Αρηα.
λάνθανε δ ̓ ἐν κώραις Λυκομηδίσι μοῦνος ̓Αχιλλεύς, 15
εἴρια δ ̓ ἀνθ ̓ ὅπλων ἐδιδάσκετο, καὶ χερὶ λευκᾷ
παρθενικὸν κόρον εἶχεν, ἐφαίνετο δ' ήΰτε χώρα
καὶ γὰρ ἴσον τήναις θηλύνετο, καὶ τόσον ἄνθος
χιονέαις πόρφυρε παρηίσι, καὶ τὸ βάδισμα
παρθενικῆς ἐβάδιζε, κόμας δ ̓ ἐπύκαζε καλύπτρῃ.
θυμὸν δ ̓ ἀνέρος εἶχε, καὶ ἀνέρος εἶχεν ἔρωτα.
ἐξ ἀοῦς δ ̓ ἐπὶ νύκτα παρίζετο Δηιδαμείᾳ,
καὶ ποτὲ μὲν τήνας ἐφίλει χέρα, πολλάκι δ ̓ αὐτᾶς
στάμονα καλὸν ἄειρε, τάχ ̓ ἁδέα δὲ κρόκ ̓ ἐπῄνει·
ἤσθιε δ ̓ οὐκ ἄλλα σὺν ὁμάλικι, πάντα δ ̓ ἐποίει
σπεύδων κοινὸν ἐς ὕπνον. ἔλεξέ νυ καὶ λόγον αὐτάν
ἄλλαι μὲν κνώσσουσι σὺν ἀλλήλαισιν ἀδελφαί,
αὐτὰρ ἐγὼ μούνα, μούνα σὺ δὲ νύμφα καθεύδεις.
αἱ δύο παρθενικαὶ συνομάλικες, αἱ δύο καλαί

20

25

IMITT. 19] Nonn. I, 84. παρθενίην πόρφυρε παρηίδα.

ἁμὰ μόναι κατὰ λέκτρα καθεύδομες· ὁ δὲ πονηρά νὺξ ἄτα δολία με κακῶς ἀπὸ σεῖο μερίσδει.

10

15

ΚΟΡΗ.

καλόν σοι δαμάλας φιλέειν, οὐκ ἄζυγα κώραν.

ΔΑΦΝΙΣ.

μὴ καυχῶ· τάχα γάρ σε παρέρχεται ὡς ὄναρ ἥβη.

ΚΟΡΗ.

ἁ σταφυλὶς σταφὶς ἔστ', οὐδὲ ῥόδον αὖον ὀλεῖται.

ΔΑΦΝΙΣ.

δεῦρ ̓ ὑπὸ τὰς κοτίνους, ἵνα σοί τινα μῦθον ἐνίψω.

ΚΟΡΗ.

οὐκ ἐθέλω· καὶ πρίν με παρήπαφες αδέϊ μύθῳ.

ΔΑΦΝΙΣ.

δεῦρ ̓ ὑπὸ τὰς πτελέας, ἵν ̓ ἐμᾶς σύριγγος ἀκούσῃς.

ΚΟΡΗ.

τὴν σαυτοῦ φρένα τέρπ'· ὀξύθροον οὐδὲν ἀρέσκει.

ΔΑΦΝΙΣ.

φεῦ φεῦ τᾶς Παφίας χόλον ἅζεο καὶ σύγε κώρα.

ΚΟΡΗ.

χαιρέτω & Παφία· μόνον ἵλαος "Αρτεμις εἴη.

ΔΑΦΝΙΣ.

μὴ λέγε, μὴ βάλλῃ σε καὶ ἐς λίνον ἄκριτον ἔνθῃς.

ΚΟΡΗ.

βαλλέτω ὡς ἐθέλει· πάλιν "Αρτεμις ἄμμιν ἀρήγει.

7. κώρην Iunt.

8. Post h. v. in D. legitur: ἢ εἰ corr. ead.) δέ τι γηράσκω, τόδέ που μέλι καὶ γάλα πίνω.

-

10

15

17

9. σταφὶς ἔστ', οὐδὲ] σταφίς ἐστι καὶ οὐ vulg., οὐ om. Call. Versus in Call. cum 8. 10. Daphnidins Iunt. Call. Κόρη continuatur.

Versus in Call.

17. ἐθέλει] coni. Valckenarius, ἐθέλη 2, ἐθέλης c. D., ἐθέλεις Call., ἐθέλοι Iunt. — ἀρήγει] coni. Schaeferus, ἀρήγη c. D., ἀρήγοι Iunt. Call. Versus in Call. Daphnidi datus.

ΔΑΦΝΙΣ.

οὐ φεύγεις τὸν Ἔρωτα, τὸν οὐ φύγε παρθένος ἄλλη. 19

ΚΟΡΗ.

φεύγω ναὶ τὸν Πᾶνα· σὺ δὲ ζυγὸν αἰὲν ἀείραις.

ΔΑΦΝΙΣ.

δειμαίνω, μὴ δή σε κακωτέρῳ ἀνέρι δώσει.

ΚΟΡΗ.

πολλοί μ' εὖ μνώοντο, νόον δ ̓ ἐμὸν οὔτις ἐκήλει.

ΔΑΦΝΙΣ.

εἷς καὶ ἐγὼ πολλῶν μνηστὴρ τεὸς ἐνθάδ ̓ ἱκάνω.

ΚΟΡΗ.

καὶ τί φίλος ῥέξαιμι; γάμοι πλήθουσιν ἀνίας.

ΔΑΦΝΙΣ.

οὐκ ὀδύνην, οὐκ ἄλγος ἔχει γάμος, ἀλλὰ χορείην.

IMITT. 19] Nonn. Dion. IV, 302. οἶδεν ἀείρειν | Κύπριδος ἁβρὰ λέπαδνα.